nimet breadcrumb-navigoinnissa
Die Faltenmücken (Ptychopteridae), auch bekannt als Faltenschnaken, sind eine Familie der Zweiflügler (Diptera) und gehören zu den Mücken (Nematocera).
Die Faltenmücken sind mittelgroße, schnakenartige Mücken. Ptychoptera contaminata erreicht beispielsweise eine Körperlänge von etwa zehn Millimeter. Der Körper der Mücken ist oft bunt gezeichnet und die Flügel weisen dunkle Flecken auf. Sie besitzen sehr lange Beine und einen kurzen, dicken Rüssel. Die Flügel sind in der Ruhehaltung ausgebreitet und entlang einer speziellen Ader längsgefaltet. Faltenmücken sind Blütenbesucher und stechen nicht. Sie legen die Eier einzeln in stehendes Wasser ab.
Die Larven sind sehr schlank und besitzen eine gut ausgebildete Kopfkapsel (eucephal). Am Hinterrand der Einzelsegmente besitzen sie Kriechwülste und am Hinterleib ein Atemrohr, an dessen Spitze dicht nebeneinander die allein offenen Hinterstigmen des Tracheensystems liegen. Außerdem besitzen sie zwei Analpapillen zu Osmoregulation. Sie leben in flachem Wasser und halten sich meist senkrecht, wobei der Kopf im Sand oder Schlamm am Boden steckt und die Spitze des Atemrohres die Wasseroberfläche berührt. Das Atemrohr ist ein- und ausfahrbar und kann sich so wechselnden Tiefen anpassen. Durch Einlagerung von Kalk in die Haut wird diese wie bei den Waffenfliegenlarven (Stratiomyidae) verstärkt. Die Larven ernähren sich vor allem von Kieselalgen, die im Schlamm leben.
Die Verpuppung erfolgt ebenfalls im Wasser. Die Puppe steht dabei meist aufrecht und erreicht die Wasseroberfläche durch die Spitzen des als Röhrentrachee verlängerten Brusthörnchen, das ihr als Atmungsorgan dient. Dabei ist immer nur das rechte Atemröhrchen auf diese Weise stark verlängert, das linke ist funktionslos kurz und leicht verkrümmt.
Der Gasaustausch erfolgt durch mehrere bläschenartige Erweiterungen im Innern der Röhre.
Die Familie der Faltenmücken ist in Europa mit nur einer Gattung und 14 Arten vertreten.[1] Weltweit leben etwa 60 Arten dieser Tiergruppe, davon sind nur acht Arten aus Deutschland bekannt.
Die Faltenmücken (Ptychopteridae), auch bekannt als Faltenschnaken, sind eine Familie der Zweiflügler (Diptera) und gehören zu den Mücken (Nematocera).
The Ptychopteridae, phantom crane flies, are a small family (three extant genera) of nematocerous Diptera. Superficially similar in appearance to other "tipuloid" families, they lack the ocelli of the Trichoceridae, the five-branched radial vein of the Tanyderidae, and the two anal veins that reach the wing margins of the Tipulidae. They are usually allied with the Tanyderidae based on similarities of the mesonotal suture, this group being called the Ptychopteromorpha.
Ptychoptera albimana (Palearctic) has a mean of 554 eggs laid. The shape is slightly arcuated, "curiously ornamented", and roughly 0.8 mm × 0.2 mm (0.0315 in × 0.0079 in). Duration is reported at 7 days.
The larvae are eucephalous and distinctive for the long, caudal respiratory siphon they possess. At hatching, they measure just under 4 mm (0.16 in) in P. albimana, quickly growing to nearly 80 mm (3.1 in). They occur in moist habitats (described as "wet swales and meadows" for Ptychoptera; along lentic shorelines and alder swamps for Bittacomorpha) where they feed as collector-gatherers on decaying organic matter.
The pupae possess a single, greatly elongated spiracular horn protruding from their thoraces. In Ptychoptera and Bittacomorpha, the right horn is elongated; in Bittacomorphella, the left. Reported times spent in this stage vary from 5 to 12 days.
The adults are found most often from late spring through to autumn in shaded, moist environs. Presumably, adults feed little, if at all. Two generations occur per year.
The common species of Eastern North America (Bittacomorpha clavipes) is known for the odd habit of spreading out its legs while flying, using expanded, trachea-rich tarsi to waft along on air currents.
Why they are called “phantom” crane flies: Their legs are thin and black with white sheaths near the tips, and when they fly under a shady tree, everything disappears except the white spots, appearing and disappearing like a “phantom”.
The general appearance of the two forms is strikingly different. The species of the Bittacomorphinae are similar in size and shape to the Tipulidae, but exhibit a striking black and white coloration — hence the common name "phantom crane flies". The two genera differ as adults in their size and the extent of white coloration on the legs. The larvae of Bittacomorphella possess unique protuberances not seen in the other two genera. Ptychoptera species resemble large mycetophilids, being generally a shiny black and often with patterned wings.
Ptychopterinae – 16 antennomeres; M1 cell present
Bittacomorphinae – 20 antennomeres; M1 & M2 veins fused, thus without M1 cell
The Ptychopteridae, phantom crane flies, are a small family (three extant genera) of nematocerous Diptera. Superficially similar in appearance to other "tipuloid" families, they lack the ocelli of the Trichoceridae, the five-branched radial vein of the Tanyderidae, and the two anal veins that reach the wing margins of the Tipulidae. They are usually allied with the Tanyderidae based on similarities of the mesonotal suture, this group being called the Ptychopteromorpha.
Les Ptychopteridae sont une famille d'insectes diptères nématocères.
Selon Catalogue of Life (25 décembre 2021)[1] :
Selon ITIS (25 décembre 2021)[2] :
Selon Fauna Europaea (25 décembre 2021)[3], seul genre européen :
Les Ptychopteridae sont une famille d'insectes diptères nématocères.
Ptychopteridae Osten Sacken, 1862, è una piccola famiglia di insetti dell'ordine dei Ditteri (Nematocera: Ptychopteromorpha), apparentemente simili ai Tipulomorpha. Il volo lento, ad altezza d'uomo, e la postura assunta dagli adulti hanno ispirato il nome dato in inglese a questi insetti, phantom crane flies ("tipule fantasma").
Gli adulti sono insetti di medie dimensioni, simili nell'aspetto ai Tipulomorpha, con corpo esile, ali strette e lunghe e zampe piuttosto lunghe, addome sottile e allungato. Livrea di colore scuro, brillante in Ptychoptera, con inframmezzati colori in contrasto nell'addome e con pigmentazioni sulle nervature alari o con zampe pigmentate a bande trasversali bianche e scure.
Il capo è ipognato, privo di ocelli, con occhi separati e antenne moderatamente lunghe e moniliformi, formate da 16 o 20 articoli. Il torace presenta una sutura dorsale sul mesonoto conformata a U[1] Le zampe sono marcatamente lunghe ed esili, in particolare quelle posteriori, per lo sviluppo dei femori e delle tibie; queste ultime provviste di uno sperone apicale. I tarsi possono presentare ingrossamenti dovuti alla presenza di trachee che fungono da sacchi aerei; tali ingrossamenti, abbinati ad una pigmentazione a bande, conferiscono un aspetto particolare (Bittacomorphinae).
Le ali sono strette e allungate, con lobo anale poco pronunciato. La nervatura è abbastanza sviluppata ma più semplice rispetto a quella dei Tipulomorfi e con tratti basali ben marcati e pressoché rettilinei. subcosta lunga e confluente sulla costa. Radio suddivisa in quattro branche raggiungenti il margine. Il settore radiale è breve e si divide in R2+3 e in R4+5. R2+3 è strettamente ravvicinata a R1, si biforca in R2 e R3, con la prima breve e trasversa, confluente su R1 e la seconda longitudinale, terminante sul margine dell'ala. R4+5 si biforca a sua volta in R4 e R5, con entrambi i rami confluenti sul margine dell'ala.
La media è indivisa nei Bittacomorphinae (M1+2), divisa in due rami, in prossimità del margine, nei Ptychopterinae (M1 e M2). cubito divisa nei due rami CuA1 e CuA2, con quest'ultimo formante una curvatura nel tratto terminale, convessa verso il lato anale. Le anali sono rappresentate da una sola vena, ricurva all'indietro nel tratto distale.
Le nervature trasversali della regione remigante sono rappresentate solo dalla radio-mediale (r-m) e dalla medio-cubitale (m-cu), perciò manca la cellula discale. Le cellule basali sono due, lunghe, delimitate rispettivamente dalla radio, dal settore radiale, dalla media e dalla cubito e, all'estremità distale, dalla radio-mediale e dalla medio-cubitale. Sono presenti due false vene: una corre longitudinalmente fra la radio e la media e interseca la radio-mediale, l'altra si estende dalla prima anale alla curvatura del secondo ramo della cubito.
La larva è apoda ed eucefala, di forma cilindrico-fusiforme, fornita di un lungo sifone respiratorio caudale telescopico, la pupa è anch'essa fornita di un lungo tubo respiratorio portato sul torace.
Le larve sono acquatiche o acquaiole e si nutrono di detriti organici e alghe in acque stagnanti e fangose. Gli adulti colonizzano gli ambienti circostanti e si rivengono in genere presso paludi e acquitrini.
La famiglia fu inquadrata da HENNIG (1973) fra gli Psychodomorpha e da ROHDENDORF et al. (1974) fra i Tipulomorpha. Furono WOOD & BORKENT (1986) a definire l'infraordine Ptychopteromorpha, in cui inclusero questa famiglia. La correlazione su base morfologica e/o filogenetica con gli Psychodomorpha o i Tipulomorpha, sostenuta negli anni settanta e ottanta è stata rivoluzionata dai suddetti autori e supportata nel 1995 da OOSTERBROEK & COURTNEY mettendo questi insetti in relazione con i Culicomorfi[2][3].
I Ptychopteridae comprendono nel complesso circa 60 specie descritte, ripartite fra tre generi. Si suddividono in due sottofamiglie, differenziate per la struttura delle antenne, la morfologia della nervatura alare e per la distribuzione geografica:
I fossili classificati in questa famiglia risalgono al Cenozoico, per quanto esistano reperti, di incerta collocazione, datati al Giurassico[4]. Secondo BERTONE et al. (2008), l'origine ancestrale della famiglia risalirebbe alla fine del Paleozoico, al passaggio fra il Permiano e il Triassico[5].
I Ptychopteridae hanno un ampio areale, che comprende tutte le regioni zoogeografiche ad eccezione della regione neotropicale e australasiana. I Ptychopterinae sono i più rappresentativi, per numero di specie e diffusione, mentre i Bittacomorphinae hanno un areale circoscritto: le due specie di Bittacomorpha sono infatti rappresentate solo nella regione neartica, mentre il genere Bittacomorpha è rappresentato nella regione neartica, con quattro specie, in quella paleartica orientale (Giappone), con due specie, e, infine, nella regione orientale (Thailandia), con una specie.
Il genere Ptychoptera è rappresentato principalmente nella regione paleartica (28 specie, di cui 14 europee), mentre le restanti specie sono presenti nella regione orientale (15 specie), in quella neartica (11 specie) e, infine, in quella afrotropicale (9 specie).
In Italia, la famiglia è rappresentata da tre specie: Ptychoptera albimana, presente in tutto il territorio ad esclusione della Sardegna, e Ptychoptera contaminata e Ptychoptera paludosa, entrambe presenti nella penisola ma non segnalate nel nord e nelle isole[6].
Ptychopteridae Osten Sacken, 1862, è una piccola famiglia di insetti dell'ordine dei Ditteri (Nematocera: Ptychopteromorpha), apparentemente simili ai Tipulomorpha. Il volo lento, ad altezza d'uomo, e la postura assunta dagli adulti hanno ispirato il nome dato in inglese a questi insetti, phantom crane flies ("tipule fantasma").
De glansmuggen (Ptychopteridae) zijn een familie uit de orde van de tweevleugeligen (Diptera), onderorde muggen (Nematocera). Wereldwijd omvat deze familie zo'n 27 genera en 156 soorten.
De glansmuggen (Ptychopteridae) zijn een familie uit de orde van de tweevleugeligen (Diptera), onderorde muggen (Nematocera). Wereldwijd omvat deze familie zo'n 27 genera en 156 soorten.
Glansmygg (Ptychopteridae) er en liten familie av middels store, slankbygde mygg, med kontrastrikt farger. De kan minne om stankelbein, men skiller seg fra disse i en del anatomiske detaljer.
Glansmyggene er middels store, slanke mygg. Kroppen (thorax) er blank svart, ofte med lysere felter. Slike lyse felt kan også finnes på bakkroppen. Hodet er ganske lite, fasettøynene er store, men punktøyne mangler. Antennene er lange og tynne. Beina er lange og slanke med tydelige sporer på leggen (tibia). Vingene har tydelig årenett og vanligvis enkelte mørkere felter.
Larvene er slanke, med en liten men velutviklet hodekapsel. Grensene mellom kroppssegmentene er opphøyet, og bakkroppsspissen er utviklet til et langt, tynt ånderør.
Larvene lever i mudderet i grunt ferskvann. Vannet må ikke være dypere enn at ånderøret når opp til overflaten. De spiser råtnende plantemateriale, og tåler gjerne mye forurensning. De voksne dyrene finnes i nærheten av vann. Man vet ikke om de tar næring til seg. De danner ikke svermer og flyr vanligvis nokså lite.
Glansmygg (Ptychopteridae) er en liten familie av middels store, slankbygde mygg, med kontrastrikt farger. De kan minne om stankelbein, men skiller seg fra disse i en del anatomiske detaljer.
Multimedia w Wikimedia Commons Wachlarzynowate (Ptychopteridae) – rodzina muchówek z podrzędu długoczułkich. Obejmuje około 130 opisanych gatunków. Larwy wodne; żyją w mule, gdzie żerują na drobnych cząstkach organicznych.
Muchówki o wydłużonym ciele długości od 7 do 14 mm, zwykle ubarwionym błyszcząco czarno, niekiedy z białym lub żółtym wzorem. Czułki samców dłuższe niż samic. Liczba członów budujących biczyk czułka wynosi 13 u Ptychopterinae oraz 16–17 u Bittacomorphinae[1]. Głowa pozbawiona jest przyoczek. Uwsteczniony aparat gębowy cechują mięsiste labella oraz pięcioczłonowe głaszczki o najdłuższym członie ostatnim[1][2].
Na tułowiu przed właściwymi przezmiankami występuje para mniejszych wyrostków (prehalteres)[1][2]. Szew grzbietowy na tarczy śródplecza (mesoscutum) zawraca po bokach zakręcony, tworząc zapętlony rowek. Skrzydła są smukłe[1], szypułkowate, o długości od 5 do 12 mm[2]. Błonę mają porośniętą mikroskopijnymi włoskami i często wzorzystą. Ich użyłkowanie cechuje brak komórki dyskalnej, czterogałęzista żyłka radialna i pojedyncza żyłka analna sięgająca krawędzi skrzydła[1]. Charakterystyczna jest obecność żyłkopodobnego zgięcia błony skrzydłowej między żyłką kubitalną a analną (tzw. żyłka pozorna)[2]. Odnóża są smukłe, o nabrzmiałych nasadowych członach stóp[1]. Odwłok, zwłaszcza u samców, ma kształt buławkowaty[2].
Larwy mają długie i smukłe ciało. Głowa ma silnie zesklerotyzowany szkielet zewnętrzny. Wyposażona jest w słabo widoczne oczy proste (stemmata) i czułki. Narządy gębowe cechują kanciasto zakrzywione żuwaczki i pędzle utworzone przez silne szczecinki. Charakterystyczna jest także zesklerotyzowana płytka podgębia, zlokalizowana przed mostkiem hypostomalnym. Trzy początkowe sternity odwłoka dysponują posuwkami, zaopatrzonymi w zestawy haczyków. Na końcu odwłoka znajduje się rurka oddechowa (syfon)[2].
Przedstawiciele rodziny zamieszkują krainy: palearktyczną, orientalną, afrotropikalną i madagaskarską[2]. W Polsce stwierdzono 9 gatunków[3] (zobacz: wachlarzynowate Polski).
Larwy i poczwarki są wodne. Żyją zagrzebane w mule, w takich miejscach jak źródliska, bagna i pobrzeża wolno płynących strumieni. Larwa ustawiona jest pionowo, tak, że głowa tkwi w osadzie dennym, a rurka oddechowa wystaje ponad powierzchnię wody. Podobne ustawienie przyjmują poczwarki, których wiciowate rurki oddechowe mogą być znacznie dłuższe od ciała. Pokarmem larw są drobne cząsteczki materii organicznej wychwytywane spośród osadu. Zarówno larwy jak i poczwarki w przypadku zaniepokojenia potrafią szybko zagrzebywać się w mule[2].
Postacie dorosłe żyją krótko i przebywają w okolicach miejsc rozrodu. Opcjonalnie mogą pobierać pokarm np. w postaci spadzi wydzielanej przez pluskwiaki. Samice składają jaja w mule lub błocie nasączonym wodą[2].
Wachlarzynowate klasyfikuje się w infrarzędzie Ptychopteromorpha lub Psychodomorpha[1]. Dotychczas opisano około 60 gatunków współczesnych i ponad 70 gatunków wymarłych. Klasyfikuje się je w 5 podrodzinach[1][4]:
Wachlarzynowate (Ptychopteridae) – rodzina muchówek z podrzędu długoczułkich. Obejmuje około 130 opisanych gatunków. Larwy wodne; żyją w mule, gdzie żerują na drobnych cząstkach organicznych.
Glansmyggor (Ptychopteridae) är en liten familj i insektsordningen tvåvingar som tillhör underordningen myggor. Glansmyggor är i regel medelstora, slankt byggda myggor som till sitt allmänna utseendet ofta påminner något om harkrankar, men som dock kan skiljas från dessa med avseende på en del anatomiska detaljer.
Glansmyggor har en svart och blank kropp, ofta med avvikande lysande färger på exempelvis bakkroppen eller benen. Huvudet är förhållandevis litet, fasettögonen är stora men punktögon saknas. Antennerna är långa och tunna, benen är långa och smala och det finns en tydlig sporre på skenbenet (tibia). Vingarna är tydligt ådrade och har ofta mörka fläckar.
Larverna lever i grunda vattensamlingar där de livnär sig på små partiklar av ruttnande växtmaterial som finns i bottenslammet. Larverna är smala och har en liten men tydlig huvudkapsel och bakkroppen avslutas med ett andningsrör.
Som fullbildade individer hittas glansmyggor vanligen i närheten av vatten. De bildar inga svärmar och är vanligen inte speciellt aktiva flygare. Om de intar någon föda är osäkert, det antas i så fall inte vara i någon större mängd.
Wikimedia Commons har media som rör glansmyggor.
Glansmyggor (Ptychopteridae) är en liten familj i insektsordningen tvåvingar som tillhör underordningen myggor. Glansmyggor är i regel medelstora, slankt byggda myggor som till sitt allmänna utseendet ofta påminner något om harkrankar, men som dock kan skiljas från dessa med avseende på en del anatomiska detaljer.
Ptychopterinae
Bittacomorphinae
Wikimedia Commons'ta Ptychopteridae ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Ptychopteridae ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Ptychopteridae, çift kanatlılar (Diptera) takımından böcek familyası.
İnce ve uzun vücutlu (7–15 mm), geniş enli kanatlı ve çok uzun bacaklıdırlar. Psychodidae familyasının yakın akrabasıdır. Görünüş olarak Tipulidae türlerine benzerler. Renkleri çoğunlukla siyah, bazen sarı ya da kırmızımsı olabilir.
Erginlerin başı küçük, uzunluğundan daha geniş, semiferikal bileşik gözlüdür. Nokta gözler (ocelli) yoktur. Duyarga filiform tipte olup 16 segmentlidir. Ağız parçalarının sadece uzun 5 segmentli maksillar palpi ve büyük labelli kısa labium hariç çoğu indirgenmiştir. Toraks genişliğinden daha uzun fakat uzunluğundan daha yüksektir. Toraks siyah, scutellum ise türlerde sarıdır. Kanatlar çok iyi gelişmiştir, kahverengimsi kanat membranı bazı kısımlarda özellikle daha dış yarısına doğru kısa makrotichia ile microtichia tarafından çevrilmiştir. Bazı türlerde koyu kahverengi ile siyahımsı kanat benekleri vardır, diğer benekler birkaç tanedir veya solgundur. Bacak segmentlerinden koksa, trochanter ve femur çok iyi gelişmiş olup kısa kıllıdır. Metatarsus uzun olup diğer tarsus segmentleri kadar uzundur. Abdomen 7 segmentidir. Her segment çok iyi gelişmiş tergum ve sternuma sahiptir. Tergum ve sternum arasındaki membran stigmalıdır. Sternum 2 iki kitinleşmiş yapı içerisine ayrılmıştır. 1. ve 2. segmentler dar, ikinci segment uzundur. Makrosetaları genellikle kısa veya tüy benzeridir. Sadece duyargaları, tarsusları ve eşey organları sert kıllıdır.
Larva uzun, silindirik, 25–45 mm uzunluğunda ve eucephalic başa sahiptir. Arka tarafında uzun veya kısa bir solunum tüpü veya sifonu vardır.
Pupalar genellikle çamur içerisinde dikey olarak bulunur. Düz toraksik solunum deliği kısadır fakat soldaki solunum deliği su yüzeyine ulaşabilmek için uzun bir sifon içerisine doğru gelişmiştir. Pupasyon dönemi Ptychoptera albimana için su sıcaklığına bağlı olarak 6-31 gün arasında değişir.
Erginler göl, gölcük, hendek ve nehir kenarlarındaki bataklık gibi vejetasyonlarda ve diğer nemli zeminlerde bulunur. Larvalar dere, göl ve gölcüklerin sığ kenarları boyunca detritus ve çamur içinde gelişirler. Larva suyun ıslattığı çamurlu alanlarda yaşar.
Larvalar saprofagdır ve detrituslarla beslenirler. Erginlerin beslenmesiyle ilgili fazla bilgi bulunmuyor.
Ptychopteridae, çift kanatlılar (Diptera) takımından böcek familyası.
İnce ve uzun vücutlu (7–15 mm), geniş enli kanatlı ve çok uzun bacaklıdırlar. Psychodidae familyasının yakın akrabasıdır. Görünüş olarak Tipulidae türlerine benzerler. Renkleri çoğunlukla siyah, bazen sarı ya da kırmızımsı olabilir.
Ptychopteridae Osten-Sacken, 1862
Синонимы
Птихоптериды[1] (лат. Ptychopteridae) — семейство насекомых из отряда двукрылые.
Птихоптериды — это длинноусые двукрылые, имеющие длинное и тонкое тело от 7 до 35 мм. Имеют сходство с семействами зимних комаров (Trichoceridae) и комаров-долгоножек (Tipulidae). Голова треугольной формы. Простые глазки отсутствуют. Жгутик усика с 13-14 (у Ptychopterinae), или 18-21 сегментами (у Bittacomorphinae). Щупики верхней челюстни состоят из 5-члеников. Грудь и брюшко как правило блестяще-черные. Крылья часто с тёмными пятнами и характерным жилкованием, имеется четыре ветвями радиуса. Две кубитальные жилки достигают края крыла. Между радиусоми медиальными жилками, а также между жилками А1 и CuА2 имеются ложные жилки. Дискоидальной ячейки нет. Жужжальца кпереди у основания имееют выросты, которые называются преджужжальца. Задние ноги длиннее брюшка. Голени с заметными шпорами. Брюшко удлиненное. Второй тергит длиннее ширины. Третий стернит брюшка с добавочным копулятивным органом у некоторых Ptychoptera Meigen[2].
Схема жилкования крыла Ptychoptera. C: костальная жилка; Sc: субкостальная жилка; R: радиус; M: медиальные жилки; Cu: кубитальные жилки; A: анальная жилка жилка; h: плечевая жилка; r-m: rрадио-медиальная жилка; m-cu: медио-кубитальная жилка; fv: ложная жилка.
Гениталии самца Ptychoptera albimana
Голова Bittacomorpha clavipes
Личинка птихоптерид
Личинки обитают в илу по краям потоков, озёр, прудов, питаются разлагающся органикой. Для этого на губе и максиллах имеется пучёк макротрихий для просеивания мелких органических частиц. Для дыхания личинка использует длинный втягивающийся сифон на вершине которого расположены дыхальца. Личинками птихоптерид питаются личинки слепней и ручейников. Комары встречаются возле воды, питаются медвяной росой[2][3].
По морфологическим характеристикам Ptychopteridae наиболее близки семейству Tanyderidae, что послужило объединению их в отдельный инфраотряд Ptychopteromorpha[4], однако молекулярно-генетические данные говорят о близости Tanyderidae к Psychodomorpha[5]. В семействе насчитывается 17 родов и около 160 видов. В качестве отдельного подсемейства Eoptychopterinae включаются также группы, рассматриваемые ранее в качестве самостоятельных семейств Architendipedidae Rohdendorf, 1962 и Eoptychopteridae Handlirsch, 1906[6].
_(2).jpg)
