Gelsemiaceae – rodzina roślin okrytonasiennych z rzędu goryczkowców. Obejmuje dwa rodzaje z 11–12 gatunkami występującymi w strefie tropikalnej. Większość występuje w wilgotnym lesie równikowym, niektóre w innych lasach i zbiorowiskach trawiastych sięgając do wysokości 2000 m n.p.m.[3] Rośliny z rodzaju Gelsemium są uprawiane jako ozdobne z powodu efektownych, dzwonkowatych, żółtych lub białych kwiatów. Korzenie północnoamerykańskiego G. sempervirens zawierają alkaloidy (gelsemina i gelsemycyna) stosowane do leczenia grypy i nerwobóli. Z kolei korzenie azjatyckiego G. elegans wykorzystywane były jako trucizna[4]. Także stosowane jako lecznicze rośliny przy większych dawkach mają właściwości toksyczne[3].
Jeden gatunek z rodzaju Gelsemium (G. elegans) występuje w Azji południowo-wschodniej, a pozostałe gatunki w Ameryce Północnej na obszarze od południowej części Stanów Zjednoczonych po Gwatemalę. Z kolei zasięg większości gatunków z rodzaju Mostuea obejmuje Afrykę, a dwóch równikową część Ameryki Południowej[3].
Jeden z kladów w obrębie rzędu goryczkowców (Gentianales) z grupy astrowych spośród roślin okrytonasiennych. Stanowi grupę siostrzaną względem rodziny loganiowatych[1], do której dawniej rośliny z rodziny Gelsemiaceae były zaliczane (jako plemię Gelsemieae)[4]. Dla obu tych rodzin siostrzanymi są rodziny toinowatych i goryczkowatych[1].
goryczkowcemarzanowate Rubiaceae
Gelsemiaceae
loganiowate Loganiaceae
goryczkowate Gentianaceae
toinowate Apocynaceae
Gelsemiaceae – rodzina roślin okrytonasiennych z rzędu goryczkowców. Obejmuje dwa rodzaje z 11–12 gatunkami występującymi w strefie tropikalnej. Większość występuje w wilgotnym lesie równikowym, niektóre w innych lasach i zbiorowiskach trawiastych sięgając do wysokości 2000 m n.p.m. Rośliny z rodzaju Gelsemium są uprawiane jako ozdobne z powodu efektownych, dzwonkowatych, żółtych lub białych kwiatów. Korzenie północnoamerykańskiego G. sempervirens zawierają alkaloidy (gelsemina i gelsemycyna) stosowane do leczenia grypy i nerwobóli. Z kolei korzenie azjatyckiego G. elegans wykorzystywane były jako trucizna. Także stosowane jako lecznicze rośliny przy większych dawkach mają właściwości toksyczne.