Multimedia w Wikimedia Commons Lepidobotryaceae – rodzina roślin z rzędu dławiszowców (Celastrales Baskerville) obejmująca dwa monotypowe rodzaje drzew. Gatunek Lepidobotrys staudtii występuje w tropikalnej części środkowo-zachodniej Afryki, a Ruptiliocarpon caracolito spotykany jest na rozproszonych, niewielkich obszarach północno-zachodniej części Ameryki Południowej[1].
Drzewa o liściach całobrzegich, ogonkowych, z przylistkami. Kwiaty drobne, zebrane w kwiatostanach wyrastających naprzeciw liści. Listki kielicha i korony drobne, zielone, podobne do siebie. Pręciki w liczbie 10, u dołu zrośnięte i tam z miodnikami. Zalążnia złożona z 2-3 owocolistków z wolnymi szyjkami, zakończonymi główkowatymi lub podzielonymi znamionami. Owocem jest torebka z przegrodami wewnętrznymi[1].
Jedna z dwóch rodzin z rzędu dławiszowców (Celestrales), należącego do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych[1].
Lepidobotryaceae – rodzina roślin z rzędu dławiszowców (Celastrales Baskerville) obejmująca dwa monotypowe rodzaje drzew. Gatunek Lepidobotrys staudtii występuje w tropikalnej części środkowo-zachodniej Afryki, a Ruptiliocarpon caracolito spotykany jest na rozproszonych, niewielkich obszarach północno-zachodniej części Ameryki Południowej.
