O caramuxo, caramuxa, caramecha, mincha ou bígaro (Littorina littorea, Linnaeus 1767) é un molusco gasterópodo mariño, de pequeno tamaño, que vive nas zonas rochosas da costa. Pertence á familia dos litorínidos (Littorinidae), da orde dos Sorbeoconcha.
Presenta a cuncha cónica, en espiral e ápice en punta, alcanzando tamaños máximos de 2,5 cm de altura. A cor é habitualmente escura (parda a negra), mostrando bandas concéntricas claras e escuras. Na superficie vense numerosas estrías espirais.
A abertura da cuncha é ovoide e o opérculo, de natureza córnea, pecha esa abertura durante a baixamar.
O caramuxo ten dous tentáculos longos e os ollos na base deles. O pé é forte.
Vive sobre as pedras e algas da franza intermareal, distribuíndose no Atlántico e Mediterráneo.
Aliméntase, como as lapas, das algas que colonizan as pedras.
É un molusco comestible e bastante apreciado.
Existen outras especies semellantes, algunhas comestibles e outras non.
Outros nomes populares deste molusco son os de cornecho (común a outros gasterópodos de cuncha en espiral), cuco, meiga; en Malpica chámano mexacán [3].
Segundo Eladio Rodríguez dunha muller pequena de corpo dise que é unha mincha.
Sarmiento contaba o seguinte:
Los mariscos caramujos se venden en Pontevedra muy baratos, y los chicos los compran a trueque de zoquetes de pan. Véndense cocidos y para comerlos se saca con un alfiler la poca comida que tienen pues no es la décima parte de la que tiene un caracol de tierra.
Cunchas de caramuxos fósiles, procedentes da cova de Altamira e datados hai 15.000 anos.
O caramuxo, caramuxa, caramecha, mincha ou bígaro (Littorina littorea, Linnaeus 1767) é un molusco gasterópodo mariño, de pequeno tamaño, que vive nas zonas rochosas da costa. Pertence á familia dos litorínidos (Littorinidae), da orde dos Sorbeoconcha.