dcsimg

Description ( englanti )

tarjonnut AmphibiaWeb articles
These moderately large burrowing frogs have a very unique morphology. Their body is flaccid and covered with loose skin. Their snout is shortened both laterally and ventrally and both the snout and vent are covered with sensory tubercles. The head is very tiny and pointed and the eyes are also very small. They have no neck and no visible tympanum. They have short, robust limbs, and their front digits have only a trace of webbing, while the four back digits are short and extensively webbed. They also have two enlarged spades on the inner surface of the metatarsus (ankle). Coloration patterns show scattered loose spots and blotches ranging in color from yellow to reddish orange in varying degrees of shading, the dorsal color is dark brown or nearly black. The males have paired internal vocal sacs. The females tend to be substantially larger than the males in this species (description from Lee 1996). The tadpoles of Rhynophrynus dorsalis show distinct characteristics. The dorsum of the tadpoles is generally dark gray to black while the venter is iridescent silver. At night, the head and body are often translucent, and Lee,(1996) suggests that the pigmentation may exhibit a diel cycle. The head is flat and broad with small laterally placed eyes and a slit for a mouth, which is surrounded by delicate barbles. The tail is usually about 1.5 times the length of the body and the dorsal fin extends onto the posterior third of the body. Both the dorsal and ventral fins are of about the same depth (description from Lee 1996).Rhynophrynus dorsalis has a very unique call, in fact as Lee (1996) brings to our attention, the Mayan name for the species, uo, is an onomatopeic rendering of the call. The call has been described as "a loud, protracted, ascending whoop, or uooooooooo, it is also described as being well modulated with a distinct harmonic structure" (Lee 1996).. The sound is loud and travels great distances. Etymology: Rhinophrynus is from the Greek rhinos, meaning nose and phrynus, meaning toad. dorsalis, comes from Latin, meaning "pertaining to the back" (Lee 1996). Although commonly referred to as 'toads', Rhynophrynus is not related to the family Bufonidae; this species is the only extant representative of the family Rhynophrynidae (e.g. Ford and Cannatella 1992) A Spanish-language species account can be found at the website of Instituto Nacional de Biodiversidad (INBio) (http://darnis.inbio.ac.cr/FMPro?-DB=UBIpub.fp3&-lay=WebAll&-Format=/ubi/detail.html&-Op=bw&id=4409&-Find).
lisenssi
cc-by-3.0
tekijä
Amy Jess
tekijä
Meredith J. Mahoney
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
AmphibiaWeb articles

Distribution and Habitat ( englanti )

tarjonnut AmphibiaWeb articles
This species occurs at low elevations on the Atlantic slope, from southern Texas to Guatemala, and on the Pacific slope, from Guerrero to Costa Rico. They are generally found on savannas and seasonally dry forest (Lee 1996).
lisenssi
cc-by-3.0
tekijä
Amy Jess
tekijä
Meredith J. Mahoney
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
AmphibiaWeb articles

Life History, Abundance, Activity, and Special Behaviors ( englanti )

tarjonnut AmphibiaWeb articles
These terrestrial frogs construct subterranean burrows to make it through the dry seasons without suffering from desiccation. They burrow backwards into the soil, using the enlarged spades on the back of their heels. Their above ground activity is limited to the rainy season when they feed on termites, ants and other insects. The beginning of the rainy season marks the mating season, and males are usually found in large choruses in temporary bodies of water. The female, after inguinal amplexus will release several thousand eggs, either individually or in small groups, into the water. The eggs will sink to the bottom and hatch within a few days (descriptions from Lee 1996).
lisenssi
cc-by-3.0
tekijä
Amy Jess
tekijä
Meredith J. Mahoney
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
AmphibiaWeb articles

Conservation Status ( englanti )

tarjonnut Animal Diversity Web

It looks somewhat like a narrow-mouthed toad of giant size. This species is the only living representative of its family, the Rhinophrynidae.

IUCN Red List of Threatened Species: least concern

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliografinen lainaus
Beaudry, B. 1999. "Rhinophrynus dorsalis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Rhinophrynus_dorsalis.html
tekijä
Brenda Beaudry, University of Michigan-Ann Arbor
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Animal Diversity Web

Life Cycle ( englanti )

tarjonnut Animal Diversity Web

Development - Life Cycle: metamorphosis

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliografinen lainaus
Beaudry, B. 1999. "Rhinophrynus dorsalis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Rhinophrynus_dorsalis.html
tekijä
Brenda Beaudry, University of Michigan-Ann Arbor
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Animal Diversity Web

Trophic Strategy ( englanti )

tarjonnut Animal Diversity Web

Eats insects, especially termites (which it licks up with its tongue), and other invertebrates.

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliografinen lainaus
Beaudry, B. 1999. "Rhinophrynus dorsalis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Rhinophrynus_dorsalis.html
tekijä
Brenda Beaudry, University of Michigan-Ann Arbor
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Animal Diversity Web

Distribution ( englanti )

tarjonnut Animal Diversity Web

In the lowlands from Texas to Yucatan and Honduras, west coast from the Rio Balsas, Mexico, to Costa Rica. Barely enters the United States.

Biogeographic Regions: nearctic (Native ); neotropical (Native )

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliografinen lainaus
Beaudry, B. 1999. "Rhinophrynus dorsalis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Rhinophrynus_dorsalis.html
tekijä
Brenda Beaudry, University of Michigan-Ann Arbor
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Animal Diversity Web

Habitat ( englanti )

tarjonnut Animal Diversity Web

Terrestrial and nocturnal. Remain in fairly small areas.

Terrestrial Biomes: forest ; scrub forest

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliografinen lainaus
Beaudry, B. 1999. "Rhinophrynus dorsalis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Rhinophrynus_dorsalis.html
tekijä
Brenda Beaudry, University of Michigan-Ann Arbor
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Animal Diversity Web

Morphology ( englanti )

tarjonnut Animal Diversity Web

Identification: 2 to 2 3/4 inches (record, 3 1/2 in.). The rotund body and broad reddish/orange middorsal stripe are sufficient for identifying this toad. Horny, shovel-like appendages on feet

Other Physical Features: ectothermic ; bilateral symmetry

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliografinen lainaus
Beaudry, B. 1999. "Rhinophrynus dorsalis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Rhinophrynus_dorsalis.html
tekijä
Brenda Beaudry, University of Michigan-Ann Arbor
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Animal Diversity Web

Reproduction ( englanti )

tarjonnut Animal Diversity Web

Eggs are laid in water. Has its own mating call. Mate more than once and during any month. Breed in water, but may migrate one mile to a more suitable breeding pond. Eggs are laid in two jelly tubes. Tadpoles hatch in a few days and transform into adults in one to three months.

Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate)

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliografinen lainaus
Beaudry, B. 1999. "Rhinophrynus dorsalis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Rhinophrynus_dorsalis.html
tekijä
Brenda Beaudry, University of Michigan-Ann Arbor
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Animal Diversity Web

Amenazas ( kastilia )

tarjonnut Conabio
Factores de riesgo

Los factores que amenazan la permanencia de esta especie, dada su distribución, son muy generales y están relacionados con el cambio de uso del suelo. La migración de la población humana, la creación de nuevos asentamientos, la reducción en el hábitat, la transformación de espacios naturales en caminos, potreros, áreas de cultivo, la pérdida y contaminación de los cuerpos de agua son posibles elementos que afectan mas directamente a sus poblaciones.

Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie

Los hábitats que acostumbra la especie son muy variados y ampliamente difundidos en el país, la problemática que afecta el hábitat de esta especie es sin duda la fragmentación y la perdida de la cobertura vegetal por cambios de uso del suelo. La colonización y ampliación de la mancha urbana en muchos asentamientos pueden influir en la disponibilidad de lugares para su desarrollo.
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Biología ( kastilia )

tarjonnut Conabio
Antecedentes del estado de la especie o de las poblaciones principales

No se tienen registros del estado de la poblacion, solo existen registros de la distribucion de la especie sin comentarios de sus poblaciones.
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Biología de poblaciones ( kastilia )

tarjonnut Conabio
Tamaño poblacional

De acuerdo con las investigaciones realizadas en la Reserva de la Biosfera Calakmul por parte de ECOSUR, Chetumal (Pozo et al, 1998,1999, 2001) se registraron diferentes poblaciones en el área de la Reserva, la mayoría de estas presentaron un número elevado de individuos en los que calculamos de entre 10 a 50, considerando que la mayor parte de los ejemplares registrados corresponden a machos vocalizando.
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Conservación ( kastilia )

tarjonnut Conabio
No existen programas de conservación enfocados al estudio o aprovechamiento de esta especie, se cuenta únicamente con los planes de manejo de las Reservas dentro de los cuales se contempla a todas las especies de flora y fauna presentes.
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Descripción ( kastilia )

tarjonnut Conabio
Estos sapos de tamaño mediano son inconfundibles, los adultos alcanzan entre 60 y 65 mm de longitud hocico-cloaca, aunque las hembras son substancialmente mas grandes que los machos. El cuerpo es globoso y flácido cubierto por una piel suelta. La cabeza es pequeña y aguzada, el hocico es truncado y esta cubierto con tubérculos sensoriales. Los ojos son muy pequeños. No se distingue el cuello de la cabeza y no hay un tímpano visible. Las extremidades son cortas, robustas y musculosas. Los dedos presentan solo algunos trazos de estar palmeados en sus bases y hay solo cuatro dedos por pie. Los machos tienen sacos vocales internos pareados.
La superficie dorsal es de color café oscuro o casi negro, con puntos dispersos y manchas en amarillo, amarillo naranja o naranja rojizo, especialmente en la superficie lateral del cuerpo. Una línea vertebral clara se extiende desde la cabeza hasta por arriba de la cloaca. El vientre es generalmente café oscuro, azul púrpura, o gris (Lee, 1996).

Historia de vida

Son organismos homeotermas, ovíparos, que pasan la mayor parte del año estivando hasta las primeras lluvias en las que emergen a reproducirse.
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Distribución ( kastilia )

tarjonnut Conabio
Actual

MEXICO

Rhinophrynus dorsalis es una especie bien distribuida en las tierras bajas desde el Sur de Texas hasta Guatemala por la vertiente del Atlántico, y desde Guerrero hasta Costa Rica por la vertiente del Pacífico

MEXICO / CAMPECHE

Se ha encontrado en diferentes localidades del Estado, en los municipios de Escárcega, Champotón y Calkmul.

MEXICO / CHIAPAS

Existen pocos registros de esta especie reportados para localidades en este Estado especificamente en la Región de la Lacandonia.

MEXICO / QUINTANA ROO

Existen varias localidades en los diferentes municipios del Estado en los que se ha confirmado su presencia, sobre todo en el municipio de Othón P. Blanco.

MEXICO / TAMAULIPAS

No se encontrarón registros actuales disponibles para este Estado, el rango de distribución decrito por varios autores señala que abarca desde el sur de Texas y se prolonga a Sudamérica, lo cual incluye Tamaulipas.

MEXICO / YUCATAN

Se ha reportado para varias localidades del centro del Estado, cerca de las Ruinas de Chichén Itzá y Mérida.

Original

MEXICO / NUEVO LEON

Se tienen algunos registros históricos que nos indican su presencia en el Estado, no se consiguió información que confirme su presencia actualmente.

MEXICO / TABASCO

Se haya reportado para algunas localidades del estado actual e historicamente.

MEXICO / VERACRUZ

La distribución de esta especie se encuentra documentada en varios artículos y escritos de finales del siglo XIX y principios del XX. Dugés A. (1896) reporta esta especie para el estado de Tabasco; Gadow H. (1905) ), realiza una recopilación del trabajo de varios investigadores (Gunther, Cope, Meek, y Boulenger) y comenta que la especie se encuentra restringida de Tuxpan en el norte de Veracruz a través del Istmo hacia Campeche y Guatemala. Posteriormente Nelson (1966) reporta la especie 18 millas a N de Monterrey , 5 millas al N de Pijal y 1 milla al NE de Padilla Tamaulipas; extendiendo el rango de distribución de la especie.
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Estado de conservación ( kastilia )

tarjonnut Conabio
NOM-059-SEMARNAT-2001

Pr sujeta a protección especial

NOM-059-SEMARNAT-2010

Pr sujeta a protección especial
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Estrategia trófica ( kastilia )

tarjonnut Conabio
R. dorsalis se alimenta de pequeños insectos preferentemente de hormigas y termitas (McCoy, 1966; In: Lee, 1996). Los renacuajos son filtradores, se alimentan de pequeños pedazos de algas y detritus que hay en el agua, en algunos casos, de alta densidad. Se ha observado que existe canibalismo entre los renacuajos.
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Hábitat ( kastilia )

tarjonnut Conabio
Es una especie de hábitos fosoriales, prefiere hábitats tropicales y subtropicales con estaciones de lluvia y secas bien marcadas. Hábita lugares con vegetación densa, pero es más frecuente encontrarlos en pastizales, campos de cultivos, en las zanjas de los caminos, aguadas y otras áreas abiertas durante los periodos de lluvias fuertes (Foster and McDiarmid, 1983; Lee, 1996). El resto de la temporada se entierran en el fango a una profundidad de 3 a 5 cm, aunque en ocasiones puede ser más profundo.

Macroclima

La distribucion de esta especie comprende una gran cantidad de hábitats en climas cálidos a muy calidos, húmedos y subhúmedos (Aw, Aw (f), Am, Af); semicálidos húmedos(A (c) m), y calidos y semicalidos aridos (Bs) (Lee, 1996; Campbell, 1998).
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Relevancia de la especie ( kastilia )

tarjonnut Conabio
Relevancia de la especie

Ecológicamente esta especie es importante por formar parte del ecosistema, si se le agrega a esto que es una familia, genero y especie monotípica, su importancia se acentúa. Biológicamente es poca la información que se ha generado por investigadores nacionales por lo que las necesidades de investigación en poblaciones locales hacen de ésta una especie prioritaria. En lugares como la selva lacandona forma parte de la dieta de la población (Góngora -Arones, 1987).

MEXICO / CHIAPAS

Forma parte de la dieta de la población entre los indígenas lacandones (Góngora -Arones, 1987).
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

Reproducción ( kastilia )

tarjonnut Conabio
La reproducción de esta especie se realiza durante la época de lluvias a partir de finales de mayo o principios de junio. El desarrollo entre los individuos de una población es altamente sincronizado y coincide con la lluvias fuertes que forman estanques que permanecen durante toda la temporada. Los machos comienzan vocalizando desde la tierra conforme se acercan al estanque, con frecuencia entran inmediatamente y mantienen parte del cuerpo fuera vocalizando. Si las condiciones son óptimas comienzan al obscurecer y a las pocas horas cerca del 80% de las ranas han realizado el amplexus. El amplexus es pélvico y comienza situandose el macho sobre la espalda de la hembra, los huevos se depositan inmediatamente y la puesta puede variar de dos a ocho cientos (Foster and McDiarmid, 1983; Lee, 1996 ).
lisenssi
cc-by-nc-sa-2.5
tekijänoikeus
CONABIO
bibliografinen lainaus
Calderón Mandujano, R. R. 2002. Ficha técnica de Rhinophrynus dorsalis. Propuesta para la realización de 37 fichas biológicas de las especies de herpetofauna incluidas en la NOM-059 presentes en la Península de Yucatán. Museo de Zoología, ECOSUR- Unidad Chetumal. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W030. México, D.F.
tekijä
Calderón Mandujano, R. R.
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
Conabio

EDGE : 196. Mexican burrowing Toad (Rhinophrynus dorsalis) ( englanti )

tarjonnut EOL authors

EDGE (Evolutionarily Distinct and Globally Endangered) species profile; ranked as the #1 most evolutionarily distinct extant amphibian species

lisenssi
cc-publicdomain
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
EOL authors

Behavior ( kastilia )

tarjonnut INBio
En la tierra, los sapos caminan de manera común, con las patas separadas a los lados. Parecen algo torpes con sus estómagos casi tocando el suelo, pero cuando se les molesta pueden saltar en forma ágil y a pesar de su constitución, brincan 15 cm. o más.

Es fosorial y cava hacia atrás, por medio de grandes tubérculos queratinizados localizados en cada "hallyx" y en los metatarsos adyacentes. Pueden cavar con las patas en forma alternativa o simultánea. Estos sapos han sido localizados de 7 a 15 cm debajo de la superficie durante la estación lluviosa, pero es probable que lleguen a una mayor profunidad durante la estación seca, cuando se encuentran con frecuencia debajo de las bases de los postes de cerca. El sapo construye subterráneamente una pequeña cámara más o menos redonda. Dentro de la cámara infla su cuerpo y se aprieta tan estrechamente, que no puede ser desalojado a menos de que una pared de la cámara sea completamente removida.

Se desconoce cúanto tiempo ocupa una cámara, pero en la estación lluviosa, puede ser tan poco como un día, donde los individuos salen de noche, probablemente a alimentarse. Se conoce de otros individuos que ocupan las madrigueras hasta por un mes antes de trasladarse.

Los sapos cuando se entierran se secan en forma rápida (aunque el suelo se encuentre húmedo). Cuando se saca un sapo o cuando ellos salen a la superficie tienen la piel totalmente seca. La piel altamente glándular y secreta gran cantidad de una sustancia blanca y pegajosa cuando se le molesta. Esta secreción puede servir como un mecanismo de defensa, porque se nota que causa una leve reacción alérgica.

Los sapos que emergen, después de haber pasado varios días en las madrigueras, con frecuencia liberan varios milímetros de orina en el momento de ser extraídos. Frotan sus cuerpos en la orina para humedecer por lo menos su superficie ventral y a veces otras partes del cuerpo. Se ponen alerta y activos una vez fuera de la madriguera.

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
INBio, Costa Rica
tekijä
Luis Humberto Elizondo C.
muokkaaja
Federico Bolaños V.Enrique Quesada D.
kumppanisivusto
INBio

Habitat ( kastilia )

tarjonnut INBio
Es muy común en los bosques secos tropicales con marcadas diferencias entre las estaciones seca y lluviosa. Se le encuentra en los bosques, pero durante los periodos de lluvias fuertes, habita con más frecuencia en los potreros, los campos cultivados, los desagues a la orilla de los caminos y en otras áreas abiertas.

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
INBio, Costa Rica
tekijä
Luis Humberto Elizondo C.
muokkaaja
Federico Bolaños V.Enrique Quesada D.
kumppanisivusto
INBio

Distribution ( kastilia )

tarjonnut INBio
Distribucion en Costa Rica: En Costa Rica se encuentra en la Península de Nicoya y en las tierras bajas adyacentes de la Provincia de Guanacaste (noroeste del país), hacia el sur hasta Caldera, cerca de Puntarenas.
Distribucion General: Se encuentra desde Michoácan (México) y el extremo sur de Texas (E.U.A.) a lo largo de las planicies costeras hasta el noroeste de Honduras sobre la Vertiente Caribe, y hasta Costa Rica sobre la Vertiente Pacífica. También en el Valle del Río Grijalva de Chiapas (México).
lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
INBio, Costa Rica
tekijä
Luis Humberto Elizondo C.
muokkaaja
Federico Bolaños V.Enrique Quesada D.
kumppanisivusto
INBio

Trophic Strategy ( kastilia )

tarjonnut INBio
Se alimentan en la noche de gran variedad de insecto, sobre todo de hormigas.

Los renacuajos son filtradores de algas y detritos del agua. Asimismo, en condiciones de alta densidad pueden ser caníbales.

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
INBio, Costa Rica
tekijä
Luis Humberto Elizondo C.
muokkaaja
Federico Bolaños V.Enrique Quesada D.
kumppanisivusto
INBio

Associations ( kastilia )

tarjonnut INBio
Son depredados por vertebrados, entre éllos: "tortuga candado" (Kinosternon scorpioides), "patillo de agua" (Tachybaptus dominicus), "cirujano" (Jacana spinosa), el "pecho amarillo" (Pitangus sulphuratus) y varias especies de garzas. También por invertebrados como: ninfas, larvas y adultos de odonatos, belostómidos hidrofílidos, distíscidos etc.

La metamorfosis es casi simultánea para todos los renacuajos en una población y los juveniles abandonan la charca en masa.

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
INBio, Costa Rica
tekijä
Luis Humberto Elizondo C.
muokkaaja
Federico Bolaños V.Enrique Quesada D.
kumppanisivusto
INBio

Reproduction ( kastilia )

tarjonnut INBio
En una excelente investigación realizada en la provincia de Guanacaste, se describe la reproducción de esta especie. La reproducción es altamente sincronizada y parece coincidir con la primera lluvia de la temporada lo suficientemente fuerte como para llenar las charcas, donde se reproduce. Las charcas que usan, por lo general se llenan a finales de mayo o principios de junio, permanecen así durante la estación lluviosa, aunque los sapos sólo se reproducen una vez a fines de mayo o comienzos de junio. Todos los renacuajos ya han sufrido metamorfosis hacia fines de julio.

En ocasiones la población se divide y cada parte se reproduce una vez según las lluvias fuertes, a intervalos de unos pocos días o hasta de unas pocas semanas. Aunque, generalmente la reproducción ocurre sólo una vez en la población, algunos individuos comienzan la actividad con las primeras lluvias fuertes. La mayoría de ellos se mueven hacia las charcas de reproducción, donde se entierran de nuevo hasta que las condiciones sean apropiadas para la reproducción. Anticipando ésto se puede escuchar a los machos cantando desde su cámara durante las tardes de lluvia fuerte. Cuando llega la noche apropiada para la reproducción, los individuos se mueven en forma rápida hacia las charcas. Con frecuencia, los machos empiezan a llamar desde tierra conforme se aproximan a la charca. Por lo general, entran en forma inmediata en el agua y se sientan, medio sumergidos, cantando o inflando sus cuerpos. También pueden cantar mientras flotan como globos en las partes más profundas de la charca, con las patas estiradas. El canto es sumamente alto y se describe mejor como un grito alargado con una inflexión ascendente hacia el final. En esta especie los cantos de grandes coros de individuos son ensordecedores y pueden oírse por varios kilómetros.

La mayor parte de los machos se aproximan solos a la charca temprano en la noche. Hacia las 9:30 pm., hasta un 80% de los sapos que se han aproximado a la charca ya están en el amplexo, y las hembras cargan a los machos en sus espaldas. El amplexo es pélvico y tanto el macho como la hembra se sumergen para poner los huevos durante este tiempo, estos son expulsados uno por uno, pero con seis o doce continuos en una sucesión rápida, pronto se hunden hasta el fondo. Inicialmente separados, los huevos pronto se tornan pegajosos en la superficie y se adhieren unos a otros para formar grupos. El tamaño de la nidada es variable, puede ser de 2 a 8000 huevos.

Los huevos eclosionan después de varios días, liberando larvas anchas y planas. Su característica más notoria es la boca ancha en forma de hendidura, que se extiende en el frente de la cabeza y está bordeada por una serie de barbillas. Son negruzcas en la parte superior y gris iridiscente ventralmente. Los renacuajos se reúnen dentro de la charca en cardúmenes de tamaños variables desde unos 10 cm. de diámetro a más de un metro de ancho. El espaciamiento y el movimiento de los miembros dentro del cardumen varían en forma considerable. En algunos, los renacuajos tienen un arreglo regular y se mueven juntos de manera coordinada, en otros siguiendo una ruta circular y hacia abajo en el centro y hacia arriba en la periferia.

lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
INBio, Costa Rica
tekijä
Luis Humberto Elizondo C.
muokkaaja
Federico Bolaños V.Enrique Quesada D.
kumppanisivusto
INBio

Diagnostic Description ( kastilia )

tarjonnut INBio
De tamaño moderadamente largo, entre 5 y 9 cm de longitud. Cabeza pequeña y triangular. Ojos pequeños. Cuerpo oval con extremidades cortas y envueltas en sus bases por pliegues corporales. Piel relativamente lisa cubierta con pústulas muy separadas. Brazos cortos. Dorso gris oscuro y café marrón a café oscuro, con manchas de amarillo pálido a naranja y usualmente con una raya vertebral del mismo color que las manchas. La superficie de la cabeza y extremidades son mas claras que el dorso. Vientre uniformente gris (Savage, 2002).
lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
INBio, Costa Rica
tekijä
Luis Humberto Elizondo C.
muokkaaja
Federico Bolaños V.Enrique Quesada D.
kumppanisivusto
INBio

Diagnostic Description ( kastilia )

tarjonnut INBio
Localidad del tipo: Veracruz, México.
Depositario del tipo: Holotipo: MNHNP 693.
Recolector del tipo:
lisenssi
cc-by-nc-sa-3.0
tekijänoikeus
INBio, Costa Rica
tekijä
Luis Humberto Elizondo C.
muokkaaja
Federico Bolaños V.Enrique Quesada D.
kumppanisivusto
INBio

Rhinophrynus dorsalis ( valencia )

tarjonnut wikipedia CA

Rhinophrynus dorsalis és una espècie d'amfibi anur que habita des de Texas fins a Costa Rica. És l'únic membre de la família Rhinophrynidae. Rhinophrynus dorsalis està especialitzat a consumir formigues, presentant una llengua adaptada a aquesta dieta i mancant de dents. Passa la major part de la seva vida sota terra, sortint a la superfície per apariar-se en l'estació plujosa. És considerat el grup germà del clade Pipidae.

Enllaços externs

En altres projectes de Wikimedia:
Commons
Commons Modifica l'enllaç a Wikidata
Viquiespècies
Viquiespècies
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autors i editors de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CA

Rhinophrynus dorsalis: Brief Summary ( valencia )

tarjonnut wikipedia CA

Rhinophrynus dorsalis és una espècie d'amfibi anur que habita des de Texas fins a Costa Rica. És l'únic membre de la família Rhinophrynidae. Rhinophrynus dorsalis està especialitzat a consumir formigues, presentant una llengua adaptada a aquesta dieta i mancant de dents. Passa la major part de la seva vida sota terra, sortint a la superfície per apariar-se en l'estació plujosa. És considerat el grup germà del clade Pipidae.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autors i editors de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CA

Bachratka mexická ( Tšekki )

tarjonnut wikipedia CZ

Bachratka mexická (Rhinophrynus dorsalis) je jediný druh žab rodu bachratek (Rhinophrynus) a zároveň i čeledi bachratkovitých (Rhinophrynidae). Je rozšířena na východním a západním pobřeží Střední Ameriky.

Tělo mají zavalité a dorůstají do délky 8 cm. Nohy jsou krátké ale silné, dobře přizpůsobené k hrabání. Oči jsou poměrně malé. Většinu života stráví v zemi, ale vajíčka klade do vody.

Synonyma čeledi Rhinophrynidae[2]

  • Rhinophrinidae (Günther; Frost et al., 2006)
  • Rhinophrynina (Günther, 1859)

Reference

  1. Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]
  2. http://www.biolib.cz/cz/taxon/id16239/

Externí odkazy

Pahýl
Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.
Pomozte Wikipedii tím, že jej vhodně rozšíříte. Nevkládejte však bez oprávnění cizí texty.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia autoři a editory
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CZ

Bachratka mexická: Brief Summary ( Tšekki )

tarjonnut wikipedia CZ

Bachratka mexická (Rhinophrynus dorsalis) je jediný druh žab rodu bachratek (Rhinophrynus) a zároveň i čeledi bachratkovitých (Rhinophrynidae). Je rozšířena na východním a západním pobřeží Střední Ameriky.

Tělo mají zavalité a dorůstají do délky 8 cm. Nohy jsou krátké ale silné, dobře přizpůsobené k hrabání. Oči jsou poměrně malé. Většinu života stráví v zemi, ale vajíčka klade do vody.

Synonyma čeledi Rhinophrynidae

Rhinophrinidae (Günther; Frost et al., 2006) Rhinophrynina (Günther, 1859)
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia autoři a editory
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CZ

Rhinophrynus dorsalis ( baski )

tarjonnut wikipedia EU

Rhinophrynus dorsalis Rhinophrynus generoko animalia da. Anfibioen barruko Rhinophrynidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan.

Erreferentziak

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipediako egileak eta editoreak
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EU

Rhinophrynus dorsalis: Brief Summary ( baski )

tarjonnut wikipedia EU

Rhinophrynus dorsalis Rhinophrynus generoko animalia da. Anfibioen barruko Rhinophrynidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipediako egileak eta editoreak
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EU

Mexicaanse gravende pad ( flaami )

tarjonnut wikipedia NL

Herpetologie

De Mexicaanse gravende pad[2] (Rhinophrynus dorsalis) is een kikker uit de familie Mexicaanse gravende padden (Rhinophrynidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Auguste Duméril en Gabriel Bibron in 1841. Later werd de wetenschappelijke naam Rhinophrynus rostratus gebruikt.

Uiterlijke kenmerken

De kikker bereikt een lichaamslengte van 6 tot 8 centimeter en valt op door het eivormige lichaam en de losse huid. De lichaamskleur is zeer donkergrijs tot zwart, op het midden van de rug is een meestal rode tot soms gele rugstreep aanwezig die ook vlekkerig kan zijn. Aan weerszijde van iedere streep is achter de kop een onregelmatige vlek aanwezig. Op de bovenzijde van de flanken zijn onregelmatige en grillige vlekjes gelegen. De kop heeft geen duidelijke afsnoering van het lichaam, de snuitpunt is opvallend stomp. De tong is alleen aan de achterzijde bevestigd waardoor deze ver kan worden uitgestoken. De mannetjes hebben wangkwaakblazen aan de zijkanten van de kop. De ogen zijn zwart en kraalachtig, er zijn geen zichtbare trommelvliezen aanwezig. De ledematen zijn kort en stomp, aan de achterpoten zijn verharde schoffelachtige uitsteeksels aanwezig die dienen om te graven.[3]

Leefwijze

De Mexicaanse gravende pad graaft holen waarin overdag geschuild wordt. 's Nachts of tijdens regenbuien wordt naar termieten gezocht die met de uitsteekbare tong worden opgelikt.

Voortplanting

De paarroep van de mannetjes bestaat uit een vogelachtige schreeuw die ongeveer 1,5 seconde duurt. De paargreep of amplexus is lumbaal (lumbale amplexus); het mannetje grijpt het vrouwtje onder haar achterpoten. De eieren worden in ondiepe wateren afgezet. De kikkervisjes hebben baarddraden waarmee ze voedseldeeltjes uit het water filteren.

Verspreiding en habitat

De Mexicaanse gravende pad komt voor in delen van Noord- en Midden-Amerika en leeft in de landen Belize, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Mexico, Nicaragua en de Verenigde Staten. In het laatste land komt de kikker alleen voor in de staat Texas. De habitat bestaat uit laaggelegen gebieden zoals savannen.[4]

Referenties
  1. (en) Mexicaanse gravende pad op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. Grzimek, Bernhard, Het leven der dieren deel V:Vissen (II) en amfibieën, Kindler Verlag AG, 1971, Pagina 458. ISBN 90 274 8625 5.
  3. Darrel R. Frost - Amphibian Species of the World: an online reference - Version 6.0 - American Museum of Natural History, Rhinophrynus dorsalis.
  4. University of California - AmphibiaWeb, Rhinophrynus dorsalis.
Bronnen
  • (nl) - Bernhard Grzimek - Het leven der dieren deel V: Vissen (II) en amfibieën - Pagina 458 - ISBN 9027486255, Kindler Verlag AG 1971
  • (en) - Darrel R. Frost - Amphibian Species of the World: an online reference - Version 6.0 - American Museum of Natural History - Rhinophrynus dorsalis - Website Geconsulteerd 2 februari 2017
  • (en) - University of California - AmphibiaWeb - Rhinophrynus dorsalis - Website
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia-auteurs en -editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia NL

Mexicaanse gravende pad: Brief Summary ( flaami )

tarjonnut wikipedia NL

De Mexicaanse gravende pad (Rhinophrynus dorsalis) is een kikker uit de familie Mexicaanse gravende padden (Rhinophrynidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Auguste Duméril en Gabriel Bibron in 1841. Later werd de wetenschappelijke naam Rhinophrynus rostratus gebruikt.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia-auteurs en -editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia NL

Rhinophrynus dorsalis ( puola )

tarjonnut wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Rhinophrynus dorsalis – jedyny gatunek płazów należący do rodzaju Rhinophrynus i rodziny nosatkowatych. Należy do rzędu płazów bezogonowych. Płazy tego gatunku zamieszkują południowy Teksas, Meksyk, Gwatemalę, Honduras, Salwador, Nikaraguę i Kostarykę. W przeszłości gatunek zamieszkiwał również obszary rozciągające się do Kanady, jednak wymarły na nich w epoce oligocenu[2].

Przypisy

  1. [1]. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
  2. Richard G. Zweifel, H.G. Cogger (1998). Encyclopedia of Reptiles and Amphibians. San Diego: Academic Press. s. 87. ​ISBN 0-12-178560-2
p d e
Rodziny płazów bezogonowych
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia POL

Rhinophrynus dorsalis: Brief Summary ( puola )

tarjonnut wikipedia POL

Rhinophrynus dorsalis – jedyny gatunek płazów należący do rodzaju Rhinophrynus i rodziny nosatkowatych. Należy do rzędu płazów bezogonowych. Płazy tego gatunku zamieszkują południowy Teksas, Meksyk, Gwatemalę, Honduras, Salwador, Nikaraguę i Kostarykę. W przeszłości gatunek zamieszkiwał również obszary rozciągające się do Kanady, jednak wymarły na nich w epoce oligocenu.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia POL

Rhinophrynus dorsalis ( ruotsi )

tarjonnut wikipedia SV


Rhinophrynus dorsalis[2][3][4][5][6][7][8][9][10] är en groddjursart som beskrevs av Duméril och Gabriel Bibron 1841. Rhinophrynus dorsalis är ensam i släktet Rhinophrynus och även i familjen Rhinophrynidae.[11][12] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[11] Det svenska trivialnamnet näspadda förekommer för arten.[13]

Denna padda förekommer i södra Nordamerika och Centralamerika. Utbredningsområdet sträcker sig från södra Texas (USA) till Costa Rica. Paddan lever främst i låglandet vid kusten och den når 500 meter över havet i kulliga områden. Habitatet utgörs av skogar, buskskogar, savanner och odlade områden.[1]

Arten blir ungefär 65 mm lång. Huden är allmänt grå med gul- till orangeröda fläckar. Kännetecknande är en orangeröd strimma på ryggens mitt. Strimman och fläckarna är hos några individer ganska blek.[13][14]

Rhinophrynus dorsalis föredrar termiter som föda och äter dessutom andra insekter och andra ryggradslösa djur. Dessa byten fångas vanligen under natten. Parningen sker vid olika tider på året.[14]

Individerna är vanliga i områden som tidvis översvämmas. Under torra tider vilar de gömda i jorden. Äggen kläcks i vattenpölar och där utvecklas även larverna.[1]

Källor

  1. ^ [a b c d] 2010 Rhinophrynus dorsalis Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 2012-10-24.
  2. ^ (1996) , database, NODC Taxonomic Code
  3. ^ Frost, Darrel R. (2009) , database. Amphibian Species of the World: an Online Reference v5.3, Rhinophrynidae
  4. ^ (2004) , database, Amphibian Species of the World: an Online Reference
  5. ^ Frost, Darrel R. (1997) , Amphibian Species of the World, A Taxonomic and Geographic Reference. Second edition
  6. ^ Flores-Villela, Oscar / McCoy, C. J., ed. (1993) Herpetofauna Mexicana: Lista anotada de las especies de anfibios y reptiles de México, cambios taxonómicos recientes, y nuevas especies, Carnegie Museum of Natural History Special Publication, no. 17
  7. ^ (2000) , database, Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad
  8. ^ Crother, Brian I., Jeff Boundy, Jonathan A. Campbell, et al. / Moriarty, John J., ed. (2000) Scientific and Standard English Names of Amphibians and Reptiles of North America North of Mexico, with Comments Regarding Confidence in Our Understanding, Herpetological Circular, no. 29
  9. ^ Banks, R. C., R. W. McDiarmid, A. L. Gardner, and W. C. Starnes (2004) , Checklist of Vertebrates of the United States, the U.S. Territories, and Canada, draft (2004)
  10. ^ Crother, Brian I., Jeff Boundy, Frank T. Burbrink, et al. / Moriarty, John J., ed. (2008) Scientific and Standard English Names of Amphibians and Reptiles of North America North of Mexico, With Comments Regarding Confidence in Our Understanding, Sixth Ed., Herpetological Circular No. 37
  11. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (27 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/rhinophrynus+dorsalis/match/1. Läst 24 september 2012.
  12. ^ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26
  13. ^ [a b] T. R. Halliday (en), S. Ulfstrand (sv), red (1996). ”Näspaddor”. Bonniers stora verk om jordens djur. "Groddjur & Kräldjur". Bonnier Lexikon AB. sid. 60. ISBN 91-632-0085-6
  14. ^ [a b] B. Beaudry (27 april 1999). ”Burrowing Toad” (på engelska). Animal Diversity Web. University of Michigan. http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Rhinophrynus_dorsalis.html. Läst 24 november 2014.


Externa länkar

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia författare och redaktörer
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia SV

Rhinophrynus dorsalis: Brief Summary ( ruotsi )

tarjonnut wikipedia SV


Rhinophrynus dorsalis är en groddjursart som beskrevs av Duméril och Gabriel Bibron 1841. Rhinophrynus dorsalis är ensam i släktet Rhinophrynus och även i familjen Rhinophrynidae. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Det svenska trivialnamnet näspadda förekommer för arten.

Denna padda förekommer i södra Nordamerika och Centralamerika. Utbredningsområdet sträcker sig från södra Texas (USA) till Costa Rica. Paddan lever främst i låglandet vid kusten och den når 500 meter över havet i kulliga områden. Habitatet utgörs av skogar, buskskogar, savanner och odlade områden.

Arten blir ungefär 65 mm lång. Huden är allmänt grå med gul- till orangeröda fläckar. Kännetecknande är en orangeröd strimma på ryggens mitt. Strimman och fläckarna är hos några individer ganska blek.

Rhinophrynus dorsalis föredrar termiter som föda och äter dessutom andra insekter och andra ryggradslösa djur. Dessa byten fångas vanligen under natten. Parningen sker vid olika tider på året.

Individerna är vanliga i områden som tidvis översvämmas. Under torra tider vilar de gömda i jorden. Äggen kläcks i vattenpölar och där utvecklas även larverna.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia författare och redaktörer
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia SV

Носата жаба мексиканська ( ukraina )

tarjonnut wikipedia UK

Опис

Загальна довжина досягає 8—8,5 см. Тіло майже яйцеподібно-округле, голова зливається з ним і витягнута, на зразок невеликого хобота. Очі невеликі. Барабанна перетинка схована. Язик розташовано у передній частині рота, він рухливий тільки на кінці. Кінцівки у неї короткі та пухкі, в області плюсни на підошві виступає роговий бугор, що має вигляд лопати. Основне забарвлення рівномірно-буре, уздовж спини проходить жовта смуга, з боків присутні декілька жовтих плям.

Спосіб життя

Полюбляє сухі місцини. Дуже добре риє нори, в яких проводить значний проміжок часу. Зустрічається до висоти 500–600 м над рівнем моря. Активна переважно у сутінках. Живиться термітами, та мурахами, яких злизує язиком.

Парування й розмноження відбувається після дощів. Самиця відкладає яйця у невеликі водойми. У їх пошуках здатна долати значні відстані — до 1,6 км. Личинки з'являються через декілька днів. Метаморфоз триває 1—3 місяці.

Розповсюдження

Мешкає на півдні Мексики, Белізі, Гватемалі, Гондурасі, Сальвадорі, Нікарагуа, Коста-Риці. також зустрічається у штаті Техас (США).

Джерела

  • Zweifel, Richard G. (1998). In Cogger, H.G. & Zweifel, R.G. Encyclopedia of Reptiles and Amphibians. San Diego: Academic Press. p. 87. ISBN 0-12-178560-2.
  • K. Deckert, G. Deckert, G. E. Freytag, G. Peters, G. Sterba: Urania Tierreich, Fische, Lurche, Kriechtiere, Urania-Verlag, 1991, ISBN 3-332-00376-3
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Автори та редактори Вікіпедії
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia UK

Rhinophrynus dorsalis ( vietnam )

tarjonnut wikipedia VI

Cóc đào hang Mexico (tên khoa học Rhinophrynus dorsalis) là loài duy nhất còn sinh tồn trong chi Rhinophrynushọ Rhinophrynidae. Loài cóc này sinh sống ở miền nam Texas qua Mexico, Guatemala, Honduras và El Salvador đến Nicaragua và Costa Rica. Họ cóc này đã từng phổ biến rộng rãi hơn, bao gồm các loài khác nhau, phân bố xa về phía bắc Canada, nhưng đã biến mất trong thế Oligocen.[2]

Tên khoa học của nó mang ý nghĩa là ‘cóc mũi’, từ rhino- (ῥῑνο-), dạng kết hợp của từ trong tiếng Hy Lạp cổ đại rhis (ῥίς, ‘mũi’) và phrunē (φρύνη, ‘cóc’).[3]

Mô tả

Loài cóc đào hang Mexico phát triển đến chiều dài 8 cm, và thường có những đốm đỏ trên cơ thể béo tròn của nó với một sọc đỏ dọc theo giữa lưng. Chúng có đôi chân ngắn và nhỏ, đầu nhọn. Các ngón chân với các phần phụ giống như cái xẻng bằng chất sừng, cùng với những đôi chân ngắn và khỏe giúp chúng đào hang. Đôi mắt của chúng là tương đối nhỏ, và màng thính giác là không thấy được. Duy nhất trong số các loài cóc ếch nhái, lưỡi cóc đào hang phóng ra trực tiếp từ phía trước miệng, thay vì búng lưỡi như ở tất cả các loài cóc ếch nhái khác.

Chú thích

  1. ^ Georgina Santos-Barrera, Geoffrey Hammerson, Federico Bolaños, Gerardo Chaves, Larry David Wilson, Jay Savage & Gunther Köhler (2008) Rhinophrynus dorsalis Trong: IUCN 2009. IUCN Red List of Threatened Species. Ấn bản 2009.2. www.iucnredlist.org Truy cập 16-03-2010.
  2. ^ Zweifel, Richard G. (1998). Cogger, H.G. & Zweifel, R.G., biên tập. Encyclopedia of Reptiles and Amphibians. San Diego: Academic Press. tr. 87. ISBN 0-12-178560-2.
  3. ^ Dodd, C. Kenneth (2013). Frogs of the United States and Canada 1. Nhà in Đại học Johns Hopkins. tr. 20. ISBN 978-1-4214-0633-6.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết động vật lưỡng cư này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia tác giả và biên tập viên
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia VI

Rhinophrynus dorsalis: Brief Summary ( vietnam )

tarjonnut wikipedia VI

Cóc đào hang Mexico (tên khoa học Rhinophrynus dorsalis) là loài duy nhất còn sinh tồn trong chi Rhinophrynus và họ Rhinophrynidae. Loài cóc này sinh sống ở miền nam Texas qua Mexico, Guatemala, Honduras và El Salvador đến Nicaragua và Costa Rica. Họ cóc này đã từng phổ biến rộng rãi hơn, bao gồm các loài khác nhau, phân bố xa về phía bắc Canada, nhưng đã biến mất trong thế Oligocen.

Tên khoa học của nó mang ý nghĩa là ‘cóc mũi’, từ rhino- (ῥῑνο-), dạng kết hợp của từ trong tiếng Hy Lạp cổ đại rhis (ῥίς, ‘mũi’) và phrunē (φρύνη, ‘cóc’).

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia tác giả và biên tập viên
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia VI

Носатая жаба ( venäjä )

tarjonnut wikipedia русскую Википедию
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Надкласс: Четвероногие
Подкласс: Беспанцирные
Инфракласс: Batrachia
Надотряд: Прыгающие
Отряд: Бесхвостые
Подотряд: Mesobatrachia
Семейство: Носатые жабы (Rhinophrynidae Günther, 1859)
Род: Носатые жабы (Rhinophrynus Duméril & Bibron, 1841)
Вид: Носатая жаба
Международное научное название

Rhinophrynus dorsalis Duméril & Bibron, 1841

Синонимы
  • Rhinophrynus rostratus
    Brocchi, 1877
  • Rhinophryne rostratus O'Shaughnessy, 1879[1]
Ареал

изображение

Охранный статус Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 173552NCBI 43566EOL 130710FW 108650

Носатая жаба[2] (лат. Rhinophrynus dorsalis) — вид бесхвостых земноводных из одноимённого семейства (Rhinophrynidae), единственным современным представителем которого является. Также известны 3 ископаемых рода (Rhadinosteus, Chelomophrynus, Eorhinophrynus)[3].

Описание

Общая длина достигает 8—8,5 см. Тело почти яйцевидно-округлое, голова сливается с ним. Глаза небольшие, барабанная перепонка скрыта. Язык находится в передней части рта, он подвижен только на конце. Конечности короткие и пухлые, в области плюсны на подошве выступает роговой бугор, имеющий вид лопаты.

Основная окраска равномерно-бурая, вдоль спины проходит жёлтая полоса, по бокам присутствуют несколько жёлтых пятен.

Образ жизни

Населяет сухие места. Очень хорошо роет норы, в которых проводит большую часть времени. Встречается на высоте 500—600 м над уровнем моря. Активна преимущественно в сумерках. Питается термитами и муравьями, которых слизывает языком — для этого жабы имеют уникальный среди лягушек механизм выпячивания языка[4].

Размножение

Это яйцекладущие земноводные. Спаривание и размножение происходит после дождей. Самка откладывает яйца в небольшие водоёмы. В их поисках способна преодолевать значительные расстояния — до 1,6 км. При хороших условиях способны спариваться в любое время года. Головастики вылупляются из икринок через несколько дней и развиваются далее от одного до трёх месяцев во взрослую лягушку[4].

Распространение

Обитают от южного Техаса через Мексику, Гватемалу, Гондурас, Сальвадор до Никарагуа и Коста-Рики. Вымершие виды были более широко распространены на север вплоть до Канады, вымерли в олигоцене[5].

Палеонтология

Кроме одного современного, известны три ископаемых вида:[3]

Охрана

Включена в Международную Красную книгу МСОП,[7] а также охраняется в штате Техас, где была впервые обнаружена в 1960-х гг[4].

Примечания

  1. Frost D. R. (2011). Rhinophrynidae. Amphibian Species of the World, an Online Reference (version 5.5). American Museum of Natural History, New York, USA (англ.)
  2. Ананьева Н. Б., Боркин Л. Я., Даревский И. С., Орлов Н. Л. Пятиязычный словарь названий животных. Амфибии и рептилии. Латинский, русский, английский, немецкий, французский. / под общей редакцией акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., 1988. — С. 135. — 10 500 экз.ISBN 5-200-00232-X.
  3. 1 2 Rhinophrynidae — Tree of Life. (англ.) (Проверено 24 января 2011)
  4. 1 2 3 M.J. Fouquette Jr. 2011. Rhinophrynus dorsalis Dumeril and Bibron, 1841 Burrowing Toad (Sapo Borracho). (англ.) (Проверено 24 января 2011)
  5. Zweifel, Richard G. Encyclopedia of Reptiles and Amphibians / Cogger, H.G. & Zweifel, R.G.. — San Diego : Academic Press, 1998. — P. 87. — ISBN 0-12-178560-2.
  6. 1 2 Henrici, A. C. 1991. Chelomophrynus bayi (Amphibia, Anura, Rhinophrynidae), a new genus and species from the Middle Eocene of Wyoming: Ontogeny and relationships. Ann. Carnegie Mus. 60(2):97-144.
  7. Rhinophrynus dorsalis на сайте www.iucnredlist.org. (англ.) (Проверено 24 января 2011)
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Авторы и редакторы Википедии

Носатая жаба: Brief Summary ( venäjä )

tarjonnut wikipedia русскую Википедию

Носатая жаба (лат. Rhinophrynus dorsalis) — вид бесхвостых земноводных из одноимённого семейства (Rhinophrynidae), единственным современным представителем которого является. Также известны 3 ископаемых рода (Rhadinosteus, Chelomophrynus, Eorhinophrynus).

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Авторы и редакторы Википедии

异舌穴蟾 ( kiina )

tarjonnut wikipedia 中文维基百科
二名法 Rhinophrynus dorsalis
Duméril & Bibron, 1841 异舌穴蟾分布
异舌穴蟾分布

异舌穴蟾学名Rhinophrynus dorsalis)是两栖纲无尾目异舌穴蟾科下现存的唯一物种,分布在德克萨斯州南部、危地马拉洪都拉斯萨尔瓦多尼加拉瓜哥斯达黎加等地。

异舌穴蟾科原先分布广泛,有些物种的栖息范围向北可以到达加拿大,但已在渐新世灭绝。[2]

异舌穴蟾体长约8厘米,身上遍布红点,背上则有一红色条纹。与其他蛙类相比它们的一个特殊之处是,它们会直接将舌头射出而非翻卷而出。它们长年生活在地下,只有在暴雨过后才会钻出土壤并在水中产卵。另外,当它们鸣叫或收到危险信号时,身体会膨胀成近似球状。

从演化的角度看,异舌穴蟾是两栖动物中独一无二的,它们已经经过了1.9亿年的独立演化,“狐蝠、北极熊、虎鲸、袋鼠以及人类相互之间,都比异舌穴蟾与其他两栖动物之间来的更为相近”[3]

参考资料

 src= 维基共享资源中相关的多媒体资源:异舌穴蟾  src= 维基物种中的分类信息:异舌穴蟾
  1. ^ Rhinophrynus dorsalis. IUCN Red List of Threatened Species.
  2. ^ Zweifel, Richard G. Cogger, H.G. & Zweifel, R.G., 编. Encyclopedia of Reptiles and Amphibians. San Diego: Academic Press. 1998: 87. ISBN 0-12-178560-2.
  3. ^ EDGE: Amphibian Species Information.
亚目分类的现存的无尾目
动物界Animalia ·脊索动物门 Chordata · 亚门 脊椎动物亚门 Chordata · 总纲 四足总纲 Tetrapoda ·两栖纲 Amphibia
始蛙亚目 Archaeobatrachia
尾蟾科 Ascaphidae · 铃蟾科 Bombinatoridae · 盘舌蟾科 Discoglossidae · 滑蹠蟾科 Leiopelmatidae
白唇树蛙
中蛙亚目 Mesobatrachia
角蟾科 Megophryidae · 锄足蟾科 Pelobatidae · 潜蟾科 Pelodytidae · 負子蟾科Pipidae · 北美锄足蟾科 Scaphiopodidae · 异舌蟾科 Rhinophrynidae
新蛙亚目 Neobatrachia
真齿蛙科 Amphignathodontidae · 隱林蛙科 Aromobatidae · 节蛙科 Arthroleptidae · 短头蟾科 Brachycephalidae · 蟾蜍科 Bufonidae · 瞻星蛙科 Centrolenidae · 角花蟾科 Ceratophryidae · Craugastoridae · 丛蛙科 Dendrobatidae · 沼蟾科 Heleophrynidae · 扩角蛙科 Hemiphractidae · 肩蛙科 Hemisotidae · 雨蛙科 Hylidae · 芦蛙科 Hyperoliidae · 细趾蟾科 Leptodactylidae · 曼蛙科 Mantellidae · 姬蛙科 Microhylidae · 龟蟾科 Myobatrachidae · 箱頭蛙科 Pyxicephalidae · 蛙科 Ranidae · 树蛙科 Rhacophoridae · 尖吻达蛙科 Rhinodermatidae · 塞舌蛙科 Sooglossidae
 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
维基百科作者和编辑
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 中文维基百科

异舌穴蟾: Brief Summary ( kiina )

tarjonnut wikipedia 中文维基百科

异舌穴蟾(学名:Rhinophrynus dorsalis)是两栖纲无尾目异舌穴蟾科下现存的唯一物种,分布在德克萨斯州南部、危地马拉洪都拉斯萨尔瓦多尼加拉瓜哥斯达黎加等地。

异舌穴蟾科原先分布广泛,有些物种的栖息范围向北可以到达加拿大,但已在渐新世灭绝。

异舌穴蟾体长约8厘米,身上遍布红点,背上则有一红色条纹。与其他蛙类相比它们的一个特殊之处是,它们会直接将舌头射出而非翻卷而出。它们长年生活在地下,只有在暴雨过后才会钻出土壤并在水中产卵。另外,当它们鸣叫或收到危险信号时,身体会膨胀成近似球状。

从演化的角度看,异舌穴蟾是两栖动物中独一无二的,它们已经经过了1.9亿年的独立演化,“狐蝠、北极熊、虎鲸、袋鼠以及人类相互之间,都比异舌穴蟾与其他两栖动物之间来的更为相近”。

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
维基百科作者和编辑
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 中文维基百科

メキシコジムグリガエル ( Japani )

tarjonnut wikipedia 日本語
メキシコジムグリガエル Rhinophrynus dorsalis.jpg
メキシコジムグリガエル (幼体)
保全状況評価 LEAST CONCERN
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
Status iucn3.1 LC.svg 分類 : 動物界 Animalia : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata : 両生綱 Amphibia 亜綱 : 平滑両生亜綱 Lissamphibia : 無尾目 Anura : メキシコジムグリガエル科
Rhinophrynidae Günther, 1859 : メキシコジムグリガエル属
Rhinophrynus Duméril et Bibron, 1841 : メキシコジムグリガエル
R. dorsalis 学名 Rhinophrynus dorsalis
Duméril et Bibron, 1841 和名 メキシコジムグリガエル 英名 Mexican Burrowing Toad

メキシコジムグリガエルRhinophrynus dorsalis)は無尾目 メキシコジムグリガエル科 メキシコジムグリガエル属に属するカエルの一種。染色体数は22本。メキシコジムグリガエル科に属する現生種はこのメキシコジムグリガエルのみである。
メキシコジムグリガエル属(Rhinophrynus)の基準種(属の基準となる種)は本種(R. dorsalis)、メキシコジムグリガエル科(Rhinophrynidae)の基準属(科の基準となる属)はメキシコジムグリガエル属(Rhinophrynus)である。

分布[編集]

分布する生物地理区新熱帯区であり、テキサス州リオ・グランデ渓谷の南端からコスタリカに生息する。

形態[編集]

  • 成体
体長は8cm程である。体は卵形で吻端がとがり、四肢が短いが、後肢は太く発達する。地中生であることから足部が鋤状である。舌を有するが、一般的な無尾類とは異なり舌根は口内の後方に存在する。眼は小さく、瞳孔は縦長である。また、鼓膜は不明瞭。体色は灰褐色で、赤、オレンジの背中線とスポット模様がある。
  • 幼生(オタマジャクシ)
形態は特殊化していないとみられ、口器に角質化した歯や発達した唇は見られない。ただ、口器周辺に11本のひげをもつ。鰓室はそれぞれ独立に外部への開口部(呼吸孔)を有するため、腹側に一対の呼吸孔を有する。

生態[編集]

比較的乾燥した草原や砂漠に生息する。地中生であり、鋤状の足を用いて穴を掘る。シロアリを主食とするが、舌の構造から、他のカエルのように舌を反転して出すのではなく、ゆっくりと舌を突き出すようにして摂食する。雨期の後地中から出てきて一時的にできた水たまりに産卵する。抱接の際に雄は雌の腰部を抱く。幼生は濾過摂食型で、自由遊泳生活をする。

進化史・系統関係[編集]

  • 進化史
メキシコジムグリガエル科の化石は暁新世の地層から初めて見つかっており、ローラシア大陸起源と考えられる。
  • 系統関係
メキシコジムグリガエル科の他の科との系統関係は明確ではないが、最近の系統解析では、ピパ科と最も近縁であるという結果を得ている(Frost et al., 2006)。

保護[編集]

2004年の査定により、2006年に本種はIUCNレッドリストにおいてLC軽度懸念)に指定された。

参考文献[編集]

  • Frost, D. R. et al., "The Amphibian Tree of Life," Bulletin of the American Museum of Natural History, Number 297, NY, 2006, p.47, Fig.50.
  • 松井正文 『カエルー水辺の隣人』 中公新書、2002年、117-121項。
  • 松井正文 『両生類の進化』 東京大学出版会、1996年、58-59、68-69、164、243、246項。
  • 内田亨他監修 岩澤久彰他著 『動物系統分類学 9(下A2) 脊椎動物(Ⅱa2) 両生類Ⅱ』 中山書店、1997年、91項。

関連項目[編集]

 src= ウィキスピーシーズにメキシコジムグリガエルに関する情報があります。  src= ウィキメディア・コモンズには、メキシコジムグリガエルに関連するカテゴリがあります。 [icon]
この節の加筆が望まれています。

外部リンク[編集]

[icon]
この節の加筆が望まれています。
執筆の途中です この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますPortal:生き物と自然プロジェクト:生物)。
 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
ウィキペディアの著者と編集者
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 日本語

メキシコジムグリガエル: Brief Summary ( Japani )

tarjonnut wikipedia 日本語

メキシコジムグリガエル(Rhinophrynus dorsalis)は無尾目 メキシコジムグリガエル科 メキシコジムグリガエル属に属するカエルの一種。染色体数は22本。メキシコジムグリガエル科に属する現生種はこのメキシコジムグリガエルのみである。
メキシコジムグリガエル属(Rhinophrynus)の基準種(属の基準となる種)は本種(R. dorsalis)、メキシコジムグリガエル科(Rhinophrynidae)の基準属(科の基準となる属)はメキシコジムグリガエル属(Rhinophrynus)である。

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
ウィキペディアの著者と編集者
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 日本語