nimet breadcrumb-navigoinnissa
Scaeva is a genus of hoverflies.[1] The taxonomy of the genus, and the related genera Simosyrphus and Ischiodon has been discussed by Láska et al. (2006)[2]
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) Scaeva is a genus of hoverflies. The taxonomy of the genus, and the related genera Simosyrphus and Ischiodon has been discussed by Láska et al. (2006)
Scaeva est un genre d'insectes diptères du sous-ordre des Brachycera (les Brachycera sont des mouches muscoïdes aux antennes courtes), de la famille des Syrphidae, de la sous-famille des Syrphinae.
Selon Fauna Europaea (15 aout 2016)[1] :
Selon ITIS (15 aout 2016)[2] :
Scaeva est un genre d'insectes diptères du sous-ordre des Brachycera (les Brachycera sont des mouches muscoïdes aux antennes courtes), de la famille des Syrphidae, de la sous-famille des Syrphinae.
Halvemaanzweefvliegen zijn een geslacht van insecten uit de familie zweefvliegen (Syrphidae). Andere benamingen zijn ook wel maanvlekzweefvliegen of halvemaanzwevers.
Er zijn twee vrij algemene soorten; de witte halvemaanzweefvlieg, omdat de vlekken bij deze soort witter zijn, en de gele halvemaanzweefvlieg, die meer gele vlekken heeft. Dit verschil in kleur is het belangrijkste onderscheid tussen de soorten, maar is in het veld niet altijd duidelijk te zien vanwege een lichte overlap.
Het geslacht omvat de volgende soorten:
Deze zweefvliegen worden ongeveer 11 tot 13 millimeter lang en danken de naam aan de kenmerkende, halve maan-vormige vlekken op het achterlijf, in twee rijen van drie aan weerszijden van het achterlijf. De rest van het achterlijf is donkerbruin tot bijna zwart en de onderzijde is geel en vrij plat van vorm. Vanwege de tekening doet de zweefvlieg denken aan een wesp, zodat vogels en andere predatoren weleens in de war raken (mimicry), maar het lichaam is veel kleiner en dunner. Het borststuk is bruin en sterk behaard en vooral rond de ogen is een dichte beharing aanwezig. De bovenzijde van het borststuk is niet behaard en glanzend.
Het voedsel bestaat uit nectar en stuifmeel, de vliegen zijn vaak op bloemen te zien, en speelt een rol in de bestuiving ervan. De larve is ook nuttig vanwege het voedsel; deze eet 's nachts namelijk grote hoeveelheden bladluizen. De larve lijkt op een groene platworm; het heeft een plat, pootloos en worm-achtig lichaam met een licht groene kleur. De larve is erg gevoelig voor pesticiden. De pop lijkt enigszins op een bruine druppel en is voornamelijk op de onderzijde van bladeren te vinden.
Zoals alle zweefvliegen heeft ook deze soort een razendsnelle vleugelslag tot wel 300 slagen per seconde. Hierdoor kan de halvemaanzweefvlieg zeer snel wegschieten, maar ook stil in de lucht hangen. De vleugelslag is zelfs hoorbaar als men dichtbij genoeg komt. Zweefvliegen vliegen bij verstoring snel weg maar als men langzame bewegingen maakt worden deze niet opgemerkt. Bij het vasthouden van een zweefvlieg worden hoge, zoemende geluiden gemaakt met de vleugels.
De twee bekendere soorten komen in grote delen van Europa voor, ook in Nederland en België. Geliefd zijn graslanden en akkers en hooiland met veel bloemen, maar ook bloemenrijke tuinen en parken hebben een grote aantrekkingskracht op deze zweefvliegen.
Witte halvemaanzweefvlieg
Scaeva pyrastri - diverse aanzichten
Met parasitaire mijtenlarven
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Scaeva pyrastri op Wikimedia Commons. Halvemaanzweefvliegen zijn een geslacht van insecten uit de familie zweefvliegen (Syrphidae). Andere benamingen zijn ook wel maanvlekzweefvliegen of halvemaanzwevers.
Glassvingeblomsterfluer ( slekten Scaeva) er en ganske store fluer som tilhører familien blomsterfluer. I Norge finnes bare to arter. De er utbredt i hele Europa.
Scaeva-artene er en ganske store blomsterfluer, gjerne 13-15 mm lange. Brystpartiet er skinnende svart, med fin lys hårbekledning. Vingene er klare og gjennomskinnelige uten mikroskopiske hår, de virker derfor mer glassaktige enn hos lignende grupper.
Hodet er påfallende stort og ansiktet er stort og hvelvet, lyst gul-hvitt farget, toppen av hodet er skinnende svart med tre punktøyne. Partiet rundt antennene er oppsvulmet særlig hos hannene. Det er to store fasettøyne tett kledte med små fine hår. Hos hannene møtes øynene på toppen av hodet, mens det hos hunnene er en tynn pannestripe mellom fasettøynene. Antennene er mørke og forholdsvis små. Bakkroppen er nokså flat, på oversiden svart med mer eller mindre kommaformede, hvite eller gule flekker på sidene. På undersiden er bakkroppen hvit eller gul med en svart flekk i midten av hver bukplate. Beina er slanke, mer eller mindre gule, føttene oftest litt mørkere.
Scaeva-artene finnes i skog, eng og hager. Ofte setter den seg på en trestamme eller i vegetasjonen, i solen, de liker også å besøke blomstene på skjermplanter. Artene er kjent for å fly over store strekninger. De kan trolig ikke overleve vinteren i Norge, men kommer trekkende nordover i varierende antall hver sommer. I Norge ser man dem helst på ettersommer og tidlig høst.
Larvene lever av bladlus. Alle fluer gjennomgår en fullstendig forvandling, med et puppestadium mellom stadiet som larve og voksen.
Glassvingeblomsterfluer ( slekten Scaeva) er en ganske store fluer som tilhører familien blomsterfluer. I Norge finnes bare to arter. De er utbredt i hele Europa.
Glasvingeblomflugor (Scaeva) är ett släkte i familjen blomflugor.
Längden är mellan 10 och 16 millimeter för de nordiska arterna. De har gula eller gulvita krokformade parfläckar på bakkroppen. Ögonen är håriga och ovanligt stora. Antennerna har oftast svart tredje segment medan segment ett och två är gulaktiga. Vingarna är klara och i stort sett utan mikrobehåring.
Larverna lever på bladlöss på olika träd, buskar och örter. De fullvuxna flugorna kan ses besöka olika blommor, ofta flockblommiga växter men även på många andra blommor. De övervintrar normalt inte i Norden utan migrerar hit på våren. I sällsynta fall kan de övervintra som fullvuxna.
Det finns 23 kända arter varav 14 har palearktisk utbredning och 5 finns i Europa. Det finns två arter i Nordamerika, fem i Sydamerika och två i den orientaliska regionen.
I Norden finns 3 arter, samtliga är även påträffade i Sverige.
Svenskt namn Vetenskapligt namn Utbredning i Sverige Mindre glasvingefluga S. dignota Endast ett fynd i Sverige i Uppland. Vit glasvingefluga S. pyrastri Vanlig i Götaland och Svealand. Mindre vanlig längs norrlandskusten. Gul glasvingefluga S. selenitica Ganska vanlig i större delen av Sverige utom i fjällen.Nationalnyckeln till Sveriges flora och fauna. Tvåvingar: Blomflugor: Syrphinae. Diptera: Syrphidae: Syrphinae. 2009. Artdatabanken, SLU, Uppsala, ISBN 978-91-88506-66-5
Wikimedia Commons har media som rör Glasvingeblomflugor.
Glasvingeblomflugor (Scaeva) är ett släkte i familjen blomflugor.
Scaeva là một chi ruồi trong họ Syrphidae.[1]
.jpg)
Bài viết phân họ ruồi giả ong Syrphinae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Scaeva (лат.) — род мух-журчалок из подсемейства Syrphinae.
Личинки — хищники, и в основном питаются тлёй[1].
Scaeva (лат.) — род мух-журчалок из подсемейства Syrphinae.
.jpg)
_compositie.jpg)
_parasietjes.jpg)
