dcsimg

Anisakidae ( Tšekki )

tarjonnut wikipedia CZ

Anisakidae je čeleď hlístic parazitujících u vodních organismů, zejména ryb a vodních savců. Jejich vývoj je heteroxenní a zahrnuje obvykle vodní bezobratlé a ryby jako mezihostitele či paratenické hostitele. Některé druhy jsou přenosné i na člověka, který se nakazí pozřením čerstvých ryb a rybích výrobků. Nejznámějším druhem je Anisakis simplex.

Přehled rodů

  • Anisakis
  • Contracaecum
  • Ophidascaris
  • Phocascaris
  • Pseudoterranova
  • Raphidascaris
  • Sulcascaris
  • Terranova
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia autoři a editory
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CZ

Anisakidae: Brief Summary ( Tšekki )

tarjonnut wikipedia CZ

Anisakidae je čeleď hlístic parazitujících u vodních organismů, zejména ryb a vodních savců. Jejich vývoj je heteroxenní a zahrnuje obvykle vodní bezobratlé a ryby jako mezihostitele či paratenické hostitele. Některé druhy jsou přenosné i na člověka, který se nakazí pozřením čerstvých ryb a rybích výrobků. Nejznámějším druhem je Anisakis simplex.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia autoři a editory
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CZ

Anisakidae ( englanti )

tarjonnut wikipedia EN

The Anisakidae are a family of intestinal nematodes (roundworms). The larvae of these worms can cause anisakiasis when ingested by humans, in raw or insufficiently cooked fish.

Anisakidae worms can infect many species of fish, birds, mammals and even reptiles.[1]

They have some traits that are common with other parasites. These include: spicules, tail shapes and caudal papillae.[2]

This family of parasites have a complex life cycle, meaning that they come in contact with more than one host throughout the duration of their life. Adult Anisakidae worms lay eggs in the gut of many species of marine mammals, and then these eggs are excreted from the host via fecal matter. Once these hatched larvae are in open water, they can be ingested by krill or other crustaceans. At this stage, the prevalence, or proportion of infected hosts, is rather low. The infected crustaceans can then be eaten by fish and cephalopods, where the parasite then furthers its development. Once the fish obtains the parasite, it then can reach the definitive host, or final host, through the consumption of the infected fish.[3]

The prevalence of this parasite in humans is higher in places that regularly consume raw fish, such as Japan, France, Spain, and other European countries. There have been reported incidents of this parasites worldwide, but not as prevalent as the above mentioned countries.

List of genera

List of genera according to the World Register of Marine Species:[4]

References

  1. ^ "Anisakidae - Overview - Encyclopedia of Life". www.eol.org. Retrieved 27 April 2018.
  2. ^ Mattiucci S, Cipriani P, Webb SC, Paoletti M, Marcer F, Bellisario B, Gibson DI, Nascetti G (April 2014). "Genetic and morphological approaches distinguish the three sibling species of the Anisakis simplex species complex, with a species designation as Anisakis berlandi n. sp. for A. simplex sp. C (Nematoda: Anisakidae)". The Journal of Parasitology. 100 (2): 199–214. doi:10.1645/12-120.1. PMID 24224764.
  3. ^ Pozio E (2015). "Foodborne nematodes". Foodborne Parasites in the Food Supply Web. pp. 165–199. doi:10.1016/B978-1-78242-332-4.00008-4. ISBN 9781782423324.
  4. ^ Bezerra, T.N.; Decraemer, W.; Eisendle-Flöckner, U.; Hodda, M.; Holovachov, O.; Leduc, D.; Miljutin, D.; Mokievsky, V.; Peña Santiago, R.; Sharma, J.; Smol, N.; Tchesunov, A.; Venekey, V.; Zhao, Z.; Vanreusel, A. (2020). Anisakidae Skrjabin & Karokhin, 1945. In: "NeMys: World Database of Free-Living Marine Nematodes". World Register of Marine Species. Retrieved 2020-11-30.
  5. ^ Mozgovoy AA. 1951. Ascaridata of mammals in the USSR (Anisakoidea). Trudy Gel’mintologicheskoy Laboratorii Akademii Nauk SSSR, 5, 14–22. [in Russian]
  6. ^ a b c Moravec, František; Justine, Jean-Lou (2020). "Erection of Euterranova n. gen. and Neoterranova n. gen. (Nematoda, Anisakidae), with the description of E. dentiduplicata n. sp. and new records of two other anisakid nematodes from sharks off New Caledonia". Parasite. 27: 58. doi:10.1051/parasite/2020053. ISSN 1776-1042.open access
  7. ^ Leiper RT, Atkinson EL. 1914. Helminths of the British Antarctic Expedition, 1910–1913. Proceedings of the Zoological Society of London, pp. 222–226

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EN

Anisakidae: Brief Summary ( englanti )

tarjonnut wikipedia EN

The Anisakidae are a family of intestinal nematodes (roundworms). The larvae of these worms can cause anisakiasis when ingested by humans, in raw or insufficiently cooked fish.

Anisakidae worms can infect many species of fish, birds, mammals and even reptiles.

They have some traits that are common with other parasites. These include: spicules, tail shapes and caudal papillae.

This family of parasites have a complex life cycle, meaning that they come in contact with more than one host throughout the duration of their life. Adult Anisakidae worms lay eggs in the gut of many species of marine mammals, and then these eggs are excreted from the host via fecal matter. Once these hatched larvae are in open water, they can be ingested by krill or other crustaceans. At this stage, the prevalence, or proportion of infected hosts, is rather low. The infected crustaceans can then be eaten by fish and cephalopods, where the parasite then furthers its development. Once the fish obtains the parasite, it then can reach the definitive host, or final host, through the consumption of the infected fish.

The prevalence of this parasite in humans is higher in places that regularly consume raw fish, such as Japan, France, Spain, and other European countries. There have been reported incidents of this parasites worldwide, but not as prevalent as the above mentioned countries.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EN

Anisakidae ( kastilia )

tarjonnut wikipedia ES

Anisakidae es una familia de nemátodos rabdítidos spirurinos. Las larvas de estos animales pueden causar infección en una gran variedad de organismos metazoos, como cetáceos, pinnípedos,[1]aves y reptiles.[2]​ Pero la enfermedad más destacable es la anisakiasis en el ser humano, causada por Anisakis. De hecho, es el género más conocido de esta familia. Cabe destacar que el ser humano no es uno de los huéspedes objetivo de este parásito, solo uno incidental.

Los miembros de esta familia son muy abundantes en los peces. De nuevo, Anisakis vuelve a ser el protagonista principal en lo que se refiere a relevancia parasitaria, pero también se pueden encontrar otros géneros igualmente notables, como Contracaecum y Pseudoterranova, pero este último aparece en menor grado.[3]

Los anisákidos tienen un ciclo de vida complejo, esto significa que entran en contacto con más de un huésped a lo largo de su vida. Los especímenes adultos ponen huevos en el intestino de su huésped definitivo (en el primer párrafo se detalla cuáles son), y luego estos son excretados a través de la materia fecal. Una vez que las larvas eclosionan y entran en aguas abiertas, pueden ser ingeridas por el krill u otros crustáceos. En esta etapa, la prevalencia o la proporción de huéspedes infectados es bastante baja. Los peces y cefalópodos pueden comer los crustáceos infectados, donde el parásito promueve su desarrollo. Una vez que el pez obtiene el parásito, puede ser consumido por el huésped definitivo. Y se repite el ciclo.[4]

Ya se había mencionado que la anisakiasis es la parasitosis más relevante en lo que respecta a esta familia. Los nemátodos Anisakis (causantes de la infección) se hallan en la mayoría del pescado que habitualmente consumimos (observándose con más frecuencia en las zonas más profundas y cercanas al aparato digestivo del pez y en las piezas de mayor tamaño). Aparece incluso en pescado de piscifactoría que ha sido alimentado con comida infectada. La anisakiasis se puede dar al consumir peces con menor preparación (crudos, marinados), como el boquerón, la anchoa y la sardina. Hay otras especies marinas infectadas como los crustáceos (langosta, gamba, cangrejo...) o los cefalópodos (pulpo, sepia o calamar). Un grupo de animales que se salva de la infección y que por tanto podemos comer con seguridad son los bivalvos (mejillones, ostras, berberechos) ya que su modo de alimentación (por filtración) impide que la larva anide en ellos.[5]

Géneros y especies

La siguiente lista se fundamenta en la información disponible en World Register of Marine Species. Solo aparecen los géneros y las especies actualmente aceptadas. No se incluyen antiguos sinónimos ni términos por aceptar.[6]

Referencias

  1. «Anisakidae - an overview | ScienceDirect Topics». www.sciencedirect.com. Consultado el 14 de octubre de 2020.
  2. «Anisakidae data - Encyclopedia of Life». eol.org. Consultado el 14 de octubre de 2020.
  3. Bracho-Espinoza, Héctor; Molina, José Darío; Pirona, Mervin; Milagro, Cordero (marzo-abril 2013). «Nematodos de la familia Anisakidae en productos de la pesca, faja costera Médano Blanco, estado Falcón, Venezuela». Revista Científica. XXIII(2): 163-167. ISSN 0798-2259. Consultado el https://www.redalyc.org/pdf/959/95926276011.pdf.
  4. Pozio, E. (2015). «Foodborne nematodes». Foodborne Parasites in the Food Supply Web: 165-199. ISBN 9781782423324. doi:10.1016/B978-1-78242-332-4.00008-4. Consultado el 14 de octubre de 2020.
  5. Moreira, V.F.; San Román, A. López (marzo 2010). «Anisakiasis». Revista Española de Enfermedades Digestivas (Madrid) 102 (3). ISSN 1130-0108. Consultado el 14 de octubre de 2020.
  6. «WoRMS - World Register of Marine Species - Anisakidae Railliet & Henry, 1912». marinespecies.org. Consultado el 15 de octubre de 2020.
 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores y editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ES

Anisakidae: Brief Summary ( kastilia )

tarjonnut wikipedia ES

Anisakidae es una familia de nemátodos rabdítidos spirurinos. Las larvas de estos animales pueden causar infección en una gran variedad de organismos metazoos, como cetáceos, pinnípedos,​ aves y reptiles.​ Pero la enfermedad más destacable es la anisakiasis en el ser humano, causada por Anisakis. De hecho, es el género más conocido de esta familia. Cabe destacar que el ser humano no es uno de los huéspedes objetivo de este parásito, solo uno incidental.

Los miembros de esta familia son muy abundantes en los peces. De nuevo, Anisakis vuelve a ser el protagonista principal en lo que se refiere a relevancia parasitaria, pero también se pueden encontrar otros géneros igualmente notables, como Contracaecum y Pseudoterranova, pero este último aparece en menor grado.​

Los anisákidos tienen un ciclo de vida complejo, esto significa que entran en contacto con más de un huésped a lo largo de su vida. Los especímenes adultos ponen huevos en el intestino de su huésped definitivo (en el primer párrafo se detalla cuáles son), y luego estos son excretados a través de la materia fecal. Una vez que las larvas eclosionan y entran en aguas abiertas, pueden ser ingeridas por el krill u otros crustáceos. En esta etapa, la prevalencia o la proporción de huéspedes infectados es bastante baja. Los peces y cefalópodos pueden comer los crustáceos infectados, donde el parásito promueve su desarrollo. Una vez que el pez obtiene el parásito, puede ser consumido por el huésped definitivo. Y se repite el ciclo.​

Ya se había mencionado que la anisakiasis es la parasitosis más relevante en lo que respecta a esta familia. Los nemátodos Anisakis (causantes de la infección) se hallan en la mayoría del pescado que habitualmente consumimos (observándose con más frecuencia en las zonas más profundas y cercanas al aparato digestivo del pez y en las piezas de mayor tamaño). Aparece incluso en pescado de piscifactoría que ha sido alimentado con comida infectada. La anisakiasis se puede dar al consumir peces con menor preparación (crudos, marinados), como el boquerón, la anchoa y la sardina. Hay otras especies marinas infectadas como los crustáceos (langosta, gamba, cangrejo...) o los cefalópodos (pulpo, sepia o calamar). Un grupo de animales que se salva de la infección y que por tanto podemos comer con seguridad son los bivalvos (mejillones, ostras, berberechos) ya que su modo de alimentación (por filtración) impide que la larva anide en ellos.​

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores y editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ES

Anisakidae ( ranska )

tarjonnut wikipedia FR

Les Anisakidae sont une famille de nématodes (les nématodes sont un embranchement de vers non segmentés, recouverts d'une épaisse cuticule et menant une vie libre ou parasitaire).

Biologie

Les espèces de cette famille sont des parasites dont quatre ont été rencontrés chez l'être humain, responsables d'anisakiase : Anisakis simplex, Contracaecum osculatum, Phoscascaris sp. et Pseudoterranova decipiens. Les Anisakidae parasitent à la fois certains oiseaux et mammifères marins, dont notamment les phoques, plusieurs poissons ou céphalopodes, comme le calmar, la morue, la plie, le flétan, le crapaud de mer, le hareng, l'éperlan, le saumon, le maquereau, et de petits crustacés. Pour un aperçu des Anisakidae, voir le genre Anisakis.

 src=
Raphidascaris (Ichthyascaris) etelidis, queue d'un mâle.

Liste des sous-familles et genres

La liste des genres de cette famille diffère d'une source à l'autre, voici une compilation des données fournies par le WoRMS[1], BioLib[2], l’ITIS[3] et NCBI[4] :

Notes et références

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia FR

Anisakidae: Brief Summary ( ranska )

tarjonnut wikipedia FR

Les Anisakidae sont une famille de nématodes (les nématodes sont un embranchement de vers non segmentés, recouverts d'une épaisse cuticule et menant une vie libre ou parasitaire).

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia FR

Anisáquidos ( galicia )

tarjonnut wikipedia gl Galician

A dos anisáquidos (Anisakidae) é unha familia de vermes nematodos da clase dos secernénteos e orde dos ascarídidos que parasitan, en estado adulto, mamíferos mariños, peixes e outros animais qque viven no mar. No home son causa da enfermidade denominada anisaquíase, producida pola inxestión de larvas vivas presentes no peixe, cando o consome cru ou insuficientemente cociñado.

As especies máis frecuentemente involucradas nesta parasitación son as seguintes:

  • Anisakis simplex e A. physeteris
  • Pseudoterranova decipiens
  • Contracaecum spp

O Anisakis simplex é, con moito, a especie máis característica. Estímase que o 97 % dos casos de anisaquíase se debe a esta especie e o 3 % restante ao Pseudoterranova (Martínez Ubeira). Os últimos estudos consideran que Anisakis simplex é un complexo formado polo A. simplex sensu stricto (ou A. simplex B), o A. pegreffi (A. simplex A) e o A. simplex C. Das tres especies, a primeira é a máis abundante.

Descrición

 src=
Anisakis do bacallau, vistos por transpariencia

Os ovos do Anisakis son ovalados, dunhas 45-50 micrómetros, e coa casca fina e transparente. Cando son depositados no medio mariño non están embrionados.

As larvas L3, xa infestantes, son filiformes, de 2–3 cm de lonxitude e de cor brancuxa. A do xénero Pseudoterranova é maior (de ata 45 mm) e de cor marrón ou avermellada. No terzo anterior do corpo mostran unha mancha branca que corresponde co ventrículo. No extremo cefálico mostran un dente único (dente de penetración), a boca (provista de pequenos dentículos) e o poro excretor. No extremo caudal mostran un avultamento (o mucrón), propio dos nematodos e que desparece ao mudar a larva 4.

Ciclo biolóxico

Artigo principal: Anisaquíase.
 src=
Ciclo biolóxico do Anisakis simplex (Alexander J. da Silva, PhD / Melanie Moser, do Centro de Control de Enfermidades).

Nos Anisakis, o ciclo biolóxico é complexo e interveñen varios hospedadores.

O verme adulto parasita o aparato dixestivo de mamíferos mariños (grandes e pequenos cetáceos e mais focas), provocando fortes úlceras na parede do estómago. Pon os ovos na luz intestinal e estes son expulsados coas feces ao medio mariño. Na auga prodúcese o desenvolvemento embrionario que atravesa por tres fases larvarias (L1, L2 e L3). Eclosionan ao cabo de 4-8 días, se a auga está a temperaturas de 15 a 18 °C.

A larva L3 é de vida libre e nada no medio mariño, formando parte do plancto, co que son inxeridas polos hospedadores intermedios (normalmente copépodos e outros pequenos crustáceos). No interior destes migran cara o hemocele e rematan a maduración, converténdose en larvas infestantes. Estes crustáceos son, á súa vez, presa de diferentes especies de peixes e cefalópodos [1] e a larva pasa neles á cavidade corporal, tras atravesar a parede gastrointestinal.

Nos peixes, as larvas localízanse principalmente sobre o fígado (baixo o tecido conectivo que o rodea) ou nas ovas, pero son quen de desprazarse activamente para encapsularse na musculatura, especialmente nos músculos que rodean a cavidade abdominal aínda que poden chegar á carne inmediata á espiña; nos cefalópodos adoitan fixarse na parede externa do estómado e só raramente na musculatura do manto.

No hospedador intermediario as larvas aparecen soltas, móbiles, sobre as vísceras ou fixadas a estas ou ao peritoneo do peixe. Cando se localizan na musculatura aparecen inmóbiles, enroladas en espiral, formando un disco abrancazado duns 2–3 mm de diámetro.

Cando un mamífero mariño come o peixe parasitado péchase o ciclo. A larva penetra na parede do estómago, muda outra vez (L4) e alcanza a madurez sexual. Normalmente os vermes adultos aparecen agrupados, 50-100 exemplares, en úlceras de ata 6 cm de diámetro.

No caso do Pseudoterranova decipiens, os hospedadores definitivos adoitan ser unicamente pinnípedes e os intermediarios son crustáceos mísidos.

A intervención do home neste ciclo biolóxico é accidental e rompe o ciclo: constitúe un hospedador paraténico [2]

Aínda que no home as larvas provoquen a enfermidade da anisaquíase, nunca chegan ao estado adulto, pero non resulta infrecuente atopar no tracto gastrointestinal humano fases intermedias entre L3 e L4 e mesmo estas últimas xa desenvolvidas.

Xéneros

 src=
Anisakis extraídos dunha pescada.

A familia comprende varis xéneros, entre eles:

Notas

  1. A infestación tamén se pode producir se predan noutros peixes ou cefalópodos infestados.
  2. Denomínase hospedador paraténico ou de transporte aquel ser vivo que actúa como vehículo ou refuxio temporal do parasito para acceder ao hospedador definitivo, non sendo imprescindibles para completar o ciclo vital, aínda que aumenta as posibilidades de supervivencia e transmisión.

Véxase tamén

Bibliografía

  • Martínez Ubeira, Florencio (director): "Anisaquiosis y alergia. Un estudio seroepidemiológico en la Comunidad Autónoma Gallega". Documentos Técnicos de Saúde Pública nº B24, Xunta de Galicia 2000.

Outros artigos

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores e editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia gl Galician

Anisáquidos: Brief Summary ( galicia )

tarjonnut wikipedia gl Galician

A dos anisáquidos (Anisakidae) é unha familia de vermes nematodos da clase dos secernénteos e orde dos ascarídidos que parasitan, en estado adulto, mamíferos mariños, peixes e outros animais qque viven no mar. No home son causa da enfermidade denominada anisaquíase, producida pola inxestión de larvas vivas presentes no peixe, cando o consome cru ou insuficientemente cociñado.

As especies máis frecuentemente involucradas nesta parasitación son as seguintes:

Anisakis simplex e A. physeteris Pseudoterranova decipiens Contracaecum spp

O Anisakis simplex é, con moito, a especie máis característica. Estímase que o 97 % dos casos de anisaquíase se debe a esta especie e o 3 % restante ao Pseudoterranova (Martínez Ubeira). Os últimos estudos consideran que Anisakis simplex é un complexo formado polo A. simplex sensu stricto (ou A. simplex B), o A. pegreffi (A. simplex A) e o A. simplex C. Das tres especies, a primeira é a máis abundante.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores e editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia gl Galician

Anisakidae ( Italia )

tarjonnut wikipedia IT

Anisakidae è una famiglia di Nematodi appartenente all'ordine degli Ascaridida.

Alla famiglia vengono ascritti numerosi generi tra cui:

Le specie appartenenti ai generi Anisakis e Pseudoterranova, in particolare, sono da considerarsi fra le più pericolose per la salute umana, in quanto portano a patologie gravi all'apparato gastrointestinale umano e forti reazioni allergiche.

Bibliografia

 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autori e redattori di Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia IT

Anisakidae: Brief Summary ( Italia )

tarjonnut wikipedia IT

Anisakidae è una famiglia di Nematodi appartenente all'ordine degli Ascaridida.

Alla famiglia vengono ascritti numerosi generi tra cui:

Anisakis Contracaecum Goezia Heterotyphlum Paranisakis Phocanema Phocascaris Pseudoterranova Raphidascaroides Rhaphidascaris Sulcascaris Terranova Thynnascaris

Le specie appartenenti ai generi Anisakis e Pseudoterranova, in particolare, sono da considerarsi fra le più pericolose per la salute umana, in quanto portano a patologie gravi all'apparato gastrointestinale umano e forti reazioni allergiche.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autori e redattori di Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia IT

Anisakidae ( flaami )

tarjonnut wikipedia NL

Anisakidae is een familie van wormachtige dieren die behoren tot de nematoden. Diverse soorten komen voor als darmparasiet in zeevissen zoals kabeljauw, makreel en haring en verder ook in zeezoogdieren.

Geslachten

Bronnen, noten en/of referenties
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia-auteurs en -editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia NL

Anisakidae: Brief Summary ( flaami )

tarjonnut wikipedia NL

Anisakidae is een familie van wormachtige dieren die behoren tot de nematoden. Diverse soorten komen voor als darmparasiet in zeevissen zoals kabeljauw, makreel en haring en verder ook in zeezoogdieren.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia-auteurs en -editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia NL

Анізакіди ( ukraina )

tarjonnut wikipedia UK
 src=
Життєвий цикл анізакід на прикладі Anisakis simplex і Pseudoterranova decipiens

Таксономія

Родина містить чотири підродини із 20 родами.[2]

Література

  1. Anderson (2000) Nematode Parasites of Vertebrates: Their Development and Transmission, 2nd Edition. CABI, 650 pp.
  2. WoRMS. Anisakidae. World Register of Marine Species.
Trichinella spiralis Це незавершена стаття з паразитології.
Ви можете допомогти проекту, виправивши або дописавши її.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Автори та редактори Вікіпедії
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia UK

Анізакіди: Brief Summary ( ukraina )

tarjonnut wikipedia UK
 src= Життєвий цикл анізакід на прикладі Anisakis simplex і Pseudoterranova decipiens
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Автори та редактори Вікіпедії
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia UK

海獸胃線蟲科 ( kiina )

tarjonnut wikipedia 中文维基百科

海獸胃線蟲科(學名:Anisakidae),又名複管科異尖線蟲科,是腸道線蟲(即圓蟲)的一個,屬於小桿目旋尾亞目蛔形下目(舊蛔蟲目[1][2]。本科物種當被人類誤吞,主要是透過食用生魚片或未經煮熟的魚肉傳染,會引起海獸胃線蟲症[3]複管線蟲病[4]

分類

本科在陳心陶1965年的分類屬於獨自的複管總科(Anisakoidea)。根據截至2018年1月28日 (2018-01-28)[update]WoRMS,本科包括下列各屬[2]

參考文獻

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
维基百科作者和编辑
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 中文维基百科

海獸胃線蟲科: Brief Summary ( kiina )

tarjonnut wikipedia 中文维基百科

海獸胃線蟲科(學名:Anisakidae),又名複管科或異尖線蟲科,是腸道線蟲(即圓蟲)的一個,屬於小桿目旋尾亞目蛔形下目(舊蛔蟲目)。本科物種當被人類誤吞,主要是透過食用生魚片或未經煮熟的魚肉傳染,會引起海獸胃線蟲症複管線蟲病

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
维基百科作者和编辑
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 中文维基百科