nimet breadcrumb-navigoinnissa
Els verrucomicrobis (Verrucomicrobia) són un filum descrit recentment d'eubacteris. Aquest fílum només conté algunes espècies descrites (n'és un exemple Verrucomicrobium spinosum, que dóna nom al fílum). Les espècies identificades han estat aïllades de medis d'aigua dolça, del sòl i d'excrements humans.
Verrucomicrobia je malý kmen gramnegativních bakterií, který nemá zcela ustálenou systematiku. Zatímco dříve se k němu řadil jen jeden řád, Verrucomicrobiales (v rámci třídy Verrucomicrobieae), studie z rodu 2007 navrhuje nové řády, Opitutales a Puniceicoccales (oba v rámci nové třídy Opitutae).[1][2] Dále jsou nové druhy a jiné taxonomické jednotky popisovány.[3][4] Některé vědecké portály se stále drží původní systematiky a nové řády nezmiňují.[5]
Verrucomicrobia jsou izolovány z sladké vody, půdy a lidské stolice. Další jsou ektosymbionti prvoků či endosymbionti hlístic (Nematoda). Zdá se, že jsou poměrně hojní. Sesterskými kmeny jsou chlamydie (Chmalydiae) a navrhovaného kmene Lentisphaerae.[6] Podle Cavalier-Smithe jsou Verrucomicrobia v rámci vývojové větve Planctobacteria (a ta dále v Gracilicutes).
Mezi známější rody patří Verrucomicrobium a Prosthecobacter a mnoho nedávno popsaných rodů (Akkermansia, Rubritalea, Opitutus, Alterococcus, Puniceicoccus, Pelagicoccus, Coraliomargarita, Cerasiococcus, …)[2]
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Verrucomicrobia na anglické Wikipedii.
Verrucomicrobia je malý kmen gramnegativních bakterií, který nemá zcela ustálenou systematiku. Zatímco dříve se k němu řadil jen jeden řád, Verrucomicrobiales (v rámci třídy Verrucomicrobieae), studie z rodu 2007 navrhuje nové řády, Opitutales a Puniceicoccales (oba v rámci nové třídy Opitutae). Dále jsou nové druhy a jiné taxonomické jednotky popisovány. Některé vědecké portály se stále drží původní systematiky a nové řády nezmiňují.
Verrucomicrobia jsou izolovány z sladké vody, půdy a lidské stolice. Další jsou ektosymbionti prvoků či endosymbionti hlístic (Nematoda). Zdá se, že jsou poměrně hojní. Sesterskými kmeny jsou chlamydie (Chmalydiae) a navrhovaného kmene Lentisphaerae. Podle Cavalier-Smithe jsou Verrucomicrobia v rámci vývojové větve Planctobacteria (a ta dále v Gracilicutes).
Mezi známější rody patří Verrucomicrobium a Prosthecobacter a mnoho nedávno popsaných rodů (Akkermansia, Rubritalea, Opitutus, Alterococcus, Puniceicoccus, Pelagicoccus, Coraliomargarita, Cerasiococcus, …)
Verrucomicrobia е колено на бактерии. Ова колено содржи само неколку опишани видови (коленото е именувано според видот Verrucomicrobium spinosum). Досега идентификуваните видови се изолирани од слатководни средини, почви, а присутни се и во човечкиот измет. Голем број на видови кои сѐ уште не се култивирани утврдено е дека стапуваат во разни асоцијации со еукариотски домаќини како протисти и нематоди. Додека терминот verrucae е име за брадавици кои се јавуваат по рацете и нозете, ова бактериско колено не е именувано бидејќи е предизвикувачки агенс за брадавици, туку поради нивната морфологија која потсетува на брадавици.
Постојат докази дека Verrucomicrobia се наоѓаат во изобилство во животната средина, особено во почвите. Ова колено се смета дека има две сестрински колена: Chlamydiae и Lentisphaerae, кои заедно се групираат во т.н. PVC група.[1] Коленото Verrucomicrobia може да се разликува од соседните колена во рамките на PVC групата со неколку CSIs (анг. Conserved signature inserts and deletions).[2] Овие CSIs претставуваат единствени, синапоморфични карактеристики кои сугерираат заедничко потекло на членовите во рамките на Verrucomicrobia, а истовремено ги разграничуваат од останатите бактерии.[3] Неколку CSIs се уникатно споделувани помеѓу колената Verrucomicrobia и Chlamydiae.[4] Овие CSIs се доказ дека Chlamydiae се најблиску сродни со Verrucomicrobia, и дека тие се посродни една со друга, отколку што било која од нив е со Planctomycetes.
Томас Кавалир-Смит има хипотизирано дека Verrucomicrobia припаѓаат на таксонот Planctobacteria, кој пак е дел на поголемиот таксон Gracilicutes. Податоците добиени од 16S рРНК го потврдуваат ова гледиште.[5] Во 2008 година, целиот геном на Methylacidiphilum infernorum (2.3 Mbp) беше објавен. Неговиот единечен кружен хромозом кодира околу 2473 протеини, од кои 731 немаат познати хомолози. Овие анализи открија и многу можни хомологии со Proteobacteria.[6][7]
Филогенијата е врз основа на работата на проектот Проектот "Животно дрво на сите видови" (анг. The All-Species Living Tree Project).[8]
P. mobilis (type sp.)
P. fusiformis (type sp.)
L. pohnpeiensis (type sp.)
H. rosea (type sp.)
R. ishigakijimensis (type sp.)
R. marina (type sp.)
Моментално прифатената таксономија се заснова на Листата на имиња на прокариотите со евиденција во номенклатурата (анг. List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature - LPSN)[9] и Националниот центар за биотехнолошки информации (анг. National Center for Biotechnology Information - NCBI).[10]
Забелешки: ♠ Видот се наоѓа во NCBI, но го нема во Бактериолошкиот Код (1990 година и последователните ревизии), како што е наведено во LPSN.
Verrucomicrobia es un phylo de Negibacteria.
Verrucomicrobia е колено на бактерии. Ова колено содржи само неколку опишани видови (коленото е именувано според видот Verrucomicrobium spinosum). Досега идентификуваните видови се изолирани од слатководни средини, почви, а присутни се и во човечкиот измет. Голем број на видови кои сѐ уште не се култивирани утврдено е дека стапуваат во разни асоцијации со еукариотски домаќини како протисти и нематоди. Додека терминот verrucae е име за брадавици кои се јавуваат по рацете и нозете, ова бактериско колено не е именувано бидејќи е предизвикувачки агенс за брадавици, туку поради нивната морфологија која потсетува на брадавици.
Постојат докази дека Verrucomicrobia се наоѓаат во изобилство во животната средина, особено во почвите. Ова колено се смета дека има две сестрински колена: Chlamydiae и Lentisphaerae, кои заедно се групираат во т.н. PVC група. Коленото Verrucomicrobia може да се разликува од соседните колена во рамките на PVC групата со неколку CSIs (анг. Conserved signature inserts and deletions). Овие CSIs претставуваат единствени, синапоморфични карактеристики кои сугерираат заедничко потекло на членовите во рамките на Verrucomicrobia, а истовремено ги разграничуваат од останатите бактерии. Неколку CSIs се уникатно споделувани помеѓу колената Verrucomicrobia и Chlamydiae. Овие CSIs се доказ дека Chlamydiae се најблиску сродни со Verrucomicrobia, и дека тие се посродни една со друга, отколку што било која од нив е со Planctomycetes.
Томас Кавалир-Смит има хипотизирано дека Verrucomicrobia припаѓаат на таксонот Planctobacteria, кој пак е дел на поголемиот таксон Gracilicutes. Податоците добиени од 16S рРНК го потврдуваат ова гледиште. Во 2008 година, целиот геном на Methylacidiphilum infernorum (2.3 Mbp) беше објавен. Неговиот единечен кружен хромозом кодира околу 2473 протеини, од кои 731 немаат познати хомолози. Овие анализи открија и многу можни хомологии со Proteobacteria.
Verrucomicrobiota is a phylum of Gram-negative bacteria that contains only a few described species. The species identified have been isolated from fresh water, marine and soil environments and human faeces. A number of as-yet uncultivated species have been identified in association with eukaryotic hosts including extrusive explosive ectosymbionts of protists and endosymbionts of nematodes residing in their gametes.
Verrucomicrobiota are abundant within the environment, though relatively inactive.[2] This phylum is considered to have two sister phyla: Chlamydiota (formerly Chlamydiae) and Lentisphaerota (formerly Lentisphaerae) within the PVC superphylum.[3] The Verrucomicrobiota phylum can be distinguished from neighbouring phyla within the PVC group by the presence of several conserved signature indels (CSIs).[4] These CSIs represent unique, synapomorphic characteristics that suggest common ancestry within Verrucomicrobiota and an independent lineage amidst other bacteria.[5] CSIs have also been found that are shared by Verrucomicrobiota and Chlamydiota exclusively of all other bacteria.[6] These CSIs provide evidence that Chlamydiota is the closest relative to Verrucomicrobiota, and that they are more closely related to one another than to the Planctomycetales.
Verrucomicrobiota might belong in the clade Planctobacteria in the larger clade Gracilicutes.[7]
In 2008, the whole genome of Methylacidiphilum infernorum (2.3 Mbp) was published. On the single circular chromosome, 2473 predicted proteins were found, 731 of which had no detectable homologs. These analyses also revealed many possible homologies with Pseudomonadota.[8][9]
The currently accepted taxonomy is based on the List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature (LPSN)[16] and National Center for Biotechnology Information (NCBI)[17]
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) Verrucomicrobiota is a phylum of Gram-negative bacteria that contains only a few described species. The species identified have been isolated from fresh water, marine and soil environments and human faeces. A number of as-yet uncultivated species have been identified in association with eukaryotic hosts including extrusive explosive ectosymbionts of protists and endosymbionts of nematodes residing in their gametes.
Verrucomicrobiota are abundant within the environment, though relatively inactive. This phylum is considered to have two sister phyla: Chlamydiota (formerly Chlamydiae) and Lentisphaerota (formerly Lentisphaerae) within the PVC superphylum. The Verrucomicrobiota phylum can be distinguished from neighbouring phyla within the PVC group by the presence of several conserved signature indels (CSIs). These CSIs represent unique, synapomorphic characteristics that suggest common ancestry within Verrucomicrobiota and an independent lineage amidst other bacteria. CSIs have also been found that are shared by Verrucomicrobiota and Chlamydiota exclusively of all other bacteria. These CSIs provide evidence that Chlamydiota is the closest relative to Verrucomicrobiota, and that they are more closely related to one another than to the Planctomycetales.
Verrucomicrobiota might belong in the clade Planctobacteria in the larger clade Gracilicutes.
In 2008, the whole genome of Methylacidiphilum infernorum (2.3 Mbp) was published. On the single circular chromosome, 2473 predicted proteins were found, 731 of which had no detectable homologs. These analyses also revealed many possible homologies with Pseudomonadota.
Los verrucomicrobios (Verrucomicrobia) son un filo recientemente descrito de bacterias. Este filo contiene sólo unas pocas especies, siendo Verrucomicrobia spinosum la que ha dado nombre al grupo, y las Prosthecobacter las que más llaman la atención por su relación con los eucariotas.
Las especies identificadas han sido aisladas del agua dulce, del suelo, agua de mar y heces humanas. Se aisló en aguas termales a Methylacidiphilum infernorum, un autótrofo-metanótrofo hiperacidófilo.
Algunas Verrucomicrobia, todavía no cultivadas, se han encontrado en asociación con huéspedes eucariotas, incluyendo protistas y nematodos. Ciertas evidencias sugieren que muchas son abundantes e importantes para el medio ambiente.
Se considera a Verrucomicrobia parte del supergrupo PVC o también llamado Planctobacteria, el cual agrupa a Planctomycetes, Verrucomicrobia y Chlamydiae.
Datos: Q18667425
Multimedia:
Especies: Verrucomicrobia
Los verrucomicrobios (Verrucomicrobia) son un filo recientemente descrito de bacterias. Este filo contiene sólo unas pocas especies, siendo Verrucomicrobia spinosum la que ha dado nombre al grupo, y las Prosthecobacter las que más llaman la atención por su relación con los eucariotas.
Las especies identificadas han sido aisladas del agua dulce, del suelo, agua de mar y heces humanas. Se aisló en aguas termales a Methylacidiphilum infernorum, un autótrofo-metanótrofo hiperacidófilo.
Algunas Verrucomicrobia, todavía no cultivadas, se han encontrado en asociación con huéspedes eucariotas, incluyendo protistas y nematodos. Ciertas evidencias sugieren que muchas son abundantes e importantes para el medio ambiente.
Se considera a Verrucomicrobia parte del supergrupo PVC o también llamado Planctobacteria, el cual agrupa a Planctomycetes, Verrucomicrobia y Chlamydiae.
Os verrucomicrobios ou Verrucomicrobia son un filo de bacterias recentemente descrito. Este filo contén só unhas poucas especies descritas; un exemplo é Verrucomicrobium spinosum, un microbio cunha morfoloxía que lembra ás verrugas, a partir do cal o filum recibiu o seu nome (pero non son causantes da formación de verrugas). As especies identificadas foron illadas da auga doce, do solo e das feces humanas, e considéranse abundantes e importantes nos solos agrícolas e forestais. Identificáronse varias especies que aínda non se puideron cultivar asociadas con hóspedes eucariotas, como ectosimbiontes de protistas e endosimbiontes de nematodos, que viven nos seus gametos.
Presentan unha ou varias prolongacións (prostecas) con forma de apéndices verrugosos. A súa parede ten proteoglicano. Divídense simetricamente por fisión. Son aerobias facultativas que respiran ou fermentan azucres. A ultraestrutura celular é peculiar e case única entre os procariotas (só parecida á de Planctomycetes), xa que a célula está dividida por membranas en varios compartimentos: un compartimento grande chamado pirelulosoma alberga ao nucleoide condensado e aos ribosomas e está rodeado por unha membrana intracitoplasmática; o outro compartimento é o parifoplasma, libre de ribosomas e situado entre a membrana intracitoplasmática e a membrana plasmática.[1]
Este filo considérase que ten dous filos irmáns: Chlamydiae e Lentisphaerae.[2]
Cavalier-Smith postulou que os Verrucomicrobia pertencen ao clado Planctobacteria do gran clado Gracilicutes. Datos do ARNr 16S apoian esta idea.[3]
Recentemente foi secuenciado o xenoma completo de Methylacidiphilum infernorum (2,3 Mbp). No seu único cromosoma circular, foron preditas 2473 proteínas, 731 das cales non teñen homólogos detectables. Estas análises tamén revelaron moitas posibles homoloxías coas Proteobacteria.[4] [5]
O cladograma mostra a taxonomía actualmente aceptada deste grupo baseado na LSPN (List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature) [6] e a filoxenia está baseada nos datos do ARNr 16S da LTP 106 do Proxecto The All-Species Living Tree.[7]
?Candidatus Epixenosoma ejectans ♠
?Lentimonas marisflavi ♠ Choo & Cho 2006
?Methylacidiphilum ♠M. fumariolicum ♠ (Pol et al. 2007) Op den Camp et al. 2009
M. infernorum ♠ (Dunfield et al. 2007) Hou et al. 2008
M. kamchatkense ♠ Islam et al. 2008
Opitutae PuniceicoccaceaePuniceicoccus vermicola Choo et al. 2007
Coraliomargarita akajimensis Yoon et al. 2007
CerasicoccusC. arenae Yoon et al. 2007
C. frondis ♠ Yoon et al. 2010
C. maritimus ♠ Yoon et al. 2010
Opitutales PelagicoccusP. croceus Yoon et al. 2007
P. mobilis Yoon et al. 2007
P. albus Yoon et al. 2007
P. litoralis Yoon et al. 2007
OpitutaceaeOpitutus terrae Chin et al. 2001
Alterococcus agarolyticus Shieh and Jean 1999
ChthoniobacteraceaeChthoniobacter flavus ♠ Sangwan et al. 2004
Candidatus Xiphinematobacter ♠Candidatus X. americani ♠ Vandekerckhove et al. 2000
Candidatus X. brevicolli ♠ Vandekerckhove et al. 2000
Candidatus X. rivesi ♠ Vandekerckhove et al. 2000
Verrucomicrobiales?Fucophilus fucoidanolyticus ♠ Sakai et al. 2001b
?Pedosphaera parvula ♠ Ozyurt 2008
VerrucomicrobiaceaeVerrucomicrobium spinosum Schlesner 1988
ProsthecobacterP. fluviatilis Takeda et al. 2008
P. vanneervenii Hedlund et al. 1998
P. dejongeii Hedlund et al. 1998
P. debontii Hedlund et al. 1998
P. fusiformis (ex Staley et al. 1976) Staley et al. 1980
RubritaleaceaeAkkermansia muciniphila Derrien et al. 2004
LuteolibacterL. algae Yoon et al. 2008
L. pohnpeiensis Yoon et al. 2008
Haloferula?H. luteola Bibi et al. 2011
H. sargassicola Yoon et al. 2008
H. helveola Yoon et al. 2008
H. phyci Yoon et al. 2008
H. harenae Yoon et al. 2008
H. rosea Yoon et al. 2008
RoseibacillusR. persicicus Yoon et al. 2008
R. ishigakijimensis Yoon et al. 2008
R. ponti Yoon et al. 2008
Persicirhabdus sediminis Yoon et al. 2008
Rubritalea?R. halochordaticola Yoon et al. 2011
R. sabuli Yoon et al. 2008
R. squalenifaciens Kasai et al. 2007
R. marina Scheuermayer et al. 2006
R. spongiae Yoon et al. 2007
R. tangerina Yoon et al. 2007
Notas:
♠ Cepas que se encontran no NCBI (National Center for Biotechnology Information) pero non na LSPN.
Os verrucomicrobios ou Verrucomicrobia son un filo de bacterias recentemente descrito. Este filo contén só unhas poucas especies descritas; un exemplo é Verrucomicrobium spinosum, un microbio cunha morfoloxía que lembra ás verrugas, a partir do cal o filum recibiu o seu nome (pero non son causantes da formación de verrugas). As especies identificadas foron illadas da auga doce, do solo e das feces humanas, e considéranse abundantes e importantes nos solos agrícolas e forestais. Identificáronse varias especies que aínda non se puideron cultivar asociadas con hóspedes eucariotas, como ectosimbiontes de protistas e endosimbiontes de nematodos, que viven nos seus gametos.
Presentan unha ou varias prolongacións (prostecas) con forma de apéndices verrugosos. A súa parede ten proteoglicano. Divídense simetricamente por fisión. Son aerobias facultativas que respiran ou fermentan azucres. A ultraestrutura celular é peculiar e case única entre os procariotas (só parecida á de Planctomycetes), xa que a célula está dividida por membranas en varios compartimentos: un compartimento grande chamado pirelulosoma alberga ao nucleoide condensado e aos ribosomas e está rodeado por unha membrana intracitoplasmática; o outro compartimento é o parifoplasma, libre de ribosomas e situado entre a membrana intracitoplasmática e a membrana plasmática.
Este filo considérase que ten dous filos irmáns: Chlamydiae e Lentisphaerae.
Cavalier-Smith postulou que os Verrucomicrobia pertencen ao clado Planctobacteria do gran clado Gracilicutes. Datos do ARNr 16S apoian esta idea.
Recentemente foi secuenciado o xenoma completo de Methylacidiphilum infernorum (2,3 Mbp). No seu único cromosoma circular, foron preditas 2473 proteínas, 731 das cales non teñen homólogos detectables. Estas análises tamén revelaron moitas posibles homoloxías coas Proteobacteria.
Verrucomicrobia er en nyoppdaget rekke (biologi) av bakteriene. Denne rekken inneholder kun en beskrevet art, Verrucomicrobia spinosum og rekken er oppkalt etter denne. Arten har blitt isolert fra ferskvann, jordsmonn og avføring fra husdyr.
Rekken har blitt veloverveid til å ha to søsterrekker, Chlamydia og Lentisphaerae.
Denne biologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. 
Verrucomicrobia er en nyoppdaget rekke (biologi) av bakteriene. Denne rekken inneholder kun en beskrevet art, Verrucomicrobia spinosum og rekken er oppkalt etter denne. Arten har blitt isolert fra ferskvann, jordsmonn og avføring fra husdyr.
Rekken har blitt veloverveid til å ha to søsterrekker, Chlamydia og Lentisphaerae.
Verrucomicrobia é um filo de bactérias recém descrito. Contém apenas duas famílias Verrucomicrobiaceae e Opitutaceae. Este filo contém dois filos-irmãos, Chlamydiae e Lentisphaerae.[1]
Thomas Cavalier-Smith postulou que o Verrucomicrobia pertence ao clado Planctobacteria no amplo grupo dos Gracilicutes.[2] Análises posteriores de 16S rRNA corroboraram com este posicionamento.[3]
Verrucomicrobia é um filo de bactérias recém descrito. Contém apenas duas famílias Verrucomicrobiaceae e Opitutaceae. Este filo contém dois filos-irmãos, Chlamydiae e Lentisphaerae.
Thomas Cavalier-Smith postulou que o Verrucomicrobia pertence ao clado Planctobacteria no amplo grupo dos Gracilicutes. Análises posteriores de 16S rRNA corroboraram com este posicionamento.
Verrucomicrobia Hedlund 1997[1]
Verrucomicrobia (лат., от лат. verruca — бугорок) — тип бактерий, к которому относятся в основном некультивируемые формы. Как указывают метагеномные данные, в природе они распространены исключительно широко. Они составляют от 1 до 10 % почвенной микробиоты и потому имеют важное экологическое значение[2].
Представители Verrucomicrobia — грамотрицательные бактерии, у многих из которых на поверхности имеются простеки (бугорки), за что тип и получил своё название. Клетки — палочковидные, овоидные, одиночные или в парах, веретеновидные. У Prosthecobacter[en] на одном из конце клетки имеется уникальное бульбовидное утолщение. По типу питания Verrucomicrobia — хемоорганогетеротрофы и сбраживают разнообразные сахара[3]. Некоторые представители способны окислять метан при экстремально низких значениях рН[4][5].
Среди Verrucomicrobia есть анаэробы, факультативные анаэробы и аэробы; лучше всего представители филы растут при температуре 25 °C и pH от 4 до 7. Помимо почв, встречаются в пресноводных водоёмах, пелагиали и желудочно-кишечном тракте человека[3].
По данным филогенетического анализа, ближайшими родственниками Verrumicrobia являются представители типа Chlamydiae[en][6]. В 2008 году был секвенирован и опубликован геном одного из представителей типа, Methylacidiphilum infernorum[en]. Его анализ указал на возможное родство Verrumicrobia и протеобактерий[7].
Ниже представлено филогенетическое дерево Verrumicrobia, построенное по последовательностям 16S рРНК в рамках проекта The All-Species Living Tree[en].
Verrumicrobia Opitutae PuniceicoccaceaeP. mobilis (типовой вид)
P. fusiformis (типовой вид)
L. pohnpeiensis (типовой вид)
H. rosea (типовой вид)
R. ishigakijimensis (типовой вид)
R. marina (типовой вид)
На декабрь 2017 года в тип включают следующие таксоны до рода включительно[8]:
Verrucomicrobia (лат., от лат. verruca — бугорок) — тип бактерий, к которому относятся в основном некультивируемые формы. Как указывают метагеномные данные, в природе они распространены исключительно широко. Они составляют от 1 до 10 % почвенной микробиоты и потому имеют важное экологическое значение.
疣微菌門（Verrucomicrobia）是一門被劃出不久的細菌，包括少數幾個被識別的種類，主要被發現於水生和土壤環境，或者人類糞便中。還有很多未被成功培養的種類是和真核宿主共生的，包括一些原生生物的外共生菌和線蟲動物配子中的内共生菌。
疣微菌門生物中的疣微菌屬（Verrucomicrobium）和突柄桿菌屬（Prosthecobacter）具有胞質突出形成的兩個到多個突起，因此得名。它們通過二分分裂繁殖。它們的最近類群可能是衣原體門。
疣微菌門（Verrucomicrobia）是一門被劃出不久的細菌，包括少數幾個被識別的種類，主要被發現於水生和土壤環境，或者人類糞便中。還有很多未被成功培養的種類是和真核宿主共生的，包括一些原生生物的外共生菌和線蟲動物配子中的内共生菌。
疣微菌門生物中的疣微菌屬（Verrucomicrobium）和突柄桿菌屬（Prosthecobacter）具有胞質突出形成的兩個到多個突起，因此得名。它們通過二分分裂繁殖。它們的最近類群可能是衣原體門。
ウェルコミクロビウム門（Verrucomicrobia、ベルコミクロビウム門）はグラム陰性の真正細菌の門である。真正細菌の門としては中程度の規模を持ち、2綱3目5科15属を含む。この中には、海洋、淡水、土壌から発見されたものに加え、動物や原生生物の共生体、好酸性メタン資化菌まで多様な種が含まれている。培養が比較的難しく、全貌はまだよくわかっていない。
タイプであるVerrucomicrobiumは、ラテン語で「イボを持つ微生物」を意味し、細胞表面に多数の突起を持つことにちなんで命名されたものである。ただし、突起を持つのはこの門全体の性質ではない。
系統的にはクラミジア門やレンティスファエラ門に近縁とみられている。また、プランクトミケス門とも近縁とみられ、これらの系統を合わせてPVC群という。Verrucomicrobium、Prosthecobacter dejongeii、"Chthoniobacter flavus"、Ellin514株にはプランクトミケス門と似た細胞内構造が認められている[1]。
この項目は、真正細菌（バクテリア）に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／ウィキプロジェクト 生物）。 ウェルコミクロビウム門（Verrucomicrobia、ベルコミクロビウム門）はグラム陰性の真正細菌の門である。真正細菌の門としては中程度の規模を持ち、2綱3目5科15属を含む。この中には、海洋、淡水、土壌から発見されたものに加え、動物や原生生物の共生体、好酸性メタン資化菌まで多様な種が含まれている。培養が比較的難しく、全貌はまだよくわかっていない。
タイプであるVerrucomicrobiumは、ラテン語で「イボを持つ微生物」を意味し、細胞表面に多数の突起を持つことにちなんで命名されたものである。ただし、突起を持つのはこの門全体の性質ではない。
系統的にはクラミジア門やレンティスファエラ門に近縁とみられている。また、プランクトミケス門とも近縁とみられ、これらの系統を合わせてPVC群という。Verrucomicrobium、Prosthecobacter dejongeii、"Chthoniobacter flavus"、Ellin514株にはプランクトミケス門と似た細胞内構造が認められている。
우미균류(疣微菌類, Verrucomicrobia)는 우미균문(疣微菌門)[1]에 속하는 세균 분류군이다. 그람음성균 계열의 세균이다. 2강 3목 4과 14속으로 이루어져 있다. 이 세균 문에는 해양과 담수, 토양에서 발견되며, 동물이나 원생 생물의 공생체, 호기성 메탄산화세균까지 다양한 종이 포함되어 있다. 배양이 비교적 어렵고, 전모는 아직 밝혀져 있지 않다.
계통적으로는 클라미디아균문이나 렌티스페라문과 가까운 것으로 보고 있다.
