Oxalis oregana ist eine Pflanzenart aus der Gattung Sauerklee (Oxalis) innerhalb der Familie der Sauerkleegewächse (Oxalidaceae). Sie ist im westlichen Nordamerika verbreitet.
Oxalis oregana ist eine ausdauernde krautige Pflanze und erreicht Wuchshöhen von 5 bis 20 Zentimetern. Das Rhizom besitzt Schuppen.[1]
Die grundständigen Laubblätter sind in Blattstiel und Blattspreite gegliedert. Der aufsteigende bis aufrechte Blattstiel ist 5 bis 15 Zentimeter lang. Die drei Teilblättchen sind bei einer Länge von 1 bis 4,5 Zentimetern herzförmig mit rosigen Unterseiten.[1]
Der aufrechte Blütenstandsschaft ist 5 bis 15 Zentimeter lang und trägt nur eine Blüte. Die zwittrigen Blüten sind bei einem Durchmesser von 2,4 bis 4 Zentimetern radiärsymmetrisch und fünfzählig mit doppelter Blütenhülle. Die fünf Kelchblätter sind 5 bis 10 Millimeter. Die fünf weißen bis rosafarbenen Kronblätter sind 13 bis 20 Millimeter lang und ganzrandig.[1] Es sind zwei Kreise mit je fünf Staubblättern vorhanden; die Staubfäden eines Staubblattkreises sind länger als die des anderen. Es sind fünf Griffel vorhanden.[2]
Die behaarte, fünfkammerige Kapselfrucht ist bei einer Länge von 7 bis 9 Millimetern eiförmig. Die Samen sind mandelförmig.[1]
Oxalis oregana assimiliert bei relativ geringen Lichtstärken (1/200 von vollem Sonnenlicht). Bei direktem Sonnenlicht werden die Teilblättchen nach unten zusammengefaltet und wieder ausgebreitet, sobald wieder schattige Verhältnisse herrschen. Die Reaktion dauert einige Minuten, ist aber mit bloßem Auge erkennbar.[3][4]
Oxalis oregana kommt in feuchten Douglasien- und Küstenmammutbaum-Wäldern des westlichen Nordamerika vom südwestlichen British Columbia über Washington und Oregon bis nach Kalifornien vor.[2][5] Dort werden die englischen Trivialnamen redwood sorrel oder Oregon oxalis verwendet.
Die Laubblätter von Oxalis oregana wurden von einigen Stämmen Nordamerikanischer Indianer gegessen, namentlich bei den Cowlitz, den Quileute und den Quinault. Wie Spinat enthalten sie die leicht toxische Oxalsäure, welche nach der Pflanzengattung benannt ist.[6]
Oxalis oregana ist eine Pflanzenart aus der Gattung Sauerklee (Oxalis) innerhalb der Familie der Sauerkleegewächse (Oxalidaceae). Sie ist im westlichen Nordamerika verbreitet.
Oxalis oregana , known as redwood sorrel or Oregon oxalis, is a species of the wood sorrel family, Oxalidaceae, in the genus Oxalis native to moist Douglas-fir and coast redwood forests of western North America from southwestern British Columbia to Washington, Oregon, and California.[1][2]
Oxalis oregana is a short, herbaceous perennial with erect flowering stems 5–15 cm tall. The three leaflets are heart-shaped, 1–4.5 cm long with purplish undersides, on 5–20 cm stalks. The inflorescence is 2.4–4 cm in diameter, white to pink with five petals and sepals. The hairy five-chambered seed capsules are egg-shaped, 7–9 mm long; seeds are almond-shaped.[3] It spreads by a scaly rhizome varying the size of patches they can be seen in throughout moist forest under canopies.[4]
Oxalis oregana photosynthesizes at relatively low levels of ambient sunlight (1/200th of full sunlight). When direct sunlight strikes the leaves they fold downwards; when shade returns, the leaves reopen. Taking only a few minutes, this movement is observable to the eye.[5][6]
The leaves of Oxalis oregana were eaten by the Cowlitz, Quileute and Quinault peoples. Like spinach, they contain mildly toxic oxalic acid, which is named after the genus.[7] They are safe to eat in small amounts for those with no oxalate-related conditions.[8]
Oxalis oregana , known as redwood sorrel or Oregon oxalis, is a species of the wood sorrel family, Oxalidaceae, in the genus Oxalis native to moist Douglas-fir and coast redwood forests of western North America from southwestern British Columbia to Washington, Oregon, and California.
Oxalis oregana es una especie de planta perteneciente a la familia Oxalidaceae, nativa de los bosques húmedos de la costa oeste de Norteamérica desde British Columbia, Washington, Oregon, y California.[1][2]
Oxalis oregana es una pequeña planta herbácea perennifolia con tallos florales de 5–15 cm de altura. Las hojas son acorazonadas de, 1–4.5 cm long con el envés púrpura. la inflorescencia de 2.4–4 cm de diámetro, blanca o rosa con cinco pétalos y sépalos.[3]
Oxalis oregana, realiza la fotosíntesis en niveles relativamente bajos de luz ambiental (1/200 de la plena luz solar). Cuando la luz solar incide directamente sobre las hojas, estas se pliegan hacia abajo, y cuando regresa de sombra, las hojas vuelven a abrir. Tomando sólo unos pocos minutos, este movimiento es observable para el ojo.[4][5]
Las hojas de Oxalis oregana fueron tomadas como alimentos por los pueblos Cowlitz, Quileute y Quinault. Al igual que las espinacas , contienen ligeramente ácido oxálico, que lleva el nombre del género.[6]
Oxalis oregana fue descrita por Thomas Nuttall y publicado en A Flora of North America: containing . . . 1(2): 211. 1838.[7]
Oxalis: nombre genérico que deriva de la palabra griega: oxys para "agudo, amargo", refiriéndose al sabor agradablemente amargo de las hojas y el tallo.[8]
Oxalis oregana es una especie de planta perteneciente a la familia Oxalidaceae, nativa de los bosques húmedos de la costa oeste de Norteamérica desde British Columbia, Washington, Oregon, y California.
Oxalis oregana est une espèce de plantes du genre des Oxalis de la famille des Oxalidacées.
Elle est originaire des États-Unis : Oregon mais aussi Californie et Washington.
L'Ossalide dei redwoods (Oxalis oregana, Nutt.) è una pianta erbacea, perenne appartenente alla famiglia delle Oxalidaceae.
L'Ossalide dei redwoods (Oxalis oregana, Nutt.) è una pianta erbacea, perenne appartenente alla famiglia delle Oxalidaceae.
Oxalis oregana (Engels: redwood sorrel, Oregon oxalis, Nederlands: Oregonklaver) is een lid van de klaverzuringfamilie. Deze plantensoort komt van nature voor in de gematigde regenwouden langs de kust van noordwest-Amerika van Californië tot en met Brits Columbia, waar de plant een veel voorkomende ondergroei- of bosbodemplant is samen met diverse varensoorten in de natte redwood- en douglassparbossen.
De plant lijkt heel veel op de gewone klaver, maar is in alle opzichten een stuk groter uitgevoerd. De bloemen zijn roze tot helder wit. De plant kan met weinig zonlicht toe, de natuurlijke situatie in de redwood bossen. Naast zaadjes verspreid de plant zich uitbundig door talrijke worteluitlopers met nieuwe groeipunten te vormen. Binnen een paar jaar kan zo een groot oppervlak bosbodem begroeid raken met Oxalis oregana.
Door import van zaden en potplanten uit Noord-Amerika is Oxalis oregana ook in Nederland terechtgekomen en plaatselijk in de vrije natuur verwilderd. In Nederlandse omstandigheden groeit de plant uitstekend en in sommige plantenkwekerijen wordt de plant als een hinderlijk onkruid beschouwt.
Oxalis oregana (Engels: redwood sorrel, Oregon oxalis, Nederlands: Oregonklaver) is een lid van de klaverzuringfamilie. Deze plantensoort komt van nature voor in de gematigde regenwouden langs de kust van noordwest-Amerika van Californië tot en met Brits Columbia, waar de plant een veel voorkomende ondergroei- of bosbodemplant is samen met diverse varensoorten in de natte redwood- en douglassparbossen.
Oxalis oregana é uma espécie do género Oxalis da família Oxalidaceae, nativa dos locais húmidos nas florestas de Sequoia sempervirens e de Pseudotsuga menziesii do oeste América do Norte, com distribuição natural do sudoeste de British Columbia ao estado de Washington, Oregon e Califórnia.[1][2]
Oxalis oregana é uma planta rasteira, herbácea perene, com hastes com flores erectas de 5–15 cm de altura. As folhas são tri-folioladas, em forma de coração, com 1–4,5 cm de comprimento, com laivos arroxeados na parte inferior, crescendo sobre caules de 5–20 cm.
A inflorescência tem 2,4–4 cm de diâmetro, de coloração branca a rosa, com flores com cinco pétalas e igual número de sépalas. O fruto é uma cápsula tricomatosa ovoide, com 7–9 mm de comprimento e com cinco câmaras. As sementes têm formato de amêndoa.[3]
Oxalis oregana fotossintetiza em níveis relativamente baixos de luz solar ambiente (1/200 de luz solar total). Quando a luz solar direta atinge as folhas, estas exibem nictinastia inversa rápida e dobram-se para baixo; quando a sombra retorna, as folhas reabrem. Levando apenas alguns minutos, esse movimento é observável a olho nu.[4][5]
As folhas de Oxalis oregana eram comidas pelos povos Cowlitz, Quileute e Quinault. Como espinafre, estas folhas contêm ácido oxálico levemente tóxico, composto cuja designação deriva do nome genérico de Oxalis.[6] O consumo das folhas é seguro quando em pequenas quantidades por pessoas sem condições adversas de saúde relacionadas com o oxalato.[7]
Oxalis oregana é uma espécie do género Oxalis da família Oxalidaceae, nativa dos locais húmidos nas florestas de Sequoia sempervirens e de Pseudotsuga menziesii do oeste América do Norte, com distribuição natural do sudoeste de British Columbia ao estado de Washington, Oregon e Califórnia.
Oxalis oregana là một loài thực vật có hoa trong họ Chua me đất. Loài này được Nutt. mô tả khoa học đầu tiên năm 1838.[1]
Oxalis oregana là một loài thực vật có hoa trong họ Chua me đất. Loài này được Nutt. mô tả khoa học đầu tiên năm 1838.