Scaevola (lat. Scaevola) - goodeniaceae fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Scaevola (lat. Scaevola) - goodeniaceae fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Scaevola és un gènere de plantes amb flor de la família Goodeniaceae.
Són arbusts que es troben a les zones tropicals, especialment a Austràlia i Polinèsia.
Les flors tenen sovint la forma de "mitja flor" o forma de ventall.[1]
Algunes espècies són híbrids.[2]
Scaevola taccada (syn, S. sericea) es troba a la zona de platja de moltes zones marítimes tropicals arreu dels oceans del món.[3] Sovint representa una amenaça per les plantes dels litorals d'alguns països.[4]
N'hi ha unes 130 espècies:
Scaevola és un gènere de plantes amb flor de la família Goodeniaceae.
Vějířovka (Scaevola) je rod vytrvalých rostlin tvořený téměř 100 druhy. Jsou to teplomilné byliny, polokeře, keře nebo i nevysoké stromy, některé jsou i popínavé. Rod se odlišuje svými květy, jejich korunní lístky jsou rozprostřeny do půlkruhu a směřují dolů, lehce tak připomínající vějíř. Tyto většinou planě rostoucí rostliny ve vlhkých tropických krajích dobře rostou, lehce se samovolně šíří semeny a vytvářejí jednodruhové porosty, někdy jsou považované dokonce i za invazní druh.[1][2]
Těžiště rodu je v Austrálii, na kterou je omezen výskyt většiny druhů. Některé však byly pantropicky rozšířeny po severní i jižní polokouli. Vějířovka takada (Scaevola taccada), pocházející z Austrálie, je např. rozšířena na pevnině omývané tropickými vodami Tichého a Indického oceánu a druh Scaevola plumieri, původem z tropické Ameriky, roste v Africe a Asii. Na pacifických ostrovech rostou místní endemické druhy.[2][3][4]
Rostliny jsou porostlé střídavými, nebo vzácně vstřícnými listy se zpeřenou žilnatinou, které jsou přisedlé nebo řapíkaté. Květy vyrůstají jednotlivě neb bývají sdruženy ve vrcholových či úžlabních květenstvích, která mohou tvořit hrozny, klasy anebo vrcholíky.
Oboupohlavné pětičetné květy s listenci mají drobný, pětizubý nebo pětilaločný, pohárkovitý, vytrvalý kalich. Trubkovitá, hluboce rozdělená koruna je symetrická jen v jedné ose a má pět, obvykle nestejně velkých lístků zbarvených bíle, modře, fialově, lila nebo žlutě. Pět tyčinek v jednom kruhu má volné, podélnými štěrbinami se otvírající prašníky. Gyneceum je tvořeno ze dvou plodolistů, spodní semeník mívá převážně dva oddíly, někdy dělené nepravou přepážkou a nese jednu čnělku s dvoulaločnou bliznou.
Plody jsou nepukavé peckovice a jejich mezokarp je dužnatý, korkovitý neb víceméně suchý. Semena jsou vejčitá, obsahují hodně endospermu.[2][3][4][5][6]
Za své široké rozšíření vějířovky děkují schopnosti semen přežít v útrobách ptáků nebo plout několik měsíců po mořské hladině. Rostou většinou na místech s dostatkem dešťových srážek nebo v blízkosti mořských pobřeží, někde tvoří i součást mangrovů. Vysazují se také pro kolonizaci dun a zpevnění narušených písčitých ploch. Plody jsou potravou pro mnohé ptáky i drobné savce. Vytrvalá vějířovka nezlomná (Scaevola aemula) se v evropských zahradách někdy pěstuje jako okrasná letnička.[1][4][5]
Vějířovka (Scaevola) je rod vytrvalých rostlin tvořený téměř 100 druhy. Jsou to teplomilné byliny, polokeře, keře nebo i nevysoké stromy, některé jsou i popínavé. Rod se odlišuje svými květy, jejich korunní lístky jsou rozprostřeny do půlkruhu a směřují dolů, lehce tak připomínající vějíř. Tyto většinou planě rostoucí rostliny ve vlhkých tropických krajích dobře rostou, lehce se samovolně šíří semeny a vytvářejí jednodruhové porosty, někdy jsou považované dokonce i za invazní druh.
Fächerblumen (Scaevola L., Syn.: Lobelia Mill., Nigromnia Carolin) sind eine Gattung in der Familie der Goodeniengewächse (Goodeniaceae). Am bekanntesten ist die Beet- und Balkonpflanze Blaue Fächerblume (Scaevola aemula). Die Heimat der Arten ist Australien und Polynesien.
Es sind immergrüne, mehrjährige, meist krautige Pflanzen, seltener Halbsträucher, Sträucher oder kleine Bäume. Nur wenige Arten haben Stacheln. Die einfachen, oft ungestielten Laubblätter sind meist wechselständig, selten gegenständig und die Blattränder sind ganzrandig oder gesägt.
Die Blüten stehen einzeln in den Blattachseln oder in zymösen, traubigen oder ährigen Blütenständen. Die zwittrigen, fünfzähligen Blüten sind zygomorph; wie auch die Trivialnamen in den unterschiedlichen Sprachen besagen, sind sie fächerförmig. Fast immer sind fünf kleine Kelchblätter vorhanden. Die fünf Kronblätter sind an der Basis verwachsen. Es ist nur ein Kreis mit fünf freien Staubblättern vorhanden. Zwei Fruchtblätter sind zu einem halbunter- oder unterständigen Fruchtknoten verwachsen.
Sie bilden Steinfrüchte. Die Samen können geflügelt oder ungeflügelt sein.
Es gibt etwa 70 bis 130 Scaevola-Arten (Auswahl):
Scaevola taccada:
Weitere Arten:
Fächerblumen (Scaevola L., Syn.: Lobelia Mill., Nigromnia Carolin) sind eine Gattung in der Familie der Goodeniengewächse (Goodeniaceae). Am bekanntesten ist die Beet- und Balkonpflanze Blaue Fächerblume (Scaevola aemula). Die Heimat der Arten ist Australien und Polynesien.
Ko e ngahu pe ngahu molemole ko e fuʻu ʻakau siʻi ʻo e matātahi ia. ʻOku tatau mo e Scaevola sericea.
Ko e ngahu pe ngahu molemole ko e fuʻu ʻakau siʻi ʻo e matātahi ia. ʻOku tatau mo e Scaevola sericea.
Scaevola (/ˈsiːvələ, ˈsɛv-/; SE(E)V-ə-lə) is a genus of flowering plants in the Goodenia family, Goodeniaceae. It consists of more than 130 species, with the center of diversity being Australia and Polynesia. There are around 80 species in Australia, occurring throughout the continent, in a variety of habitats. Diversity is highest in the South West, where around 40 species are endemic.
Common names for Scaevola species include scaevolas, fan-flowers, half-flowers, and naupaka, the plants' Hawaiian name. The flowers are shaped as if they have been cut in half. Consequently, the generic name means "left-handed" in Latin.[5] Many Hawaiian legends have been told to explain the formation of the shape of the flowers. In one version a woman tears the flower in half after a quarrel with her lover. The gods, angered, turn all naupaka flowers into half flowers and the two lovers remained separated while the man is destined to search in vain for another whole flower.[6]
Scaevola is the only Goodeniaceae genus that is widespread outside of Australia. In at least six separate dispersals, about 40 species have spread throughout the Pacific Basin, with a few reaching the tropical coasts of the Atlantic and Indian Oceans.
The Hawaiian Islands are home to ten Scaevola species, nine of which are endemic.[7] Eight of the indigenous species are the result of a single colonization event. Scaevola glabra and Scaevola taccada arrived separately to produce a total of three colonizations of Hawaii by Scaevola. Some of the endemic species are of hybrid origin.[8]
Beach naupaka (Scaevola taccada synonym S. sericea) occurs throughout the Pacific and Indian Oceans and is considered an invasive species in Florida, USA, and in some islands of the Caribbean including the Cayman Islands[9] and the Bahamas. Beachberry or Inkberry (Scaevola plumieri) is widespread along the Atlantic coast of the tropical Americas and Africa; however, it is becoming rarer in areas where S. taccada is displacing native coastal plants.
Most Australian Scaevola have dry fruits and sprawling, herbaceous to shrubby habits. By contrast, nearly all species outside Australia have shrub habits with fleshy fruit making dispersal by frugivores easy.{[10]
The plant pathogenic sac fungus Mycosphaerella scaevolae was discovered on a Scaevola fan-flower.
In Europe, Scaevola aemula is a fairly common container- and bedding plant, usually grown as an annual.
The genus Scaevola was first described by Carl Linnaeus in 1771.[1] He did not explain the origin of the genus name.[11] It is considered to allude to the one-sided shape of the flower, which has a five-lobed tubular corolla; scaevus in Latin means 'left-handed'.[5] Linnaeus created the genus for a species he had previously described as Lobelia plumieri, which is thus the type species. Linnaeus did not explicitly use the specific epithet plumieri in combination with the genus Scaevola; the combination Scaevola plumieri was first published by Martin Vahl in 1791.[12]
As of January 2020, Plants of the World Online accepted the following species:[13]
{{cite journal}}
: Cite journal requires |journal=
(help) Scaevola (/ˈsiːvələ, ˈsɛv-/; SE(E)V-ə-lə) is a genus of flowering plants in the Goodenia family, Goodeniaceae. It consists of more than 130 species, with the center of diversity being Australia and Polynesia. There are around 80 species in Australia, occurring throughout the continent, in a variety of habitats. Diversity is highest in the South West, where around 40 species are endemic.
Common names for Scaevola species include scaevolas, fan-flowers, half-flowers, and naupaka, the plants' Hawaiian name. The flowers are shaped as if they have been cut in half. Consequently, the generic name means "left-handed" in Latin. Many Hawaiian legends have been told to explain the formation of the shape of the flowers. In one version a woman tears the flower in half after a quarrel with her lover. The gods, angered, turn all naupaka flowers into half flowers and the two lovers remained separated while the man is destined to search in vain for another whole flower.
Scaevola taccada in Rangareddy district of Andhra Pradesh, India.Scaevola is the only Goodeniaceae genus that is widespread outside of Australia. In at least six separate dispersals, about 40 species have spread throughout the Pacific Basin, with a few reaching the tropical coasts of the Atlantic and Indian Oceans.
The Hawaiian Islands are home to ten Scaevola species, nine of which are endemic. Eight of the indigenous species are the result of a single colonization event. Scaevola glabra and Scaevola taccada arrived separately to produce a total of three colonizations of Hawaii by Scaevola. Some of the endemic species are of hybrid origin.
Beach naupaka (Scaevola taccada synonym S. sericea) occurs throughout the Pacific and Indian Oceans and is considered an invasive species in Florida, USA, and in some islands of the Caribbean including the Cayman Islands and the Bahamas. Beachberry or Inkberry (Scaevola plumieri) is widespread along the Atlantic coast of the tropical Americas and Africa; however, it is becoming rarer in areas where S. taccada is displacing native coastal plants.
Most Australian Scaevola have dry fruits and sprawling, herbaceous to shrubby habits. By contrast, nearly all species outside Australia have shrub habits with fleshy fruit making dispersal by frugivores easy.{
The plant pathogenic sac fungus Mycosphaerella scaevolae was discovered on a Scaevola fan-flower.
In Europe, Scaevola aemula is a fairly common container- and bedding plant, usually grown as an annual.
Scaevola es un género botánico de la familia Goodeniaceae, con aproximadamente 130 especies.
Scaevola es el único género de las Goodeniáceas que tiene amplia difusión fuera de Australia. Hay al menos seis dispersiones separadas, con unas 40 especies en el archipiélago del Pacífico, algunas alcanzando costas tropicales del Atlántico y Océano Índico. Dos especies tienen amplia presencia en los océanos Pacífico e Índico (Scaevola taccada), y en América y África tropicales (S. plumieri).
Muchas Scaevola australianas tienen frutos secos y de hábitos herbáceos a arbustivos. En contraste, casi todaws las especies fuera de Australia los tienen carnosos, y frecuentemente altos arbustos o árboles.
Scaevola es un género botánico de la familia Goodeniaceae, con aproximadamente 130 especies.
Scaevola es el único género de las Goodeniáceas que tiene amplia difusión fuera de Australia. Hay al menos seis dispersiones separadas, con unas 40 especies en el archipiélago del Pacífico, algunas alcanzando costas tropicales del Atlántico y Océano Índico. Dos especies tienen amplia presencia en los océanos Pacífico e Índico (Scaevola taccada), y en América y África tropicales (S. plumieri).
Muchas Scaevola australianas tienen frutos secos y de hábitos herbáceos a arbustivos. En contraste, casi todaws las especies fuera de Australia los tienen carnosos, y frecuentemente altos arbustos o árboles.
Scaevola sericea es un arbusto denso, con altura de hasta 9 dm de altura, pero puede alcanzar 3 m de altura y de 18 a 45 dm de ancho. Las hojas, medianas, verdes, son cerosas y carnosas; de 6 a 18 cm de long., mucho másangostas que anchas, y másanchas al fin que en la base. Frecuentemente, sus bordes se enrolan hacia abajo. Flores blancas o cremosas, con frecuencia con tiras púrpuras y agradable fragancia. Tienen formas irregulares, con cinco pétalos en un lado de la flor, como si estuvieran cortadas por la mitad. Las flores crecen en pequeños racimos entre las hojas del final del tallo. Scaevola coriacea (naupaka enana) es una hierba baja, perenne, históricamente hallada en seis islas hawaiianas, pero ahora solo en Maui y dos isletas mar afuera. Es una sp.en grave riesgo de extinción con menos de 300 plantas en existencia. Sus viejos tallos son algo leñosos, y las hojas, suculentas, son ovales, relativamente separadas, suaves o ligeramente escamosas con bordes redondeados. Las flores arracimadas en lugares de las hojas, en grupos de uno a tres.Scaevola est un genre de plantes de la famille des Goodeniaceae.
Les espèces de ce genre se répartissent dans la région indo-pacifique. Le genre est particulièrement bien représenté en Australie, où l'on trouve 71 espèces (dont 70 endémiques). En Nouvelle-Calédonie, le genre compte 9 espèces dont 8 endémiques.
Deux espèces en particulier, Scaevola plumieri et Scaevola taccada, sont largement représentées sur les plages tropicales de l'océan Indien et du Pacifique.
Le genre comprend de 96 à 130 espèces, parmi lesquelles :
Scaevola est un genre de plantes de la famille des Goodeniaceae.
Krastlobēlijas (Scaevola) ir mēllobēliju dzimtas ģints, kurai pieder aptuveni 130 tropu joslā, īpaši Austrālijā sastopamas sugas.[1]
Ģints latīniskais nosaukums atvasināts no grieķu scaevus ("kreisā roka"), ar ko norādīts uz zieda formu, kas izskatās it kā uz pusi nogriezta.[2]
Havaju salās sastopamās krastlobēlijas pazīstamas arī ar nosaukumu naupaka.
Lielākā daļa Austrālijas krastlobēlijas ir krūmāji, to auglis — sausa pogaļa. Savukārt ārpus Austrālijas sastopamās sugas bieži ir augsti krūmi vai koki, un to augļi ir sulīgi. Ziedi pārsvarā gaišsārti violeti vai balti, ar piecām ziedlapiņām vienā pusē.[3]
Aug galvenokārt smilšainās piekrastēs un kāpās, kur smiltājos veido lielas audzes. Endēmas krastlobēliju sugas Havaju salās un Jaunkaledonijā — pat lietus mežos.
Kamēr mēllobēliju dzimtas ģinšu lielākajai daļai areāli aptver gandrīz vienīgi Austrāliju, aptuveni 40 krastlobēliju sugas sastopamas arī ārpus Austrālijas. Divām no tām ir plaša izplatība — Klusā un Indijas okeāna piekrastē aug Scaevola taccada, savukārt tropiskajā Amerikā un Āfrikā, Madagaskarā, dienvidu Indijā, Ceilonā, Maskarēnu salās, Galapagu salās cita sukulentā krastlobēlija — Scaevola plumieri. Abu sugu sēklas ir dzīvotspējīgas arī pēc vairāku mēnešu ilgas uzturēšanās sāļajos okeānu ūdeņos, un šis apstāklis veicināja to izplatību.
Pārējām sugām ir ierobežoti, endēmi areāli, kas no Austrālijas sniedzas līdz Filipīnām, kā arī ieskauj visu Polinēziju līdz Havaju salām, Taiti un Jaunzēlandei. Viena suga — Scaevola wrigtii endēma Kubai. No visiem arhipelāgiem vislielākā sugu dažādība sastopama Havajās. Tur no deviņām pārstāvētajām sugām astoņas ir endēmas.
Krastlobēlijas (Scaevola) ir mēllobēliju dzimtas ģints, kurai pieder aptuveni 130 tropu joslā, īpaši Austrālijā sastopamas sugas.
Scaevola é um género de plantas com flores na família Goodenia, Goodeniaceae. É composto por mais de 130 espécies, com o centro de diversidade sendo a Austrália e a Polinésia. Existem cerca de 80 espécies na Austrália, ocorrendo em todo o continente, em uma variedade de habitats. A diversidade é maior no sudoeste, onde cerca de 40 espécies são endêmicas.
Os nomes comuns para as espécies de Scaevola incluem scaevolas, flores em leque, meias-flores e naupaka, o nome havaiano das plantas. As flores têm o formato de que foram cortadas ao meio. Consequentemente, o nome genérico significa "canhota" em latim.[5] Muitas lendas havaianas foram contadas para explicar a formação do formato das flores. Em uma versão, uma mulher rasga a flor ao meio após uma briga com seu amante. Os deuses, irritados, transformam todas as flores naupaka em meias flores e os dois amantes permanecem separados enquanto o homem está destinado a procurar em vão por outra flor inteira.[6]
Scaevola é o único género Goodeniaceae difundido fora da Austrália. Em pelo menos seis dispersões separadas, cerca de 40 espécies se espalharam pela Bacia do Pacífico, com algumas alcançando as costas tropicais dos oceanos Atlântico e Índico.
As ilhas havaianas são o lar de dez espécies de Scaevola, nove das quais são endêmicas.[7] Oito das espécies indígenas são o resultado de um único evento de colonização. Scaevola glabra e Scaevola taccada chegaram separadamente para produzir um total de três colonizações do Havaí por Scaevola. Algumas das espécies endêmicas são de origem híbrida.[8]
Beach naupaka ( Scaevola taccada sinônimo S. sericea ) ocorre em todo o Pacífico e Oceano Índico e é considerada uma espécie invasora na Flórida, EUA, e em algumas ilhas do Caribe, incluindo as Ilhas Cayman[9] e Bahamas. Beachberry ou Inkberry ( Scaevola plumieri ) é comum ao longo da costa atlântica das Américas tropicais e da África ; no entanto, está se tornando mais raro em áreas onde S. taccada está substituindo plantas costeiras nativas.
A maioria dos Scaevola australianas tem frutos secos e habitats extensos, herbáceos a arbustivos. Em contraste, quase todas as espécies fora da Austrália têm habitats arbustivos com frutas carnudas, facilitando a dispersão pelos frugívoros.
O fungo saco patogênico de plantas Mycosphaerella scaevolae foi descoberto em uma flor em leque de Scaevola.
Na Europa, Scaevola aemula é uma planta de recipiente e cama bastante comum, geralmente cultivada anualmente.[10]
O gênero Scaevola foi descrito pela primeira vez por Carl Linnaeus em 1771.[1] Ele não explicou a origem do nome do gênero.[11] É considerada uma alusão à forma unilateral da flor, que possui uma corola tubular de cinco lóbulos; scaevus em latim significa 'canhoto'.[5] Linnaeus criou o género para uma espécie que ele havia descrito anteriormente como Lobelia plumieri, que é, portanto, a espécie-tipo. Linnaeus não usou explicitamente o epíteto específico plumieri em combinação com o gênero Scaevola ; a combinação Scaevola plumieri foi publicada pela primeira vez por Martin Vahl em 1791.[12]
Desde janeiro de 2020 a, Plants of the World Online aceitou as seguintes espécies:[13]
Scaevola é um género de plantas com flores na família Goodenia, Goodeniaceae. É composto por mais de 130 espécies, com o centro de diversidade sendo a Austrália e a Polinésia. Existem cerca de 80 espécies na Austrália, ocorrendo em todo o continente, em uma variedade de habitats. A diversidade é maior no sudoeste, onde cerca de 40 espécies são endêmicas.
Os nomes comuns para as espécies de Scaevola incluem scaevolas, flores em leque, meias-flores e naupaka, o nome havaiano das plantas. As flores têm o formato de que foram cortadas ao meio. Consequentemente, o nome genérico significa "canhota" em latim. Muitas lendas havaianas foram contadas para explicar a formação do formato das flores. Em uma versão, uma mulher rasga a flor ao meio após uma briga com seu amante. Os deuses, irritados, transformam todas as flores naupaka em meias flores e os dois amantes permanecem separados enquanto o homem está destinado a procurar em vão por outra flor inteira.
Scaevola taccada no distrito de Rangareddy de Andhra Pradesh, ÍndiaScaevola é o único género Goodeniaceae difundido fora da Austrália. Em pelo menos seis dispersões separadas, cerca de 40 espécies se espalharam pela Bacia do Pacífico, com algumas alcançando as costas tropicais dos oceanos Atlântico e Índico.
As ilhas havaianas são o lar de dez espécies de Scaevola, nove das quais são endêmicas. Oito das espécies indígenas são o resultado de um único evento de colonização. Scaevola glabra e Scaevola taccada chegaram separadamente para produzir um total de três colonizações do Havaí por Scaevola. Algumas das espécies endêmicas são de origem híbrida.
Beach naupaka ( Scaevola taccada sinônimo S. sericea ) ocorre em todo o Pacífico e Oceano Índico e é considerada uma espécie invasora na Flórida, EUA, e em algumas ilhas do Caribe, incluindo as Ilhas Cayman e Bahamas. Beachberry ou Inkberry ( Scaevola plumieri ) é comum ao longo da costa atlântica das Américas tropicais e da África ; no entanto, está se tornando mais raro em áreas onde S. taccada está substituindo plantas costeiras nativas.
A maioria dos Scaevola australianas tem frutos secos e habitats extensos, herbáceos a arbustivos. Em contraste, quase todas as espécies fora da Austrália têm habitats arbustivos com frutas carnudas, facilitando a dispersão pelos frugívoros.
O fungo saco patogênico de plantas Mycosphaerella scaevolae foi descoberto em uma flor em leque de Scaevola.
Na Europa, Scaevola aemula é uma planta de recipiente e cama bastante comum, geralmente cultivada anualmente.
Scaevola L.
ВидыСцевола (лат. Scaevola), или Скевола — род растений из Австралии и островов Тихого океана, относится к семейству Гудениевые.
Среди представителей рода есть многолетние вечнозелёные травы, полукустарники и кустарники, небольшие деревья. Листья нередко крупные и мясистые, цветки голубого цвета, плоды мелкие, белые, ягодообразные.
Многие виды встречаются на песчаных и скалистых морских побережьях Австралии и тихоокеанских атоллов.
Известно около ста видов.
Некоторые виды используются в декоративном садоводстве.
Сцевола (лат. Scaevola), или Скевола — род растений из Австралии и островов Тихого океана, относится к семейству Гудениевые.