Kerc'heiz-noz Hainan (Gorsachius magnificus) a zo un evn hirc'harek eus ar c'herentiad Ardeidae.
Bevañ a ra al labous en uheldirioù Hainan ha grevred Sina[1].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Kerc'heiz-noz Hainan (Gorsachius magnificus) a zo un evn hirc'harek eus ar c'herentiad Ardeidae.
Gorsachius magnificus és el nom científic d'un ocell de la família dels ardèids (Ardeidae), conegut en algunes llengües com martinet de nit magnífic (espanyol: martinete magnífico; francès: bihoreau superbe). Habita al bosc dens de les terres altes de l'illa d'Hainan i zones properes de la Xina i el Vietnam.
Gorsachius magnificus és el nom científic d'un ocell de la família dels ardèids (Ardeidae), conegut en algunes llengües com martinet de nit magnífic (espanyol: martinete magnífico; francès: bihoreau superbe). Habita al bosc dens de les terres altes de l'illa d'Hainan i zones properes de la Xina i el Vietnam.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Crëyr nos gwych (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: crehyrod nos gwych) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Gorsachius magnificus; yr enw Saesneg arno yw Magnificent night heron. Mae'n perthyn i deulu'r Crehyrod (Lladin: Ardeidae) sydd yn urdd y Ciconiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. magnificus, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r crëyr nos gwych yn perthyn i deulu'r Crehyrod (Lladin: Ardeidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn bwn bach Ixobrychus exilis Aderyn bwn cefn rhesog Ixobrychus involucris
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Crëyr nos gwych (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: crehyrod nos gwych) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Gorsachius magnificus; yr enw Saesneg arno yw Magnificent night heron. Mae'n perthyn i deulu'r Crehyrod (Lladin: Ardeidae) sydd yn urdd y Ciconiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. magnificus, sef enw'r rhywogaeth.
Der Hainanreiher (Gorsachius magnificus) ist eine Art aus der Familie der Reiher. Er kommt ausschließlich in einem kleinen Gebiet in Ostasien vor und gilt als die am meisten gefährdete Reiherart.[1] Der Bestand wird auf weniger als 1.000 Vögel geschätzt und die IUCN stuft die Art als stark gefährdet ein.
Der Hainanreiher erreicht eine Körpergröße von 54 Zentimetern.[2] Der Geschlechtsdimorphismus ist nur geringfügig ausgeprägt. Kopf und Hals der Weibchen sind etwas weniger kontrastreich als beim Männchen gefärbt. Bei ihnen ist außerdem der Federschopf etwas kürzer.
Die Gefiederfärbung ist überwiegend braun. Der Scheitel ist schwarz mit einem schwarzbraunen Federschopf. Hinter dem Auge findet sich ein auffälliger weißer Fleck, die Wangen sind braunschwarz. Das Kinn und die Kehle sind weiß. Die Region um die Augen ist auffällig gelbgrünlich, die Iris ist gelb. Der Schnabel ist dunkel, lediglich die Unterseite des Schnabels spielt etwas ins gelb-grünliche. Der Vorderhals ist auffällig braun bis braunschwarz längsgestreift. Die Körperoberseite ist dunkel graubraun mit einem leichten purpurfarbenen Anflug. Die Schwingen sind grauschwarz und die Beine sind grün. Vom Wellenreiher unterscheidet sich der Hainanreiher durch die dunkleren Flügel, die dunkle Körperseite und den braunschwarz gestreiften Hals.
Der Hainanreiher gilt als die Reiherart mit dem kleinsten Verbreitungsgebiet. Er kommt ausschließlich im Südosten Chinas und in Vietnam vor. Er brütet noch mit Sicherheit in zwei Gebieten in China, in Guangxi sowie möglicherweise in Guangdong und der Provinz Bắc Kạn in Vietnam. In Hainan kommt er vermutlich nicht mehr vor[3], denn die letzte Sichtung dort stammt aus dem Jahr 1962.[4] Bislang ist nicht gesichert, ob es sich beim Hainanreiher um einen Standvogel handelt. Möglicherweise handelte es sich bei den in Hainan beobachteten Hainanreihern um überwinternde Vögel, die weiter nördlich brüteten.
Der Lebensraum des Hainanreihers sind dichte Primärwälder entlang von Flüssen und Sumpfgebieten. Diese Lebensräume sind in seinem gesamten Verbreitungsgebiet zu einem großen Teil verschwunden. In den letzten Jahrzehnten wurde der Hainanreiher überwiegend in Mittelgebirgen beobachtet. Er ist aber möglicherweise eine Art des Flachlands, der in Mittelgebirgen letzte Rückzugsmöglichkeiten findet, die seinen Lebensraumanforderungen entsprechen.
Über die Lebensweise des Hainanreiher ist nur sehr wenig bekannt. Nach den vorliegenden Erkenntnissen ist er nachtaktiv und errichtet seine Nester hoch oben in Bäumen. Das Nahrungsspektrum umfasst Fische, Garnelen und Insekten. Es gilt aber als bislang nicht hinreichend untersucht.
Die zuständigen Behörden der Provinzregierungen in Guangxi und Guangdong unternehmen einige Anstrengungen, um diese Art zu erhalten, die in China unter Schutz steht (Class II national-protected species).[1][4] Sie haben in den letzten Jahren vor allem Schritte eingeleitet, um die letzten Brutgebiete dieser Art ausfindig zu machen. Ziel ist es, diese unter Schutz zu stellen. Einer der bestandsbedrohenden Faktoren ist, dass Reiher in China nach wie vor bejagt werden. Die vermehrten Schutzanstrengungen in China wurden eingeleitet, nachdem noch in den 1990er Jahren ein Hainanreiher auf einem Markt in Nanning zum Verkauf angeboten wurde.[1][5]
Der Hainanreiher (Gorsachius magnificus) ist eine Art aus der Familie der Reiher. Er kommt ausschließlich in einem kleinen Gebiet in Ostasien vor und gilt als die am meisten gefährdete Reiherart. Der Bestand wird auf weniger als 1.000 Vögel geschätzt und die IUCN stuft die Art als stark gefährdet ein.
The white-eared night heron (Gorsachius magnificus) is a species of heron in the family Ardeidae. It is found in southern China and northern Vietnam. IN 2018, it has been also reported from Valmiki National Park, India.[3] It is threatened by habitat loss and habitat fragmentation.[4]
The white-eared night heron was collected in Hainan by John Whitehead. It was described as Nycticorax magnifica by William Robert Ogilvie-Grant in 1899.[5] The species is monotypic.[6]
This heron is found in southern China and northern Vietnam. Its range size is estimated at 2,180,000 km2 (840,000 sq mi).[1] By 2001, the species had only been recorded from about 20 localities; in the ten years from 2001 to 2011, surveys discovered it in more than 30 localities, making its known range much larger.[4][7] Its natural habitat is subtropical or tropical forests and rivers. It has also been found in human-modified habitats.[4]
The length is 54–56 cm (21–22 in).[4] The male is mostly blackish-brown. The neck-sides are chestnut.[6] The lores are yellow, and the beak is black. The eyes are yellow-orange.[6] The head and nape are blackish. The postocular stripes and throat are white. The underparts are brown, with white streaks.[4] The tarsi are green.[6] The female is similar to the male, but its head and neck are less distinctly patterned. The female also has whitish streaks on its back and wings.[4] The juvenile is similar to the female, but has a browner plumage and buff spots.[4]
Like other night herons, this species is mostly nocturnal. It feeds on fish, shrimps and invertebrates.[4] Its territorial call is a deep, raspy whoaa, lasting about 0.3 seconds and repeated every 5–15 seconds.[8] Breeding has been recorded in both Vietnam and China. The clutch size is 3–5 eggs.[9] In China, hatching has been observed in May, with an incubation period of about 25 days. In Vietnam, fledging has been observed in late April. Breeding seems to occur earlier in Vietnam than in China.[9] The nest is in the shape of a circular tray. A study found that fledging occurred more than two months after hatching, longer than most other species of heron.[10]
The IUCN Red List has listed the white-eared night heron as an endangered species because its population is small, fragmented and declining.[1] In the 1990s, the species was considered very rare and listed as a critically endangered species.[7] It was downlisted to an endangered species in 2000.[1] Its population is estimated at 250–999 mature individuals and 350–1500 total individuals. It is threatened by deforestation, hunting, overfishing and water pollution.[4] It has been discovered in many new localities, but the population is probably declining because of the threats.[4] The species is listed as a Class II protected species in China.[10] It occurs in protected areas in China and Vietnam, such as the Chebaling National Nature Reserve and Ba Be National Park.[4]
The white-eared night heron (Gorsachius magnificus) is a species of heron in the family Ardeidae. It is found in southern China and northern Vietnam. IN 2018, it has been also reported from Valmiki National Park, India. It is threatened by habitat loss and habitat fragmentation.
La Blankorela noktardeo (Gorsachius magnificus) estas birdospecio de ardeo de la familio de Ardeedoj. La komuna nomo de la specio aludas al blanka zono de la orelareo, dum la latina scienca nomo magnificus, estas vorto kiu signifas elstara aŭ rimarkinda. Krome ĝi havas nigrecan kapon kun blanka traokula strio, ruĝecbrunan kolon kaj brunan dorson. La subaj partoj estas pli helaj kaj striecaj. La kruroj verdecaj.
Ĝi troviĝas en malmultaj lokoj de suda Ĉinio kaj norda Vjetnamo. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj kaj riveroj. Ĝi estas minacata pro habitatoperdo. Oni ĉirkaŭkalkulas populacion de nur malpli da milo da plenkreskuloj. Ili loĝas ĉe humidejoj kaj rizkampoj. Ties dieto estas malgrandaj fiŝoj, salikokoj kaj senvertebruloj, kaj ŝajne ĝi estas tute noktulo. Tiu ĉi specio ne nestumas kolonie; la ino demetas 3-5 ovojn.
Ĉefa minaco estas arbar-klarigado kaj fragmentado; ankaŭ ĉasado.
La Blankorela noktardeo (Gorsachius magnificus) estas birdospecio de ardeo de la familio de Ardeedoj. La komuna nomo de la specio aludas al blanka zono de la orelareo, dum la latina scienca nomo magnificus, estas vorto kiu signifas elstara aŭ rimarkinda. Krome ĝi havas nigrecan kapon kun blanka traokula strio, ruĝecbrunan kolon kaj brunan dorson. La subaj partoj estas pli helaj kaj striecaj. La kruroj verdecaj.
Ĝi troviĝas en malmultaj lokoj de suda Ĉinio kaj norda Vjetnamo. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj kaj riveroj. Ĝi estas minacata pro habitatoperdo. Oni ĉirkaŭkalkulas populacion de nur malpli da milo da plenkreskuloj. Ili loĝas ĉe humidejoj kaj rizkampoj. Ties dieto estas malgrandaj fiŝoj, salikokoj kaj senvertebruloj, kaj ŝajne ĝi estas tute noktulo. Tiu ĉi specio ne nestumas kolonie; la ino demetas 3-5 ovojn.
Ĉefa minaco estas arbar-klarigado kaj fragmentado; ankaŭ ĉasado.
El martinete magnífico (Gorsachius magnificus) es una especie de ave en la familia Ardeidae.
Se lo encuentra en China y Vietnam. Sus hábitats naturales son los bosques y ríos bajos húmedos subtropicales o tropicales. Se encuentra amenazada por pérdida de hábitat.
Gorsachius magnificus Gorsachius generoko animalia da. Hegaztien barruko Ardeidae familian sailkatua dago.
Gorsachius magnificus Gorsachius generoko animalia da. Hegaztien barruko Ardeidae familian sailkatua dago.
Gorsachius magnificus
Le Bihoreau superbe (Gorsachius magnificus) est une espèce d'oiseaux de la famille des ardéidés qu’on retrouve en Chine et au Viêt Nam.
Le Bihoreau occupe une aire restreinte dans le Sud de la Chine et dans le Nord du Viêt Nam. La taille de la population est estimée à moins de 1000 individus.
Il fréquente les cours d’eau et les marais des forêts primaires. On le rencontre aussi dans les forêts dégradées lorsque les forêts primaires ne sont plus disponibles.
Il niche au sommet des arbres, entre 4 et 10 mètres du sol.
La chasse et la destruction de son habitat par la déforestation sont les principales causes du déclin du Bihoreau superbe. À un moindre degré, la construction de réservoirs, les activités minières, le tourisme et les lignes à haute tension présentent aussi une menace pour cet oiseau.
Gorsachius magnificus
Le Bihoreau superbe (Gorsachius magnificus) est une espèce d'oiseaux de la famille des ardéidés qu’on retrouve en Chine et au Viêt Nam.
La nitticora magnifica (Gorsachius magnificus (Ogilvie-Grant, 1899)) è un uccello della famiglia degli Ardeidi.[2]
Questa specie ha un areale limitato, ristretto alla Cina meridionale e al Vietnam settentrionale.[1]
La IUCN Red List classifica Gorsachius magnificus come specie in pericolo di estinzione (Endangered).[1]
La nitticora magnifica (Gorsachius magnificus (Ogilvie-Grant, 1899)) è un uccello della famiglia degli Ardeidi.
Karališkasis baublys (lot. Gorsachius magnificus, angl. White-eared night heron, vok. Hainanreiher) – garninių (Ardeidae) šeimos paukštis. Pirmą kartą pastebėtas 1890 metais, Hainane[2]
Vidutinio dydžio garninis paukštis. Kūno ilgis 55 – 56 cm.
Patino pakaušis juodas su rudai juodu kuodu. Nuo pakaušio iki snapo eina juoda juosta. Pakaušį nuo veido skiria siaura balta juosta. Smakras ir viršutinė gerklės dalis baltos spalvos. Rainelė geltona. Oda nuo snapo iki akių ir aplink akis geltonai žalia. Snapas juodas, bet posnapio pamatas žaliai geltono atspalvio. Gerklės priekis išmargintas juodais ir rudais dryžiais. Kaklo nugarinė dalis ruda. Nugara ir sparnų viršus rudai juodas, kartai purpurnio atspalvio. Plasnojamosios plunksnos pilkai melsvos. Kaklo priekyje, per vidurį eina ruda juosta. Šlaunys rausvai rudos, kojos žalios.
Patelės galva ir kaklas ne tokie ryškūs. Kuodas trumpesnis už patino. Nugara ir sparnai išmarginti baltomis dėmelėmis.
Jaunikliai rudos spalvos, išmarginti tamsiai gelsvomis ar baltomis dėmelėmis.
Paplitęs Kinijos pietuose ir rytuose ir Vietnamo šiaurės rytuose. Populiacijoje 250–999 suaugę individai[3].
Naktinis miškų paukštis. Migrantas. Aptinkamas tankiuose, šaltiniuotuose, pelkėtuose miškuose. Minta smulkia žuvimi, krevetėmis ir kitais bestuburiais. Grobio ieško naktį. Dieną slepiasi aukštuose medžiuose.
Lizdus krauna ąžuoluose, pušyse. Lizdas 4 – 10 metrų aukštyje. Dėtyje 3 – 5 kiaušiniai.
Kartos trukmė 6,7 metai.
Pasaulinės gamtos apsaugos organizacijos duomenimis karališkasis baublys yra nykstanti rūšis. Tik keli individai buvo pastebėti per paskutiniuosius 30 metų [4].
Pagrindinės populiacijos mažėjimo priežastys: žemdirbystės plėtra ir miškų kirtimas.
Kinijoje ir Vietname ši rūšis yra saugoma rezervatuose.
Karališkasis baublys (lot. Gorsachius magnificus, angl. White-eared night heron, vok. Hainanreiher) – garninių (Ardeidae) šeimos paukštis. Pirmą kartą pastebėtas 1890 metais, Hainane
De hainankwak (Gorsachius magnificus) is een vogel uit de familie der reigers (Ardeidae). Het is een bedreigde, endemische vogelsoort uit Zuid-China en Noord-Vietnam.
De vogel is 54 tot 56 cm lang. Mannetjes hebben een zwarte kop met nekpluimen, een witte oogstreep en een witte wangstreep. De keel is wit met een brede zwarte lijn in de hals, de buik is bruin met witte strepen. De nek is oranje. Vrouwtjes hebben een minder duidelijk kop en nek patroon, witte strepen en vlekken op rug en vleugels en kortere nekpluimen.[1]
De hainankwak komt uitsluitend voor in zuidelijk en oostelijk China. In 2001 waren daar 20 locaties bekend waar de vogels broeden. Ronde eeuwwisseling werd bekend dat de vogel ook voorkwam in noordelijk Vietnam. De leefgebieden liggen in (sub)tropisch bos in de buurt van water van rivieren, meren, rijstvelden en dergelijke gebieden. Hij jaagt uitsluitend 's nachts op kleine vissen, garnalen en ongewervelde dieren.
Over de voortplantingsgewoonten van de hainankwak is weinig bekend. Het vrouwtje legt 3 tot 5 eieren in een nest hoog in de bomen.[1]
De hainankwak heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2013 (op grond van onderzoek uit 2009) door BirdLife International geschat op 350 tot 1500 individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik en menselijke bewoning. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe hainankwak (Gorsachius magnificus) is een vogel uit de familie der reigers (Ardeidae). Het is een bedreigde, endemische vogelsoort uit Zuid-China en Noord-Vietnam.
Praktdverghegre (Gorsachius magnificus) er en fugl i hegrefamilien. Navnet henviser til de klare svarte, hvite og rustrøde tegningene på hals og hode.
Inndelingen under følger HBW Alive og er i henhold til Martínez-Vilalta & Motis (2018).[1] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008, 2017).[2][3] Navn og beskrivelser i parentes er ikke offisielle, men kun foreløpige beskrivelser.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Praktdverghegre (Gorsachius magnificus) er en fugl i hegrefamilien. Navnet henviser til de klare svarte, hvite og rustrøde tegningene på hals og hode.
Ślepowron wspaniały (Gorsachius magnificus) — gatunek ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae).
Zamieszkuje Chiny i Wietnam. Jego naturalnym środowiskiem są wilgotne i nizinne lasu tropikalne i subtropikalne.
Żyje nad rzekami. Jest narażony na utratę siedlisk z powodu wycinki lasów[2].
Podobne gatunki
Ślepowron wspaniały (Gorsachius magnificus) — gatunek ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae).
Prakthäger[2] (Gorsachius magnificus) är en starkt hotadfågel i familjen hägrar inom ordningen pelikanfåglar.[3]
Fågeln förekommer mycket lokalt i södra och östra Kina samt i norra Vietnam.[4] DNA-studier visar att arten troligen är närmare släkt med hägrarna i Egretta än med natthägrarna i Gorsachius.[5] Detta har ännu inte lett till några förändringar annat än att arten tilldelats ett nytt svenskt trivialnamn, prakthäger istället för det tidigare praktnatthäger.
Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar arten som starkt hotad eftersom den har ett mycket litet och fragmenterat utbredningsområde och en krympande population som minskar till följd av jakt och skogsavverkning. Data visar dock att utbredningsområdet vidgat sig. IUCN noterar att om det motsvarar en ökning även i beståndet kan arten nedgraderas till en lägre hotgrad i framtiden.
Wikimedia Commons har media som rör prakthäger.
Wikispecies har information om Gorsachius magnificus.
Prakthäger (Gorsachius magnificus) är en starkt hotadfågel i familjen hägrar inom ordningen pelikanfåglar.
Nycticorax magnifica
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Gorsachius magnificus ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Gorsachius magnificus ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Gorsachius magnificus balıkçılgiller (Ardeidae) familyasından bir kuş türü. Çin'in güneyinde ve Vietnam'ın kuzeyinde çok sınırlı bir bölgede yaşar. Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından "Tehlikedeki türler" arasında sınıflandırılan bu balıkçılın dünya popülasyonunun 350 ila 1.500 arasında olduğunu sanılmaktadır.
Gorsachius magnificus balıkçılgiller (Ardeidae) familyasından bir kuş türü. Çin'in güneyinde ve Vietnam'ın kuzeyinde çok sınırlı bir bölgede yaşar. Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından "Tehlikedeki türler" arasında sınıflandırılan bu balıkçılın dünya popülasyonunun 350 ila 1.500 arasında olduğunu sanılmaktadır.
Vạc hoa, tên khoa học Gorsachius magnificus, là loài chim thuộc họ Diệc. Vạc hoa có ở Trung Quốc và Việt Nam. Môi trường sống tự nhiên của chúng là các con sông và rừng thấp ẩm nhiệt đới và cận nhiệt đới.
Hiện nay vạc hoa đang bị đe dọa mất môi trường sống.
Vạc hoa, tên khoa học Gorsachius magnificus, là loài chim thuộc họ Diệc. Vạc hoa có ở Trung Quốc và Việt Nam. Môi trường sống tự nhiên của chúng là các con sông và rừng thấp ẩm nhiệt đới và cận nhiệt đới.
Hiện nay vạc hoa đang bị đe dọa mất môi trường sống.
Gorsachius magnificus
(Ogilvie-Grant, 1899)
Хайнаньская кваква[1] (лат. Gorsachius magnificus) — птица семейства цаплевых. Она встречается в южном Китае и на севере Вьетнама. Вид находится под угрозой из-за потери среды обитания и фрагментации ареала[2].
Хайнаньская кваква была открыта британским исследователем Джоном Уайтхедом на территории китайской провинции Хайнань. Вид описал Уильям Роберт Огилви-Грант в 1899 году[3]. Хайнаньская кваква не образует подвидов[4].
По данным ITIS, к виду относят 2 синонима[5]:
Эта цапля встречается в южном Китае и северном Вьетнаме. Её ареал оценивается в 2 180 000 км²[6]. К 2001 году этот вид был зарегистрирован только примерно из 20 мест; за десять лет обследования (с 2001 по 2011 год) обнаружили его в более чем 30 точках, что значительно расширило его известный ареал[2][7]. Его естественная среда обитания — реки в субтропических или тропических лесах. Он также был обнаружен в изменённых человеком местах обитания[2].
Длина тела хайнаньской кваквы составляет 54—56 см[2]. Окраска оперения самца в основном чёрно-коричневая. Бока шеи каштановые[4]. Область между клювом и глазом жёлтая, а клюв чёрный. Глаза жёлто-оранжевые[4]. Голова и затылок черноватые. Полоски за глазами и горло белые. Брюхо коричневое с белыми полосками[2]. Лапы зелёные. Самка похожа на самца, но окраска головы и шеи менее контрастна. У самки также есть беловатые полоски на спине и крыльях[2].
Этот вид ведёт в основном ночной образ жизни. Он питается рыбой, а также креветками и другими беспозвоночными. Его крик для обозначения территории — глубокий, скрипучий whoaa, который длится около 0,3 секунды и повторяется каждые 5—15 секунд[8]. Размножение было зарегистрировано как во Вьетнаме, так и в Китае. В кладке 3—5 яиц[9]. В Китае вылупление наблюдалось в мае с инкубационным периодом около 25 дней. Во Вьетнаме в конце апреля наблюдались птенцы в гнёздах. По-видимому, размножение происходит во Вьетнаме раньше, чем в Китае[9]. Гнездо имеет форму круглого лотка. Птенцы оперяются более чем через два месяца после вылупления, это дольше, чем у большинства других цапель[10].
В Красной книге МСОП хайнаньская кваква обозначена как вымирающий вид поскольку её численность невелика, ареал фрагментарный и сокращается[6]. В 1990-х годах этот вид считался очень редким и упоминался как находящийся под угрозой исчезновения[7]. В 2000 году он был включён в список видов, находящихся под угрозой исчезновения[6]. Его популяция оценивается в 350—1500 особей, из которых 250—999 взрослые. Ему угрожают сведение лесов, охота, перелов рыбы и загрязнение воды[2]. Вид указан как охраняемый II класса в Китае[10]. Он встречается в охраняемых районах Китая и Вьетнама, таких как Chebaling National Nature Reserve и национальный парк Бабе[2].
|deadlink= (справка) Хайнаньская кваква (лат. Gorsachius magnificus) — птица семейства цаплевых. Она встречается в южном Китае и на севере Вьетнама. Вид находится под угрозой из-за потери среды обитания и фрагментации ареала.
海南鳽（学名：Gorsachius magnificus）为鹭科鳽属的鸟类，又名海南虎斑鳽，有時亦有「鳥中大熊貓」的稱號。分布于中国海南、广西、安徽、福建、浙江等地和越南，[1]一般生活于山间河谷及附近水域。该物种的模式产地在海南五指山。[2]
这是一篇與鳥類相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 海南鳽（学名：Gorsachius magnificus）为鹭科鳽属的鸟类，又名海南虎斑鳽，有時亦有「鳥中大熊貓」的稱號。分布于中国海南、广西、安徽、福建、浙江等地和越南，一般生活于山间河谷及附近水域。该物种的模式产地在海南五指山。
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : ペリカン目 Pelecaniformes 科 : サギ科 Ardeidae 属 : ミゾゴイ属 Gorsachius 種 : ミミジロゴイ G. magnificus 学名 Gorsachius magnificusミミジロゴイ（耳白五位、学名:Gorsachius magnificus）は、ペリカン目サギ科に分類される鳥類の一種である。別名ハイナンミゾゴイとも呼ばれる。
体長約54cm。雄は、頭上から後ろ頸にかけてが黒色で、眼から後頭部にかけて白い帯が走る。眼の下には細い白斑がある。後頭部には黒い冠羽がある。体の上面は淡い灰褐色で、喉から腹部にかけての体の下面は白色である。嘴は黒色で、脚は薄い緑色ある。雌は頭部が灰褐色で、冠羽が短い。
山地の河川沿いの沼地や茂みに生息する。主に夜間活動する。生態については不明な点が多い。
水辺の樹上に営巣する。1腹3-5個の卵を産む。
生息地の環境破壊が原因で、生息数は減少している。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。 