Wollemia is a genus o coniferous tree in the faimily Araucariaceae.
Wollemia l'è un jener de conifera de la familia dei Araucariaceae. Wollemia l'era conossida doma col record fossil prima del 1994, quand la australiana Wollemia nobilis l'è staita descovrida ind una foresta pluvial ind el Wollemi National Park del New South Wales, ind una val a 150 kilometer nord-ovest de Sydney.
In ingles, ol nom popolar de la pianta l'è diventad Wollemi Pine, leteralment "pin del Wollemi". L'è mìa una pianta de la familia dei pagere (coniferae) ma i en tœte e do ind la stessa clas dei (Pinaceae). I parents plu streit del Pin Wollemi i en i piante de la familia dei Araucariaceae, compagn dei speci del jener Agathis e Araucaria. Ol fossil plu veit del jener Wollemia al g'ha plu de 200 milion de agn.[1]
La pagera Wollemi l'è classifegada come Critigament in pericol (CR - D) da la International Union for Conservation of Nature de la Red List 2002,[2] e l'è una pianta protejida in Australia.[3] L'è dré a partir un projet per mantegnir qesta spece a long termen.[3]
La Wollemia nobilis l'è una pianta semperverda qe la pœl vesser volta infina a 25–40 m. La rœsca l'è particolar, negra scura e rognosa, tant qe vergun al dix qe la sœmea i cereai per la colazion Coco Pops.[4]. La ramificazion l'è unega perqè quase tœts i ram in banda a la bora i se ramifega. Dopo una qualq agn, tœts i ram o i g'ha una pigna (mas-c o femina) o i desmet de cresser. Dopo, quand qe i pigne i vegn marude, i ram i mœr. Ramelì nœv i bœta dai bœts dorments de la bora. L'è possibel qe i ram i cresse in vertical e i dages origen a ram segondare, ma al suced de rar.
I foie i en streite, piate. I vegn longe 3–8 cm e large 2–5 mm. Quand qe i foie i en marude, i passa dal verd ciar a un color plu vixin al jald.[5] I pigne i en verde, longe 6–12 cm e col diameter de 5–10 cm. I maruda in 18-20 mes dopo l'impolinazion faita dal vent. Quand qe i en marude i se desfa e i lassa indar i arme, qe i en picinine e maron, e qe i g'ha una aleta per sfrœtar ol vent ind la spantegazion.
I pigne mas-c i g'ha forma conega streita e i en longe 5–11 cm. I g'ha un color ros-maron.[3]
Qesta pianta la ge met un monton de temp per cresser [3] e i piante veige i g'ha hid una vita longa, tant qe una qualq esemplar qe al g'è al dé de incœ al Wollemy National Park i g'ha tra i 500 e i 1000 agn.[5]
La pianta l'è staita descoverta ol 10 Setember del 1994, quand qe David Noble, una guardia forestal del Wollemi National Park a Blackheath, ind i Blue Mountains, l'è indait a far un gir ind una val frequentada poc de spes. Grazie a la so cultura botanega, al s'è rendid cunt qe in quela val al g'era dei piante strane qe i meritava de vesser studiade. Ritornad a baita con dei toc de pianta, Noble l'ha capid qe l'era una spece nœva a la çenza.[6] La spece l'è staita batezada in onor de lu.[7] Stude seguents i g'hiva ol obietiv de capir a qual famea de conifere l'apartegniva questa spece nœva. Defat, infina dal prencepe l'era ciar qe la pianta la g'hiva dei carater conossids doma ind i fossil dei Araucariaceae de 200 milion de agn fa, e qe la sœmeava mìa ai piante dei uneg do jener vivents infina a alora conossids, Agathis e Araucaria, e donca i l'han colocada ind un jener tœt per lé, Wollemia. Al g'è però de dir qe i en stait trovads in Australia, Nœva Zelanda e Antartide dei fossil qe i g'han i carater de la Wollemia. La Wollemia nobilis però l'è l'unega spece viventa del jener. Ol fossil plu joven del jener al g'ha 2 milion de agn.[8] Se pœl dir donca qe la pagera Wollemi l'è un fossil vivent.
Se sa qe ind ol so ambient, tri localitaa vixine del Wollemi Park, l'è restad gnanc 100 esemplar, però mè dir qe l'è dura cuntar-i perqè i fan un sac de bœts a tera qe i sœmea piante nœve. Test jeneteg i han demostrad qe i piante i g'ha ol stes patrimone jeneteg. Quest al fa pensar qe la spece l'è dré a passar ind un col de botilia perqè ol nœmer dei esemplar l'è incé streit (adiritura se pensa un o do individov) qe la diversitaa jenetega la s'è perdida.
Ind ol november 2005, a se è trovad dei piante infetade dal Phytophthora cinnamomi.[9] I guardie forestai del New South Wales i pensa qe questa mœfa water mould l'è staita introduxida da visitador mìa autorizads ind el sit indov qe i cres i pagere Wollemi, anca se la so posizion i la sa nessun.[9]
Al g'è un programa per reproduxer la pianta per i jardin botaneg, partid prima de tœt in Australia ind el 2006 e dopo indat inants in tœt ol mond. I stœde ex situ i ha permetid de capir come se pœl coltivar la pianta. L'è vegnid fo' ciar qe, anca se l'è orijinaria de un lœg plutost cold e umed, la pœl soportar senza hir-ge problema i temperadure tra i -5°C e 45°C, e la pœl campar infina ai -12°C. La sta ben anca in sol pien e in ombra piena. Come tante oltre piante australiane, la Wollemia la vegn tacada da la Phytophthora cinnamomi. L'è anca per quel qe al convegn mìa dovrar-la per coltivazion industriai de legna.[10]
Wollemia l'è un jener de conifera de la familia dei Araucariaceae. Wollemia l'era conossida doma col record fossil prima del 1994, quand la australiana Wollemia nobilis l'è staita descovrida ind una foresta pluvial ind el Wollemi National Park del New South Wales, ind una val a 150 kilometer nord-ovest de Sydney.
In ingles, ol nom popolar de la pianta l'è diventad Wollemi Pine, leteralment "pin del Wollemi". L'è mìa una pianta de la familia dei pagere (coniferae) ma i en tœte e do ind la stessa clas dei (Pinaceae). I parents plu streit del Pin Wollemi i en i piante de la familia dei Araucariaceae, compagn dei speci del jener Agathis e Araucaria. Ol fossil plu veit del jener Wollemia al g'ha plu de 200 milion de agn.
La pagera Wollemi l'è classifegada come Critigament in pericol (CR - D) da la International Union for Conservation of Nature de la Red List 2002, e l'è una pianta protejida in Australia. L'è dré a partir un projet per mantegnir qesta spece a long termen.
Wollemia is a genus o coniferous tree in the faimily Araucariaceae.
Η Βολέμια είναι ένα γένος κωνοφόρου δέντρου της οικογένειας των Αραουκαριδών. Το αυστραλιανό είδος Wollemia nobilis είναι το μοναδικό είδος του γένους Wollemia και ανακαλύφθηκε το 1994 στις απομακρυσμένες, απότομες χαράδρες του Εθνικού πάρκου Ουολέμι της Νέας Νότιας Ουαλίας, 150 χμ. βορειοδυτικά του Σίδνεϊ. Τόσο στη βοτανική όσο και στη λαϊκή λογοτεχνία, το δέντρο έχει ονομαστεί σχεδόν παγκόσμια ως το «Πεύκο Ουολέμι» ή το «Πεύκο Βολέμι», παρόλο που δεν είναι αληθινό πεύκο ούτε ανήκει στην οικογένεια των Πευκίδων, αλλά περισσότερο συνδέεται με το γένος Αγάθης (Agathis) και την Αραουκάρια της οικογένειας των Αραουκαριδών. Το παλαιότερο απολίθωμα Βολέμιας είναι 200 εκατομμυρίων ετών.
Η Βολέμια είναι ένα αειθαλές δέντρο που φτάνει τα 25-40 μέτρα σε ύψος. Ο κορμός είναι πολύ χαρακτηριστικός, σκούρος καστανός και χονδρός. Κλαδεύεται εύκολα και τα περισσότερα δείγματα έχουν πολλαπλούς κορμούς ή εμφανίζονται ως συστάδες κορμών που πιστεύεται ότι προέρχονται από ανάπτυξη παλαιού κλαδέματος. Ο τρόπος ανάπτυξης των κλαδιών είναι μοναδικός στο ότι σχεδόν όλα τα πλευρικά κλαδιά δεν αναπτύσσονται περισσότερο. Μετά από λίγα χρόνια, κάθε κλαδί είτε αναπτύσσει κώνο (αρσενικό ή θηλυκό) είτε παύει να αναπτύσσεται. Ύστερα απ’ αυτό ή όταν ο κώνος ωριμάσει, το κλαδί ξεραίνεται. Νέα κλαδιά τότε φυτρώνουν από λανθάνοντες οφθαλμούς του κυρίως κορμού. Σπάνια, ένα πλευρικό κλαδί θα γυρίσει όρθια και θα αναπτυχθεί σε έναν δευτερεύοντα κορμό, ο οποίος θα φέρει στη συνέχεια, ένα νέο σύνολο πλευρικών κλαδιών. Τα φύλλα είναι επίπεδα, γραμμικά, 3-8 εκατοστά σε μήκος και 2-5 χιλιοστόμετρα σε πλάτος. Οι κώνοι είναι πράσινοι, 6-12 εκατοστά σε μήκος και 5-10 εκατοστά σε διάμετρο και ωριμάζουν 18-20 μήνες μετά την γονιμοποίηση. Αποσυντίθενται όταν φτάσουν σε ωριμότητα για να απελευθερώσουν τους σπόρους. Οι αρσενικοί κώνοι είναι λεπτοί, κωνικοί, 5-11 εκατοστά σε μήκος και 1-2 εκατοστά σε φάρδος.
Η ανακάλυψη της Βολέμιας στις 10 Σεπτεμβρίου του 1994 από τον Ντέϊβιντ Νόμπλ, στα Γαλάζια Όρη του Εθνικού πάρκου Ουολλέμι, συνέβη μόνο λόγω των αναρριχητικών του δυνατοτήτων. Ο Νόμπλ, που τότε εργαζόταν στο συγκεκριμένο Εθνικό πάρκο, είχε καλές γνώσεις βοτανικής και γρήγορα αναγνώρισε ότι τα δέντρα ήταν ασυνήθιστα και άξιζαν περαιτέρω διερεύνηση. Επιστρέφοντας με δείγματα και περιμένοντας κάποιος να είναι ικανός να αναγνωρίσει τα φυτά, σύντομα ανακάλυψε ότι ήταν καινούργια για τη επιστήμη. Tο είδος ονομάστηκε εν συνεχεία προς τιμήν του (nobilis=του Νόμπλ). Περαιτέρω μελέτη ήταν αναγκαία για να εξακριβωθεί η σχέση της Βολέμιας με τα άλλα κωνοφόρα. Η αρχική υποψία ήταν ότι είχε ορισμένα χαρακτηριστικά της οικογένειας των Αραουκαριδών, αλλά δεν ήταν όμοιο με κανένα σημερινό είδος αυτής της οικογένειας. Σύγκριση με τα σημερινά και απολιθωμένα είδη Αραουκαρίων απέδειξε ότι ήταν όντως μέλος αυτής της οικογένειας και τοποθετήθηκε σε ένα νέο γένος της οικογένειας. Απολιθώματα που μοιάζουν με την Βολέμια και πιθανόν σχετίζονται με αυτήν, είναι ευρέως διαδεδομένα στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και την Ανταρκτική, αλλά η Wollemia nobilis είναι το μοναδικό ζωντανό μέλος του γένους. Τα πιο πρόσφατα απολιθώματα του γένους χρονολογούνται πριν από περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια. Γι΄ αυτό το λόγο χαρακτηρίζεται σαν «ζωντανό απολίθωμα». Λιγότερα από 100 δέντρα είναι γνωστά ότι φυτρώνουν στη φύση, σε τρεις τοποθεσίες όχι μακριά η μία από την άλλη. Είναι πολύ δύσκολο να τα μετρήσουμε καθώς τα περισσότερα δέντρα έχουν πολλαπλά στελέχη και ίσως έχουν συνδεδεμένο ριζικό σύστημα. Γενετικός έλεγχος έχει αποδείξει ότι όλα τα δείγματα είναι γενετικά δυσδιάκριτα, γεγονός που υποδηλώνει ότι το είδος έχει περάσει μια γενετική συμφόρηση στην οποία ο πληθυσμός μειώθηκε τόσο πολύ ούτως ώστε όλη η γενετική μεταβλητότητα να χαθεί.
Ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα πολλαπλασιασμού της Βολέμιας τέθηκε σε εφαρμογή στην Αυστραλία, αρχικά στους βοτανικούς κήπους και μετέπειτα από τον Απρίλιο του 2006 για εμπορικούς σκοπούς. Διατέθηκε εμπορικά στη Δυτική Ευρώπη τον Ιούνιο του 2006 και στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Δεκέμβριο του 2006. Μπορεί να αποδειχθεί ένα πολύτιμο διακοσμητικό δέντρο, είτε φυτεμένο σε ανοιχτό χώρο είτε σε γλάστρες. Επίσης, αποδεικνύεται ότι είναι πιο ευπροσάρμοστο και ανθεκτικό στο κρύο, παρόλο που είναι αυτοφυές στην υποτροπική ζώνη. Μπορεί να ανεχθεί τόσο τον έντονο ήλιο όσο και την πλήρη σκιά και θερμοκρασίες από -5° C μέχρι 45° C. Όπως και πολλά άλλα δέντρα της Αυστραλίας, η Βολέμια είναι ευπαθής στον ωομύκητα Phytophthora cinnamomi, και αυτό μπορεί να περιορίσει τη χρήση της ως δέντρο ξυλείας.
Η Βολέμια είναι ένα γένος κωνοφόρου δέντρου της οικογένειας των Αραουκαριδών. Το αυστραλιανό είδος Wollemia nobilis είναι το μοναδικό είδος του γένους Wollemia και ανακαλύφθηκε το 1994 στις απομακρυσμένες, απότομες χαράδρες του Εθνικού πάρκου Ουολέμι της Νέας Νότιας Ουαλίας, 150 χμ. βορειοδυτικά του Σίδνεϊ. Τόσο στη βοτανική όσο και στη λαϊκή λογοτεχνία, το δέντρο έχει ονομαστεί σχεδόν παγκόσμια ως το «Πεύκο Ουολέμι» ή το «Πεύκο Βολέμι», παρόλο που δεν είναι αληθινό πεύκο ούτε ανήκει στην οικογένεια των Πευκίδων, αλλά περισσότερο συνδέεται με το γένος Αγάθης (Agathis) και την Αραουκάρια της οικογένειας των Αραουκαριδών. Το παλαιότερο απολίθωμα Βολέμιας είναι 200 εκατομμυρίων ετών.
