Multimedia w Wikimedia Commons Skalniak karłowaty[4] (Petrogale concinna) – gatunek ssaka z rodziny kangurowatych (Macropodidae)[2]. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) sklasyfikowała skalniaka w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek zagrożony (EN)[3].
Długość ciała 29–35 cm, ogona 22–31 cm, masa ciała 1–1,7 kg. Wierzch ciała czerwonawy, szary i czarno marmurkowany. Spód ciała białoszary. Koniec ogona czarny.
Rejon Kimberley w północno-zachodniej części Australii, Ziemia Arnhema.
W okresie suszy szukają schronienia w otworach piaskowca.
W okresie suszy swe nory opuszczają tylko w nocy. Odżywiają się wtedy gatunkiem paproci Marsilea crenata zawierającym ok. 26% krzemionki. Ten twardy pokarm prowadzi do szybkiego zużywania się zębów, które jednak odrastają. Podczas żerowania nie oddalają się na odległość większą od 100 metrów od skał służących jako osłona. Chętnie polują na nie ptaki drapieżne.
Skalniak karłowaty (Petrogale concinna) – gatunek ssaka z rodziny kangurowatych (Macropodidae). Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) sklasyfikowała skalniaka w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek zagrożony (EN).
