Pyropterus nigroruber er en bille i delgruppen (underfamilien) nettrødvinger i familiegruppen rødvinger. Den er ganske sjelden, finnes vanligere lengre sør i Europa.
Kroppen er svart, med skarlagensrøde dekkvinger. Brystskjold (pronotum) er svart, men noe brunlig i framkanten. Hodet er kort, men ikke snuteformet forlenget framover. Det er synlig, sett ovenfra (det vil si, det dekkes ikke av brystskjoldet). Antennene har elleve ledd og er festet tett sammen på pannen like ved fasettøynene. Det tredje leddet er nær like langt som det andre leddet. Brystskjoldet (pronotum) har en nær kvadratisk form, ofte med en markert og noe oppstående sidekant. Midtpartiet består av et lukket område dannet av en oppstående ribbe. Dekkvingene er kraftig kitiniserte, parallellsidige og har lengderibber. Alle føtter har fem ledd.
Pyropterus nigroruber tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er radikalt forskjellige fra de voksne i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres. Larvene forpupper seg i morkent tre, blant annet av bjørk.[1]
Pyropterus nigroruber er en bille i delgruppen (underfamilien) nettrødvinger i familiegruppen rødvinger. Den er ganske sjelden, finnes vanligere lengre sør i Europa.
Systematyka Domena eukarionty Królestwo zwierzęta Typ stawonogi Gromada owady Rząd chrząszcze Podrząd chrząszcze wielożerne Rodzina karmazynkowate Podrodzina Erotinae Plemię Erotini Rodzaj Pyropterus Gatunek Pyropterus nigroruber Synonimy Ogniokryw czarnoczerwony[2] (Pyropterus nigroruber) – gatunek chrząszcza z rodziny karmazynkowatych i podrodziny Erotinae. Występuje w północnej Eurazji. Larwy są saproksylofagami i rozwijają się w butwiejącym drewnie.
Chrząszcz o ciele długości od 7 do 10 mm. Ubarwiony czarno lub czarnobrunatnie z ceglastoczerwonymi pokrywami, a niekiedy z czerwonawymi brzegami przedplecza. Ciało porasta owłosienie barwy żółtawej, rudej, brunatnej bądź czarnej, przy czym włoski na pokrywach są rude. Krótką, silnie pochyloną głowę cechuje mocno owłosiona warga górna. Powierzchnia trapezowatego przedplecza podzielona jest listewkami na pięć poletek, z których środkowe jest duże i eliptyczne. Czasem na środku owego poletka występuje jeszcze ostra listewka. Tarczka ma kształt językowaty i wcięcie na tylnej krawędzi. Na pokrywach występują po 4 silnie wyniesione żeberka główne, a między nimi po jednym rzędzie komórek. Samica od samca różni się krótszymi czułkami o szerszych członach[3].
Larwa ma rudobrunatne ciało z żółtawymi pleurytami, sternitami, odnóżami i przydatkami gębowymi. Przez tergity tułowia i odwłoka biegnie jasna bruzda[3]. Cały oskórek pokrywa delikatna siateczka z drobnych, cztero- i pięciokątnych wgłębień[4][3]. Głowa jest mała, wyposażona w jednoczłonowe czułki. Boczne jej skleryty mają po dwie szczecinki i nie są zlane z puszką głowową. Pieńki szczęk zrośnięte są w brzuszną płytkę, która ma szczecinkę w okolicy kątów przednio-bocznych. Mala jest niewielka, a głaszczki trójczłonowe. Tergity odwłokowe, jak i tułowiowe są podzielone na dwie części. Sternity tułowiowe są trójkątno-owalne, a odwłokowe poprzecznie prostokątne[4]. Larwę tę można odróżnić od innych larw polskich karmazynkowatych po płytko na szczycie wciętym i pozbawionym urogomf dziewiątym tergicie odwłoka[3].
Poczwarka ma białe, pozbawione szczecin ciało i długie kolce w szczytowych częściach długich urogomf[3].
Larwy przechodzą swój 2–3-letni rozwój w wilgotnym, butwiejącym drewnie drzew liściastych i iglastych. Odżywiają się fermentującym płynem powstającym w wyniku jego rozkładu. Przepoczwarczają się wiosną w miejscu żerowania. Owady dorosłe spotyka się od maja do sierpnia[3]. Siadają na spróchniałych pniakach, krzewach i kwiatach selerowatych[2]
Gatunek ten występuje na terenach nizinnych i górzystych północnej Eurazji. Rozprzestrzeniony jest od zachodnich krańców Europy przez Syberię po Sachalin, Wyspy Kurylskie[5], Koreę[2] i Japonię. W Polsce jest spotykany na obszarze niemal całego kraju, z wyjątkiem wyższych partii górskich[5].
Ogniokryw czarnoczerwony (Pyropterus nigroruber) – gatunek chrząszcza z rodziny karmazynkowatych i podrodziny Erotinae. Występuje w północnej Eurazji. Larwy są saproksylofagami i rozwijają się w butwiejącym drewnie.
