Canthophorus dubius – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny ziemikowatych.
Ciało imagines długości 6 do 8 mm, owalne z fioletowo-niebieskim, metalicznym połyskiem[1]. Na przedpleczu obecne jest płytkie, poprzeczne wgłębienie, które zwykle wyraźne jest tylko po bokach, ale u niektórych okazów występuje ono też pośrodku, czym przypomina C. impressus[2]. Wezyka samców o spikuli krótkiej i lekko wygiętej[1][2]. Ścianka komory genitalnej samic z szerokimi sklerytami, które w górnej części są kanciaste bądź szeroko zaokrąglone[2]. Larwy mają wyraźnie czerwony odwłok[1]
Owad termofilny. Do roślin żywicielskich należą leńce, żmijowiec zwyczajny, szałwia łąkowa, bylica piołun i macierzanka piaskowa. Zimują imagines[1][2].
Gatunek zachodniopalearktyczny[2]. Wykazany został z Albanii, Austrii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czech, europejskiej Turcji, Francji, Grecji, Hiszpanii, byłej Jugosławii, Liechtensteinu, , Macedonii, Mołdawii, Niemiec, Polski, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier i Włoch. Niepewne dane pochodzą z Litwy i Cypru[3].
Canthophorus dubius – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny ziemikowatych.
Ciało imagines długości 6 do 8 mm, owalne z fioletowo-niebieskim, metalicznym połyskiem. Na przedpleczu obecne jest płytkie, poprzeczne wgłębienie, które zwykle wyraźne jest tylko po bokach, ale u niektórych okazów występuje ono też pośrodku, czym przypomina C. impressus. Wezyka samców o spikuli krótkiej i lekko wygiętej. Ścianka komory genitalnej samic z szerokimi sklerytami, które w górnej części są kanciaste bądź szeroko zaokrąglone. Larwy mają wyraźnie czerwony odwłok
Owad termofilny. Do roślin żywicielskich należą leńce, żmijowiec zwyczajny, szałwia łąkowa, bylica piołun i macierzanka piaskowa. Zimują imagines.
Gatunek zachodniopalearktyczny. Wykazany został z Albanii, Austrii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czech, europejskiej Turcji, Francji, Grecji, Hiszpanii, byłej Jugosławii, Liechtensteinu, , Macedonii, Mołdawii, Niemiec, Polski, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier i Włoch. Niepewne dane pochodzą z Litwy i Cypru.
Canthophorus dubius este o specie palearctică de ploșnițe din familia Cydnidae, care se găsește în pajiști, pe plante sau la baza plantelor, preferă speciile de măciulii (Thesium), mai rar apare pe alte plante: pelin (Artemisia), jale (Salvia), cimbru de câmp (Thymus) etc. În România este frecventă, mai ales în Transilvania.[1]
Este o specie specie palearctică răspândită în Europa, Asia și Africa de Nord.
A fost găsită în Albania, Algeria (?), Austria, Belgia, Bosnia și Herțegovina, Bulgaria, Croația, Cipru (?), Republica Cehă, Egipt (?), Finlanda, Franța, Germania, Marea Britanie, Grecia, Ungaria, Iran, Israel, Italia, Lituania (?), Macedonia, Madeira , Republica Moldova, Polonia, România, Rusia (în nord vestul Caucazului), Slovacia, Slovenia, Spania, Suedia, Elveția, Siria (?), Turcia, Ucraina, Iugoslavia [2]
Trăiesc în zonelor de silvostepă și stepă, se limitează la pajiști, poieni situate printre pădurile și dumbrăvile rare de mesteceni, pârloage. Se găsesc pe plante sau la baza plantelor. Insectele adulte și larve sunt trofic asociate cu speciile de măciulii (Thesium), mai rar cu alte plante: pelin (Artemisia), jale (Salvia), cimbru de câmp (Thymus) etc. Iernează insectele adulte. Din locuirile de iernare ploșnițele ies în luna mai.
Lungimea corpului 6-8 mm, lățimea corpului 3,5-4,5 mm. Corpul oval, negru sau albastru închis, uneori verde metalizat, punctat, marginile protoracelui, parțile laterală ale elitrelor și o maculă pe vârful conexivumului sunt albe, membrana elitrelor de culoare albă sau neagră. Antenele negre cu articolul al doilea mai mic decât al treilea. [3] Picioarele sunt negre. Pronotul cu un șanț evident, slab adâncit.[4]
Canthophorus dubius este o specie palearctică de ploșnițe din familia Cydnidae, care se găsește în pajiști, pe plante sau la baza plantelor, preferă speciile de măciulii (Thesium), mai rar apare pe alte plante: pelin (Artemisia), jale (Salvia), cimbru de câmp (Thymus) etc. În România este frecventă, mai ales în Transilvania.
