Emblethis denticollis ist eine Wanze aus der Familie der Rhyparochromidae.
Die Wanzen werden 5,5 bis 7,0 Millimeter lang.[1] Die Wanzen der Gattung Emblethis sind strohfarben mit dunkler Musterung. Emblethis denticollis kann man von der sehr ähnlichen Emblethis griseus durch das kürzere erste Segment der Tarsen der Hinterbeine unterscheiden, das 1,5 Mal so lang ist, wie das zweite und dritte Tarsenglied zusammen. Auch ist Emblethis denticollis etwas mehr langgestreckt.[2]
Die Art ist weit verbreitet und tritt in der gesamten Paläarktis auf und fehlt lediglich im Norden. In Deutschland fehlt sie nur im Nordwesten, ist im Osten aber häufiger, ist insgesamt aber nur lokal nachgewiesen. Seit einigen Jahren erweitert die Art ihr Verbreitungsgebiet im Nordwesten Europas. In Österreich ist sie bisher nur aus dem Osten dokumentiert. Die Art ist nicht häufig, kann aber lokal manchmal sehr zahlreich sein. Die Art besiedelt vor allem sonnige, offene Lebensräume, wo sie in der Bodenstreu und auf sandigen und lehmigen Böden lebt. Sehr häufig tritt die Art an euthrophierten Stellen in der Kulturlandschaft zwischen Ruderalvegetation mit Bewuchs von Kreuzblütlern (Brassicaceae), Knöterichgewächsen (Polygonaceae) und Korbblütlern (Asteraceae) auf.[1]
Die Tiere saugen an Samen am Boden und sind dabei offenbar an keine speziellen Pflanzenarten angewiesen. Pro Jahr treten zumindest in manchen Gebieten zwei Generationen auf. Die Imagines überwintern, die erste Generation ist ab Juni oder Juli adult, die zweite ab August oder September.[1]
De Emblethis denticollis is een wants uit de onderfamilie Rhyparochrominae en uit de familie bodemwantsen (Lygaeidae). 'Gewone gootschild' is de Nederlandse naam voor deze wants op Waarneming.nl, waar voor alle in de Benelux voorkomende wantsen eenduidige Nederlandse namen zijn ingevoerd.[1][2]
De onderfamilie Rhyparochrominae wordt ook weleens als een zelfstandige familie Rhyparochromidae gezien in een superfamilie Lygaeoidea.[3] Lygaeidae is conform de indeling van bijvoorbeeld het Nederlands Soortenregister.
Deze soort is 5,5 tot 7 mm lang en is net als de andere wantsen uit het geslacht Emblethis strokleurig met donkere patronen. Het halsschild (pronotum) heeft een brede, uitstekende rand. Emblethis Denticollis kan worden onderscheiden van de er op lijkende Emblethis griseus door een korter eerste segment van de tarsus van de achterpoten (1,5 keer zo lang als het tweede en derde segment van de tarsus bij elkaar). Ook is hij iets meer langwerpig
De soort is wijdverspreid en komt voor in het hele Palearctisch gebied met uitzondering van noordelijke gelegen gebieden. Hij bewoont voornamelijk zonnige, open gebieden met een zand- of leembodem. Ze komen soms in grote aantallen voor op ruderaal terrein tussen vegetatie van planten uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae), duizendknoofamilie (Polygonaceae) en composietenfamilie (Asteraceae).
De wantsen leven van zaden op de op de bodem tussen het bladafval. Hoewel in Engeland reigersbek (Erodium cicutarium) wordt genoemd, is er geen echte voorkeur bekend voor bepaalde voedselplanten. De imago’s overwinteren. Er kunnen twee generaties in een jaar zijn. De volwassen wantsen van de eerste generatie verschijnen in juni of juli en van de tweede generatie in augustus of september. Het is echter niet duidelijk of er overal een tweede generatie ontstaat.
De Emblethis denticollis is een wants uit de onderfamilie Rhyparochrominae en uit de familie bodemwantsen (Lygaeidae). 'Gewone gootschild' is de Nederlandse naam voor deze wants op Waarneming.nl, waar voor alle in de Benelux voorkomende wantsen eenduidige Nederlandse namen zijn ingevoerd.
De onderfamilie Rhyparochrominae wordt ook weleens als een zelfstandige familie Rhyparochromidae gezien in een superfamilie Lygaeoidea. Lygaeidae is conform de indeling van bijvoorbeeld het Nederlands Soortenregister.
