Das Tote Blatt (Drepanepteryx phalaenoides) oder Blattlauslöwe ist ein Netzflügler aus der Familie der Taghafte (Hemerobiidae).
Die Tiere haben eine Vorderflügellänge von 11 bis 16 Millimetern und sind damit die größten Taghafte in Mitteleuropa. Ihr Körper ist braun gefärbt und imitiert das Aussehen eines verwelkten Blattes (Mimese). Vom ähnlichen Drepanepteryx algida unterscheidet sich das Tote Blatt durch hinter der Spitze doppelt sichelförmig eingebuchtete Vorderflügel und das sehr stark nach außen verbreiterte Costalfeld, hinter das die Tiere ihren Kopf bei Gefahr einziehen können. Zudem ist das Tote Blatt deutlich größer.
Die Art kommt in Europa vor, wobei das hauptsächliche Verbreitungsgebiet Mitteleuropa umfasst. Man findet die Tiere vom Flachland bis in die montane bzw. subalpine Stufe in lichten Wäldern, aber auch in Parks und Gärten. Sie fliegen in ein bis zwei Generationen von Januar bis November. Sie sind meist selten und treten nur mancherorts in hoher Zahl auf.
Die Larven des Toten Blattes entwickeln sich an verschiedenen Laubbäumen und Sträuchern, wie etwa an Eichen, Ulmen, Holunder oder Obstbäumen. Nur selten findet man sie auch an Tannen. Die Überwinterung findet als Imago statt.
Das Tote Blatt (Drepanepteryx phalaenoides) oder Blattlauslöwe ist ein Netzflügler aus der Familie der Taghafte (Hemerobiidae).
Drepanepteryx phalaenoides est une espèce d'insectes névroptères de la famille des Hemerobiidae.
Ce névroptère vole d'avril à septembre dans les bois clairs aux sous-bois bien fournis. Sa longueur, de la tête à l'extrémité pointue des ailes, est d'environ 16 mm, son envergure varie de 22 à 32 mm. L'arrière des ailes présente une échancrure caractéristique. Très mimétique au repos, il ressemble à une petite feuille morte.
Région paléarctique.
Drepanepteryx phalaenoides est une espèce d'insectes névroptères de la famille des Hemerobiidae.
Ce névroptère vole d'avril à septembre dans les bois clairs aux sous-bois bien fournis. Sa longueur, de la tête à l'extrémité pointue des ailes, est d'environ 16 mm, son envergure varie de 22 à 32 mm. L'arrière des ailes présente une échancrure caractéristique. Très mimétique au repos, il ressemble à une petite feuille morte.
Drepanepteryx phalaenoides is een insect uit de familie van de bruine gaasvliegen (Hemerobiidae), die tot de orde netvleugeligen (Neuroptera) behoort.
Deze bruine gaasvlieg is wijdverbreid in het Palearctisch gebied, in open bos met veel onderbegroeiing. De spanwijdte bedraagt 22 tot 32 millimeter. De achterrand van de voorvleugel heeft een bijzondere vorm en loopt spits toe. In rust is het dier gecamoufleerd als een dor blaadje, mede doordat het de kop kan opvouwen tussen de vleugels. Zowel imago als larve eten vooral bladluizen. De vliegtijd is gedurende het gehele jaar.
Drepanepteryx phalaenoides is voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Linnaeus in 1758.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
Drepanopteryx phalaenoides er en av bladlusløvene (Hemerobiidae), en av de mindre nettvingene i Norge.
Drepanopteryx phalaenoides er funnet helt sør i Norge, men er sjelden.
Drepanopteryx phalaenoides har spisse sigd formede vinger, som holdes taklagt over bakkroppen i hvile. Fargen er lyst brunlig og utseendet minner mye om et vissent blad. Arten kalles også for «det visne blad».
Hodet er nedoverbøyd, med munndelene på undersiden (ortognath). Vingeribbenettet i framvingene er tett av små årer.
Drepanopteryx phalaenoides er rovdyr og lever vanligvis av bladlus.
Drepanopteryx phalaenoides er en av bladlusløvene (Hemerobiidae), en av de mindre nettvingene i Norge.
Drepanepteryx phalaenoides – gatunek sieciarki z rodziny życiorkowatych (Hemerobiidae) opisany naukowo w 1758 roku przez Karola Linneusza w Systema Naturae pod nazwą Hemerobius phalaenoides[1].
Występuje w Europie. W Polsce jest rozprzestrzeniony na obszarze całego kraju, ale rzadko spotykany[2], choć częściej niż Drepanepteryx algida. Jest związany z drzewami liściastymi.
Larwy żerują na wielu gatunkach mszyc, m.in. na kilku szkodnikach upraw, np. niszczących sady jabłoniowe Dysahis plantaginea. Już na początku XX wieku w Szwajcarii obserwowano larwy Drepanepteryx phalaenoides żerujące od maja do połowy lipca na koloniach bawełnicy korówki (Eriosoma lanigerum)[3].
Imagines mają ubarwienie kryptyczne. Rozpiętość skrzydeł osiąga 23-30 mm[4]. Pojawiają się od sierpnia do października.
Drepanepteryx phalaenoides – gatunek sieciarki z rodziny życiorkowatych (Hemerobiidae) opisany naukowo w 1758 roku przez Karola Linneusza w Systema Naturae pod nazwą Hemerobius phalaenoides.
Występuje w Europie. W Polsce jest rozprzestrzeniony na obszarze całego kraju, ale rzadko spotykany, choć częściej niż Drepanepteryx algida. Jest związany z drzewami liściastymi.
Larwy żerują na wielu gatunkach mszyc, m.in. na kilku szkodnikach upraw, np. niszczących sady jabłoniowe Dysahis plantaginea. Już na początku XX wieku w Szwajcarii obserwowano larwy Drepanepteryx phalaenoides żerujące od maja do połowy lipca na koloniach bawełnicy korówki (Eriosoma lanigerum).
Imagines mają ubarwienie kryptyczne. Rozpiętość skrzydeł osiąga 23-30 mm. Pojawiają się od sierpnia do października.
Drepanepteryx phalaenoides là một loài côn trùng trong họ Hemerobiidae thuộc bộ Neuroptera. Loài này được Linnaeus miêu tả năm 1758.[1]
.jpg)
Bài viết họ côn trùng cánh gân Hemerobiidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Drepanepteryx phalaenoides là một loài côn trùng trong họ Hemerobiidae thuộc bộ Neuroptera. Loài này được Linnaeus miêu tả năm 1758.
