dcsimg

Lifespan, longevity, and ageing

provided by AnAge articles
Maximum longevity: 14.4 years (wild)
license
cc-by-3.0
copyright
Joao Pedro de Magalhaes
editor
de Magalhaes, J. P.
partner site
AnAge articles

Amenazas ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Los factores de riesgo para esta especie son la modificación del ambiente hacia desarrollos turísticos desordenados, la contaminación debida al arrastre de hidrocarburos hacia la zona y la caza (Norton y Seaman 1985).

Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie

El hábitat disponible se ha modificado por asentamientos irregulares, sobrepastoreo, quemas no controladas, explotación forestal, y la introducción de fauna exótica. Además, el área donde se distribuye es fuertemente perturbada por ciclones.

Refugios

La Isla Contoy funciona como refugio ya que tiene una población anidante (Correa et al. 2000a).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Biología ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Historia de vida

La longevidad es de más de 12 años en vida libre y más de 20 en cautiverio (Norton y Seaman 1985). Las palomas de corona blanca presentan movimientos estacionales en respuesta a la disponibilidad de frutos de los cuales se alimentan (Strong y Johnson 2001).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Biología de poblaciones ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Tamaño poblacional

Se tiene el reporte de Arendt et al. (1979, citado en Strong et al. 1994) que estimaron una población reproductiva de 10,000 a 15,000 individuos para Florida, sin embargo ese dato se considera impreciso. Strong et al. (1994) reportaron para el mismo estado 5, 055 nidos (alrededor de 10,000 aves).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Comportamiento ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Especie residentey arbórea. Por lo general se encuentra solo y/o en pareja.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Conservación ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
La Isla de Contoy se considera un Parque Nacional con decreto del 02 de febrero de 1998 y se realizan investigaciones por parte del personal del parque, del Colegio Frontera Sur, unidad Chetumal y de Amigos de Sian Ka´an, A.C.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Descripción ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Paloma grande de entre 33 y 38 cm y 290 gr de peso. No presenta dimorfismo sexual, pero hay diferencias morfológicas según las edades. Adulto con ojos amarillo pálido, anillo ocular blanquecino, punta del pico púrpura, patas rojas, cuerpo gris-azulado, que contrasta con la corona blanca brillante y la iridiscencia verde con apariencia de escamas en el cuello. Juveniles con los ojos claros, cuerpo gris-café, frente blanquecina, y estrechas franjas pálidas sobre los bordes de las plumas de abdomen y dorso (Goodwin 1983, Howell y Webb 1995).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Distribución ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Actual

MEXICO / QUINTANA ROO

Isla Cozumel.

Histórica-actual

MEXICO

Distribución histórica: Desde el sureste de Florida, las Bahamas, las Antillas, Isla Cayman, Isla del Oeste del Mar Caribe, Cozumel, Quintana Roo, Belice, Honduras y Panamá (Emlen, 1977; Howell & Webb, 1995; AOU, 1998).

Distribución actual: Macouzet (1997) registra a C. leucocephala como especie residente en el manglar. Correa et al., 2000 a y b, reporta que en Isla Contoy existen colonias anidantes C. leucocephala, también la encontraron en la Reserva de la Biosfera de Sian Ka´an.
Zona de residente: en la Isla Cozumel, la cual se localiza al norte del estado de Quintana Roo en los paralelos 20°16'N y -86°02'W (Macouzet, 1997). En la Reserva de la Biosfera de Sian Ka´an localizada en la parte oriental de la Península de Yucatán en la costa del estado de Quintana Roo muy cerca del poblado de Carrillo Puerto. En los 20°07'48'' y 18°54'00'' N y -88°16'12'' y -87°24'36'' W (Correa et al., 2000 b).
Zona de anidación: en Isla Contoy localizada en el extremo norponiente del canal de Yucatán, entre los límites del Golfo de México y Mar de Caribe entre los 21°48'00'' y 20°53'24'' N y los -87°21'00'' y -86°47'24'' W (Correa et al., 2000a).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Estado de conservación ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
NOM-059-SEMARNAT-2001

A amenazada




CITES

CITES




UICN

UICN




Otras clasificaciones de riesgo

En Florida se considera amenazada (Strong et al. 1991).

license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Estrategia trófica ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Se alimenta de frutos y semillas. Entre las principales plantas de las que se alimentan están Metopium toxiferum, Guapira discolor, Ficus citrifolia, F. aurea y Erithalis
Fruticosa, Thrinax parviflora (Bancroft y Bowman 1994, Strong y Johnson 2001). Ocasionalmente consume caracoles.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Hábitat ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Habita en selva mediana subperennifolia, selva baja perennifolia, manglar, vegetación de dunas costeras, pastizal cultivado, sabana y tular (Emlen 1977, Howell y Webb 1995).

Macroclima

Clima cálido húmedo con lluvias en verano, con temperatura promedio anual entre 24 y 28 C. y alta evaporación (García 1981).

Tipo de ambiente

Entre las especies características están tasiste (Acoelorrhaphe wrightii), Annona glabra, Bactris balanoidea, B. mexicana, ramón (Brosimum alicastrum), chaca (Bursera simaruba), nanche (Byrsonima crassifolia), cedro (Cedrela mexicana), palma (Coccothrinax readii), jícaro (Crescentia cujete), Dalbergia glabra, Erythroxylum campechanium, palo de campeche (Haematoxylum campechianum), chicozapote (Manilkara zapota), chechém (Metopium brownei), Paurotis wrightii, palma, Rhizophora mangle, Sesuvium portulacastrum, Spartina spartinae, Sporolobus virginicus, Suriana maritima, Thrinax radiata, Trixis inula. (Rzedowski 1994).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Relevancia de la especie ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Relevancia de la especie

No existen estudios realizados sobre la importancia biológica a nivel de esta especie, sin embargo, se ha observado que los integrantes de esta familia actúan como depredadoras de semillas, aún cuando muchas de las semillas pasan por el tracto digestivo sin daño alguno por lo que se les puede considerar dispersoras de ciertas semillas (Bancroft y Bowman 1994, Strong y Bancroft 1994, López 1997). En Florida puede ser importante dispersor de más de 37 especies de plantas, ayudando a mantener la diversidad vegetal en bosques deciduos estacionales (Strong y Bancroft 1994)
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Reproducción ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Especie monógama, con tres nidadas promedia al año, aunque pueden variar de acuerdo con la disponibilidad de alimento. La temporada de reproducción está relacionada con el inicio de las lluvias y el pico de fructificación de las especies de las que se alimenta (Rivera-Milán 1996, Bancroft et al. 2000). En Puerto Rico se presentaron dos picos de anidación, uno entre mayo y junio, y otro entre noviembre y abril (Rivera-Milán 1996). El nido es construido generalmente a más de 12 metros de altura en la horquilla de una rama horizontal, uno por árbol. El nido consiste de una plataforma de ramas recubiertas con hierbas y otros materiales finos; en su construcción participan ambos miembros de la pareja. Ponen dos huevos, blancos con un tamaño de 37mm. Ambos padres incuban, la hembra durante la noche y el macho en el día. La incubación dura de 13 a 15 días y los pollos permanece en el nido en promedio 21 días, durante los primeros 2 días de nacidos son alimentados exclusivamente con una secreción que hace la pareja conocido como "leche de paloma" . A los pocos días los padres incluyen frutos en la alimentación de los pollos (Skutch y Gardner 1991, Ehrlich et al. 1988, Bancroft y Bowman 1994, Strong et al. 1994). La depredación de huevos y pollos, especialmente por mapaches, es la principal causa de fracaso de los nidos (Strong et al. 1991, Rivera-Milán 1996). Los inmaduros se dispersan del lugar de nacimiento entre los 26 y 45 días después de la eclosión, durante los primeros 10 días de dispersión se alejan a más de 20Km (Strong y Bancroft 1994).


Fecundidad

Dos huevos por nidada.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
López-Santiago, G. 2009. Ficha técnica de Columba leucocephala. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
author
López-Santiago, G.
original
visit source
partner site
Conabio

Behavior ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
En ocasiones son solitarias o forman bandadas. Es una especie arbórea.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Distribucion en Costa Rica: Es una especie casual o accidental a lo largo de la costa del Caribe. La única comunicación sobre su presencia en Costa Rica consistió en una observación de un macho al volar a lo largo de un estero y de la costa, en la boca del río Tortuguero, el 4 de marzo de 1987. Puede esperarse su aparición ocasional a lo largo de la costa del Caribe, ya que a menudo se aleja de sus sitios de anidación en las silas para alcanzar áreas costeras y alimentarse; por su proximidad a las localidades de nidificación, las áreas más probables para ubicarla abarcan desde el Parque Nacional Tortuguero hasta el Refugio Nacional de Vida Silvestre Barra del Colorado y la región de Sixaola.


Distribucion General: Se reproduce en islas a lo largo del Caribe, incluso las situadas al frente de Yucatán y la Florida, hasta el noroeste de Panamá y las Antillas Menores; las areas de cría más cercanas a Costa Rica incluyen la Isla de Providencia frente a Panamá. En forma regular se desplaza hasta las costas de Bocas del Toro.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Trophic Strategy ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Se alimenta de frutos y bayas y en ocasiones de caracoles.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Mide 33 cm. y pesa 290 grs. Es una paloma grande, oscura, de cola cuadrada, con una coronilla clara conspicua. En el macho adulto el pileo es blanco brillante, la nuca marrón oscuro y la parte posterior del cuello es verde bronceado metálico con escamado negro. El resto del plumaje es pizarra oscuro, y progresa a gris pizarra oscuro en la rabadilla, las coberteras supracaudales y el abdomen. El iris es blanco. Lla piel circu-orbital es blanca rosácea, la cera y la mayor parte del pico son de color rojo oscuro con la punta verdosa clara, y las patas son carmesí. La hembra es parecida, pero con la coronilla blanca grisácea y con un tinte parduzco en el plumaje del cuerpo. Los ejemplares inmaduros en general son más café que la hembra y la coronilla es de color café grisáceo.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Localidad del tipo: in America septentrionali = Islas Bahamas.
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Habitat ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Se encuentra restringida a bosques costeros y a los manglares.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Colom de corona blanca ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El colom de corona blanca (Patagioenas leucocephala) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) que habita els boscos de les costes i illes del sud de Florida, Bahames, Antilles i altres illes del Carib occidental, costes del carib de Belize, Península del Yucatán i Panamà.

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Colom de corona blanca Modifica l'enllaç a Wikidata
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Colom de corona blanca: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El colom de corona blanca (Patagioenas leucocephala) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) que habita els boscos de les costes i illes del sud de Florida, Bahames, Antilles i altres illes del Carib occidental, costes del carib de Belize, Península del Yucatán i Panamà.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Colomen goronwen ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Colomen goronwen (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: colomennod coronwyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Columba leucocephala; yr enw Saesneg arno yw White-crowned pigeon. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. leucocephala, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America a Gogledd America.

Teulu

Mae'r colomen goronwen yn perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Colomen Seland Newydd Hemiphaga novaeseelandiae Dodo Raphus cucullatus
Dronte dodo Raphus cucullatus.jpg
Turtur Streptopelia turtur
European Turtle Dove (Streptopelia turtur).jpg
Turtur alarus Streptopelia decipiens
Streptopelia decipiens -Kambi ya Tembo, Tanzania-8.jpg
Turtur dorchgoch Streptopelia tranquebarica
Streptopelia tranquebarica.jpg
Turtur dorchog Streptopelia decaocto
Streptopelia decaocto -balcony -two-8.jpg
Turtur dorchog Jafa Streptopelia bitorquata
Island Collared Dove - Baluran NP - East Java MG 8086 (29181954484).jpg
Turtur dorwridog Streptopelia hypopyrrha
Adamawa Turtle-dove (Streptopelia hypopyrrha) on branch.jpg
Turtur ddaear blaen Columbina minuta
Torcazas - Camino de Pasoancho (Cali) (4111461954).jpg
Turtur ddaear gyffredin Columbina passerina
Columbina passerina -near Salton Sea, California, USA-8.jpg
Turtur y Galapagos Zenaida galapagoensis
Galapagos-dove.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Colomen goronwen: Brief Summary ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Colomen goronwen (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: colomennod coronwyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Columba leucocephala; yr enw Saesneg arno yw White-crowned pigeon. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. leucocephala, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America a Gogledd America.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Hvidkronet due ( Danish )

provided by wikipedia DA

Hvidkronet due (latin: Patagioenas leucocephala) er en dueart.

Hvidkronet due lever i det sydlige Florida, øerne i Vestindien og det nordvestlige Panama.[2]

IUCN kategoriserer arten som næsten truet.[1] Hvidkronet due anses for at være i tilbagegang på grund af løbende habitatnedbrydning og uholdbar jagt, selvom den lille bestand i USA er stigende.[3]

Noter

  1. ^ a b The IUCN Red List of Threatened Species: Patagioenas leucocephala hentet 5. januar. 2016.
  2. ^ Avibase - the world bird database hentet 5. januar. 2016.
  3. ^ www.birdlife.org: White-crowned Pigeon hentet 5. januar. 2016.

Eksterne henvisninger

Stub
Denne artikel om fugle er kun påbegyndt. Hvis du ved mere om emnet, kan du hjælpe Wikipedia ved at udvide den.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia DA

Hvidkronet due: Brief Summary ( Danish )

provided by wikipedia DA

Hvidkronet due (latin: Patagioenas leucocephala) er en dueart.

Hvidkronet due lever i det sydlige Florida, øerne i Vestindien og det nordvestlige Panama.

IUCN kategoriserer arten som næsten truet. Hvidkronet due anses for at være i tilbagegang på grund af løbende habitatnedbrydning og uholdbar jagt, selvom den lille bestand i USA er stigende.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia DA

Weißkopftaube ( German )

provided by wikipedia DE

Die Weißkopftaube (Patagioenas leucocephala), auch Weißkappentaube oder Diademtaube genannt, ist eine Art der Taubenvögel. Sie kommt in Nord- und Mittelamerika sowie der Karibik vor. Die IUCN stuft die Art als in geringem Maße gefährdet (near threatened) ein, weil sie ein Flachlandbewohner ist und damit einen Lebensraum benötigt, der in besonderem Maße durch Habitatveränderungen betroffen ist. Sie wird in Teilen ihres Verbreitungsgebietes außerdem bejagt.[1]

Erscheinungsbild

Die Weißkopftaube erreicht eine Körperlänge von 33 Zentimetern.[2] Ihre Körpergröße entspricht damit der einer kleinen Stadttaube. Der Körperbau der Weißkopftaube ist jedoch etwas schlanker. Auffallend ist vor allem der flache Vorderkopf.

Das Körpergefieder der Weißkopftaube ist insgesamt dunkel schiefergrau. Der Oberkopf ist weiß. An den Seiten des Hals finden sich glänzend grüne Flecken. Die Federn sind hier schwarz gesäumt. Ein weiterer, schwarzer Fleck findet sich im Nacken. Der Schnabel ist an der Basis grau-rötlich und hellt zur Spitze hornfarben auf. Die Augenringe sind hell, die Iris ist gelblich. Ein Geschlechtsdimorphismus ist vorhanden. Bei den Weibchen ist die namensgebende weiße Kopfkappe bräunlich schimmernd und nicht reinweiß wie beim Männchen. Das Gefieder ist außerdem etwas bräunlicher.

Verbreitung und Lebensweise

Das Verbreitungsgebiet der Weißkopftaube reicht von der Südspitze Floridas über die Bahamas, die Großen und Kleinen Antillen bis in den Nordwesten Panamas. Sie ist eine ausgesprochene Flachlandbewohnerin. Ihr bevorzugter Lebensraum in den Küstengebieten sind Mangrovenhaine. Während der Fortpflanzungszeit nutzt die Weißkopftaube nur isoliert an der Küste liegende Mangrovengebiete, in denen die Nester vor Waschbären besser geschützt sind und die nur wenig von Menschen frequentiert werden. Die Nahrung suchen sie dagegen auch während der Brutzeit in feuchten Hartholzwäldern, die entweder direkt an die Mangroven angrenzen oder auf dem Festland liegen.[3] Sie ist damit eine Lebensraumspezialistin.

Die Weißkopftaube ist ein Zugvogel. Die in Florida verbreiteten Populationen überwintern auf den Bahamas oder auf Kuba. Die an den Küsten Mittelamerikas lebenden Tauben ziehen nach Panama.

Haltung in menschlicher Obhut

Die Weißkopftaube wurde 1836 erstmals im Zoo von Amsterdam gezeigt. Die Erstzucht gelang 1865 dem Zoo in London.[4] Sie gilt als schwierig zu haltende Art, da die Männchen sehr aggressiv sind und gelegentlich auch ihre Brutpartnerin töten. Möglicherweise ist dies darauf zurückzuführen, dass Weißkopftauben in größeren Schwärmen gehalten werden müssen, damit sich die innerartliche Aggression nicht auf wenige Vögel konzentriert. Der Zoo von Havanna pflegt eine Gruppe von fast 50 Weißkopftauben in einer sehr großen Voliere und züchtet dort diese Tauben auch erfolgreich nach.[5]

Literatur

  • David Gibbs, Eustace Barnes, John Cox: Pigeons and Doves. A Guide to the Pigeons and Doves of the World. Pica Press, Sussex 2001, ISBN 90-74345-26-3.
  • Alois Münst, Josef Wolters: Tauben – Die Arten der Wildtauben. 2. erweiterte und überarbeitete Auflage, Verlag Karin Wolters, Bottrop 1999, ISBN 3-9801504-9-6.
  • Gerhard Rösler: Die Wildtauben der Erde – Freileben, Haltung und Zucht. Verlag M. & H. Schaper, Alfeld Hannover 1996, ISBN 3-7944-0184-0.

Einzelnachweise

  1. Factsheet auf BirdLife International
  2. Rösler, S. 96
  3. Gibbs, S. 213
  4. Rösler, S. 97
  5. Münst, S. 145 und S. 146
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Weißkopftaube: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Die Weißkopftaube (Patagioenas leucocephala), auch Weißkappentaube oder Diademtaube genannt, ist eine Art der Taubenvögel. Sie kommt in Nord- und Mittelamerika sowie der Karibik vor. Die IUCN stuft die Art als in geringem Maße gefährdet (near threatened) ein, weil sie ein Flachlandbewohner ist und damit einen Lebensraum benötigt, der in besonderem Maße durch Habitatveränderungen betroffen ist. Sie wird in Teilen ihres Verbreitungsgebietes außerdem bejagt.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

White-crowned pigeon

provided by wikipedia EN

The white-crowned pigeon (Patagioenas leucocephala) is a fruit and seed-eating species of bird in the dove and pigeon family Columbidae. It is found primarily in the Caribbean.

John James Audubon painted these pigeons, including the watercolour painting in his work, Birds of America, published in the early 19th century.

Taxonomy

In the first half of the 18th century the white-crowned pigeon was described and illustrated by several naturalists including John Ray in 1713,[3] Hans Sloane in 1725[4] and Mark Catesby in 1731.[5] When in 1758 the Swedish naturalist Carl Linnaeus updated his Systema Naturae for the tenth edition, he placed the white-crowned pigeon with all the other pigeons in the genus Columba. Linnaeus included a brief description, coined the binomial name Columba leucocephala and cited the earlier authors.[6] The specific epithet combines the Ancient Greek leukos meaning "white" and -kephalos meaning "-headed".[7] Although Linnaeus gave the location as North America, the type locality is taken to be the Bahamas following Catesby.[8] The species is now placed in the genus Patagioenas that was introduced by the German naturalist Ludwig Reichenbach in 1853 with the white-crowned pigeon as the type species.[9][10] The species is monotypic: no subspecies are recognised.[10]

Description

White-crowned pigeon drawing by Audubon

The white-crowned pigeon can measure 29–35 cm (11–14 in) in length, span 48–59 cm (19–23 in) across the wings, and weigh 150–301 g (5.3–10.6 oz). It is around the same size as the common rock pigeon, but weighs a bit less since it is generally less chunky and has a relatively longer and more square tail.[11] Adult birds' plumage varies from a slate gray to an almost-black color. Its iridescent collar-patch is notably only seen under good lighting, shining a barred white pattern with green. Their distinct crown-patch can vary in shade of color from a more bright white in males to a more gray-white in most females.[12] Juveniles can have a grayish-brown color for They have a white iris and a pale-tipped red bill. Juveniles are a less dark shade of grey, lack the nape pattern and white iris, and show only a few pale feathers on the crown. Their call is a loud, deep coo-cura-coo or coo-croo. This species is a member of a diverse clade of Patagioenas which vary much in appearance, but are united by their triple coos (except in the scaled pigeon).[13][14]

Distribution and habitat

It is a resident breeder mainly in the Bahamas, Cuba, Jamaica and Antigua. It breeds in smaller numbers in Hispaniola (the Dominican Republic and Haiti), Puerto Rico, the Virgin Islands, the Cayman Islands, Anguilla and other Caribbean islands. It also breeds along the Caribbean coast of Central America. In the United States, it is found only in the Florida Keys, Everglades, and the southern tip of mainland Florida.[15] They will often spend the winter in the Caribbean islands.

The white-crowned pigeon primarily lives and breeds in nest colonies or individually in low lying, coastal, mangrove forests, and will travel inland to feed on the fruits and seeds of a wide variety of plants. In Florida, the white-crowned pigeon has historically been documented nesting exclusively on remote, tidally inundated mangrove islands in wildlife refuges. Recent observations have confirmed nesting on the southern tip of mainland Florida.[16]

With few exceptions, this species requires isolated offshore mangrove islets with limited disturbance for breeding.[15] These tidally inundated mangrove islands which provide some protection from predators such as raccoons. However, several instances of white-crowned pigeons nesting in heavily-trafficked, urban areas, such as downtown Key West and Miami Florida, have recently been observed. This could be due to habitat loss as a result of hurricanes, and/or increased predation pressure in their historic nesting habitat.[16]

Threats and conservation

A main threat to this species is loss of habitat due to deforestation and habitat degradation. The white-crowned pigeon needs two distinct habitats: one for nesting and one for feeding. They typically breed in coastal red mangroves (Rhizophora mangle), which continue to be clear-cut for crops such as sugarcane. Agriculture and deforestation have become a problem for the species' feeding grounds, typically inland hardwood forests. The bird is very skittish, and is known to simply abandon its nest when it is encroached upon. In Florida, white-crowned pigeons often feed on the fruit of poisonwood (Metopium toxiferum). Unfortunately, this native plant causes severe human dermatitis and is often removed.

The white-crowned pigeon is also hunted, often illegally, throughout much of its range. Although, changes have been made to hunting regulations in the Bahamas, illegal hunting is still a problem for these pigeons.

Other threats to this species include (in Florida) a major cause of mortality is collision with man-made objects; and pesticide use.[15]

Like the extinct passenger pigeon, this species illustrates a very important principle of conservation biology: it is not always necessary to kill the last pair of a species to force it to extinction. These birds are "threatened by the slaughter of nesting birds on its Caribbean breeding grounds"; they may play an vitally important, yet not fully understood, role in the seed dispersal of West Indian flora.[17]

References

  1. ^ BirdLife International (2020). "Patagioenas leucocephala". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T22690229A178283762. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T22690229A178283762.en. Retrieved November 19, 2021.
  2. ^ "NatureServe Explorer 2.0". explorer.natureserve.org. Retrieved November 17, 2022.
  3. ^ Ray, John (1713). Synopsis methodica avium & piscium (in Latin). London: William Innys. p. 184.
  4. ^ Sloane, Hans (1725). A Voyage to the Islands Madera, Barbados, Nieves, S. Christophers and Jamaica : with the natural history of the herbs and trees, four-footed beasts, fishes, birds, insects, reptiles, &c. of the last of those islands. Vol. 2. London: Printed for the author. p. 303, Plate 261.
  5. ^ Catesby, Mark (1729–1732). The Natural History of Carolina, Florida and the Bahama Islands (in English and French). Vol. 1. London: W. Innys and R. Manby. p. 25, Plate 25.
  6. ^ Linnaeus, Carl (1758). Systema Naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis (in Latin). Vol. 1 (10th ed.). Holmiae:Laurentii Salvii. p. 164.
  7. ^ Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. p. 223. ISBN 978-1-4081-2501-4.
  8. ^ Peters, James Lee, ed. (1937). Check-List of Birds of the World. Vol. 3. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. p. 62.
  9. ^ Reichenbach, Ludwig (1853). Handbuch der speciellen Ornithologie (in German). Leipzig: Friedrich Hofmeister. p. xxv.
  10. ^ a b Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, eds. (2020). "Pigeons". IOC World Bird List Version 10.1. International Ornithologists' Union. Retrieved March 17, 2020.
  11. ^ Gibbs, David, Pigeons and Doves. A&C Black (2001), ISBN 978-1-873403-60-0
  12. ^ Dunn, Jonathan (2011). Birds of North America. Washington, D.C.: National Geographic. p. 264. ISBN 978-1-4262-0828-7.
  13. ^ Johnson, Kevin P.; de Kort, Selvino; Dinwoodey, Karen; Mateman, A. C.; ten Cate, Carel; Lessells, C. M. & Clayton, Dale H. (2001). "A molecular phylogeny of the dove genera Streptopelia and Columba" (PDF). Auk. 118 (4): 874–887. doi:10.1642/0004-8038(2001)118[0874:AMPOTD]2.0.CO;2. hdl:20.500.11755/a92515bb-c1c6-4c0e-ae9a-849936c41ca2.
  14. ^ Mahler, Bettina; Tubaro, Pablo L. (2001). "Relationship between song characters and morphology in New World pigeons". Biological Journal of the Linnean Society. 74 (4): 533–539. doi:10.1006/bijl.2001.0596.
  15. ^ a b c "White-crowned Pigeon". BirdLife International.
  16. ^ a b Zambrano, Ricardo (2017). "New Records of WhiteCrowned Pigeon Nesting in Urban Key West and Miami, Florida" (PDF). Urban Naturalist. 13.
  17. ^ Ehrlich, Paul R.; Dobkin, David S.; Wheye, Darryl (1988). "The Passenger Pigeon". Stanford University. Retrieved March 3, 2012.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

White-crowned pigeon: Brief Summary

provided by wikipedia EN

The white-crowned pigeon (Patagioenas leucocephala) is a fruit and seed-eating species of bird in the dove and pigeon family Columbidae. It is found primarily in the Caribbean.

John James Audubon painted these pigeons, including the watercolour painting in his work, Birds of America, published in the early 19th century.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Blankkrona kolombo ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

La Blankkrona kolombo (Patagioenas leucocephala, iama Columba leucocephala; vidu Johnson et al., 2001) estas mezgranda birdo de la familio de Kolombedoj kiu inkludas kolombojn kaj turtojn ene de la genro de Amerikaj kolomboj nome Patagioenas.

Tiu specio estas loĝanta birdo kaj reproduktanta ĉefe ĉe insuloj de Karibo nome Bahamoj, Kubo, Jamajko and Antigvo. Ĝi reproduktiĝas en malaltaj nombroj ĉe insuloj Hispaniolo, Puerto-Riko, Britaj Virgulinsuloj, Kajmanoj, Angilo kaj aliaj insuloj de la maro Karibo. Ĝi reproduktiĝas ankaŭ laŭlonge de la kariba marbordo de Centra Ameriko. En Usono ĝi troviĝas nur ĉe Floridaj rifoj kaj la suda pinto de Florido.

Ĝi estas 29 cm longa, havas enverguron de 48 cm kaj pezas 150 g. Plenkreskulo estas malhelgriza, kun verdaj kaj blankaj strioj en nuko kaj brilan blankan kronon (de kie venas la nomoj kaj esperante kaj science) en kapo ĝis subokulo ĉar ĝi havas ankaŭ blankan okulringon (ĉirkaŭ unua flava okulringo), krom ruĝa beko kun hela pintoduono. Junuloj estas malpli malhelgrizaj, malhavas la nukan bildon aŭ blankan irizon kaj montras nur kelkajn helajn plumojn en la krono.

La voĉo estas kverado kiel de Plorturto, tio estas serio de alvokoj vu pop vuuu; tiu ĉi specio estas membro de klado de la genro Patagioenas kiu varias multe laŭ aspekto, sed unuiĝas pro la trioblaj kus (escepte ĉe la Skvama kolombo) (Johnson et al. 2001, Mahler & Tubaro 2001). La ĉefa minaco al tiu specio estas troa ĉasado. En Florido ĉefa kialo de mortiĝo estas memfrapado kontraŭ artefaritaj objektoj.

John James Audubon faris faman pentraĵon de Blankkrona kolombo.

Referencoj

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Blankkrona kolombo: Brief Summary ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

La Blankkrona kolombo (Patagioenas leucocephala, iama Columba leucocephala; vidu Johnson et al., 2001) estas mezgranda birdo de la familio de Kolombedoj kiu inkludas kolombojn kaj turtojn ene de la genro de Amerikaj kolomboj nome Patagioenas.

Tiu specio estas loĝanta birdo kaj reproduktanta ĉefe ĉe insuloj de Karibo nome Bahamoj, Kubo, Jamajko and Antigvo. Ĝi reproduktiĝas en malaltaj nombroj ĉe insuloj Hispaniolo, Puerto-Riko, Britaj Virgulinsuloj, Kajmanoj, Angilo kaj aliaj insuloj de la maro Karibo. Ĝi reproduktiĝas ankaŭ laŭlonge de la kariba marbordo de Centra Ameriko. En Usono ĝi troviĝas nur ĉe Floridaj rifoj kaj la suda pinto de Florido.

Ĝi estas 29 cm longa, havas enverguron de 48 cm kaj pezas 150 g. Plenkreskulo estas malhelgriza, kun verdaj kaj blankaj strioj en nuko kaj brilan blankan kronon (de kie venas la nomoj kaj esperante kaj science) en kapo ĝis subokulo ĉar ĝi havas ankaŭ blankan okulringon (ĉirkaŭ unua flava okulringo), krom ruĝa beko kun hela pintoduono. Junuloj estas malpli malhelgrizaj, malhavas la nukan bildon aŭ blankan irizon kaj montras nur kelkajn helajn plumojn en la krono.

La voĉo estas kverado kiel de Plorturto, tio estas serio de alvokoj vu pop vuuu; tiu ĉi specio estas membro de klado de la genro Patagioenas kiu varias multe laŭ aspekto, sed unuiĝas pro la trioblaj kus (escepte ĉe la Skvama kolombo) (Johnson et al. 2001, Mahler & Tubaro 2001). La ĉefa minaco al tiu specio estas troa ĉasado. En Florido ĉefa kialo de mortiĝo estas memfrapado kontraŭ artefaritaj objektoj.

John James Audubon faris faman pentraĵon de Blankkrona kolombo.

 src=

Pentraĵo de John James Audubon de Blankkrona kolombo

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Patagioenas leucocephala ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

La paloma coronita (Patagioenas leucocephala),[2]​ también denominada paloma blanco-coronada,[3]paloma coroniblanca, torcaza cabeciblanca y paloma gorriblanca,[4]​ es una especie de ave de la familia de las palomas. Habita las islas caribeñas septentrionales y centrales y algunos lugares en el continente del norte y centroamericano. John James Audubon pintó este pájaro en el siglo XIX.[cita requerida]

Características

 src=
Una joven paloma coronita en el Zoo de Louisville, Kentucky.
 src=
Ilustración de John James Audubon.

Mide 29 cm, tiene una envergadura de alas de 48 cm y pesa 0,15 kg. El adulto es gris oscuro, con barras verdes y blancas en la nuca, una corona blanca brillante a la cabeza, un iris blanco, y una punta de pico rojo pálido. Los jóvenes de un gris menos oscuro, carecen el modelo de la nuca y el iris blanco, y muestran solamente algunas plumas pálidas en la corona. Esta especie es un miembro de un clado diverso de Patagioenas que varían mucho en aspecto, pero son unidas por sus arrullos triple (excepto en la paloma escalada) (Johnson y otros 2001, Mahler y Tubaro 2001).

Hábitat y localización

Es residente principalmente en las Bahamas, Cuba, Jamaica y la Antigua. Cría en números más pequeños en La Española (Haití y República Dominicana), Puerto Rico, las Islas Vírgenes, las islas Caimán, Anguila y otras islas caribeñas como San Andrés Islas. También cría a lo largo de la costa del Caribe de América Central. En los Estados Unidos se encuentra solamente en los cayos de la Florida y la extremidad meridional de la Florida.

Principales amenazas

La principal amenaza para esta especie es la caza. En la Florida una causa importante de la mortalidad es la colisión con los objetos artificiales. Otra amenaza principal para esta especie es pérdida de hábitat. La Columba leucocephala necesita dos hábitats distintos, uno para anidación y uno para alimentación. Crían típicamente en los manglares rojos costeros (Rhizophora mangle), que continúan siendo talados para las cosechas tales como caña de azúcar. La agricultura y la tala de árboles se han convertido en un problema de alimentación para las especies, por lo general los bosques interiores de madera. El pájaro es muy asustadizo, y se sabe que simplemente abandona el nido cuando se ve amenazado.

Referencias

  1. BirdLife International (2009). «Patagioenas leucocephala». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2011.2 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 1 de diciembre de 2011.
  2. F. Bernis, E. de Juana, J. del Hoyo, M. Fernández-Cruz, X. Ferrer, R. Sáez-Royuela y J. Sargatal, Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la SEO (4ª parte p. 88)
  3. Johnson, Kevin P.; de Kort, Selvino; Dinwoodey, Karen, Mateman, A. C.; ten Cate, Carel; Lessells, C. M. & Clayton, Dale H. (2001): A molecular phylogeny of the dove genera Streptopelia and Columba. Auk 118(4): 874-887. texto completo en PDF
  4. Paloma Coronita (Patagioenas leucocephala) (Linnaeus, 1758) en Avibase.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Patagioenas leucocephala: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

La paloma coronita (Patagioenas leucocephala),​ también denominada paloma blanco-coronada,​ paloma coroniblanca, torcaza cabeciblanca y paloma gorriblanca,​ es una especie de ave de la familia de las palomas. Habita las islas caribeñas septentrionales y centrales y algunos lugares en el continente del norte y centroamericano. John James Audubon pintó este pájaro en el siglo XIX.[cita requerida]

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Patagioenas leucocephala ( Basque )

provided by wikipedia EU

Patagioenas leucocephala Patagioenas generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Patagioenas leucocephala: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Patagioenas leucocephala Patagioenas generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Valkolakkikyyhky ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Valkolakkikyyhky (Patagioenas leucocephala aiemmin Columba leucocephala) on Karibianmeren saarilla Florida Keys ja Bahamalta Panaman edustan saarille ulottuvalla alueella elävä kyyhkylintu, jonka holotyypin Carl von Linné kuvaili Bahamalta 1758.[2]

Lähteet

  1. BirdLife International: Patagioenas leucocephala IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. 2012. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. Viitattu 21.4.2014. (englanniksi)
  2. IBC (englanniksi)
Tämä lintuihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Valkolakkikyyhky: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Valkolakkikyyhky (Patagioenas leucocephala aiemmin Columba leucocephala) on Karibianmeren saarilla Florida Keys ja Bahamalta Panaman edustan saarille ulottuvalla alueella elävä kyyhkylintu, jonka holotyypin Carl von Linné kuvaili Bahamalta 1758.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Pigeon à couronne blanche ( French )

provided by wikipedia FR

Patagioenas leucocephala

Le Pigeon à couronne blanche (Patagioenas leucocephala) est une espèce de pigeon de la famille des Columbidae. Il habite les îles du nord et du centre de la mer des Caraïbes et certaines régions continentales de l'Amérique centrale et du Nord.

Description

Cette espèce de pigeon mesure 29 centimètres de long, a une envergure de 48 centimètres et pèse 150 g. L'adulte est gris foncé, avec des stries vertes et blanches sur la nuque, une couronne d'un blanc brillant sur la tête, un iris blanc et un bec rouge à pointe pâle. Les juvéniles sont un peu moins foncés, n'ont pas de dessin sur la nuque ni l'iris blanc, et que quelques plumes pâles sur la couronne. Leur chant est une succession de woo pop woooo comme la Tourterelle triste

Répartition

Il s'agit d'un oiseau vivant principalement dans les Bahamas, à Cuba, à la Jamaïque et Antigua. Il se reproduit en petite quantité sur Hispaniola, Porto Rico, aux îles Vierges, aux îles Caïmans, à Anguilla et sur les autres îles des Caraïbes. Il se reproduit aussi le long de la côte caraïbe de l'Amérique centrale. Aux États-Unis, il ne se trouve que dans les Florida Keys et à la pointe sud de la Floride.

Habitat et conservation

La principale menace pour cette espèce est la destruction de son habitat. En Floride, une cause majeure de mortalité est la collision avec des objets artificiels. Le Pigeon à couronne blanche a besoin de deux habitats distincts, l'un pour nicher et l'autre pour se nourrir. En général, ils se reproduisent dans les mangroves côtières qui continuent d'être détruites pour la culture de la canne à sucre, l'implantation de stations balnéaires et d'hôtels. L'agriculture et la déforestation sont devenues un problème pour les aires d'alimentation de cette espèce, généralement des forêts de feuillus. L'oiseau est très capricieux et est connu pour abandonner son nid quand son territoire est envahi. La dernière menace est la chasse par les hommes et par les rapaces.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Pigeon à couronne blanche: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Patagioenas leucocephala

Le Pigeon à couronne blanche (Patagioenas leucocephala) est une espèce de pigeon de la famille des Columbidae. Il habite les îles du nord et du centre de la mer des Caraïbes et certaines régions continentales de l'Amérique centrale et du Nord.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Patagioenas leucocephala ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il piccione capobianco (Patagioenas leucocephala Linnaeus, 1758) è un uccello della famiglia dei Columbidi originario di un’area che comprende la Florida meridionale, i Caraibi e il Centroamerica orientale[2].

Descrizione

La principale caratteristica di questa specie è la sommità bianca della testa, alla quale deve l’appellativo comune di piccione «capobianco». Con una lunghezza di circa 33 cm[3] e un peso che si aggira sui 260 g[3], supera leggermente le dimensioni medie del piccione «di città»; il corpo è ricoperto da un piumaggio blu-ardesia[3][4]. La sommità del capo può essere utilizzate per distinguere i due sessi: il vertice dei maschi, infatti, è bianco candido, mentre quello delle femmine (e dei giovani) è bianco-grigiastro[5]. Il becco è rosso con l’estremità bianca, le zampe sono rosa-rossastre[6], e le ali hanno le estremità smussate[5]. Il richiamo della specie è ben udibile, e risuona stranamente come le parole who took two[7].

Biologia

Il piccione capobianco si nutre principalmente di frutta[5], in particolare dei frutti dell’albero avvelenato (Metopium toxiferum), del fico strangolatore (Ficus aurea), del fico a foglie corte (Ficus citrifolia) e del blolly (Guapira discolor), ma all’occasione consuma anche insetti e piccole lumache[6]. Sebbene venga spesso avvistato da solo, si alimenta generalmente in piccoli gruppi, e, dando prova delle sue capacità acrobatiche, talvolta rimane appeso a testa in giù mentre coglie frutti dalla chioma degli alberi più alti[5].

La stagione della nidificazione ha luogo normalmente tra maggio e settembre, ma può variare a seconda della disponibilità alimentare e del luogo[4]. Il nido è spesso situato su un albero o un arbusto in una formazione di mangrovie, ed è poco più di una semplice piattaforma di ramoscelli[8]. La nidificazione avviene di solito in colonie, ma talvolta una coppia può nidificare isolata[6]. Quasi sempre, vengono deposte una o due uova bianco lucido, che il maschio cova durante il giorno e la femmina di notte[6]. Dopo la schiusa, che avviene dopo 13-14 giorni[8], i pulcini vengono inizialmente alimentati esclusivamente con latte di piccione per alcuni giorni. L’involo ha luogo di solito dopo due-tre settimane[6]. Quando il cibo è abbondante, il piccione capobianco può nidificare fino a quattro volte all’anno[4].

Distribuzione e habitat

Il piccione capobianco vive nelle isole dei Caraibi, e il suo areale si estende dall’estremità meridionale della Florida peninsulare e dalle Florida Keys, attraverso le Bahamas e le Grandi Antille, fino alle Piccole Antille settentrionali, e lungo le coste di Yucatán (Messico), Belize, Honduras e Panama[8]. Il maggior numero di esemplari si riscontra a Cuba, alle Bahamas, in Giamaica e ad Antigua[1].

Predilige due tipi di habitat, in quanto trascorre la notte sulle isolette di mangrovie al largo e va in cerca di cibo nelle foreste sempreverdi umide o semidecidue sulla terraferma adiacente[1][6]. Preferisce le isolette di mangrovie alle foreste di mangrovie costiere poiché vi sono meno predatori, come il procione, suo principale nemico[6].

Conservazione

Il degrado dell’habitat e la deforestazione sono i principali fattori di minaccia per il piccione capobianco[1][8]. Un po’ in tutti i Caraibi, le foreste in cui in passato tale specie andava in cerca di cibo sono state distrutte per produrre carbone vegetale e creare terreni adatti all’agricoltura. Ad esempio, Haiti ha perso il 98,5% delle sue foreste e la Giamaica il 75%[8]. Anche l’habitat ove questa specie è solita nidificare è stato ugualmente influenzato dall’uomo, in quanto in molte aree le mangrovie sono state distrutte per fare spazio a strutture turistiche e ad allevamenti di gamberetti[8]. Inoltre in Florida gli alberi avvelenati (Metopium toxiferum), una delle principali fonti di cibo per il piccione, sono stati rimossi in quanto possono causare gravi dermatiti (rash cutaneo) negli esseri umani[1].

Un'altra minaccia che il piccione capobianco deve fronteggiare è la caccia. Esso è considerato una preda rinomata in gran parte del suo areale, e sebbene alle Bahamas sia ormai illegale dargli la caccia, continuano ad avere luogo uccisioni illegali[1]. Tra le altre minacce ricordiamo le collisioni con strutture artificiali, una delle principali cause di mortalità in Florida[1], e l’utilizzo di pesticidi su molte isole dei Caraibi[1][4].

Note

  1. ^ a b c d e f g h (EN) BirdLife International 2012, Patagioenas leucocephala, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
  2. ^ (EN) Gill F. and Donsker D. (eds), Family Columbidae, in IOC World Bird Names (ver 9.2), International Ornithologists’ Union, 2019. URL consultato il 6 maggio 2014.
  3. ^ a b c Maehr, D.S. and Kale II, H.W. (2005) Florida’s Birds: A Field Guide and Reference. Second Edition. Pineapple Press Inc, Florida.
  4. ^ a b c d White-crowned pigeon on National Audubon Society.
  5. ^ a b c d Dunne, P. (2006) Pete Dunne’s Essential Field Guide Companion. Houghton Mifflin Company, New York.
  6. ^ a b c d e f g Scott, C. (2004) Endangered and Threatened Animals of Florida and their Habitats. University of Texas Press, Texas.
  7. ^ Latta, S.C., Rimmer, C. and Keith, A. (2006) Birds of the Dominican Republic and Haiti. Princeton University Press, New Jersey.
  8. ^ a b c d e f Wells, J.V. (2007) Birder’s Conservation Handbook: 100 North American Birds at Risk. Princeton University Press, New Jersey.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Patagioenas leucocephala: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il piccione capobianco (Patagioenas leucocephala Linnaeus, 1758) è un uccello della famiglia dei Columbidi originario di un’area che comprende la Florida meridionale, i Caraibi e il Centroamerica orientale.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Witkapduif ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Vogels

De witkapduif (Patagioenas leucocephala) is een vogel uit de familie Columbidae (duiven).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor van zuidelijk Florida tot West-Indië en oostelijk Midden-Amerika.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Witkapduif: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De witkapduif (Patagioenas leucocephala) is een vogel uit de familie Columbidae (duiven).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Pomba-de-coroa-branca ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Pomba-de-coroa-branca (nome científico: Patagioenas leucocephala) é uma espécie de ave pertencente à família dos columbídeos. Habita as ilhas do norte e centro do Caribe e alguns lugares do continente norte e centro-americano.[2] Como os outros pombos do Novo Mundo, ele estava anteriormente unido aos seus parentes do Velho Mundo no gênero Columba, mas hoje o gênero do Novo Mundo Patagioenas é reconhecido como distinto novamente.

Referências

  1. BirdLife International (2016). «Patagioenas leucocephala». Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas. 2016: e.T22690229A95214927. doi:
  2. Dunn, Jonathan (2011). Birds of North America. Washington, D.C.: National Geographic. 264 páginas. ISBN 978-1-4262-0828-7
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Pomba-de-coroa-branca: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Pomba-de-coroa-branca (nome científico: Patagioenas leucocephala) é uma espécie de ave pertencente à família dos columbídeos. Habita as ilhas do norte e centro do Caribe e alguns lugares do continente norte e centro-americano. Como os outros pombos do Novo Mundo, ele estava anteriormente unido aos seus parentes do Velho Mundo no gênero Columba, mas hoje o gênero do Novo Mundo Patagioenas é reconhecido como distinto novamente.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Vitkronad duva ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Vitkronad duva[2] (Patagioenas leucocephala) är en fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar.[3] Den förekommer i södra Florida och öar från Karibien till nordvästra Panama.[3] IUCN kategoriserar arten som nära hotad.[1]

Noter

  1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Patagioenas leucocephala Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2016-02-10
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11

Externa länkar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Vitkronad duva: Brief Summary ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Vitkronad duva (Patagioenas leucocephala) är en fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar. Den förekommer i södra Florida och öar från Karibien till nordvästra Panama. IUCN kategoriserar arten som nära hotad.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Patagioenas leucocephala ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Patagioenas leucocephala là một loài chim trong họ Columbidae.[1]

Chú thích

  1. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo

Hình tượng sơ khai Bài viết Bộ Bồ câu này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Patagioenas leucocephala: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Patagioenas leucocephala là một loài chim trong họ Columbidae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI