Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
Estrilda troglodytes[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Estrildidae nativa d'África.
El so hábitat natural estender por una franxa que traviesa África d'este a oeste ente'l Sahel y les selves tropicales, con una extenciónde 2.000.000 km². Pue atopase en Benín, Burkina Fasu, Camerún, República Centroafricana, Chad, República Democrática d'El Congu, Costa de Marfil, Eritrea, Etiopía, Gambia, Ghana, Guinea, Kenia, Liberia, Malí, Mauritania, Níxer, Nixeria, Senegal, Sudán, Togu y Uganda. Foi introducíu en Portugal, España, Francia, Guadalupe, Puertu Ricu, EE.XX. y Islles Vírxenes (posiblemente estinguíu)
Por cuenta del so potencial colonizador y constituyir una amenaza grave pa les especies autóctones, los hábitats o los ecosistemes, esta especie foi catalogada nel Catálogu Español d'Especies exótiques Invasores, aprobáu por Real Decretu 1628/2011, de 14 de payares, tando prohibida n'España la so introducción nel mediu natural, posesión, tresporte, tráficu y comerciu.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. Estrilda troglodytes ye una especie d'ave paseriforme de la familia Estrildidae nativa d'África.
El bec de corall cuanegre[1] (Estrilda troglodytes) és un ocell de la família dels estríldids (Estrildidae) que habita zones àrides i conreus de l'Àfrica Subsahariana des del sud de Mauritània, Senegal i Gàmbia, cap a l'est, a través del sud de Mali, Burkina Faso, Guinea, Costa d'Ivori, sud de Níger, Ghana, Togo, Benín, Nigèria, Camerun, República Centreafricana, sud de Txad, i centre i sud de Sudan, fins al nord-oest d'Etiòpia, Eritrea, Uganda i oest de Kenya. Utilitzat com a ocell de gàbia, s'ha introduït a molts indrets, com ara Hawaii i Puerto Rico. Als Països Catalans han constituït petites poblacions de forma molt localitzada.[1]
El bec de corall cuanegre (Estrilda troglodytes) és un ocell de la família dels estríldids (Estrildidae) que habita zones àrides i conreus de l'Àfrica Subsahariana des del sud de Mauritània, Senegal i Gàmbia, cap a l'est, a través del sud de Mali, Burkina Faso, Guinea, Costa d'Ivori, sud de Níger, Ghana, Togo, Benín, Nigèria, Camerun, República Centreafricana, sud de Txad, i centre i sud de Sudan, fins al nord-oest d'Etiòpia, Eritrea, Uganda i oest de Kenya. Utilitzat com a ocell de gàbia, s'ha introduït a molts indrets, com ara Hawaii i Puerto Rico. Als Països Catalans han constituït petites poblacions de forma molt localitzada.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cwyrbig tinddu (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cwyrbigau tinddu) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Estrilda troglodytes; yr enw Saesneg arno yw Black-rumped waxbill. Mae'n perthyn i deulu'r Cwyrbigau (Lladin: Estrildidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn E. troglodytes, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America, Asia ac Affrica.
Mae'r cwyrbig tinddu yn perthyn i deulu'r Cwyrbigau (Lladin: Estrildidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn deufannog gyddfbinc Hypargos margaritatus Cwyrbig morgrug cyffredin Parmoptila woodhousei
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cwyrbig tinddu (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cwyrbigau tinddu) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Estrilda troglodytes; yr enw Saesneg arno yw Black-rumped waxbill. Mae'n perthyn i deulu'r Cwyrbigau (Lladin: Estrildidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn E. troglodytes, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America, Asia ac Affrica.
Der Grauastrild (Estrilda troglodytes), auch Grauer Astrild genannt, ist eine afrikanische Art aus der Familie der Prachtfinken. Es werden keine Unterarten für diese Astrildenart unterschieden. Der Jemenastrild, der in älterer Literatur als Unterart des Grauastrilden geführt wird, wird mittlerweile als eigenständige Art anerkannt. Gemeinsam mit dem Schwarzzügelastrild und dem Zügelastrild bildet der Grauastrild eine Allospezies, deren Verbreitungsgebiete sich berühren, aber nicht überschneiden.[1]
Grauastrilde erreichen eine Körperlänge von neun bis zehn Zentimeter und zählen damit zu den eher kleinen Prachtfinken. Auffällig ist der rote Schnabel und der rote Augenzügel. Am Ober- und Hinterkopf sind die Vögel hell-gräulich gefiedert. Die Brust ist hell. Männchen und Weibchen sehen gleich aus. Allerdings ist bei den Weibchen die Körperunterseite deutlich schwächer rot überwaschen. Jungvögeln fehlt der rote Augenstreif und sie weisen keine Wellenzeichnung des Gefieders auf. Ihr Schnabel ist noch schwarz statt rot wie bei den adulten Vögeln.
Ausnahmsweise kommen Grauastrilde vor, die anstelle des roten Augenstreifs einen gelben aufweisen. Auch der Körperunterseite fehlt der rosafarbene Anflug und ihre Körpermitte ist gelb anstatt rosenrot. Es handelt sich nach derzeitigem Erkenntnisstand um Vögel, die gelbe Nahrungskarotinoiede nicht in rote umwandeln und die daher an normalerweise rot gefärbten Stellen gelbe Farbstoffe ablagern.[2]
Er kommt vom Senegal über Gambia und Guinea bis nach Äthiopien und von dort in südlicher Richtung bis Uganda vor. Der Lebensraum des Grauastrilds sind Trockenbuschsavannen und Steppen mit dichten, dornigen Gesträuch. Er wird auch im Randbereich von Ortschaften beobachtet und hält sich auch auf Reisfeldern und am Rand von Sümpfen auf. In Äthiopien erreicht seine Höhenverbreitung bis zu 2.000 Höhenmeter.
Außerhalb der Brutzeit kommt der Grauastrild meistens in Trupps von etwa 30 Individuen vor. Gelegentlich können solche Trupps aber auch aus mehreren hundert Individuen bestehen.[3] Er ist regelmäßig mit anderen Prachtfinken vergesellschaftet. Seine Nahrung sucht er überwiegend auf dem Boden. Das Nahrungsverhalten in freier Wildbahn ist nicht sehr gut erforscht. In Gefangenschaft frisst er überwiegend Samen von Gräsern und Kräutern sowie Insekten.
Die Brutzeit variiert je nach Standort, findet im Allgemeinen aber in der zweiten Hälfte der Regenzeit statt. Balzende Grauastrilde zeigen unter anderem eine Halmbalz, bei der das Männchen einen Halm oder ersatzweise eine Feder im Schnabel trägt und vor dem Weibchen tanzt. Auch das Weibchen kann den Halmtanz vorführen, singt dabei aber anders als das Männchen nicht.
Grauastrilde sind Freibrüter, die ihr kugeliges Nest meist am Boden im Gebüsch bauen. Für ihr Nest verbauen die Vögel feines Gras, Bast, Kokosfasern und Pflanzenwolle sowie Federn. Das Weibchen legt drei bis fünf Eier. Die Brutdauer beträgt zwischen 12 und 14 Tagen. Grauastrilde sind die Wirtsvögel der Dominikanerwitwe. Es handelt sich dabei um einen sehr spezialisierten Brutparasitismus. Die Dominikanerwitwe legt jeweils nur ein Ei in ein Nest von Grauastrilden. Die Jungen der Dominikanerwitwe wachsen gemeinsam mit ihren Stiefgeschwistern auf.
Grauastrilde werden schon sehr lange als Ziervogel gehalten. Die genaue Haltungsgeschichte lässt sich nicht mehr nachverfolgen, jedoch waren sie schon um die Mitte des 18. Jahrhunderts in Europa bekannt. Der Ornithologe Louis Pierre Vieillot nennt sie zu Beginn des 19. Jahrhunderts häufiger und bezeichnet sie als einen Vogel, der bei Prachtfinkenliebhabern sehr beliebt war. Vor und nach dem Ersten Weltkrieg war der Grauastrild sogar einer der am häufigsten nach Europa importierten Prachtfinken. Meist wurden sie über Marseille eingeführt.[4]
Der Grauastrild gilt als eine Art, die sehr zutraulich wird und ausgesprochen robust ist. Wie kaum ein anderer afrikanischer Prachtfink überstand der Grauastrild den Fang, Transport und die Eingewöhnung im Käfig. Das hat dazu geführt, dass er in Europa nur selten für den Handel nachgezogen wurde. Das hat sich erst in den letzten Jahrzehnten geändert.[5]
Der Grauastrild (Estrilda troglodytes), auch Grauer Astrild genannt, ist eine afrikanische Art aus der Familie der Prachtfinken. Es werden keine Unterarten für diese Astrildenart unterschieden. Der Jemenastrild, der in älterer Literatur als Unterart des Grauastrilden geführt wird, wird mittlerweile als eigenständige Art anerkannt. Gemeinsam mit dem Schwarzzügelastrild und dem Zügelastrild bildet der Grauastrild eine Allospezies, deren Verbreitungsgebiete sich berühren, aber nicht überschneiden.
The black-rumped waxbill (Estrilda troglodytes) is a common species of estrildid finch found in Southern Africa. It has an estimated global extent of occurrence of 2,000,000 km2.
It is found in Benin, Burkina Faso, Cameroon, Central African Republic, Chad, The Democratic Republic of the Congo, Côte d'Ivoire, Eritrea, Ethiopia, France (introduced by Guadeloupe), Gambia, Ghana, Guadeloupe, Guinea, Kenya, Liberia, Mali, Mauritania, Niger, Nigeria, Portugal (introduced), Puerto Rico, Senegal, Sudan, Togo, Uganda, United States (introduced in Puerto Rico) and Virgin Islands (possibly extirpated). And recently witnessed (on 20 September 2019) by a bird watcher Santhana Srinivasan on Kingdom of Bahrain. The status of the species is evaluated as Least Concern.
Origin and phylogeny has been obtained by Antonio Arnaiz-Villena et al..[2] Estrildinae may have originated in India and dispersed thereafter (towards Africa and Pacific Ocean habitats).
The black-rumped waxbill (Estrilda troglodytes) is a common species of estrildid finch found in Southern Africa. It has an estimated global extent of occurrence of 2,000,000 km2.
It is found in Benin, Burkina Faso, Cameroon, Central African Republic, Chad, The Democratic Republic of the Congo, Côte d'Ivoire, Eritrea, Ethiopia, France (introduced by Guadeloupe), Gambia, Ghana, Guadeloupe, Guinea, Kenya, Liberia, Mali, Mauritania, Niger, Nigeria, Portugal (introduced), Puerto Rico, Senegal, Sudan, Togo, Uganda, United States (introduced in Puerto Rico) and Virgin Islands (possibly extirpated). And recently witnessed (on 20 September 2019) by a bird watcher Santhana Srinivasan on Kingdom of Bahrain. The status of the species is evaluated as Least Concern.
La estrilda culinegra o pico de coral de lomo negro (Estrilda troglodytes)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Estrildidae nativa de África.
Su hábitat natural se extiende por una franja que atraviesa África de este a oeste entre el Sahel y las selvas tropicales, con una extenciónde 2.000.000 km². Se puede encontrar en Benín, Burkina Faso, Camerún, República Centroafricana, Chad, República Democrática del Congo, Costa de Marfil, Eritrea, Etiopía, Gambia, Ghana, Guinea, Kenia, Liberia, Malí, Mauritania, Níger, Nigeria, Senegal, Sudán, Togo y Uganda. Ha sido introducido en Portugal, España, Francia, Guadalupe, Puerto Rico, EE. UU. e Islas Vírgenes (posiblemente extinto)
Debido a su potencial colonizador y constituir una amenaza grave para las especies autóctonas, los hábitats o los ecosistemas, esta especie ha sido catalogada en el Catálogo Español de Especies exóticas Invasoras, aprobado por Real Decreto 630/2013, de 2 de agosto, estando prohibida en España su introducción en el medio natural, posesión, transporte, tráfico y comercio.
La estrilda culinegra o pico de coral de lomo negro (Estrilda troglodytes) es una especie de ave paseriforme de la familia Estrildidae nativa de África.
Estrilda troglodytes Estrilda generoko animalia da. Hegaztien barruko Estrildidae familian sailkatua dago.
Estrilda troglodytes Estrilda generoko animalia da. Hegaztien barruko Estrildidae familian sailkatua dago.
Sahelinvahanokka (Estrilda troglodytes)[2] on loistopeippojen heimoon kuuluva varpuslintu.
Sahelinvahanokkaa tavataan luonnonvaraisena Afrikassa Länsi-Afrikasta Keski-Afrikan kautta Eritreaan ja Keniaan ulottuvalla alueella. Lajin kannankehitys on vakaa, ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Sahelinvahanokka (Estrilda troglodytes) on loistopeippojen heimoon kuuluva varpuslintu.
Estrilda troglodytes
L'Astrild cendré ou Bec de corail (Estrilda troglodytes) est une espèce de passereau de petite taille appartenant à la famille des Estrildidae.
L'Astrild cendré est un oiseau de petite taille (environ 9 à 10 cm), au corps compact et à la queue fine. Il est doté d'un bec fort de couleur rouge corail. Une raie rouge part du bec, passe au niveau de l'œil marron et se termine dans la région auriculaire. Le corps est gris brun avec de légères ondulations sur les flancs et le ventre. Le bas de celui-ci est rougeâtre. La queue est noire bordée de clair. Les parties inférieures sont blanchâtres à reflets roses. Les pattes sont gris foncé[1] ou marron.
Le mâle a le ventre plus rose que celui de la femelle et est un peu plus gros.
Ces oiseaux se déplacent en bandes de vingt à trente individus et les couples se forment pour la vie.
La femelle pond six a huit œufs, à raison de trois à quatre couvées dans l'année.
Cet oiseau vit en Afrique du Sénégal au Soudan et au nord de l'Éthiopie. Cette espèce peuple les milieux semi-arides et les marais.
Estrilda troglodytes
L'Astrild cendré ou Bec de corail (Estrilda troglodytes) est une espèce de passereau de petite taille appartenant à la famille des Estrildidae.
Il becco di corallo (Estrilda troglodytes (Lichtenstein, 1823)) è un uccello passeriforme della famiglia degli Estrildidi[2].
Il becco di corallo ha il piumaggio brunastro con la coda quasi nera. Le zampe sono grigio chiaro mentre il becco è rosso-arancio (corallo, appunto).
Dal becco si estende una banda rossa che attraversa l'occhio, dalle dimensioni di questa banda si è in grado di distinguerne il sesso in quanto nella femmina è leggermente più corta.[3]
Di lunghezza tra i 9 e i 10 cm.[3]
L'accoppiamento avviene all'interno del nido dove la femmina depone tra le 3 e le 8 uova. La cova viene effettuata da entrambi durante il giorno e solo dalla femmina durante la notte.
I piccoli nascono in soli 12 giorni di incubazione e lasciano il nido a 18 giorni di vita. Già a due settimane dalla nascita è possibile distinguere i maschi dai loro primi cinguettii.[3]
L'habitat di elezione di questa specie è la steppa asciutta dell'Africa orientale e occidentale.[3]
Viene allevato e riprodotto con successo in cattività come uccello ornamentale fin dal XVIII secolo[4].
Il becco di corallo (Estrilda troglodytes (Lichtenstein, 1823)) è un uccello passeriforme della famiglia degli Estrildidi.
Het napoleonnetje (Estrilda troglodytes) is een klein vogeltje uit de familie van de prachtvinken (Estrildidae), oorspronkelijk afkomstig uit West- en Midden-Afrika.
De totale lengte van kop tot puntje van de staart is 10 centimeter en de vogel weegt 6,9 tot 8,2 g.[2] De bovenzijde van het napoleonnetje is grijsbruin, de vleugels hebben donkerbruine lijnen. De onderzijde is wat lichter grijsbruin met iets roze, achter op de buik rozerood. De snavel en de oogstreep zijn rood en de staart bruin met zwart en de stuit bijna wit. Hij lijkt wel wat op het Sint Helenafazantje, maar is minder scherp getekend en is ook wat kleiner. De geslachten zijn bijna niet van elkaar te onderscheiden, het vrouwtje (de pop) is over het algemeen iets fletser van kleur.
Het napoleonnetje komt voor in de gordel van savanne- en steppegebieden van West-Afrika, van Senegal en Gambia tot in Oeganda en Ethiopië. Het leeft daar soms in grote groepen met andere prachtvinken in een habitat dat bestaat uit droge grasvlakten, met hier en daar begroeiing, met dichte bosjes, doornig struikgewas en aan de voet van geïsoleerde rotsheuvels.[2]
Ontsnapte kooivogels hebben verwilderde populaties gevormd in Japan, op Hawaï en in het Caraïbisch gebied. In Japan zijn mogelijk al 10.000 broedparen aanwezig.[2][1]
Water is er altijd direct in de buurt te vinden, nooit verder dan ongeveer een halve kilometer van de nesten verwijderd. De nestjes worden op ongeveer 25-35 centimeter vanaf de grond gemaakt in laag dichtbegroeid kreupelhout. Het wordt gebouwd van fijne materialen, kogelvormig met een insluipgang van ongeveer 15 a 20 centimeter. In hun natuurlijke omgeving is dit pure noodzaak, omdat er in deze droge streken veel eierdieven zijn, zoals kleine knaagdiertjes. De nestelperiode valt in november/december. Het aantal nakomelingen is 7 a 8 stuks per twee nesten. Wegens de grote aantallen is er een geregelde import van dit zeer vreedzame vogeltje. Het voedsel voor de jongen bestaat de eerste 8 dagen uit enkel en alleen insecten, daarna worden er zaden aan toegevoegd en zodra ze het nest verlaten, bestaat het voedsel voor zeker 80% uit zaden.
De grootte van de Afrikaanse populaties is niet gekwantificeerd. De vogel is wijdverspreid en plaatselijk algemeen. Om deze redenen staat deze prachtvink als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Deze levendige vogels zijn heel gemakkelijk te houden in een gemengde (buiten)volière. Ze gaan probleemloos om met andere vogels en soortgenoten. Zelfs tijdens de kweekperiode maken ze zelden ruzie. Het zijn geen tere vogeltjes maar ze kunnen niet tegen vorst en moeten ’s winters dus in een verwarmd hok of binnen gehouden worden.
Het menu bestaat uit een zaadmengsel voor tropische vogels, trosgierst en onkruidzaden. Tijdens de kweekperiode ook kleine insecten en eivoer. Water, maagkiezel en grit moeten natuurlijk altijd ter beschikking staan.
Bronnen, noten en/of referentiesHet napoleonnetje (Estrilda troglodytes) is een klein vogeltje uit de familie van de prachtvinken (Estrildidae), oorspronkelijk afkomstig uit West- en Midden-Afrika.
Gråastrild er en fugl i gruppen Estrilda i familien astrilder. Den forekommer i Benin, Burkina Faso, Burundi, Den sentralafrikanske republikk,Den demokratiske republikken Kongo, Elfenbenskysten, Eritrea, Etiopia, Gambia, Ghana, Guadeloupe, Guinea, Kamerun, Liberia, Mali, Mauritania, Niger, Nigeria, Senegal, Sudan, Togo og Uganda.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Gråastrild er en fugl i gruppen Estrilda i familien astrilder. Den forekommer i Benin, Burkina Faso, Burundi, Den sentralafrikanske republikk,Den demokratiske republikken Kongo, Elfenbenskysten, Eritrea, Etiopia, Gambia, Ghana, Guadeloupe, Guinea, Kamerun, Liberia, Mali, Mauritania, Niger, Nigeria, Senegal, Sudan, Togo og Uganda.
Astryld czarnorzytny (Estrilda troglodytes) – ptak z rodziny Astryldów.
U tego gatunku nie występuje dymorfizm płciowy. Posiada gruby, czerwony dziób oraz ciemnoszare ciemię i czoło. Przez pokrywy uszne, aż na kark biegnie ciemnoczerwony pasek. Podbródek gardło i boki głowy są białe. Pierś oraz brzuch mają kolor łososiowy. Podbrzusze, kuper i pokrywy podogonowe białe. Sterówki czarne, dosyć długie i zaostrzone[1]. Nogi krótkie, różowe. Skrzydła o kolorze szarym. Młode podobne do osobników dorosłych, lecz nie mają czerwonego paska na głowie i posiadają czarny dziób.
Astryld czerwonorzytny występuje na terenach ciągnących się od Senegalu do Ugandy i Etiopii[1]. Zamieszkuje sawanny, bagna, pola ryżowe oraz zarośla położone nad wodą. Żyje w parach[2].
Samica składa od 2 do 7 małych, białych jaj. Inkubacja trwa 14 dni i wysiadują je obu rodziców. Porost piór u piskląt trwa od 17 do 21 dni[2].
Jest to żywy i aktywny gatunek nadający się do dużych klatek oraz wolier. Przyjazny wobec innych Astryldów. Samica wykorzystuje budkę lęgową lub buduje kuliste gniazdo w krzakach. Jesienią i zimą muszą być trzymane w temperaturze 25 stopni[2]. Można mu podawać drobnoziarniste proso, kanar, murzynek, włóśnicę ber, kiełki i nasiona traw oraz chwastów. Je także żwirek i żywy pokarm. W okresie lęgowym trzeba odizolować poszczególne pary od siebie.
Svartgumpad astrild[2] (Estrilda troglodytes) är en afrikansk tätting i familjen astrilder som även införts av människan i flera länder världen över.[3]
Svartgumpad astrild är en liten (10 cm) tätting, mycket lik helenaastrilden (Estrilda astrild) med lysande röd näbb och ögonmask. Den är dock blekare och prydligare tecknad, med karakteristisk kolsvart övergump och stjärt, den senare även med vita kanter. Ovansidan är grå med svag bandning, medan undersidan ljus skärbeige (vitare på strupen). Ungfågeln är mattare, med svartaktig näbb och en mörk, suddig ögonmask. Lätet är ett metalliskt, högljutt tjippande. Sången liknar lätet, men är mer dämpad och avslutas med långa, uppböjda "soyiiiii".[4]
Fågeln förekommer i norra Afrika i ett band strax söder om Sahara, från södra Mauretanien, Senegal och Gambia österut till södra Sudan, Sydsudan, Eritrea, Uganda och västra Kenya.[3] Sentida fynd finns också från Tanzania.[5] Arten har införts av människan och etablerat frilevande populationer i Puerto Rico, Guadeloupe och Martinique i Västindien, i Hawaiiöarna samt i Japan.[6] Häckning har även skett vid flertalet tillfällen i Spanien, men där är populationen ännu inte stabil. Arten behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.
Svartgumpad astrild hittas i gräsrikt skogslandskap, täta snår och torra gräsmarker. Den lever av olika sorters gräs- och örtfrön, men även små insekter som termiter. Fågeln häckar mellan juli och december i Senegal och Gambia, mellan juni och juli i Sudan. Arten är stannfågel.[6]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling och tros inte vara utsatt för något substantiellt hot.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som vida spridd men lokalt förekommande.[7]
På svenska har fågeln även kallats grå astrild.
Wikispecies har information om Estrilda troglodytes.
Wikimedia Commons har media som rör svartgumpad astrild.
Svartgumpad astrild (Estrilda troglodytes) är en afrikansk tätting i familjen astrilder som även införts av människan i flera länder världen över.
Estrilda troglodytes là một loài chim trong họ Estrildidae.[2]
Estrilda troglodytes là một loài chim trong họ Estrildidae.
Estrilda troglodytes (Lichtenstein, 1823)
Охранный статус
Се́рый астрильд[1] (лат. Estrilda troglodytes) — птица семейства вьюрковых ткачиков отряда воробьинобразных.
Длина тела 9-10 см. У самца верхняя часть тела серо-коричневая с нечёткими поперечными полосами, верхние кроющие хвоста и рулевые чёрные. Щёки серые, горло и зоб светлого серо-коричневого цвета с розоватым или розовым оттенком. Уздечка и полоска, проходящая через глаз, красные. Нижняя часть тела светло-серая, грудь с розовым, а бока с коричневым оттенком. Крыло серо-коричневое, подхвостье и нижние кроющие хвоста белые. Клюв тёмно-красный, радужка коричневая, ноги коричневые.
Самка окрашена так же, лишь несколько бледнее и слабее выражен или отсутствует совсем розовый оттенок. У самца же розовый цвет становится наиболее интенсивным в брачный период.
Областью распространения серого астрильда является узкая полоса вдоль южных границ пустыни Сахара, протянувшаяся с востока на запад от Эфиопии до Сенегала и Гамбии. В Бразилии в окрестностях Рио-де-Жанейро и Сан-Паулу существует поселение, образовавшееся из птиц, вылетевших из клеток на свободу.
Населяют сухие степи, поросшие кустарником, встречаются в холмистой местности до высоты 2000 м над ур. моря, иногда в больших количествах. С удовольствием селятся в низком колючем кустарнике и в высокой траве по берегам временных рек и в болотистой местности.
Песня самца незатейливая, состоит из дву- или трёхсложного «питьюи-питьюи» или «тьюи-тьюи-тюи».
Гнёзда строят на земле у основания куста или у большого пучка травы, а иногда и в самом кустарнике низко над землёй. Гнездо строят оба партнёра. Самка откладывает 3—8 яиц, на которых, чередуясь в течение дня, сидят оба родителя. Ночью сидит только самка, а самец ночует в пристройке или на веточке перед гнездом. Насиживание длится 11 дней. У вылупившихся птенцов жёлтая кожа, покрытая редким голубоватым пушком. Молодые птицы покидают гнездо через 17-18 дней уже хорошо оперёнными.
Впервые в Европу были ввезены ещё в середине в XVIII века. Серые астрильды всегда бодры, хорошо уживаются с другими видами астрильдовых и весьма популярны у европейских любителей.
Се́рый астрильд (лат. Estrilda troglodytes) — птица семейства вьюрковых ткачиков отряда воробьинобразных.
黑腰梅花雀（学名：Estrilda troglodytes），是梅花雀科梅花雀属的一种，分布于科特迪瓦、埃塞俄比亚、几内亚比绍、厄立特里亚、贝宁、塞内加尔、乍得、马里、波多黎各（引进种）、毛里塔尼亚、美国、喀麦隆、马提尼克（引进种）、尼日尔、维尔京群岛（引进种）、加纳、中非共和国、尼日利亚、利比里亚、肯尼亚、刚果民主共和国、几内亚、冈比亚、葡萄牙（引进种）、苏丹、布基纳法索、多哥和乌干达。全球活动范围约为1,960,000平方千米。该物种的保护状况被评为无危。
黑腰梅花雀的平均体重约为6.1克。栖息地包括干燥的稀树草原、耕地和亚热带或热带的（低地）干燥疏灌丛。
黑腰梅花雀（学名：Estrilda troglodytes），是梅花雀科梅花雀属的一种，分布于科特迪瓦、埃塞俄比亚、几内亚比绍、厄立特里亚、贝宁、塞内加尔、乍得、马里、波多黎各（引进种）、毛里塔尼亚、美国、喀麦隆、马提尼克（引进种）、尼日尔、维尔京群岛（引进种）、加纳、中非共和国、尼日利亚、利比里亚、肯尼亚、刚果民主共和国、几内亚、冈比亚、葡萄牙（引进种）、苏丹、布基纳法索、多哥和乌干达。全球活动范围约为1,960,000平方千米。该物种的保护状况被评为无危。
黑腰梅花雀的平均体重约为6.1克。栖息地包括干燥的稀树草原、耕地和亚热带或热带的（低地）干燥疏灌丛。
カエデチョウ（楓鳥、学名：Estrilda troglodytes）は、スズメ目カエデチョウ科に分類される鳥。
アフリカ東部。
1960年代から日本に愛玩用飼鳥として移入され、繁殖が確認されている。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。 
