Qarıldaq (lat. Nycticorax Forst., 1817) cinsi Quşlar (Aves) sinfinin Vağlar (Ardeidae) fəsiləsinə, Leyləkkimilər (Ciconiiformes) dəstəsinə aiddir[1].
Azərbaycanda Qarıldaq cinsinə 1 növ daxildir:
Qaraboyun maygülü
Kiçik danquşcuq
Böyük maygülü
Bozyanaq maygülü
Adi qarıldaq
Black-crowned Night-Heron Nycticorax nycticorax (Linnaeus, 1758)
1. Azərbaycanın heyvanlar aləmi. III cild, Onurğalılar. Bakı: "Elm", 2004.-620 səh.
Qarıldaq (lat. Nycticorax Forst., 1817) cinsi Quşlar (Aves) sinfinin Vağlar (Ardeidae) fəsiləsinə, Leyləkkimilər (Ciconiiformes) dəstəsinə aiddir.
Nycticorax a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ kerc'heized-noz, krouet e 1817 gant an naturour saoz Thomas Ignatius Maria Forster (1789-1860).
Daou spesad, bev c'hoazh, a ya d'ober ar genad hiziv an deiz :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Nycticorax a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ kerc'heized-noz, krouet e 1817 gant an naturour saoz Thomas Ignatius Maria Forster (1789-1860).
Nycticorax és un gènere d'ocells de la família dels ardèids. Aquests martinets de nit, s'estenen per les zones humides de gran part del món. Als Països Catalans està present l'espècie més estesa entre elles.
Se n'han descrit dues espècies vives dins aquest gènere [1] a les que s'han afegit altres extintes en època històrica, que eren pròpies d'algunes illes de l'Oceà Índic.
Nycticorax és un gènere d'ocells de la família dels ardèids. Aquests martinets de nit, s'estenen per les zones humides de gran part del món. Als Països Catalans està present l'espècie més estesa entre elles.
Die Nycticorax sind eine Reihergattung, die zur Tribus der Nachtreiher gehören. Der Name „Nycticorax“ leitet sich aus dem Griechischen für „Nachtrabe“ ab und bezieht sich auf die überwiegend nachts stattfindende Nahrungssuche dieser Reiher. Der Nachtreiher, die in Europa bekannteste Art dieser Gattung, hat außerdem einen rabenähnlich rauen Ruf.
Die Nycticorax-Reiher sind mittelgroße Reiher. Ihre enge Verwandtschaft wird vor allem bei juvenilen Vögeln sichtbar. Die Jungvögel haben bei allen drei Arten fleckenförmige Längsstreifen auf den Flügeln. Besonders ausgeprägt ist die Ähnlichkeit zwischen Jungvögeln der Arten Rotrückenreiher und Nachtreiher. Bei diesen beiden Arten findet sich ein ausgeprägtes Fleckenmuster in Längsstreifen auf dem gesamten Körpergefieder.
Alle drei Arten haben einen schwarzen Oberkopf mit einem weißen Oberschopf. Der Weißrückenreiher und der Nachtreiher weisen ein überwiegend graues Gefieder auf und rötliche Iris. Der Rotrückenreiher hat davon abweichend einen kastanienbraunen Rücken und ebensolche Flügel. Hals und Kopfseiten sind dagegen ockerfarben.
Der Nachtreiher hat unter den drei rezenten Arten das größte Verbreitungsgebiet. Er kommt in der gemäßigten und tropischen Zone in Nord- und Südamerika, Europa, Afrika und Asien vor. Das Verbreitungsgebiet des Rotrückenreihers liegt in Indonesien, Neuguinea, den Philippinen, Palau, Mikronesien, Neukaledonien, dem Bismarck-Archipel, den Salomonen-Inseln, Australien und Neuseeland. Der Weißrückenreiher dagegen kommt in Afrika südlich der Sahara vor. Er ist ein einzelgängerischer Reiher, der in seinem Lebensraum auf tropische Wälder beschränkt ist. Der Rotrückenreiher dagegen ist eine verhältnismäßig anpassungsfähige Art, der sich auch urbane Lebensräume erschlossen hat. Auch der Nachtreiher ist eine ausgesprochen anpassungsfähige Art und brütet in Chile noch in Höhenlagen von 4.800 Höhenmeter.[1] Er kommt sehr häufig in Lebensräumen vor, die stark durch den Menschen geprägt sind. So findet er in Gebieten mit Reisfeldern dort bis zu 96 Prozent seiner Nahrung. Während der Weißrückenreiher ein Standvogel ist, ziehen sowohl beim Nacht- als auch beim Rotrückenreiher Teile der Population nach der Fortpflanzungszeit.
Früher wurden auch die Reiher der Gattungen Nyctanassa und Gorsachius zur Gattung Nycticorax gezählt. Heute besteht jedoch Konsens, dass diese Arten eigenen Gattungen zugeordnet werden. Insgesamt gehören noch drei rezente Arten zur Gattung. Mehrere Arten sind mittlerweile ausgestorben:
1999 wurde der Asteroid (8753) Nycticorax nach der Gattung benannt.[2]
Die Nycticorax sind eine Reihergattung, die zur Tribus der Nachtreiher gehören. Der Name „Nycticorax“ leitet sich aus dem Griechischen für „Nachtrabe“ ab und bezieht sich auf die überwiegend nachts stattfindende Nahrungssuche dieser Reiher. Der Nachtreiher, die in Europa bekannteste Art dieser Gattung, hat außerdem einen rabenähnlich rauen Ruf.
Nycticorax is a genus of night herons. The name Nycticorax means "night raven" and derives from the Ancient Greek νύκτος, nuktos "night" and κοραξ, korax, "raven". It refers to the largely nocturnal feeding habits of this group of birds, and the croaking crow-like call of the best known species, the black-crowned night heron.[1]
These are medium-sized herons which often are migratory in the colder parts of their ranges.
Adults are short-necked, relatively short-legged and stout herons; the two extant species both have a black crown and a whitish belly, while the wings, chest, neck and auriculars are grey or rufous depending on the species. Young birds are brown, flecked with white and grey, and are quite similar to each other in the extant species. At least some of the extinct Mascarenes taxa appear to have retained this juvenile plumage in adult birds.
Night herons nest in colonies on platforms of sticks in a group of trees, or on the ground in protected locations such as islands or reed beds. Three to eight eggs are laid.
They stand at the water's edge, and wait to ambush prey, mainly at night. They primarily eat small fish, crustaceans, frogs, aquatic insects, and small mammals. During the day they rest in trees or bushes.
The genus Nycticorax was introduced in 1817 by the English naturalist Thomas Forster to accommodate the black-crowned night heron.[2][3] The epithet nycticorax is from Ancient Greek and combines nux, nuktos meaning "night" and korax meaning "raven". The word was used by authors such as Aristotle and Hesychius of Miletus for a "bird of ill omen", perhaps an owl. The word was used by the Swiss naturalist Conrad Gessner in 1555 and then by subsequent authors for the black-crowned night heron.[4][5]
The genus now contains just two species.[6]
In addition to the species listed below, the night herons of the genera Nyctanassa and Gorsachius were formerly placed in Nycticorax.[3]
In addition, the following taxa are known from fossil bones:
Nycticorax is a genus of night herons. The name Nycticorax means "night raven" and derives from the Ancient Greek νύκτος, nuktos "night" and κοραξ, korax, "raven". It refers to the largely nocturnal feeding habits of this group of birds, and the croaking crow-like call of the best known species, the black-crowned night heron.
These are medium-sized herons which often are migratory in the colder parts of their ranges.
Adults are short-necked, relatively short-legged and stout herons; the two extant species both have a black crown and a whitish belly, while the wings, chest, neck and auriculars are grey or rufous depending on the species. Young birds are brown, flecked with white and grey, and are quite similar to each other in the extant species. At least some of the extinct Mascarenes taxa appear to have retained this juvenile plumage in adult birds.
Night herons nest in colonies on platforms of sticks in a group of trees, or on the ground in protected locations such as islands or reed beds. Three to eight eggs are laid.
They stand at the water's edge, and wait to ambush prey, mainly at night. They primarily eat small fish, crustaceans, frogs, aquatic insects, and small mammals. During the day they rest in trees or bushes.
Nycticorax estas genro de noktardeoj. La nomo Nycticorax devenas el la grekaj vortoj por “nokta korako” kaj aludas al la tre noktulaj manĝokutimoj de tiu grupo de birdoj, kaj al la kvaka korakeca alvoko de la plej bone konata specio el la genro, nome la Noktardeo.
Temas pri mezgrandaj ardeoj kiuj ofte estas migrantaj en plej malvarmaj partoj de siaj teritorioj,
Plenkreskuloj havas mallongajn kolojn, relative mallongajn krurojn kaj fortikajn korpojn; ambaŭ nunaj specioj havas nigran kronon kaj blankecan ventron, dum la flugiloj, brusto, kolo kaj orelareoj estas grizaj aŭ ruĝecbruna depende de la specio. Junuloj estas brunaj, makulece je blankaj kaj griza, kaj estas tre simila unu de la alia nuna specio. Almenaŭ kelkaj el la formortintaj taksonoj el la Maskarenoj ŝajne plutenis tiun junulan plumaron en plenkreskuloj.
Noktardeoj nestumas en kolonioj nome en platformoj el bastonetoj en grupo de arboj, aŭ surgrunde en protektitaj lokoj kiaj ĉe insuloj aŭ kareksejoj. La ino demetas 3-8 ovojn.
Ili staras ĉe la akvobordo, kaj atendas gvatante predon, ĉefe nokte. Ili manĝas ĉefe malgrandajn fiŝojn, krustulojn, ranojn, akvajn insektojn, kaj malgrandajn mamulojn. Dumtage ili ripozas en arboj aŭ inter arbustoj.
Aldone al la specioj listitaj sube, la noktardeoj de la genroj Nyctanassa kaj Gorsachius estis iam lokitaj en Nycticorax, sed nune ĉiuj ĉefaj fakuloj konsideras ilin separate.
Aldone, oni konas la jenajn taksonojn el fosiliaj ostoj:
Nycticorax estas genro de noktardeoj. La nomo Nycticorax devenas el la grekaj vortoj por “nokta korako” kaj aludas al la tre noktulaj manĝokutimoj de tiu grupo de birdoj, kaj al la kvaka korakeca alvoko de la plej bone konata specio el la genro, nome la Noktardeo.
Temas pri mezgrandaj ardeoj kiuj ofte estas migrantaj en plej malvarmaj partoj de siaj teritorioj,
Plenkreskuloj havas mallongajn kolojn, relative mallongajn krurojn kaj fortikajn korpojn; ambaŭ nunaj specioj havas nigran kronon kaj blankecan ventron, dum la flugiloj, brusto, kolo kaj orelareoj estas grizaj aŭ ruĝecbruna depende de la specio. Junuloj estas brunaj, makulece je blankaj kaj griza, kaj estas tre simila unu de la alia nuna specio. Almenaŭ kelkaj el la formortintaj taksonoj el la Maskarenoj ŝajne plutenis tiun junulan plumaron en plenkreskuloj.
Noktardeoj nestumas en kolonioj nome en platformoj el bastonetoj en grupo de arboj, aŭ surgrunde en protektitaj lokoj kiaj ĉe insuloj aŭ kareksejoj. La ino demetas 3-8 ovojn.
Ili staras ĉe la akvobordo, kaj atendas gvatante predon, ĉefe nokte. Ili manĝas ĉefe malgrandajn fiŝojn, krustulojn, ranojn, akvajn insektojn, kaj malgrandajn mamulojn. Dumtage ili ripozas en arboj aŭ inter arbustoj.
Nycticorax es un género de aves pelecaniformes de la familia Ardeidae.[1][2] Se distribuyen por América, Eurasia y Oceanía. El término Nycticorax proviene de la combinación de las palabras griegas nyktos (noche) y korax (cuervo). Hace referencia a los hábitos nocturnos del grupo, y los graznidos, similares a los del cuervo, de la especie más difundida, el martinete común.[3]
El género contiene dos especies vivas y varias extintas:[4]
Además de las especies enumeradas, se incluyeron durante mucho tiempo en el género Nycticorax las especies de los géneros Nyctanassa y Gorsachius, aunque hoy en día se consideran géneros independientes.
Nycticorax es un género de aves pelecaniformes de la familia Ardeidae. Se distribuyen por América, Eurasia y Oceanía. El término Nycticorax proviene de la combinación de las palabras griegas nyktos (noche) y korax (cuervo). Hace referencia a los hábitos nocturnos del grupo, y los graznidos, similares a los del cuervo, de la especie más difundida, el martinete común.
Yöhaikarat (Nycticorax) on haikaroiden heimoon kuuluva haikaralintusuku. Yöhaikaroiden sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan kaksi lajia. Suvun useita lajeja on kuollut sukupuuttoon.
Yöhaikarat (Nycticorax) on haikaroiden heimoon kuuluva haikaralintusuku. Yöhaikaroiden sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan kaksi lajia. Suvun useita lajeja on kuollut sukupuuttoon.
Le genre Nycticorax regroupe des échassiers de la famille des Ardeidés que les anglophones nomment night-herons, soit hérons de nuit.
La classification des espèces du genre est discutée et varie en nombre selon les auteurs.
D'après la classification de référence (version 3.1, 2012) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Parmi celles-ci, quatre espèces sont éteintes.
Le genre Nycticorax regroupe des échassiers de la famille des Ardeidés que les anglophones nomment night-herons, soit hérons de nuit.
Le nitticore (Nycticorax T. Forster, 1817) sono un genere di uccelli appartenente alla famiglia degli Ardeidi, la famiglia degli aironi.
Il nome Nycticorax viene dal greco e significa corvo notturno. Le nitticore hanno infatti abitudini prevalentemente notturne.
La famiglia degli Ardeidi, tradizionalmente inserita nell'ordine dei Ciconiiformes, viene attualmente attribuita dall'IOC (International Ornithologists' Union) all'ordine dei Pelecaniformes[1].
Al genere Nycticorax appartengono due specie viventi:[1]
Ricordiamo inoltre le seguenti specie estinte in tempi recenti:[1]
A quest'elenco vanno aggiunte alcune specie fossili quali Nycticorax fidens del Miocene (USA), Nycticorax kalavikai (nitticora di Niue), di cui sono stati ritrovati fossili vecchi di 3600-5300 anni nell'isola di Niue[6] (l'estinzione potrebbe precedere l'arrivo dell'uomo nell'isola) nonché alcune specie estinte non ancora battezzate, trovate nelle isole Tonga, nelle isole Cook e in Egitto (le prime di epoca preistorica, l'ultima dell'Oligocene).
Le seguenti specie viventi sono oggi generalmente attribuite ad altri generi affini:[1]
Le nitticore (Nycticorax T. Forster, 1817) sono un genere di uccelli appartenente alla famiglia degli Ardeidi, la famiglia degli aironi.
Il nome Nycticorax viene dal greco e significa corvo notturno. Le nitticore hanno infatti abitudini prevalentemente notturne.
Nakts gārņi, nakts gārņu ģints (Nycticorax) ir viena no gārņu dzimtas (Ardeidae) ģintīm, kas pieder gārņu apakšdzimtai (Ardeinae). Nakts gārņu ģintī ir 2 mūsdienās dzīvojošas sugas.
Nakts gārņu zinātniskais nosaukums Nycticorax grieķu valodā nozīmē nakts krauklis. Ar kraukli tas tiek salīdzināts tādēļ, ka ģints pazīstamākajai sugai nakts gārnim sauciens atgādina kraukļa ķērcienu, un nakts gārnis ir aktīvs naktī. Ziemeļos dzīvojošās populācijas ir daļēji migrējošas. Nakts gārnim ir ļoti plašs izplatības areāls, tas sastopams visos kontinentos, izņemot Antarktīdu.[1] Otra ģints suga rudais nakts gārnis sastopama Dienvidaustrumāzijā[2] un Austrālijā.[3]
Latvijā nakts gārnim (Nycticorax nycticorax) ir tikai 3 novērojumi - 1862., 1901. un 2015.gadā[4]
Nakts gārņi ir vidēji lieli putni, ar relatīvi īsām kājām un kaklu. To ķermenis ir kompakti veidots. Abām mūsdienu sugām ir melni cekuli, gaišas pavēderes, bet spārni, krūtis, kakls ir pelēki vai rudi. Nakts gārņi ligzdo kolonijās kokos vai niedrājos uz zemes aizsargātās vietās, piemēram, salās. Kā visi gārņu dzimtas putni tie barojas ar zivīm, vēžveidīgajiem, vardēm, kukaiņiem un nelieliem zīdītājiem. Dienas laikā tie atpūšas kokos, bet medīt dodas nakts laikā.
Nakts gārņi, nakts gārņu ģints (Nycticorax) ir viena no gārņu dzimtas (Ardeidae) ģintīm, kas pieder gārņu apakšdzimtai (Ardeinae). Nakts gārņu ģintī ir 2 mūsdienās dzīvojošas sugas.
Nakts gārņu zinātniskais nosaukums Nycticorax grieķu valodā nozīmē nakts krauklis. Ar kraukli tas tiek salīdzināts tādēļ, ka ģints pazīstamākajai sugai nakts gārnim sauciens atgādina kraukļa ķērcienu, un nakts gārnis ir aktīvs naktī. Ziemeļos dzīvojošās populācijas ir daļēji migrējošas. Nakts gārnim ir ļoti plašs izplatības areāls, tas sastopams visos kontinentos, izņemot Antarktīdu. Otra ģints suga rudais nakts gārnis sastopama Dienvidaustrumāzijā un Austrālijā.
Latvijā nakts gārnim (Nycticorax nycticorax) ir tikai 3 novērojumi - 1862., 1901. un 2015.gadā
Nycticorax is een geslacht van vogels uit de familie reigers (Ardeidae).
Het geslacht kent de volgende soorten:[1]
Nycticorax (typiske natthegrer) er ei slekt i hegrefamilien (Ardeidae) og består av fem arter (hvorav tre er utdødd) med mellomstore pelikanfugler (Pelecaniformes).
Inndelingen under følger HBW Alive og er i henhold til Martínez-Vilalta & Motis (2018).[1] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008, 2017).[2][3] Navn og beskrivelser i parentes er ikke offisielle, men kun foreløpige beskrivelser.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Nycticorax (typiske natthegrer) er ei slekt i hegrefamilien (Ardeidae) og består av fem arter (hvorav tre er utdødd) med mellomstore pelikanfugler (Pelecaniformes).
Multimedia w Wikimedia Commons Nycticorax – rodzaj ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na wszystkich kontynentach z wyjątkiem rejonów antarktycznych[3].
Długość ciała 55–65 cm; masa ciała 278–1100 g; rozpiętość skrzydeł 95–116 cm[4].
Epitet gatunkowy Ardea nycticorax Linnaeus, 1758 (łac. nycticorax, nycticoracis – nieznany ptak, prawdopodobnie sowa < gr. νυκτικοραξ nuktikorax, νυκτικορακος nuktikorakos – złowróżbny ptak wspomniany przez Arystotelesa, Hezychiusza i innych autorów, prawdopodobnie jakiś rodzaj sowy, ale długo wiązany ze ślepowronem < gr. νυξ nux, νυκτος nuktos – noc; κοραξ korax, κορακος korakos – kruk < κρωζω krōzō – krakać)[5].
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
oraz wymarłe:
Nycticorax – rodzaj ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae).
Nycticorax é um gênero de aves da família Ardeidae. Pode ser encontrada em todos os continentes, exceto na Antártida.
Possuía quatro espécies, já que recentemente foram extintas duas:
Nycticorax é um gênero de aves da família Ardeidae. Pode ser encontrada em todos os continentes, exceto na Antártida.
Nycticorax är ett fågelsläkte i familjen hägrar inom ordningen pelikanfåglar:[1] Släktet omfattar sex arter med utbredning i större delen av världen utom Australien och Afrika söder om Sahara, varav fyra av arterna förekom i Maskarenerna samt på Ascension i Atlanten men är nu alla utdöda:[1][2]
Ytterligare en art finns beskriven, niuenatthäger (Nycticorax kalavikai), som dog ut under holocen.
Wikimedia Commons har media som rör Nycticorax.
Nycticorax är ett fågelsläkte i familjen hägrar inom ordningen pelikanfåglar: Släktet omfattar sex arter med utbredning i större delen av världen utom Australien och Afrika söder om Sahara, varav fyra av arterna förekom i Maskarenerna samt på Ascension i Atlanten men är nu alla utdöda:
Natthäger (N. nycticorax) Ascensionnatthäger (N. olsoni) – utdöd Réunionnatthäger (N. duboisi) – utdöd Mauritiusnatthäger (N. mauritianus) – utdöd Rodriguesnatthäger (N. megacephalus) – utdöd Rostnatthäger (N. caledonicus)Ytterligare en art finns beskriven, niuenatthäger (Nycticorax kalavikai), som dog ut under holocen.
Wikimedia Commons'ta Nycticorax ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Nycticorax ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Nycticorax balıkçılgiller familyasında yer alan bir kuş cinsidir. Cinsin adı Antik Yunanca "gece kuzgunu" sözcüklerinden gelir ve bu cinste yer alan kuşların geceleri avlanma özellikleri ile cinsin en iyi bilinen türü olan gece balıkçılının kargaya benzer çıkardıkları sese ithafen verilmiştir. Orta boylu balıkçıllar olan bu cins içindeki türlerin kuzeyde yaşayanları göç eder.
Erişkinler kısa boyunlu kısa bacaklı tıknaz balıkçıllardır. Günümüzde yaşayan iki türün de tepeleri siyah ve karınları beyazdır. Kanatlar, göğüs, boyun ve kulak yanları gri ya da pas rengidir. Genç kuşlar kahverengidir ve beyaz ile gri beneklidir.
Ağaçların üzerinde çalı çırpıdan yapılmış platformlarda ya da adacıklar ve kamışlıklar gibi korunaklı yerlerde yerde koloniler hâlinde yuvalanırlar. Dişi bir keresinde üç ila sekiz yumurta yumurtlar.
Geceleri, su kenarında pusuya yatarak avlanırlar. Küçük balıklar, kabuklular, kurbağalar, sucul böcekler ve küçük memeliler ile beslenirler. Gündüzleri ağaçlarda ya da çalılıklarda dinlenirler.
İki türü günümüzde de yaşamaktadır. Dört türünün soyu 16 ile 17. yüzyıllarda tükenmiştir.
Nycticorax balıkçılgiller familyasında yer alan bir kuş cinsidir. Cinsin adı Antik Yunanca "gece kuzgunu" sözcüklerinden gelir ve bu cinste yer alan kuşların geceleri avlanma özellikleri ile cinsin en iyi bilinen türü olan gece balıkçılının kargaya benzer çıkardıkları sese ithafen verilmiştir. Orta boylu balıkçıllar olan bu cins içindeki türlerin kuzeyde yaşayanları göç eder.
Nycticorax là một chi chim trong họ Diệc.[1]
해오라기속(Nycticorax)은 왜가리과에 속하는 조류 속이다. 학명은 "밤에 우는 새" 또는 "밤 까마귀"를 의미하며, 고대 그리스어에서 "밤"을 뜻하는 "누크토스"(nuktos)와 "까마귀"를 뜻하는 "코락스"(korax)의 합성어에서 유래했다. 해오라기가 가장 많이 알려져 있다.[1] 중형 크기의 왜가리로 철새의 일종이다.
2종의 현존 종으로 이루어져 있다.
