Australasian Bittern

Bongorz Aostralia (Botaurus poiciloptilus) a zo un evn hirc'harek.

Doareoù pennañ

Boued

Annez

Bevañ a ra e Tasmania, Zeland-Nevez, Kaledonia-Nevez ha gwalarn ha gevred Aostralia^[1].

Notennoù ha daveennoù

El bitó australià (Botaurus poiciloptilus) és un ocell de la família dels ardèids (Ardeidae) que habita canyars, pantans, llacunes i rius tranquils del sud-oest d'Austràlia Occidental, sud d'Austràlia Meridional, est d'Austràlia, Tasmània, Nova Caledònia i Nova Zelanda.

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Bitó australià

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn bwn Awstralia (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar bwn Awstralia) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Botaurus poiciloptilus; yr enw Saesneg arno yw Australian bittern. Mae'n perthyn i deulu'r Crehyrod (Lladin: Ardeidae) sydd yn urdd y Ciconiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn B. poiciloptilus, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r aderyn bwn Awstralia yn perthyn i deulu'r Crehyrod (Lladin: Ardeidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn bwn bach Ixobrychus exilis Aderyn bwn cefn rhesog Ixobrychus involucris Aderyn bwn du Ixobrychus flavicollis Aderyn bwn lleiaf Ixobrychus minutus Aderyn bwn melynllwyd Ixobrychus cinnamomeus Aderyn bwn Schrenk Ixobrychus eurhythmus Aderyn bwn Tsieina Ixobrychus sinensis Butorides striata Butorides striata Coraderyn bwn Ixobrychus sturmii Crëyr gwyrdd Butorides virescens Crëyr rhesog cochlyd Tigrisoma lineatum Crëyr rhesog gyddf-foel Tigrisoma mexicanum Crëyr rhesog tywyll Tigrisoma fasciatum

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Die Australische Rohrdommel (Botaurus poiciloptilus) ist eine Art aus der Unterfamilie der Dommeln. Sie kommt ausschließlich in Australien, auf Neuseeland und einigen angrenzenden Inseln vor. Die Art ist eng verwandt mit der eurasischen Rohrdommel. Auch der dumpfe Balzruf der Australischen Rohrdommeln ähnelt denen der Rohrdommel. Der weltweite Bestand ist sehr gering und wird auf weniger als 2500 Vögel geschätzt. Die IUCN listet diese Art als stark gefährdet (endangered).^[1]

Erscheinungsbild

Australische Rohrdommeln erreichen eine Körpergröße von 66 bis 76 Zentimetern. Die Weibchen wiegen zwischen 571 und 1135 Gramm; das Gewicht der Männchen variiert zwischen 875 und 2085 Gramm.^[2] Der Größenunterschied zwischen den Geschlechtern ist auch bei Feldbeobachtungen feststellbar.

Australische Rohrdommeln haben eine dommelcharakteristische Körperform. Sie sind relativ kompakt gebaut, der Hals ist sehr dick und das Gefieder ist gefleckt bräunlich. Der Oberkopf ist braun. Der Schnabel ist gelb bis gelbbräunlich und die Mitte des Oberschnabels ist dunkelbraun bis grauschwarz. Die Iris ist gelb. Oberhalb des Auges verläuft eine cremeweiße, feine Linie. Die Gesichtsseiten sind gelbbraun. Vom Schnabel aus laufen auf jeder Gesichtsseite ein sehr dunkler Streifen den Nacken hinab. Der Hinterhals und der Rücken sind dunkelbraun mit gelbbraunen Längsstreifen und einer Fleckung, die der Dommel insgesamt ein stark geflecktes und gestreiftes Äußeres gibt. Die Flügeldecken weisen ein sehr feines braunes und gelbbraunes Streifenmuster auf. Das Kinn und die obere Kehle sind weiß. Die Brust ist weiß mit großen braunen Längsflecken. Der Bauch ist weiß. Die Flügelunterdecken sind gelblich braun mit braunen Sprenkeln. Die Beine und die Füße sind grüngelb bis olivfarben.

Der Flug ist schwerfällig. Aufgeschreckte Australische Rohrdommeln legen nur kurze Strecken fliegend zurück und fallen dann in die nächste Deckung ein. Über längere Strecken ist der Flügelschlag sehr gleichmäßig. Der Flug wird als eulenähnlich beschrieben.

Verwechslungsmöglichkeiten bestehen im Verbreitungsgebiet mit noch nicht voll ausgefärbten Rotrückenreihern und Schwarzdommeln. Die Australische Rohrdommel ist allerdings deutlich größer als diese beiden Arten.

Verbreitungsgebiet, Bestand und Lebensraum

Die Australische Rohrdommel kommt nur im Südosten und im Südwesten Australiens vor. Sie brütet außerdem auf den Bass Strait Inseln, Tasmanien und Neuseeland sowie Neukaledonien. Die Art ist grundsätzlich ein Standvogel. Möglicherweise kommt es in Abhängigkeit von Regen- und Trockenzeiten zu einigen wenigen Wanderbewegungen.

Im Westen Australiens kommen nur noch etwa 100 Brutpaare vor. Hier stehen auf Grund der intensiven landwirtschaftlichen Nutzung, die mit einer weitreichenden Entwässerung einherging, nur noch wenige geeignete Lebensräume.^[3] Diese finden sich nur noch an den regenreichen Gebieten entlang der Westküste. In den australischen Bundesstaaten New South Wales und Victoria ist die Australische Rohrdommel im Einzugsgebiet des Murray Rivers und seines wichtigsten Nebenflusses, dem Darling River noch verhältnismäßig häufig. Auf Neuseeland bestand die Population 1985 nur noch aus 580 bis 725 Australischen Rohrdommeln.^[4]

Der Lebensraum der Australischen Rohrdommel sind Süßgewässer mit einem dichten Schilfgürtel in Flachwasserzonen mit einer Tiefe unter 30 Zentimetern. Die Art führt überwiegend ein sehr verstecktes Leben und ist nur selten außerhalb dieses Schilfbereichs zu beobachten.

Lebensweise

Australische Rohrdommeln leben überwiegend einzelgängerisch. Sehr selten kann man sie paarweise oder in kleinen Gruppen von bis zu zwölf Vögeln beobachten. Seine Nahrung sucht er überwiegend nachts und in der Dämmerung. Während des Winterhalbjahrs kann die Australische Rohrdommel gelegentlich auch während des Tages beobachtet werden. Während der Nahrungssuche bewegt sich die Australische Rohrdommel sehr langsam in geduckter Haltung. Fühlt sie sich beunruhigt, dann nimmt sie die für Dommeln charakteristische Pfahlstellung ein. Die Nahrung besteht aus Fischen, Fröschen und Krebstiere sowie Insekten, Spinnen, Muscheln, Eidechsen, Ratten, Mäuse und Kleinvögeln.

Die Fortpflanzungszeit fällt in den Zeitraum Oktober bis Februar. Das Nest wird im Schilfgürtel errichtet und normalerweise brüten Australische Rohrdommeln einzelgängerisch. Es sind allerdings auch schon bis zu sieben Nestern in größerer Nähe zueinander gefunden worden.^[5] Das Gelege besteht aus vier bis fünf Eiern. Die Brut beginnt mit der Ablage des ersten Eis, die Brutzeit beträgt 25 Tage. Es brütet allein das Weibchen. Die Jungvögel sind mit etwa sieben Wochen flügge.

Belege

Einzelbelege

1. ↑ Factsheet Botaurus poiciloptilus auf BirdLife International
2. ↑ Kushlan et al., S. 302
3. ↑ Higgins, S. 1057
4. ↑ Higgins, S. 1058
5. ↑ Kushlan et al., S. 304

Literatur

• P. J. Higgins (Hrsg.): Handbook of Australian, New Zealand & Antarctic Birds, Band 1, Ratites to Ducks, Oxford University Press, Oxford 1990, ISBN 0-19-553068-3
• James A. Kushlan & James A. Hancock: Herons. Oxford University Press, 2005, ISBN 0-19-854981-4

Weblinks

• Botaurus poiciloptilus in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2013.1. Eingestellt von: BirdLife International, 2012. Abgerufen am 21. November 2013.

Ko te Hūrepo he manu o ngā repo o Aotearoa, o Ahitereiria hoki. He manu parauri, ropiropi, rahi te tinana. Noho ai i te repo. Kia tū i waenga raupō, ngaro tonu atu. Ko tana karanga "Hū".

Ki ētahi, he ingoa reo Māori anō o te manu nei, arā, he Matuku. Ko te ingoa pūtaiao he Botaurus poiciloptilus. Ko te ingoa o tēnei manu i te reo Pākehā he Bittern.

Hoto ki waho

• He whakaahua, he konae mō te Hūrepo kei te Wikimedia Commons.

Tohutoro

• BirdLife International, 2006. Botaurus poiciloptilus. URL: [1]. He mea kite i te 14 Whiringa-ā-rangi 2006
• Robertson, C J R. (Etita), 1985. Reader's Digest Complete Book of New Zealand Birds. Poihākena: Reader's Digest.

The Australasian bittern (Botaurus poiciloptilus), also known as the brown bittern or matuku hūrepo, and also nicknamed the "bunyip bird", is a large bird in the heron family Ardeidae. A secretive bird with a distinctive booming call, it is more often heard than seen. Australasian bitterns are endangered in both Australia and New Zealand.

Taxonomy

German zoologist Johann Georg Wagler described the Australasian bittern in 1827. It is one of four similarly-plumaged species in the genus Botaurus.

Description

The length is from 650 to 750 mm with adults being similar between the sexes while the male is significantly larger. The bird has a deep brown upper surface, mauled with buff on wing coverts; face and eyebrow buff, with dark brown stripe running from bill to erectile plumes at sides of neck. Under surface buff, striped with brown. The face skin is a dull green as are the legs and feet, it possesses a dark brown bill, yellow eyes, and the base of the lower mandible is green-yellow.^[2]

Behaviour

It feeds on aquatic animals such as frogs, eels and freshwater crustaceans. It is a solitary nester on the ground in dense wetland vegetation on trampled reeds and other plants. Monitoring of this species mainly relies upon the ability to count males based on the conspicuous breeding calls of males. Detailed analyses showed that the best time to detect Australasian Bitterns was 1 hour before sunrise, in September (austral spring), on a moonlit night with no cloud or rain.^[3]

Distribution and habitat

It is found in south-western and south-eastern Australia, Tasmania, New Zealand, New Caledonia and Ouvea. Populations in Australia and New Zealand have declined in the 20th century. It is a cryptic and partly nocturnal species that inhabits densely vegetated wetlands.

Status and conservation

The principal cause of past and present decline is thought to be wetland drainage and degradation. In Australia it is thought to be particularly sensitive to the destruction of drought refugia. It is listed as endangered on the Environment Protection and Biodiversity Conservation Act 1999. It is listed as threatened on the Victorian Flora and Fauna Guarantee Act of 1988.^[4] Under this act, an Action Statement for the recovery and future management of this species has not been prepared.^[5] On the 2007 advisory list of threatened vertebrate fauna in Victoria, this species is listed as endangered.^[6]

Important bird areas

BirdLife International has identified the following sites, all of which are in Australia, as being important for Australasian bittern conservation:^[7]

Gallery

• 

  Painting by John Gould

• 

  In the grass, Leeton, New South Wales, Australia

• 

  Mounted bittern in the collection of the Whanganui Regional Museum

References

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Australasian_bittern&oldid=1159378242"

La Aŭstralazia botaŭro (Botaurus poiciloptilus), konata ankaŭ kiel la Bruna botaŭro, estas specio de la familio de Ardeedoj kaj genro de botaŭroj. Ĝi troviĝas en sudokcidenta kaj sudorienta Aŭstralio, Tasmanio, Novzelando, Novkaledonio kaj Ouvea. La populacioj de Aŭstralio kaj Novzelando malpliiĝis en la 20a jarcento.

Priskribo

Ĝi estas granda botaŭro (66 ĝis 76 cm longa, la inoj pezas 571 al 1135 g, dum maskloj pezas el 875 al 2085 g), markece kaj striece bruna, sablokolora kaj nigra, kun pala gorĝo kaj malhelbrunaj kapo, ŝultro kaj dorso. Ĝi estas kamufla kaj parte noktula specio kiu loĝas en dense vegetaraj humidejoj. Ĝi manĝas akvajn animalojn kiaj ranoj, angiloj kaj nesalakvaj krustuloj. Ĝi estas solema nestumanto surgrunde en densa humideja vegetaĵaro inter plektitaj kareksoj kaj aliaj plantoj. Ĝi havas distingan muĝecan voĉon kaj povas esti aŭdata pli ol vidata.

Ĉefa kaŭzo de pasinta kaj nuna malpliigo supozeble estas sekigado de humidejoj kaj ties degradado. En Aŭstralio oni supozas, ke ĝi estas ege sentema al detruado de sekegaj rifuĝejoj.

Konservostatuso

La Aŭstralazia botaŭro estis listata kiel Endanĝerita en la Environment Protection and Biodiversity Conservation Act de 1999. La Aŭstralazia botaŭro estis listata kiel minacata en la Viktoria Flora and Fauna Guarantee Act de 1988.^[1] Laŭ tiu Act, ankoraŭ ne prepariĝis Action Statement (ŝtata agado) por la rekupero kaj futura administrado de tiu specio.^[2] En la provizora listo de 2007 pri minacataj vertebruloj de Viktorio, tiu specio estis listata kiel endanĝerita.^[3]

Bildaro

• Pentraĵo de John Gould.

• Inter herbaro, Leeton, NSK, Australia.

• Tutmonda distribuado

Referencoj

• BirdLife International (2006) Species factsheet: Botaurus poiciloptilus. Elŝutita el http://www.birdlife.org on 14/11/2006
• Marchant, S.; & Higgins, P.J. (Coordinators). (2000). Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds. Vol.1: Ratites to Ducks. Oxford University Press: Melbourne. ISBN 0-19-553068-3

El avetoro australiano o mirasol australiano (Botaurus poiciloptilus)^[2]​^[3]​ es una especie de ave pelecaniforme de la familia Ardeidae. Se alimenta de animales acuáticos, como ranas, anguilas de agua dulce y los crustáceos.

Distribución y hábitat

Se distribuye en el suroeste y sureste de Australia, Tasmania, Nueva Zelanda, Nueva Caledonia y Ouvéa. Las poblaciones en Australia y Nueva Zelanda han disminuido en el siglo xx. Es una especie críptica y parcialmente nocturna que habita en los humedales con vegetación densa

Estatus y conservación

La causa principal de la disminución actual y pasada se piensa que es el drenaje y la degradación de los humedales. Está catalogado como en peligro de extinción en la Ley de Protección del Medio Ambiente y Conservación de la Biodiversidad de 1999, y está clasificada como amenazada en la Ley de protección de la Flora y Fauna de 1988 en Victoria.^[4]​^[5]​

Referencias

Bibliografía

• Marchant, S.; & Higgins, P.J.. (2000). «Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds». Vol. 1: Ratites to Ducks. Oxford University Press: Melbourne. ISBN 0-19-553068-3

Botaurus poiciloptilus Botaurus generoko animalia da. Hegaztien barruko Ardeidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Botaurus
• Ardeidae

Botaurus poiciloptilus

Le Butor d'Australie (Botaurus poiciloptilus) est une espèce d'oiseau de la famille des ardéidés qu’on retrouve en Australasie.

Distribution

Ce butor se retrouve dans le sud-ouest et le sud-est du continent australien, en Tasmanie, en Nouvelle-Zélande, et en Nouvelle-Calédonie. Sa population est en déclin et la taille actuelle de la population est mal connue.

Habitat

Le Butor d’Australie fréquente les marais densément peuplés de roseaux et de joncs.

Nidification

Il niche en solitaire dans les roselières jusqu’à 2,5 m de haut. Le nid, placé non loin de l’eau libre, est une plate-forme de fibres végétales de 30 à 40 cm de diamètre, de 20 à 22 cm de haut et situé de 10 à 30 cm au-dessus du niveau de l’eau. Les œufs sont au nombre de 3 à 6 et l’incubation dure 25 jours. Seule la femelle incube les œufs.

• Illustration de John Gerrard Keulemans

• Illustration de John Gould

Australski bukavac, (Botaurus poiciloptilus), također poznat kao smeđi bukavac, nastanjuje jugozapadnu i jugoistočnu Australiju, Tasmaniju, Novi Zeland, Novu Kaledoniju i Ouveu. Australske populacije se smanjuju još od 20. stoljeća. Povremeno se mogu pojaviti u velikim brojevima nakon jakih kiša, ali uglavnom su stanarice.

Opis

To je velik bukavac, oko 70 cm dug, sa smeđim i crnim pjegama i prugama, i blijeđim grlom. Prosječna težina je 1100 grama. Djelomično je noćna vrsta koja nastanjuje močvare sa gustom vegetacijom. Hrani se vodenim životinjama poput žaba, jegulja i slatkovodnih ljuskara. Kao i ostale čaplje, ove ptice koriste nekoliko načina lova: stajanje i čekanje, vrebanje i aktivno gonjenje. Pomiču krilima i nogama kako bi zbunili ili privukli plijen.

Pojedinačno se gnijezde na tlu u gustoj močvarnoj vegetaciji na ugaženoj trsci i drugim biljkama. Sezona parenja traje od rujna do prosinca. Nekoliko ženki se gnijezdi unutar teritorije jednog mužjaka. Ženka nese četiri do šest jaja. Ima karakterističan zov koji nalikuje na bubnjanje. Glasa se najčešće noću.

Glavni uzrok prošlog i sadašnjeg nestajanja australskog bukavca je isušivanje i degradacija močvara.

Galerija

• Ilustracija (John Gould).

• U travi, Leeton, NSW, Australija.

Drugi projekti

U Wikimedijinu spremniku nalazi se još gradiva na temu: australski bukavacWikivrste imaju podatke o: australskom bukavcu

Il tarabuso australiano (Botaurus poiciloptilus (Wagler, 1827)) è un uccello appartenente alla famiglia degli Ardeidi, diffuso in Oceania.^[1][2]

Note

Binomas Botaurus poiciloptilus

Australinis baublys (lot. Botaurus poiciloptilus, angl. Australasian bittern, vok. Australische Rohrdommel) – garninių (Ardeidae) šeimos paukštis.

Išvaizda

Stambus gandrinis paukštis. Kūno ilgis 66 – 76 cm, atstumas tarp sparnugalių 105–118 cm. Patinas sveria 875 – 2 085 g, o patelė – 571 – 1 135 g.

Galva tamsiai ruda, tik skruostai šviesesni. „Antakis“ šviesiai rudas. Odos plotas nuo snapo iki akies žaliai pilkas arba žydrai pilkas. Nugara tamsiai ruda. Išorinė sparnų pusė ruda, išmarginta smulkiomis šviesiai rudomis ir tamsiai gelsvomis dėmelėmis. Plasnojamosios plunksnos rudos. Vidinė sparnų pusė yra balta, išmarginta rudais šlakeliais. Trumpa uodega rudos spalvos. Smakras ir viršutinė gerklės dalis balta. Kaklas storas, ilgas, tamsiai rudas. Per kaklo priekį eina rudas dryžis. Pilvas baltas.

Rainelė geltona. Snapas tiesus, rusvai geltonas. Kojos ir letenos žaliai geltonos.

Paplitimas

Paplitęs Australijoje, Naujojoje Zelandijoje, Tasmanijoje ir Naujojoje Kaledonijoje. Populiacijoje 1000–2499 suaugusių individų.

Biologija

Aptinkamas tankia augalija apaugusiuose raistuose ar iki 30 cm gylio nendrėmis, švendrais ar viksvomis apžėlusiuose vandens telkiniuose. Įprastai sėslus paukštis. Laikosi pavieniai. Pajutęs pavojų vertikaliai išsitempia, pakelia snapą į viršų ir stovi nejudėdamas Būdamas rusvos spalvos nendrynuose jis beveik nepastebimas.

Dažniausiai maisto ieško vienas, naktį. Žiemą medžioja ir dienos metu. Grobio tyko stovėdamas ir nejudėdamas arba lėtai braidydamas. Norėdamas išbaidyti vandens gyvūnus sparnais judina vandenį arba į vandenį mėto žoles. Minta žuvimi (unguriais, upėtakiais), tikrosiomis medvarlėmis, vėžiagyviais, vabzdžiais (straubliukais, svirpliais, žiogais), vorais, moliuskais, driežais, žiurkėmis, pelėmis ir smulkiais paukščiais.

Poligamai. Dažniausiai lizdus krauna pavienai, kartais kelios patelės krauna lizdus vieno patino teritorijoje^[2]. Lizdas 30 – 40 cm skersmens ir 20 – 22 cm aukščio. Lizdą krauna iš nendrių, vandens augalų. Apie savo teritoriją patinas praneša balsu „ pump pump“. Balsas girdimas nuo sutemos iki aušros, net už kilometro^[3]. Dėtiyje 3 – 6 rusvi ar kreminiai kiaušiniai. Inkubacija trunka 25 dienas, peri tik patelė. 7 savaičių jaunikliai jau yra apsiplunksnavę.

Kartos trukmė 5,5 metai.

Apsauga

Pasaulinės gamtos apsaugos organizacijos duomenimis Australinis baublys yra nykstanti rūšis. Paukščiai netenka buveinių dėl dirvų sausinimo ir druskožemių druskų išplovimo. Kiaušinius ir jauniklius naikina rudosios lapės ir katės. Australijoje paukštis saugomas remiantis „Aplinkos ir bioįvairovės apsaugos “ aktu.^[4]

Šaltiniai

Nuorodos

Vikiteka

• Birlife Australia. Austalasian bittern anglų k.
• Birds in Backyards anglų k.
• Departamento of Conservation Te Papa Atawbai. Australasian Bittern anglų k.
• Teara. The Encyclopedia of New Zealand. Australasian Bittern anglų k.
• Australinio baublio balsas

Vogels

De Australische roerdomp (Botaurus poiciloptilus) is een vogel uit de familie der reigers (Ardeidae).

Kenmerken

De vogel is 66 tot 76 cm lang en heeft een spanwijdte van 105 tot 119 cm. De vogel lijkt qua formaat en gedrag sterk op de Europese roerdomp. De Australische roerdomp heeft van boven een patroon van bruine en zwarte strepen over zijn lichaam, waarbij de donkere partijen donkerder zijn dan bij de gewone roerdomp, van onder daarentegen is de vogel weer lichter gekleurd, met een blekere keel.^[2]

Verspreiding, leefwijze en leefgebied

Hij is te vinden in het zuidwesten en zuidoosten van Australië, Tasmanië, Nieuw-Zeeland, Nieuw-Caledonië en Ouvéa. Deze reigerachtige voedt zich met in het water levende dieren, zoals kikkers, paling en schaaldieren. Het nest wordt gebouwd op de grond in dichte moerasvegetatie, op vertrapt riet en andere planten.^[1]

Status

De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 1000 tot 2500 volwassen individuen. De populatie-aantallen in Australië nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt daar aangetast door drooglegging van moerasgebieden voor agrarisch gebruik. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN. De populatie-aantallen in Nieuw-Zeeland zijn mogelijk stabiel en cijfers over trends in Nieuw-Caledonië ontbreken.^[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Australrøyrdrum (Botaurus poiciloptilus) er ein vassfugl i hegrefamilien, ein røyrdrumart med leveområde i Australia, på New Zealand og nokre nærliggande øyar. Arten er nært knytt til den eurasiske arten røyrdrum. Verdspopulasjonen er svært låg og er minkande.

Skildring

Australrøyrdrumar blir mellom 66-76 centimeter i kroppslengd. Hoene veg i gjennomsnitt ca. 1000 gram, og hannane rundt 1400 gram^[1] med stor variasjon.^[2] Skilnaden i storleik mellom kjønna kan oppdagast sjølv med feltobservasjonar.

Australrøyrdrumar har ein kroppsfasong som liknar arten røyrdrum, ved at dei er ganske kompakte, halsen er tjukk og fjørdrakta brunspraglete. Hovudet er brunt, nebbet er gult til gulbrunt og bein og føter er i gul til olivengrøn farge. Irisen er gul. Over auget har dei ei kremkvit, fin augebrynlinje. Andletsidene er lysare gulbrune. Frå nebbet på kvar side av andletet følgjer ei mørk stripe nedover halsen. Nakken og ryggen er mørk brun med stripar som gjev fuglen totalinntrykket av sterkt flekka og spreklete utsjånad. Dekkfjørene på vengene har fine brune og gulbrune striper. Strupen og øvre halsen er kvite. Brystet er kvitt med store brune langsgåande flekker. Buken er kvit.

Flyginga er tung, oppskremte australrøyrdrumar flyg berre korte avstandar til dei finn eit skjul. Om dei flyg over lengre avstandar, nyttar dei langsame regelmessige vengeslag, halsen er då samantrekt og føtene utstrekte som hos andre hegrefuglar.

Moglege forvekslingsartar i utbreiingsområdet kan vere juvenile nankinghegre og gulhalsrøyrdrum, men australrøyrdrum er monaleg større enn desse to artane.

Utbreiing og habitat

Australrøyrdrumen hekkar i det søraustlege og sørvestlege Australia. Han hekkar òg på øyane i Bass-sundet, på Tasmania, New Zealand og Ny-Caledonia. Arten er i utgangspunktet ein standfugl.

Intensivt jordbruk, følgt av ei omfattande drenering, gjer at det berre står att nokre få eigna leveområde i det vestlege Australia, her finst det ca. 100 hekkande par.^[3] I dei australske delstatane New South Wales og Victoria er australrøyrdrumar enno relativt vanlege i nedslagsfeltet for Murray-elva og den viktigaste bielva Darling. I New Zealand var populasjonen estimert til 580-725 individ i 1980.^[1]

Australrøyrdrumen har habitat i våtmarksområde med ferskvatn, særleg der dei har tett dekkje av takrøyr. Fjørdrakta gjev dei god kamuflasje, dei held seg godt skjult og blir sjeldan sett utanfor takrøyrområde. Dessutan beitar dei helst om natta og blir oftast sett i grålysing og skumring, men om vinteren kan dei tidvis observerast på dagtid.

Føde

Australrøyrdrumar lever for det meste einslege, svært sjeldan kan dei observerast i par eller i små grupper på opp til tolv fuglar. Når dei søkjer føde, flyttar australrøyrdrumar seg sakte i ei nedhuka haldning. Om dei blir ura tar dei «pålestillinga» med nebbet peikande opp, som er karakteristisk for røyrdrumar. Dietten består av fisk, froskar, krepsdyr, insekt, edderkoppar, blautdyr, øgler, rotter, mus og småfuglar.

Hekking

Hekkesesongen i perioden frå september til februar. Reiret er vanlegvis bygd på ei takrøyrplattform 25-30 cm over vassflata. Australrøyrdrumar hekkar einslege, hofuglen byggjer reiret aleine før ho legg kullet av 3-5 egg. Hoa gjer òg ruginga aleine og gjev omsut for ungane. Rugetida er ca. 25 dagar og ungane er flygedyktige etter ca. sju veker.^[1]

Vern og status

Arten har status som sterkt truga (EN), og bestanden er estimert å ligge ein stad i området 1 500 til 4 000 individ (2008), og er minkande.^[4]

Kjelder

Referansar

Bakgrunnsstoff

Australrørdrum (Botaurus poiciloptilus) er en rørdrum som er utbredt i Australia.

Inndeling

Inndelingen under følger HBW Alive og er i henhold til Martínez-Vilalta & Motis (2018).^[2] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008, 2017).^[3][4] Navn og beskrivelser i parentes er ikke offisielle, men kun foreløpige beskrivelser.

• Pelecaniformes, pelikanfugler
  • Threskiornithidae, ibisfamilien
  • Ardeidae, hegrefamilien (19 slekter, 69 arter)
    • Zonerodius (monotypisk)
    • Tigriornis (monotypisk)
    • Tigrisoma (3 arter)
    • Agamia (monotypisk)
    • Cochlearius (monotypisk)
    • Zebrilus (monotypisk)
    • Botaurus, (storrørdrummer), (4 arter)
      • B. stellaris, rørdrum
      • B. poiciloptilus, australrørdrum (monotypisk)
      • B. lentiginosus, amerikarørdrum (monotypisk)
      • B. pinnatus, tykknebbrørdrum
    • Ixobrychus, (smårørdrummer), (10 arter)
    • Gorsachius, (dvergnatthegrer), (3 arter)
    • Calherodius (monotypisk)
    • Nycticorax, (typiske natthegrer), (5 arter)
    • Nyctanassa, (amerikanske natthegrer), (2 arter)
    • Butorides (monotypisk)
    • Ardeola, (damhegrer), (6 arter)
    • Bubulcus (monotypisk)
    • Ardea (14 arter)
    • Syrigma (monotypisk)
    • Pilherodius (monotypisk)
    • Egretta (12 arter)
  • Scopidae, skyggefuglfamilien
  • Balaenicipitidae, treskonebbfamilien
  • Pelecanidae, pelikanfamilien

Noter

• A. brachyrhyncha og A. plumifera ble tidligere regnet som underarter av A. intermedia (duskhegre), men disse er nå skilt ut som selvstendige arter. De er imidlertid ikke navngitt på norsk enda.
• Kritthegre og hvithalshegre ble tidligere av og til regnet til Ardea, men disse er nå plassert i Egretta

Referanser

Eksterne lenker

• (en) Australrørdrum i Encyclopedia of Life
• (en) Australrørdrum i Global Biodiversity Information Facility
• (en) Australrørdrum hos NCBI
• (en) Australrørdrum hos ITIS
• (en) Kategori:Botaurus poiciloptilus – bilder, video eller lyd på Wikimedia Commons
• (en) Botaurus poiciloptilus – galleri av bilder, video eller lyd på Wikimedia Commons
• Botaurus poiciloptilus – detaljert informasjon på Wikispecies

Australisk rördrom^[2] (Botaurus poiciloptilus) är en fågel i familjen hägrar inom ordningen pelikanfåglar.^[3] Fågeln förekommer i South Australia, på Tasmanien, Nya Zeeland och Nya Kaledonien.^[3] IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.^[1]

Noter

1. ^ [a b] Birdlife International 2014 Botaurus poiciloptilus Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2016-02-10
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör australisk rördrom.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Botaurus poiciloptilus.
  Artförteckning

Binominal adı Botaurus poiciloptilus
Wagler, 1827

Botaurus poiciloptilus balıkçılgiller (Ardeidae) familyasından bir kuş türü. Avustralasya'da yaşar.

Fiziksel özellikleri

Büyük bir balıkçıl olan bu kuşun tüyleri kahverengi, ten rengi ve siyah çizgilidir. Boğazı oluk renklidir.

Davranış

Kurbağalar, yılan balıkları ve tatlısu kabukluları gibi hayvanlarla beslenir. Sazlıklarda tek başına yuvalanır.

Dağılımı

Avustralya'nın güneybatı ve güneydoğusunda, Tazmanya, Yeni Zelanda, Yeni Kaledonya ve Ouvea'da bulunur.

Vạc rạ Á Úc (Botaurus poiciloptilus) là một loài chim trong họ Diệc.^[2]

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Vạc rạ Á Úc tại Wikispecies

オーストラリアサンカノゴイ 保全状況評価 ENDANGERED
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : ペリカン目 Pelecaniformes 科 : サギ科 Ardeidae 属 : サンカノゴイ属 Botaurus 種 : オーストラリアサンカノゴイ
B. poiciloptilus 学名 Botaurus poiciloptilus
Wagler, 1827 和名 オーストラリアサンカノゴイ 英名 Australasian Bittern
Brown Bittern

オーストラリアサンカノゴイ (学名：Botaurus poiciloptilus) は、ペリカン目サギ科に分類される鳥類の一種である。

分布[編集]

オーストラリア南部、タスマニア、ニュージーランドに分布する。

形態[編集]

全長66-76cm。雄の方が雌よりも大きい。成鳥は頭は濃い灰褐色で、眼の上が黄色がかった赤褐色、眼の下から頸、背中にかけては黒褐色である。背中から翼にかけて茶褐色の様々な形の斑が散在している。体の下面は淡い黄褐色で、褐色の縦斑と横斑が混じっている。上嘴は褐色、下嘴は黄色で脚は黄緑色。

幼鳥は成鳥に比べて、全身の色が淡い。

生態[編集]

アシなどが茂った湿地や沼地に生息する。

魚類や両生類、爬虫類、昆虫類などを捕食する。小型の鳥類や哺乳類を食べることもある。

繁殖期は8月-1月で、湿地のアシ原や藪などに営巣する。1腹3-6個の卵を産む。抱卵期間は25-28日である。造巣、抱卵、育雛は雌のみが行う。雛は2-3週で巣から出て巣の近くで過ごす。約50日で親から独立する。

人間との関係[編集]

生息地である湿地の汚染等による破壊や、気候の乾燥化による湿地の減少が原因で、生息数は減少している。

参考文献[編集]

• 『世界の動物｜分類と飼育　コウノトリ目+フラミンゴ目』、財団法人東京動物園協会、1985年、40頁

この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。

「https://ja.wikipedia.org/w/index.php?title=オーストラリアサンカノゴイ&oldid=67297437」から取得