Żmijowiec (Echium L.) – rodzaj roślin jednorocznych, dwuletnich i bylin z rodziny ogórecznikowatych. Obejmuje co najmniej 66 gatunków[4] występujących głównie w obszarze śródziemnomorskim, w Europie, Azji Zachodniej i w Afryce[5]. W Polsce rośnie jako gatunek rodzimy tylko żmijowiec zwyczajny (zaliczany tu tradycyjnie żmijowiec czerwony wyodrębniany jest do rodzaju Pontechium), poza tym przejściowo dziczeje z upraw żmijowiec babkowaty i E. lycopsis[6]. Przedstawiciele rodzaju zawierają trujące glikoalkaloidy, alkaloidy i alantoinę. Wykorzystywane były jako środek przeciw ukąszeniom żmii (stąd polska nazwa rodzajowa)[5].
Rodzaj należy do plemienia Lithospermeae w podrodzinie Boraginoideae Arnott w obrębie rodziny ogórecznikowatych Boraginaceae[3].
Zaliczany tu tradycyjnie żmijowiec czerwony jako E. russicum J. F. Gmel. lub E. rubrum Jacq., od roku 2000 wyodrębniony jako takson monotypowy w rodzaju Pontechium – P. maculatum[9][10].
Żmijowiec (Echium L.) – rodzaj roślin jednorocznych, dwuletnich i bylin z rodziny ogórecznikowatych. Obejmuje co najmniej 66 gatunków występujących głównie w obszarze śródziemnomorskim, w Europie, Azji Zachodniej i w Afryce. W Polsce rośnie jako gatunek rodzimy tylko żmijowiec zwyczajny (zaliczany tu tradycyjnie żmijowiec czerwony wyodrębniany jest do rodzaju Pontechium), poza tym przejściowo dziczeje z upraw żmijowiec babkowaty i E. lycopsis. Przedstawiciele rodzaju zawierają trujące glikoalkaloidy, alkaloidy i alantoinę. Wykorzystywane były jako środek przeciw ukąszeniom żmii (stąd polska nazwa rodzajowa).