Multimedia w Wikimedia Commons Drewniak widełkowiec[1], wij drewniak (Lithobius forficatus) – gatunek parecznika z rodziny Lithobiidae.
Parecznik ten osiąga od 18 do 30 mm długości i 4 mm szerokości ciała. Ubarwienie ma błyszcząco-kasztanowobrązowe. Ma zaokrągloną głowę[2] z czułkami złożonymi z ponad 25, a często z ponad 40 członów[3]. Osobniki dorosłe mają 15 segmentów tułowia i tyleż par odnóży. Młode po wylęgu mają ich 7 i do osiągnięcia dojrzałości rozwijają się anamorficznie, zyskując jedną parę nóg po każdej wylince[2]. Na dziewiątym, jedenastym i trzynastym segmentcie tułowia znajdują trójkątne wyrostki. Prosternum ma na każdym z boków pięć ząbków. Po obu stronach każdej z czterech ostatnich par odnóży biegnie pojedynczy rządek 5 do 9 eliptycznych porów koksalnych[3].
Drewniak widełkowiec jest aktywny nocą, dzień spędzając w kryjówkach[2]. Zwinnie i szybko przemierza ściółkę. Jest drapieżnikiem. Jego ofiarami padają głównie małe owady[4], ale także dżdżownice, nagie ślimaki czy inne pareczniki[2]. Na każdym czułku dorosłych osobników znajduje się około 2 tysięcy włosków czuciowych, służących za chemoreceptory i mechanoreceptory. Namierzona za ich pomocą ofiara jest unieruchamiana szczękonóżami, które wstrzykują jej jad. Następnie powłoki jej ciała są rozrywane pokrytymi płynem trawiennym żuwaczkami, a jego zawartość wypijana[4].
Przedstawiciele gatunku mogą dożywać do 6 lat[5].
Gatunek holarktyczny, bardzo silnie ubikwistyczny w całym zasięgu[3][6]. Zasiedla ściółkę i luźniejsze warstwy gleby, często kryjąc się pod kamieniami i leżącym drewnem. Preferuje zadrzewienia liściaste i mieszane[4], ale spotykany jest też w wielu innych środowiskach, jak wrzosowiska, ogrody[2], a nawet litoral wód słonych[6]. W Europie jest najpospolitszym drewniakiem środowisk synantropijnych[7].
Drewniak widełkowiec, wij drewniak (Lithobius forficatus) – gatunek parecznika z rodziny Lithobiidae.
Parecznik ten osiąga od 18 do 30 mm długości i 4 mm szerokości ciała. Ubarwienie ma błyszcząco-kasztanowobrązowe. Ma zaokrągloną głowę z czułkami złożonymi z ponad 25, a często z ponad 40 członów. Osobniki dorosłe mają 15 segmentów tułowia i tyleż par odnóży. Młode po wylęgu mają ich 7 i do osiągnięcia dojrzałości rozwijają się anamorficznie, zyskując jedną parę nóg po każdej wylince. Na dziewiątym, jedenastym i trzynastym segmentcie tułowia znajdują trójkątne wyrostki. Prosternum ma na każdym z boków pięć ząbków. Po obu stronach każdej z czterech ostatnich par odnóży biegnie pojedynczy rządek 5 do 9 eliptycznych porów koksalnych.
Drewniak widełkowiec jest aktywny nocą, dzień spędzając w kryjówkach. Zwinnie i szybko przemierza ściółkę. Jest drapieżnikiem. Jego ofiarami padają głównie małe owady, ale także dżdżownice, nagie ślimaki czy inne pareczniki. Na każdym czułku dorosłych osobników znajduje się około 2 tysięcy włosków czuciowych, służących za chemoreceptory i mechanoreceptory. Namierzona za ich pomocą ofiara jest unieruchamiana szczękonóżami, które wstrzykują jej jad. Następnie powłoki jej ciała są rozrywane pokrytymi płynem trawiennym żuwaczkami, a jego zawartość wypijana.
Przedstawiciele gatunku mogą dożywać do 6 lat.
Gatunek holarktyczny, bardzo silnie ubikwistyczny w całym zasięgu. Zasiedla ściółkę i luźniejsze warstwy gleby, często kryjąc się pod kamieniami i leżącym drewnem. Preferuje zadrzewienia liściaste i mieszane, ale spotykany jest też w wielu innych środowiskach, jak wrzosowiska, ogrody, a nawet litoral wód słonych. W Europie jest najpospolitszym drewniakiem środowisk synantropijnych.
