Epidemiologia
Jedynie szczepy zaliczane do grupy I i II produkują toksyny, które u człowieka są zdolne wywołać objawy chorobowe. Szczepy bakterii zaliczane do grupy III powodują choroby u ptaków i innych zwierząt. Dotychczas nie stwierdzono przypadków choroby wywołanej przez szczepy bakterii zaliczanych do grupy IV, lecz znane jest, że mogą być toksyczne dla zwierząt[1][6].
Toksyczność
Wszystkie szczepy C. botulinum produkują egzotoksynę (która jest jednak uwalniana dopiero po autolizie bakterii[8]) zwaną jadem kiełbasianym lub neurotoksyną botulinową[5].
Znane jest 8 serotypów toksyny: A (w tym 5 subtypów), B (w tym 5 subtypów), C, D, E (w tym 6 subtypów), F, G i H[9], lecz jedynie 7 z nich (oprócz serotypu G) powoduje objawy chorobowe. Geny kodujące poszczególne toksyny zlokalizowane są w genomie bakterii, plazmidzie lub w bakteriofagu[1][3].
Umiejscowienie genów kodujących toksynę botulinową Grupa I Grupa II Grupa III Grupa IV genom bakterii/
plazmid genom bakterii/plazmid
bakteriofag plazmid
Botulina jest ciepłochwiejna, ulega degradacji po gotowaniu przez 20 minut[8]. Objawy kliniczne zatrucia botuliną nazywa się botulizmem.
Przypisy
-
↑ a b c d e f MW. Peck. Biology and genomic analysis of Clostridium botulinum.. „Adv Microb Physiol”. 55, s. 183-265, 320, 2009. DOI: 10.1016/S0065-2911(09)05503-9. PMID: 19573697.
-
↑ a b MW. Peck, SC. Stringer. The safety of pasteurised in-pack chilled meat products with respect to the foodborne botulism hazard.. „Meat Sci”. 70 (3), s. 461-75, Jul 2005. DOI: 10.1016/j.meatsci.2004.07.019. PMID: 22063745.
-
↑ a b MW. Peck, SC. Stringer, AT. Carter. Clostridium botulinum in the post-genomic era.. „Food Microbiol”. 28 (2), s. 183-91, Apr 2011. DOI: 10.1016/j.fm.2010.03.005. PMID: 21315972.
-
↑ Craig Glenday, Guinness World Records 2006, ISBN 0-8385-8529-9
-
↑ a b c MW. Peck, AHM van Vliet. Impact of Clostridium botulinum genomic diversity on food safety.. „Current Opinion in Food Science”. 10, s. 52-59, 2016. DOI: 10.1016/j.cofs.2016.09.006. PMID: 28058209. PMCID: PMC5181784.
-
↑ a b MW. Peck, TJ. Smith, F. Anniballi, JW. Austin i inni. Historical Perspectives and Guidelines for Botulinum Neurotoxin Subtype Nomenclature.. „Toxins (Basel)”. 9 (1), 01 2017. DOI: 10.3390/toxins9010038. PMID: 28106761. PMCID: PMC5308270.
-
↑ M. Lindström, H. Korkeala. Laboratory diagnostics of botulism.. „Clin Microbiol Rev”. 19 (2), s. 298-314, Apr 2006. DOI: 10.1128/CMR.19.2.298-314.2006. PMID: 16614251. PMCID: PMC1471988.
-
↑ a b Heczko i inni, Mikrobiologia i choroby zakaźne, wyd. Wyd. 1 pol., Wrocław 2000, s. 135, ISBN 978-83-85842-59-0, OCLC 749874380 .
-
↑ N. Dover, JR. Barash, KK. Hill, G. Xie i inni. Molecular characterization of a novel botulinum neurotoxin type H gene.. „J Infect Dis”. 209 (2), s. 192-202, Jan 2014. DOI: 10.1093/infdis/jit450. PMID: 24106295.
