nomes no trilho de navegação
Heleioporus és un gènere de granotes de la família Myobatrachidae que es troba a Austràlia.
Heleioporus és un gènere de granotes de la família Myobatrachidae que es troba a Austràlia.
Heleioporus is a genus of frogs native to Australia. Of the six species in this genus, five live in south-west Western Australia, while the other one species only occurs in south-eastern Australia. All members of this genus are medium to large sized burrowing frogs with rounded heads, short bodies, bulging eyes, short limbs and the hands are free from webbing. The toes are relatively short with only a trace of fleshy webbing. A characteristic of this genus (except for Heleioporus eyrei and some Heleioporus psammophilus) is the black nuptial spines that male frogs have on their first and occasionally second and third fingers.[1] The pupil restrict to form a vertical slit and the tympanum is usually distinct. All the species in this genus call from burrows where the eggs are later deposited in a foam mass. Embryos develop in this mass until hatching. Hatching occurs after the burrows are flooded with water, and may be delayed until this happens. The calls of these species are similar although differ in frequency, length, note and repetition rate.
Heleioporus is a genus of frogs native to Australia. Of the six species in this genus, five live in south-west Western Australia, while the other one species only occurs in south-eastern Australia. All members of this genus are medium to large sized burrowing frogs with rounded heads, short bodies, bulging eyes, short limbs and the hands are free from webbing. The toes are relatively short with only a trace of fleshy webbing. A characteristic of this genus (except for Heleioporus eyrei and some Heleioporus psammophilus) is the black nuptial spines that male frogs have on their first and occasionally second and third fingers. The pupil restrict to form a vertical slit and the tympanum is usually distinct. All the species in this genus call from burrows where the eggs are later deposited in a foam mass. Embryos develop in this mass until hatching. Hatching occurs after the burrows are flooded with water, and may be delayed until this happens. The calls of these species are similar although differ in frequency, length, note and repetition rate.
Heleioporus estas genro de ranoj indiĝena de Aŭstralio de la familio de Mjobatraĥedoj. El ses specioj de tiu genro, kvin loĝas en sudokcidento de Okcidenta Aŭstralio, dum la alia specio loĝas nur en sudorienta Aŭstralio. Ĉiuj membroj de tiu genro estas grandaj al mezgrandaj nestotruaj ranoj de rondoformaj kapoj, mallongaj korpoj, elstaraj okuloj, mallongaj kruroj kaj la manoj estas senmembranaj. La fingroj estas relative mallongaj kun nur spuro de karneca membrano. Karaktero de tiu genro (escepte ĉe Heleioporus eyrei kaj kelkaj Heleioporus psammophilus) estas la nigraj nuptaj spinoj kiuj masklaj ranoj havas en siaj unuaj kaj foje duaj kaj triaj fingroj. La pupilo limiĝas al vertikala fendo kaj la timpano estas kutime distinga. Ĉiuj specioj el tiu genro alvokas el nestotruoj kie poste oni demetas la ovojn en saŭmoamaso. Embrioj disvolviĝas en tiu amaso ĝis eloviĝo. Eloviĝo okazas post la nestotruoj inundiĝas, kaj povas prokrastiĝi ĝis tio okazas. La alvokoj de tiuj specioj estas similaj kvankam diferencas laŭ frekvenco, longo, notoj kaj ripetoproporcio.
Heleioporus es un género de anfibios anuros de la familia Limnodynastidae. Las ranas de este género se distribuyen por el sudeste y sudoeste de Australia.[1]
Se reconocen las siguientes seis especies:[1]
Datos: Q2655264
Multimedia:
Especies: Heleioporus
Heleioporus es un género de anfibios anuros de la familia Limnodynastidae. Las ranas de este género se distribuyen por el sudeste y sudoeste de Australia.
Heleioporus anfibio genero bat da, Anura ordenaren barruko Limnodynastidae familian sailkatua.
Heleioporus anfibio genero bat da, Anura ordenaren barruko Limnodynastidae familian sailkatua.
Heleioporus est un genre d'amphibiens de la famille des Limnodynastidae[1].
Les 6 espèces de ce genre sont endémiques du sud de l'Australie. Sur les six espèces, cinq vivent dans le sud-ouest de l'Australie occidentale et la sixième, Heleioporus australiacus, dans le sud-est de l'Australie[1].
Toutes les espèces de ce genre sont des animaux de taille moyenne à grande, vivant enfouis dans le sol pour se protéger des prédateurs et de la dessiccation, avec des têtes rondes, des corps courts, des yeux saillants, des pattes relativement courtes et des doigts aux pattes avant sans palmure. Les orteils sont assez courts avec une ébauche de palmure. Une caractéristique du genre (sauf pour Heleioporus eyrei et quelques Heleioporus psammophilus) est la présence de callosités nuptiales noires chez les mâles au niveau des premiers doigts, accessoirement des deuxième et troisième.
Les pupilles forment une fente verticale et le tympan est généralement visible. Tous les mâles de ce genre appellent les femelles depuis leur terrier où les couples déposeront leurs œufs englués de mousse. Les embryons se développeront là jusqu'à leur éclosion. L'éclosion se produit lorsque la pluie inonde le terrier et peut permettre aux têtards de poursuivre leur développement dans l'eau. Les coassements de toutes ces espèces sont assez semblables quoiqu'ils diffèrent en fréquence, en longueur, en hauteur et en nombre de répétitions.
Selon Amphibian Species of the World (19 novembre 2016)[2] :
Heleioporus est un genre d'amphibiens de la famille des Limnodynastidae.
Heleioporus is een geslacht van kikkers uit de familie Limnodynastidae.[1] De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Gray in 1841. Later werd de wetenschappelijke naam Helioporus gebruikt.
Er zijn zes soorten die endemisch zijn in Australië.[2] De verschillende soorten zijn voornamelijk bewoners van bossen en moerassen.
Geslacht Heleioporus
Heleioporus is een geslacht van kikkers uit de familie Limnodynastidae. De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Gray in 1841. Later werd de wetenschappelijke naam Helioporus gebruikt.
Er zijn zes soorten die endemisch zijn in Australië. De verschillende soorten zijn voornamelijk bewoners van bossen en moerassen.
.jpg)
Heleioporus – rodzaj płazów z rodziny Limnodynastidae[1].
Zamieszkuje Australię. Wyróżnia się 3 gatunki, z których 5 żyje na południowym zachodzie Australii Zachodniej, podczas gdy ostatni zamieszkuje południowy wschód kontynentu (zagrzebnica wielka). Wszystkie te gatunki to osiągające średnie do dużych rozmiarów drążące w podłożu bezogonowe o zaokrąglonych głowach, krótkich ciałach, wyłupiastych oczach, krótkich łapach nie posiadających błon pławnych. Względnie krótkie palce zachowują jedynie ślad mięsistych błon pławnych. Nie licząc Heleioporus eyrei i niektórych Heleioporus psammophilus, dla gatunku charakterystyczne są ciemne kolce na opuszkach palców pierwszych i okazjonalnie drugich i trzecich. Źrenica ograniczona jest do pionowej szpary. Błona bębenkowa jest wydatna. Wszystkie gatunki łączy nawoływanie samców z jamek, gdzie następuje później złożenie jaj, czyli skrzeku, składanych w formie piankowatych mas, w obrębie których rozwijają się zarodki, zanim się wyklują. Następuje to po zalaniu jamek przez wodę i może opóźniać się do czasu, gdy to nastąpi. Odgłosy wydawane przez osobniki poszczególnych gatunków brzmią podobnie. Różnice dotyczą częstotliwości, długości, tonów i ilości powtórzeń.
Heleioporus – rodzaj płazów z rodziny Limnodynastidae.
Zamieszkuje Australię. Wyróżnia się 3 gatunki, z których 5 żyje na południowym zachodzie Australii Zachodniej, podczas gdy ostatni zamieszkuje południowy wschód kontynentu (zagrzebnica wielka). Wszystkie te gatunki to osiągające średnie do dużych rozmiarów drążące w podłożu bezogonowe o zaokrąglonych głowach, krótkich ciałach, wyłupiastych oczach, krótkich łapach nie posiadających błon pławnych. Względnie krótkie palce zachowują jedynie ślad mięsistych błon pławnych. Nie licząc Heleioporus eyrei i niektórych Heleioporus psammophilus, dla gatunku charakterystyczne są ciemne kolce na opuszkach palców pierwszych i okazjonalnie drugich i trzecich. Źrenica ograniczona jest do pionowej szpary. Błona bębenkowa jest wydatna. Wszystkie gatunki łączy nawoływanie samców z jamek, gdzie następuje później złożenie jaj, czyli skrzeku, składanych w formie piankowatych mas, w obrębie których rozwijają się zarodki, zanim się wyklują. Następuje to po zalaniu jamek przez wodę i może opóźniać się do czasu, gdy to nastąpi. Odgłosy wydawane przez osobniki poszczególnych gatunków brzmią podobnie. Różnice dotyczą częstotliwości, długości, tonów i ilości powtórzeń.
Heleioporus é um gênero de anfíbios da família Limnodynastidae.
As seguintes espécies são reconhecidas:[1]
Heleioporus é um gênero de anfíbios da família Limnodynastidae.
As seguintes espécies são reconhecidas:
Heleioporus albopunctatus Gray, 1841 Heleioporus australiacus (Shaw & Nodder, 1795) Heleioporus barycragus Lee, 1967 Heleioporus eyrei (Gray, 1845) Heleioporus inornatus Lee & Main, 1954 Heleioporus psammophilus Lee & Main, 1954Heleioporus là một chi động vật lưỡng cư trong họ Limnodynastidae, thuộc bộ Anura. Chi này có 6 loài và 17% bị đe dọa hoặc tuyệt chủng.[1]
.jpg)
Phương tiện liên quan tới Heleioporus tại Wikimedia Commons
Bài viết động vật lưỡng cư này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Heleioporus là một chi động vật lưỡng cư trong họ Limnodynastidae, thuộc bộ Anura. Chi này có 6 loài và 17% bị đe dọa hoặc tuyệt chủng.
Норницы[1] (лат. Heleioporus) — род бесхвостых земноводных из семейства Limnodynastidae.
На ноябрь 2018 года в род включают 6 видов[2]:
Это заготовка статьи по герпетологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Норницы (лат. Heleioporus) — род бесхвостых земноводных из семейства Limnodynastidae.
