Sebastes fasciatus és una espècie de peix pertanyent a la família Sebastidae.[4]
Cos oblong, robust i de color vermell brillant o grisenc amb una àrea fosca a la part superior i posterior de l'opercle. Els mascles poden fer fins a 42 cm de llargària total, tot i que, el més normal, és 30. Ulls grossos. Boca grossa i amb moltes dents petites. L'aleta dorsal s'estén des de la nuca fins al peduncle caudal. L'aleta caudal és notablement més petita. Té entre 31 i 38 escates a la línia lateral (normalment 33). 29-32 vèrtebres (normalment 30).[5][6][7][8][9]
És ovovivípar i de baixa fecunditat. La inseminació de les femelles té lloc des del juny fins a l'agost o, fins i tot, novembre; els oòcits madurs es fertilitzen des del novembre fins al febrer i les larves s'alliberen des del juny fins a l'agost o, fins i tot, l'octubre.[11][12][6]
Es nodreix d'eufausiacis (Meganyctiphanes norvegica, Thysanopoda), decàpodes, Mysidacea i petits mol·luscs i peixos.[12][6] Als Estats Units és depredat pel rap americà (Lophius americanus), el tallahams (Pomatomus saltatrix) i el peix espasa (Xiphias gladius).[13]
És un peix marí, de clima temperat (74°N-45°N, 67°W-13°W) i demersal (entre 70 i 592 m de fondària, normalment entre 128 i 366) sobre fons rocallosos o de llim,[12][14] el qual viu a l'Atlàntic nord-occidental (des del Golf de Sant Llorenç fins a Nova Escòcia i els Estats Units) i l'Atlàntic nord-oriental (Islàndia i l'oest de Groenlàndia).[15][12][16]
La seua esperança de vida és de 30-50 anys,[12] és gregari durant tota la seua vida.,[12] la seua carn és considerada com a excel·lent[9] i és inofensiu per als humans.[12]
Sebastes fasciatus és una espècie de peix pertanyent a la família Sebastidae.
The Acadian redfish (Sebastes fasciatus), also known as the Atlantic redfish, Acadian rockfish, or Labrador redfish, is a species of marine ray-finned fish belonging to the subfamily Sebastinae, the rockfishes, part of the family Scorpaenidae. It is native to the deep waters of the northwestern Atlantic.[3][4][5]
The Acadian redfish was first formally described in 1854 by the American physician and zoologist David Humphreys Storer with the type locality given as the harbor at Provincetown, Massachusetts.[6] The Acadian redfish has been known to hybridise with the beaked redfish (S. mentella).[7] This species is classified within the subgenus Sebastes by some authorities. The specific name fasciatus means "banded", an allusion to the four clear bands on the flanks.[8]
The Acadian redfish is colored reddish-orange and can live up to 50 years or more[4][9] and reach lengths up to 20 in (508 mm).[9] It is very similar in appearance to the deepwater redfish (S. mentella). The two species can be distinguished by the number of soft rays in the anal fin, internal examination of the gas bladder, or by genetic testing.[10]
The Acadian redfish is native to the waters of the northwestern Atlantic Ocean and its range extends from Virginia, the Gulf of St. Lawrence, Nova Scotia, western Greenland and Iceland. It is found at depths varying between 70 and 500 m (230 and 1,640 ft).[2] It swims near the seabed in areas with clay-silt or rocky bottoms.[4]
The Acadian redfish feeds on a variety of crustaceans, mollusks, and smaller fish.[9] It spawns in the fall to late winter. The species is ovoviviparous, and females release 15,000–20,000 fully formed larvae into the water per season.[10] The Acadian redfish is preyed on by the halibut, the Atlantic cod, swordfishes and harbor seals.[2]
Due to its slow growth rate, low fecundity, harmless nature, tendency to "hit almost any bait", and being considered a great food fish, the Acadian redfish was classified as Endangered by the IUCN in 1996.[1][4][9] However, due to conservation efforts, the redfish population has rebounded, and in 2012 the species was described as fully rebuilt, sustainably managed and responsibly harvested under U.S. regulations.[11]
The Acadian redfish (Sebastes fasciatus), also known as the Atlantic redfish, Acadian rockfish, or Labrador redfish, is a species of marine ray-finned fish belonging to the subfamily Sebastinae, the rockfishes, part of the family Scorpaenidae. It is native to the deep waters of the northwestern Atlantic.
Sebastes fasciatus Sebastes generoko animalia da. Arrainen barruko Sebastidae familian sailkatzen da.
Sebastes fasciatus Sebastes generoko animalia da. Arrainen barruko Sebastidae familian sailkatzen da.
Sébaste acadien, Sébaste rose, Sébaste atlantique
Sebastes fasciatus est une espèce de poissons marins de l'ordre des Scorpaeniformes.
Sebastes fasciatus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van schorpioenvissen (Sebastidae).[2] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1854 door Storer.
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als Bedreigd, beoordelingsjaar 1996.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesSebastes fasciatus – gatunek morskiej ryby skorpenokształtnej z rodziny Sebastidae[3].
S. fasciatus jest obecny w północno-zachodnim Atlantyku w stosunkowo płytkich wodach szelfowych, od Long Island, przez zatoki Maine i Świętego Wawrzyńca, wzdłuż półwyspu Labrador, w Zatoce Hudsona, u wschodniego wybrzeża Ziemi Baffina, po zachodni i południowy szelf Grenlandii, także wokół Islandii[4]. Zasięg występowania zamyka się w obszarze 74°N–45°N, 67°W–13°W. W podziale na regiony rybołówstwa FAO (ang. FAO Major Fishing Areas) gatunek notowany w regionach północno-zachodniego Atlantyku (nr regionu 21) i północno-wschodniego Atlantyku (27)[5].
Jest rybą denną, bytującą nad twardym, skalistym lub gliniasto-mulistym dnem, na głębokości od 70 do około 590 m, zazwyczaj jednak jest to około 130–370 m[5].
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał amerykański fizyk i przyrodnik David Humphreys Storer w 1854 w piątym tomie Proceedings of the Boston Society of Natural History na podstawie okazu z basenu portowego w Provincetown w Massachusetts. Nazwy naukowej na ponad dwa miesiące przed publikacją z opisem Storera użył francuski biolog Charles Frédéric Girard, ale w odniesieniu do innego, wcześniej już opisanego gatunku – Sebastes nebulosus[3]. Nazwa rodzajowa Sebastes pochodzi z greki i oznacza „dostojny”, „majestatyczny”[5]. Autorzy niektórych opracowań i baz danych (jak Integrated Taxonomic Information System – ITIS) nie uznają Sebastidae za oddzielną rodzinę, włączając całą tę gałąź do rodziny skorpenowatych[1]. Twórcy Fishes of the World umieszczają rodzaj Sebastes w podrodzinie Sebastinae, w plemieniu Sebastini wraz z trzema innymi rodzajami: Helicolenus, Hozukius i Sebastiscus[6].
Wyróżnia się dwa podgatunki[4][7]:
Skorpenokształtne budową przypominają okoniokształtne[8]. S. fasciatus ma podłużne i mocne ciało. Osiąga maksymalnie 40 cm długości, przeważnie 30 cm. Stosunkowo duża głowa, co jest cechą charakterystyczną dla całego podrzędu skorpenowców, z dużymi oczami[9][7]. Kostny wyrostek na końcu żuchwy[7]. Kręgosłup zbudowany z 29–32, przeważnie 30 kręgów. Płetwa grzbietowa przedzielona wcięciem, z 14–16 (zazwyczaj 15) promieniami twardymi i 12–17 (zazwyczaj 13–15) miękkimi[4][9]. Płetwa odbytowa z trzema kolcami i 6–9 (przeważnie 7–8) promieniami miękkimi. Płetwy piersiowe rozpięte na 17–20 (najczęściej 19) promieniach. Ciało pokryte łuskami zgrzebłowatymi (ktenoidalnymi). Głowa i pyszczek także ułuszczone; u S. f. kellyi, w przeciwieństwie do S. f. fasciatus, małe łuski po wewnętrznej stronie płetwy piersiowej. Od 31 do 38 łusek w linii bocznej, najczęściej jest ich 33. Kolor jasnoczerwony lub szarawoczerwony, z ciemniejszymi strefami na pokrywie skrzelowej; u S. f. kellyi ciało czarne lub ciemnozielonobrązowe[4][5]. Gatunek bardzo podobny do menteli (S. mentella) i bardzo trudny do odróżnienia od niego wizualnie, choć ta może mieć nieco bardziej wrzecionowate ciało niż S. fasciatus[7].
Całe życie spędza w grupie. Jest rybą długowieczną, podobnie jak wszystkie gatunki rodzaju Sebastes, i wolno rosnącą[10]; szacuje się, że żyje 30–50 lat. Cechuje się niską rozrodczością. Dojrzałość płciową osiąga przy długości ciała ponad 20 cm[11][5]. Jego dietę stanowią szczętki (m.in. kryl północny Meganyctiphanes norvegica i szczętki z rodzaju Thysanopoda), dziesięcionogi, torboraki z rodzaju Mysida, małe ryby i mięczaki[4][5]. Sama pada ofiarą większych ryb, np. żabnicy amerykańskiej (Lophius americanus), lufara (Pomatomus saltatrix) i włócznika (Xiphias gladius). Gatunek jajożyworodny[5].
IUCN uznaje S. fasciatus za gatunek zagrożony wyginięciem (EN) od 1996[2]. Intensywny połów od lat 30. XX wieku w połączeniu z niską rozrodczością przyczyniły się do znacznego spadku liczebności[10].
Sebastes fasciatus – gatunek morskiej ryby skorpenokształtnej z rodziny Sebastidae.
Sebastes fasciatus D. H. Storer, 1854
Охранный статусРозовый морской окунь[1], или американский окунь[2] (лат. Sebastes fasciatus), — вид морских лучепёрых рыб семейства скорпеновых (Scorpaenidae). Обитает в северной части Атлантического океана. Встречается на глубине до 592 метров. Максимальная длина 30 см.
Массивное тело покрыто ктеноидной чешуёй, сжато с боков, высота тела укладывается три раза в длине тела.. Голова большая. На конце выдвинутой вперёд нижней челюсти расположен направленный вниз симфизиальный бугорок. Жаберные тычинки длинные и тонкие, на первой жаберной дуге 31—34 тычинок[2].
Спинной плавник длинный с 15 колючими и 13—14 мягкими ветвистыми лучами. В анальном плавнике 3 колючих и 6—8 мягких лучей. Хвостовой плавник с небольшой выемкой[2].
Тело и голова окрашены в оранжево-красный или розовый цвет. Брюхо немного светлее. Под спинным плавником несколько зеленовато-чёрных пятен, имеются чёрные пятна на заднем крае жаберной крышки. Все плавники красные, при этом брюшные и анальный плавники окрашены интенсивнее.
Максимальная длина тела 30 см[3].
Розовый морской окунь — морская придонная стайная рыба. Обитают на глубине от 70 до 592 м, обычно на глубине 128—366 м. Питаются ракообразными, моллюсками и мелкими рыбами. Растут медленно. Максимальная продолжительность жизни 50 лет[3].
Живородящие рыбы с внутренним оплодотворением. Самцы созревают осенью. Спаривание происходит в конце осени или ранней зимой. Сперма сохраняется внутри самки в течение нескольких месяцев до оплодотворения икры весной. Инкубационный период продолжается 45—60 дней. Вылупление происходит внутри самки. Вымет личинок наблюдается с апреля до августа в зависимости от региона (Новая Шотландия — июнь; Большая Ньюфаундлендская банка и острова Микелон и Сен-Пьер — с мая до начала июля; северная часть Большой Ньюфаундлендской банки и у Лабрадора — с апреля до конца июня). Каждая самка вымётывает 15—20 тысяч личинок[2][4].
В западной части Атлантического океана встречается от залива Святого Лаврентия до шельфовых вод у Новая Шотландия. В восточной Атлантике ареал простирается от Гренландии до Исландии[3].
В 1940-е годы уловы американского окуня достигали 56 тысяч тонн. В последние годы специализированный промысел не ведётся. Попадаются в качестве прилова при промысле других донных рыб. Реализуется в охлаждённом и мороженом виде[2].
Розовый морской окунь, или американский окунь (лат. Sebastes fasciatus), — вид морских лучепёрых рыб семейства скорпеновых (Scorpaenidae). Обитает в северной части Атлантического океана. Встречается на глубине до 592 метров. Максимальная длина 30 см.
條紋平鮋,為輻鰭魚綱鮋形目鮋亞目平鮋科的其中一種,被IUCN列為瀕危保育類動物,為溫帶海水魚,分布於西北大西洋加拿大聖羅倫斯灣至新斯科細亞省;東北大西洋冰島及格陵蘭西部海域,棲息深度70-592公尺,體長可達30公分,幼魚棲息在砂泥底質、岩石底質淺水域,成群活動,以磷蝦、軟體動物等為食,稚魚棲息在礫石底層水域,卵胎生,生活習性不明。
條紋平鮋,為輻鰭魚綱鮋形目鮋亞目平鮋科的其中一種,被IUCN列為瀕危保育類動物,為溫帶海水魚,分布於西北大西洋加拿大聖羅倫斯灣至新斯科細亞省;東北大西洋冰島及格陵蘭西部海域,棲息深度70-592公尺,體長可達30公分,幼魚棲息在砂泥底質、岩石底質淺水域,成群活動,以磷蝦、軟體動物等為食,稚魚棲息在礫石底層水域,卵胎生,生活習性不明。