Peltodytes – rodzaj wodnych chrząszczy z rodziny flisakowatych.
Rodzaj opisany został w 1859 roku przez Maurice'a Auguste'a Régimbarta. Gatunkiem typowym został Dytiscus caesus Duftschmid 1805[1].
Ciało o krępe, silnie wypukłe, gładkie i błyszczące. Ostatni człon głaszczków szczękowych dłuższy od przedostatniego i o zbliżonej do niego szerokości. Przedplecze trapezowate. Pokrywy z wyraźną przyszwową rysą w tylnej części. Wyrostek zapiersia duży, szeroki i dołeczkowany. Płytki zabiodrza duże, dochodzące do podgięć pokryw i VI sternitu odwłoka, obrzeżone po bokach i z tyłu. Na wewnętrznej powierzchni goleni tylnych odnóży obecna rysa wyposażona w szczecinki. Kolce goleni odnóży środkowych i tylnych z błonką po bokach[2].
Rodzaj zamieszkuje strefę umiarkowaną i tropikalną całego świata z wyjątkiem Ameryki Południowej i Oceanii[2]. W Polsce występuje tylko P. (P.) caesus[3]
Należące tu gatunki podzielone są na dwa podrodzaje[1]:
