Η Anastatica ή «άνθος λευκού σιναπιού» είναι ένα μονοτυπικό γένος με την επίσημη ονομασία του είδους: Anastatica hierochuntica. Το γένος είναι μέλος της οικογένειας Σταυρανθών (Brassicaceae) (πρώην Cruciferae), του τομέα Magnoliophyta της κλάσης Magnoliopsida. Το φυτό είναι ένα μικρό γκρι ετήσιο βότανο, που σπάνια αναπτύσσεται πάνω από 15 εκατοστά (6 ίντσες) και φέρει πολύ μικρά άσπρα λουλούδια. Γίνεται ξερό κουβάρι( tumbleweed)[1][2][3][4] και έχει τη σπάνια ιδιότητα να ανασταίνεται, όταν ποτιστεί, μετά από μήνες, ίσως και χρόνια χωρίς νερό (φυτό της νεκρανάστασης).[2] Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη κοινή ονομασία στα Αγγλικά είναι :«Ρόδο της Ιεριχούς».[5] Άλλα κοινά ονόματα:« Λουλούδι της Μαριάμ», «Άνθος της Παναγίας» και «Λευκό λουλούδι σιναπιού».Tο είδος αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με τη Selaginella lepidophylla, επίσης γνωστή ως «Ρόδο της Ιεριχούς»[4] και «ψευτοτριαντάφυλλο της Ιεριχούς»
Η Anastatica απαντά σε ξηρές περιοχές της Μέσης Ανατολής και την έρημο Σαχάρα, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών της Βόρειας Αφρικής και του Ιράν, Αιγύπτου, Παλαιστίνης, Ισραήλ, Συρίας, Ιράκ, Ιορδανίας και του Πακιστάν.[6][7]
Μετά την περίοδο των βροχών, το φυτό ξεραίνεται, πέφτουν τα φύλλα του και κουλουριάζονται τα κλαδιά του σε μια σφιχτή-''κλειστή'' μπάλα, κι έτσι καθίσταται αδρανές. Οι καρποί του όμως παραμένουν μέσα στην μπάλα κλειστοί, προστατεύοντας τους σπόρους και εμποδίζοντάς τους να διασκορπιστούν πρόωρα. Οι σπόροι είναι πολύ ανθεκτικοί και μπορούν να παραμείνουν αδρανείς για χρόνια. Όταν ξαναβραχούν σε μια επόμενη βροχερή εποχή, η μπάλα ξετυλίγεται και το φυτό ξυπνά από την κατάσταση αδράνειας, που αναγκάζει τον εγκιβωτισμένο καρπό να ανοίξει, με αποτέλεσμα να διασκορπίσει τους σπόρους. Αν το νερό είναι επαρκές, οι διάσπαρτοι σπόροι βλασταίνουν μέσα σε ώρες. Ένα μικρό μέρος των σπόρων διασπείρεται στην περιοχή του μητρικού φυτού από σταγόνες βροχής. Οι σπόροι έχουν ένα κολλώδες τρίχωμα που τους βοηθά να προσκολλώνται στο χώμα[8], αλλά μπορούν επίσης να μεταφερθούν προς τα κάτω από το νερό της επιφάνειας.[8][9] Ωστόσο, δεν επιζούν σπόροι που έχουν πάει στα χαμηλά στρώματα.[9] Η διαδικασία τυλίγματος και ξετυλίγματος είναι απολύτως αναστρέψιμη και μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές. Η ικανότητα των φυτών να το δημιουργούν αυτό αποδίδεται στην παρουσία της τρεχαλόζης,[10] μιας ζάχαρης δισακχαρίτη που συμμετέχει σε διάφορους μηχανισμούς κρυπτοβίωσης. Παρότι το επανυδατωμένο φυτό μερικές φορές περιγράφεται ως μη ικανό να αναπαραγάγει νέα φύλλα, άνθη και καρπούς,[11]αυτό αμφισβητείται. Απεναντίας, οι σπόροι μπορεί μερικές φορές να βλαστήσουν και να φυτρώσουν νέα φυτά, ενώ ακόμα βρίσκονται μέσα στον καρπό στο νεκρό μητρικό φυτό.
Η Anastatica έχει χαρακτηριστεί ως η πιο διάσημη χορτόμαζα.[12] Όταν είναι ξηρή, η μπάλα θα αποσπαστεί και θα διασπαρεί από τον άνεμο. Αυτή η συνήθεια των χορτομαζών ή κυλιόμενων σφαιρικών φυτομαζών (tumbleweeds) έχει ερμηνευθεί ως ένας μηχανισμός αποφυγής ταφής τους στους αμμόλοφους.[13] Ωστόσο, η Anastatica μπορεί να κατέχει αυτή τη συνήθεια μόνο στη βιβλιογραφία[12] ή να κυλίεται απλώς σπάνια, αν ξεριζώνεται τυχαία.[14]
Η Anastatica ή «άνθος λευκού σιναπιού» είναι ένα μονοτυπικό γένος με την επίσημη ονομασία του είδους: Anastatica hierochuntica. Το γένος είναι μέλος της οικογένειας Σταυρανθών (Brassicaceae) (πρώην Cruciferae), του τομέα Magnoliophyta της κλάσης Magnoliopsida. Το φυτό είναι ένα μικρό γκρι ετήσιο βότανο, που σπάνια αναπτύσσεται πάνω από 15 εκατοστά (6 ίντσες) και φέρει πολύ μικρά άσπρα λουλούδια. Γίνεται ξερό κουβάρι( tumbleweed) και έχει τη σπάνια ιδιότητα να ανασταίνεται, όταν ποτιστεί, μετά από μήνες, ίσως και χρόνια χωρίς νερό (φυτό της νεκρανάστασης). Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη κοινή ονομασία στα Αγγλικά είναι :«Ρόδο της Ιεριχούς». Άλλα κοινά ονόματα:« Λουλούδι της Μαριάμ», «Άνθος της Παναγίας» και «Λευκό λουλούδι σιναπιού».Tο είδος αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με τη Selaginella lepidophylla, επίσης γνωστή ως «Ρόδο της Ιεριχούς» και «ψευτοτριαντάφυλλο της Ιεριχούς»