dcsimg

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Distribucion en Costa Rica: En las tierras bajas del Caribe (Sánchez, 2003).
Distribucion General: Desde el sur de México hasta Colombia, el este de los Andes y hasta el sur de Brasil (Peterson y Chalf, 1973).
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Alvaro Herrera
partner site
INBio

Population Biology ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Poco común (Sánchez, 2003).
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Alvaro Herrera
partner site
INBio

Reproduction ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Por medio de huevos.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Alvaro Herrera
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
El dorso del cuerpo es de color gris opaco, un poco más brillante en la parte de la cabeza. La parte ventral es blancuzca. Las alas son café negruzco con barras angostas blancas. La cola es delgada, café negruzca con la punta blanca. La lista ocular es negra y la ceja blanca. Las patas y el pico son negros (Rand y Traylor, 1961; Sánchez, 2003).
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Alvaro Herrera
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Localidad del tipo:
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Alvaro Herrera
partner site
INBio

Habitat ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Areas abiertas, centros urbanos y parques (Peterson y Chalf, 1973).
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Alvaro Herrera
partner site
INBio

Mimus gilvus ( Asturian )

provided by wikipedia AST
Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

Mimus gilvus ye una especie d'ave paseriforme de la familia Mimidae. Ye residente y reproduzse dende'l sur de Méxicu hasta'l norte de Brasil, y nes Antilles Menores y otres islles del Mar Caribe. Los especímenes de Panamá y Trinidá podríen ser introducíos pol home. El cenzontle común (M. polyglottos) ye'l pariente vivu más cercanu, pero'l mímido de Socorru (Mimodes graysoni), que s'atopa en peligru críticu d'estinción, paez tar más rellacionáu col cenzontle tropical de lo que se creía tradicionalmente. [1]

Carauterístiques

Los adultos miden 25 cm y pesen 54 g. La so cabeza y partes cimeros son de color gris. Tienen güeyos mariellos, un parche de güeyu blancu y rayes escures al traviés del güeyu. Les partes inferiores son de color ablancazáu y les nales son corites, con dos franxes blanques nes nales y cantos blancos nes plumes de vuelu. Tienen una llarga cola escura, coles puntes de les plumes blanques, un delgáu picu negru con combadura llixeramente escontra baxo, y llargues pates escures.

Machu y fema son similares, pero los individuos inmaduros son de colores más apagaos y escuros. La subespecie M. g. tobagensis, atopada namái en Trinidá y Tobagu, tien un color gris escuru nes partes cimeres y con un blancu más estendíu nes cobertories de les nales y la cola que les subespecies continentales.

Esta especie tien un cantar musical variáu, más roncu qu'el del cenzontle del norte, y puede asonsañar los cantares del cenzontle común, pero escasamente les d'otres aves. Dacuando canta pela nueche. Ye común na mayoría de los hábitats abiertos, ente ellos asentamientos humanos. Los cenzontles tropicales posar nel suelu o na vexetación, o vuelen dende un árbol pa prindar invertebraos. Aliméntense principalmente d'inseutos y delles bagues. Estes aves animar a tomar comida de platos o meses. Mientres s'alimenten, con frecuencia estienden les sos nales nun movimientu peculiar de dos etapes: amosando la parte blanca de les nales y depués volviendo plegar éstes.

La incubación, llevada a cabu namái pola fema, dura de 13 a 15 díes, con un pocu más p'abandonar el nial. Esta ave defende'l so nial agresivamente contra otres aves y animales, incluyendo grandes iguanes, perros y mangostes.

Referencies

  1. Hunt et al. (2001), Barber et al. (2004)

Bibliografía

Enllaces esternos

Protonotaria-citrea-002 edit.jpg Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST

Mimus gilvus: Brief Summary ( Asturian )

provided by wikipedia AST
Mimus gilvus Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

Mimus gilvus ye una especie d'ave paseriforme de la familia Mimidae. Ye residente y reproduzse dende'l sur de Méxicu hasta'l norte de Brasil, y nes Antilles Menores y otres islles del Mar Caribe. Los especímenes de Panamá y Trinidá podríen ser introducíos pol home. El cenzontle común (M. polyglottos) ye'l pariente vivu más cercanu, pero'l mímido de Socorru (Mimodes graysoni), que s'atopa en peligru críticu d'estinción, paez tar más rellacionáu col cenzontle tropical de lo que se creía tradicionalmente.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST

Gwatwarwr trofannol ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gwatwarwr trofannol (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: gwatwarwyr trofannol) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Mimus gilvus; yr enw Saesneg arno yw Tropical mockingbird. Mae'n perthyn i deulu'r Gwatwarwyr (Lladin: Mimidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. gilvus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America a Gogledd America.

Teulu

Mae'r gwatwarwr trofannol yn perthyn i deulu'r Gwatwarwyr (Lladin: Mimidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Cathaderyn du Melanoptila glabrirostris Cathaderyn llwyd Dumetella carolinensis
Dumetella carolinensis -Brendan T. Byrne State Forest, New Jersey, USA-8.jpg
Crynwr brown Cinclocerthia ruficauda
Cinclocerthia ruficauda - Guadeloupe.JPG
Gwatwarwr cefnwinau Mimus dorsalis
Mimus dorsalis 1847.jpg
Gwatwarwr glas Melanotis caerulescens
Blue Mockingbird.jpg
Gwatwarwr y Gogledd Mimus polyglottos
Mimus polyglottos -Krendle Woods, Cary, North Carolina, USA-8.jpg
Gwatwarwr y paith Mimus patagonicus
CalandriaAr.jpg
Tresglen Cozumel Toxostoma guttatum
Naturalis Biodiversity Center - RMNH.AVES.128765 1 - Toxostoma guttatum (Ridgway, 1885) - Mimidae - bird skin specimen.jpeg
Tresglen grymbig Toxostoma curvirostre
Curve-billed Thrasher.jpg
Tresglen gynffonhir Toxostoma rufum
Toxostoma rufum -Garland, Texas, USA-8.jpg
Tresglen hirbig Toxostoma longirostre
Toxostoma longirostre -Laguna Atascosa National Wildlife Refuge, Texas, USA-8.jpg
Tresglen saets Oreoscoptes montanus
Oreoscoptes montanus Sandy Hook NJ.jpg
Tresglen Sorocco Mimus graysoni
Mimus graysoni (Museum de Genève).jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Gwatwarwr trofannol: Brief Summary ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gwatwarwr trofannol (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: gwatwarwyr trofannol) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Mimus gilvus; yr enw Saesneg arno yw Tropical mockingbird. Mae'n perthyn i deulu'r Gwatwarwyr (Lladin: Mimidae) sydd yn urdd y Passeriformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. gilvus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America a Gogledd America.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Tropical mockingbird

provided by wikipedia EN

The tropical mockingbird (Mimus gilvus) is a resident breeding bird from southern Mexico to northern and eastern South America and in the Lesser Antilles and other Caribbean islands.[2][3]

Taxonomy and systematics

The tropical mockingbird has sometimes been considered conspecific with its closest living relative, the northern mockingbird (Milvus polyglottos) and forms a superspecies with it. The critically endangered Socorro mockingbird (M. graysoni) is also much closer to these two than previously believed.[4]

The tropical mockingbird has these ten subspecies:[2]

M. g. antelius and M. g. magnirostris have been suggested as separate species but morphological and vocal evidence for the potential splits are weak.[5][6]

Description

Asa Wright Nature Centre - Trinidad

Adult tropical mockingbirds are 23 to 25.5 cm (9.1 to 10.0 in) long. Mean weights of various subspecies vary greatly. Adults of the nominate subspecies are gray on the head and upper parts and have a whitish supercilium and a dark stripe through the eye. The underparts are off-white and the wings are blackish with two white wing bars and white edges to the flight feathers. They have a long dark tail with white feather tips, a slim black bill with a slight downward curve and long dark legs. Juveniles are browner and their chest and flanks have dusky streaks.[6]

The subspecies vary in overall size and the length of wings and tail, the intensity of their plumage colors, the extent of pale markings and eye color. M. g. magnirostris is the largest and has a significantly heavier bill than the others; M. g. tolimensis is also larger than the nominate.[6]

Distribution and habitat

The subspecies of the tropical mockingbird are distributed thus:[2][6]

The population of M. g. tolimensis in El Salvador, Nicaragua, Costa Rica and Panama are descendants of escaped cage birds imported from Colombia.[6]

The tropical mockingbird is common in most open habitats, including around human habitation. Examples include scrublands, savanna, parks, and farmland. It avoids closed forest and mangroves. It is a bird of the lowlands to middle elevations; it reaches about 2,500 m (8,200 ft) in Central American and the northern Andes. It has been found as high as 2,600 m (8,500 ft) in Colombia and 3,100 m (10,200 ft) in northern Ecuador.[6]

Behavior

Feeding

The tropical mockingbird forages on the ground or low in vegetation; it also captures flying insects such as swarming termites on the wing. It is omnivorous; its diet includes a variety of arthropods (such as spiders, grasshoppers, and beetles), seeds, small fruits and berries, larger cultivated fruits (such as mangoes), lizards, bird and lizard eggs, the contents of bird feeders, and human food.[6][7]

Breeding

The tropical mockingbird generally nests from late in the wet season through the transition period into the early wet season. During that long period it often will produce three broods. It is monogamous but cooperative breeding has been recorded with the young of the previous brood acting as helpers. It aggressively defends its territory against birds of its own and other species, and predatory animals as well. Both sexes build the nest using coarse twigs lined with softer material and place it low in a shrub or tree. The clutch size ranges from two to four but is usually three. The female does most of the incubation during the 13 to 15 day period. Chicks are fed by both parents (and helpers) in the nest for up to 19 days and beyond that after fledging.[6]

Vocalization

The tropical mockingbird's song is "a varied and long-continued sequence of diverse mellow to harsh notes, trills, with considerable repetition of phrases". It will often sing through the night. It apparently rarely mimics other species. Its calls include "a resonant 'pree-ew'" and "a harsh 'chick' or 'chek'".[6]

Status

The IUCN has assessed the tropical mockingbird as being of Least Concern.[1] It is "common and conspicuous nearly throughout [its] range". Its range has expanded in some areas, such as northward in the Lesser Antilles, but has contracted in southeastern Brazil due to habitat loss and illegal trapping.[6]

References

  1. ^ a b BirdLife International (2020). "Mimus gilvus". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T22711029A139345947. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T22711029A139345947.en. Retrieved 22 July 2021.
  2. ^ a b c Gill, F.; Donsker, D.; Rasmussen, P. (July 2021). "IOC World Bird List (v 11.2)". Retrieved July 14, 2021.
  3. ^ Remsen, J. V. Jr; J. I. Areta; E. Bonaccorso; S. Claramunt; A. Jaramillo; D. F. Lane; J. F. Pacheco; M. B. Robbins; F. G. Stiles; K. J. Zimmer (21 June 2021). "Species Lists of Birds for South American Countries and Territories". Retrieved June 24, 2021.
  4. ^ Barber, Brian R.; Martínez-Gómez, Juan E.; Peterson, A. Townsend (2004). "Systematic position of the Socorro mockingbird Mimodes graysoni". J. Avian Biol. 35 (3): 195–198. doi:10.1111/j.0908-8857.2004.03233.x. Retrieved July 22, 2021.
  5. ^ Remsen, J. V. Jr; J. I. Areta; E. Bonaccorso; S. Claramunt; A. Jaramillo; D. F. Lane; J. F. Pacheco; M. B. Robbins; F. G. Stiles; K. J. Zimmer (May 2021). "A classification of the bird species of South America". American Ornithological Society. Retrieved May 24, 2021.
  6. ^ a b c d e f g h i j Cody, M. L. (2020). J. del Hoyo; A. Elliott; J. Sargatal; D. A. Christie; E. de Juana (eds.). "Tropical Mockingbird (Mimus gilvus)". Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology. 2. doi:10.2173/bow.tromoc.01. S2CID 216426817.
  7. ^ https://sta.uwi.edu/fst/lifesciences/sites/default/files/lifesciences/documents/ogatt/Mimus_gilvus%20-%20Tropical%20Mockingbird.pdf

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Tropical mockingbird: Brief Summary

provided by wikipedia EN

The tropical mockingbird (Mimus gilvus) is a resident breeding bird from southern Mexico to northern and eastern South America and in the Lesser Antilles and other Caribbean islands.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Tropika mokbirdo ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

La Tropika mokbirdo, Mimus gilvus, estas loĝanta kaj reproduktanta birdo el suda Meksiko suden al norda Brazilo, kaj en Malgrandaj Antiloj kaj aliaj insuloj de Karibio. La birdoj de Panamo kaj Trinidado povas esti enmetitaj. La Norda mokbirdo (M. polyglottos) estas ĝia plej proksima vivanta parenco, sed la ege endanĝerigita Sokora mokbirdo (M. graysoni) estas ankaŭ multe pli proksima al tiuj du ol antaŭe oni supozis[1].

Plenkreskuloj estas 25 cm longaj kaj ĉirkaŭ 54 g pezaj. Ili estas grizaj kape kaj en supraj partoj kun flavoranĝaj okuloj, blanka superokula strio kaj malhela makulo traokula. Subaj partoj estas blankecaj kaj la flugiloj estas nigrecaj kun du blankaj flugilstrioj kaj blankaj bordoj en flugilplumoj. Ili havas longajn malhelajn vostojn kun blankaj plumopintoj, sveltaj nigraj bekoj iom subenkurbitaj kaj longajn malhelajn gambojn.

Ambaŭ seksoj estas similaj, sed nematuruloj estas pli senkoloraj kaj brunaj. La subspecio M. g. tobagensis, troviĝanta nur en Trinidado kaj Tobago, havas malhelajn grizajn suprajn partojn kaj pli etendan blankon en flugilkovriloj kaj vosto ol la kontinentaj formoj.

Tiu birdo havas varian kaj muzikan kanton, pli raŭkan ol tiu de la Norda mokbirdo, kaj povas imiti la kantojn de la najbaraj mokbirdoj, sed rare tiujn de aliaj birdoj. Ili foje kantas ankaŭ nokte.

Tiu mokbirdo estas komuna en plej parto de malfermaj habitatoj inklude homajn setlejojn. Tropikaj mokbirdoj manĝas surgrunde aŭ en vegetaĵaro aŭ flugas suben el ripozejo por kapti senvertebrulojn. Ili manĝas ĉefe insektojn kaj kelkajn berojn. Tiujn sentimaj birdoj prenas ankaŭ manĝaĵojn el neatentitaj teleroj aŭ tabloj. Dum manĝo ili malfermas siajn flugilojn laŭ propra dumova maniero, montrante la blankajn markojn, kaj poste fermas ilin.

Ili konstruas neston el bastonetoj kaj la kutima ovodemetado estas de tri grizecverdaj ovoj. La kovadon faras nur la ino dum 13-15 tagoj, kun iom pli da tempo antaŭ elnestiĝo. Tiu birdo agreseme defendas sian neston kontraŭ aliaj birdoj aŭ bestoj, inklude grandajn igvanojn, hundojn kaj mungotedoj.

Notoj

  1. Hunt et al. (2001), Barber et al. (2004)

Referencoj

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Tropika mokbirdo: Brief Summary ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

La Tropika mokbirdo, Mimus gilvus, estas loĝanta kaj reproduktanta birdo el suda Meksiko suden al norda Brazilo, kaj en Malgrandaj Antiloj kaj aliaj insuloj de Karibio. La birdoj de Panamo kaj Trinidado povas esti enmetitaj. La Norda mokbirdo (M. polyglottos) estas ĝia plej proksima vivanta parenco, sed la ege endanĝerigita Sokora mokbirdo (M. graysoni) estas ankaŭ multe pli proksima al tiuj du ol antaŭe oni supozis.

Plenkreskuloj estas 25 cm longaj kaj ĉirkaŭ 54 g pezaj. Ili estas grizaj kape kaj en supraj partoj kun flavoranĝaj okuloj, blanka superokula strio kaj malhela makulo traokula. Subaj partoj estas blankecaj kaj la flugiloj estas nigrecaj kun du blankaj flugilstrioj kaj blankaj bordoj en flugilplumoj. Ili havas longajn malhelajn vostojn kun blankaj plumopintoj, sveltaj nigraj bekoj iom subenkurbitaj kaj longajn malhelajn gambojn.

Ambaŭ seksoj estas similaj, sed nematuruloj estas pli senkoloraj kaj brunaj. La subspecio M. g. tobagensis, troviĝanta nur en Trinidado kaj Tobago, havas malhelajn grizajn suprajn partojn kaj pli etendan blankon en flugilkovriloj kaj vosto ol la kontinentaj formoj.

Tiu birdo havas varian kaj muzikan kanton, pli raŭkan ol tiu de la Norda mokbirdo, kaj povas imiti la kantojn de la najbaraj mokbirdoj, sed rare tiujn de aliaj birdoj. Ili foje kantas ankaŭ nokte.

Tiu mokbirdo estas komuna en plej parto de malfermaj habitatoj inklude homajn setlejojn. Tropikaj mokbirdoj manĝas surgrunde aŭ en vegetaĵaro aŭ flugas suben el ripozejo por kapti senvertebrulojn. Ili manĝas ĉefe insektojn kaj kelkajn berojn. Tiujn sentimaj birdoj prenas ankaŭ manĝaĵojn el neatentitaj teleroj aŭ tabloj. Dum manĝo ili malfermas siajn flugilojn laŭ propra dumova maniero, montrante la blankajn markojn, kaj poste fermas ilin.

Ili konstruas neston el bastonetoj kaj la kutima ovodemetado estas de tri grizecverdaj ovoj. La kovadon faras nur la ino dum 13-15 tagoj, kun iom pli da tempo antaŭ elnestiĝo. Tiu birdo agreseme defendas sian neston kontraŭ aliaj birdoj aŭ bestoj, inklude grandajn igvanojn, hundojn kaj mungotedoj.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Mimus gilvus ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El cenzontle tropical, sinsonte tropical o paraulata llanera[1]​ (Mimus gilvus) es una especie de ave paseriforme de la familia Mimidae. Es residente y se reproduce desde el sur de México hasta el norte de Brasil, y en las Antillas Menores y otras islas del Mar Caribe. Los especímenes de Panamá y Trinidad podrían haber sido introducidos por el hombre. El cenzontle común (M. polyglottos) es el pariente vivo más cercano, pero el mímido de Socorro (Mimodes graysoni), que se encuentra en peligro crítico de extinción, parece estar más relacionado con el cenzontle tropical de lo que se creía tradicionalmente. [2]

Características

 src=
Mimus gilvus

Los adultos miden 25 cm y pesan 54 g. Su cabeza y partes superiores son de color gris. Tienen ojos amarillos, un parche de ojo blanco y rayas oscuras a través del ojo. Las partes inferiores son de color blanquecino y las alas son negruzcas, con dos franjas blancas en las alas y bordes blancos en las plumas de vuelo. Tienen una larga cola oscura, con las puntas de las plumas blancas, un delgado pico negro con curvatura ligeramente hacia abajo, y largas patas oscuras.

Macho y hembra son similares, pero los individuos inmaduros son de colores más apagados y oscuros. La subespecie M. g. tobagensis, encontrada sólo en Trinidad y Tobago, posee un color gris oscuro en las partes superiores y con un blanco más extendido en las coberturas de las alas y la cola que las subespecies continentales.

Esta especie tiene un canto musical variado, más ronco que el del cenzontle del norte, y puede imitar las canciones del cenzontle común, pero rara vez las de otras aves. A veces canta por la noche. Es común en la mayoría de los hábitats abiertos, entre ellos asentamientos humanos. Los cenzontles tropicales se posan en el suelo o en la vegetación, o vuelan desde un árbol para capturar invertebrados. Se alimentan principalmente de insectos y algunas bayas. Estas aves se animan a tomar comida de platos o mesas. Mientras se alimentan, con frecuencia extienden sus alas en un movimiento peculiar de dos etapas: mostrando la parte blanca de las alas y luego volviendo a plegar estas.

La incubación, llevada a cabo solo por la hembra, dura de 13 a 15 días, con un poco más para abandonar el nido. Esta ave defiende su nido agresivamente contra otras aves y animales, incluyendo grandes iguanas, perros y mangostas.

Referencias

  1. Paredes et al (2001)
  2. Hunt et al. (2001), Barber et al. (2004)

Bibliografía

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Mimus gilvus: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El cenzontle tropical, sinsonte tropical o paraulata llanera​ (Mimus gilvus) es una especie de ave paseriforme de la familia Mimidae. Es residente y se reproduce desde el sur de México hasta el norte de Brasil, y en las Antillas Menores y otras islas del Mar Caribe. Los especímenes de Panamá y Trinidad podrían haber sido introducidos por el hombre. El cenzontle común (M. polyglottos) es el pariente vivo más cercano, pero el mímido de Socorro (Mimodes graysoni), que se encuentra en peligro crítico de extinción, parece estar más relacionado con el cenzontle tropical de lo que se creía tradicionalmente. ​

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Mimus gilvus ( Basque )

provided by wikipedia EU

Mimus gilvus Mimus generoko animalia da. Hegaztien barruko Mimidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Kanpo estekak

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Mimus gilvus: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Mimus gilvus Mimus generoko animalia da. Hegaztien barruko Mimidae familian sailkatua dago.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Tropiikkimatkija ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Tropiikkimatkija (Mimus gilvus)[2] on matkijoiden heimoon kuuluva varpuslintu.

Levinneisyys

Tropiikkimatkijaa tavataan Väli-Amerikassa sekä Etelä-Amerikan pohjoisosissa ja koillisrannikolla. Lajin kannaksi arvioidaan 500 000–4 999 999 yksilöä, ja sen kannankehitys on kasvava. Se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]

Lähteet

  1. a b c Mimus gilvus IUCN Red List of Threatened Species. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. (englanniksi)
  2. Väisänen, R. A.; Högmander, H.; Björklund, H.; Hänninen, L.; Lammin-Soila, M.; Lokki, J. & Rauste, V.: Maailman lintujen suomenkieliset nimet. 2., uudistettu painos. Helsinki: BirdLife Suomi ry, 2006. Teoksen verkkoversio.
Tämä lintuihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Tropiikkimatkija: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Tropiikkimatkija (Mimus gilvus) on matkijoiden heimoon kuuluva varpuslintu.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Moqueur des savanes ( French )

provided by wikipedia FR

Mimus gilvus

Le Moqueur des savanes (Mimus gilvus) est une espèce de passereau appartenant à la famille des Mimidae.

Description

Le moqueur des savanes est un oiseau de 25 cm. Son plumage est de couleur gris sur le ventre et d'un gris-brun sur le dos. Il possède un bec court et fin légèrement crochu. Il a de longues pattes et une longue queue.

Répartition

Cet oiseau vit du sud du Mexique à l'Est du Brésil et dans les Caraïbes.

Comportement

Le moqueur des savanes est un oiseau qui aime les terrains ouverts et dégagés où il pourra courir. Il cherche sa nourriture soit au sol en courant, ou bien depuis un piquet. Une fois la proie repérée, il s'élance de son perchoir d'un vol battu, atterrit à quelque mètre de celle-ci, court et l'attrape. Souvent, il déploie ses ailes et les replie pour effrayer ses proies et les trouver.

Alimentation

Le Moqueur des savanes est un oiseau insectivore. Il attrape toutes sortes d'insectes et d'invertébrés, et mange aussi beaucoup de fruits et de graines. Il visite aussi les mangeoires, mangeant du pain, des graines, de la banane... Il lui arrive parfois de manger de jeunes lézards.

Nidification

Le Moqueur des savanes construit un nid à base de branchettes et de lianes sèches dans un arbuste épineux de préférence des palmiers. Le nid est placé à une hauteur de 2 à 5 mètres. Le couple défend le nid contre ses prédateurs comme les mangoustes, les quiscales ou bien les geais.

Sous-espèces

D'après Alan P. Peterson, cet oiseau est représenté par 10 sous-espèces[1] :

  • Mimus gilvus gracilis Cabanis 1850, du S du Mexique au Honduras et au Salvador ;
  • Mimus gilvus leucophaeus Ridgway 1888, Péninsule du Yucatan et îles alentours ;
  • Mimus gilvus magnirostris Cory 1887, île San Andrès et îles du SO des Caraïbes à l'Est du Nicaragua ;
  • Mimus gilvus rostratus Ridgway 1884, îles du S des Caraïbes, d'Aruba à Blanquilla ;
  • Mimus gilvus antillarum Hellmayr & Seilern 1915, Petites Antilles au S d'Antigua ;
  • Mimus gilvus tolimensis Ridgway 1904, O et C de la Colombie, jusqu'à l'extrême N de l'Équateur, introduite de l'E du Salvador au Costa-Rica et au C de Panama ;
  • Mimus gilvus melanopterus Lawrence 1849, N et Ne de la Colombie, Venezuela, Guyana et N du Brésil ;
  • Mimus gilvus tobagensis Dalmas 1900, Trinidad et Tobago ;
  • Mimus gilvus gilvus (Vieillot) 1808, Surinam et Guyane française ;
  • Mimus gilvus antelius Oberholser 1919, côte NE et E du Brésil, jusqu'à RIo de Janeiro au S.

Notes et références

  1. (en) N. J. Collar et BirdLife International, HBW and BirdLife International illustrated checklist of the birds of the world, vol. 2 Passerines, [2014-2016] (ISBN 978-84-96553-94-1, 84-96553-94-9 et 978-84-96553-98-9, OCLC , lire en ligne), p. 598

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Moqueur des savanes: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Mimus gilvus

Le Moqueur des savanes (Mimus gilvus) est une espèce de passereau appartenant à la famille des Mimidae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Tropische spotlijster ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Vogels

De tropische spotlijster (Mimus gilvus) is een spotlijster uit Zuid-Amerika, waar deze veel voorkomt in Suriname, Venezuela en op de Benedenwindse Eilanden.

Kenmerken

De spotlijster is 23 cm lang en een van boven grijze vogel, van onderen vuilwit met een witte streep boven zijn ogen met een lange zwarte staart met een wit uiteinde. Ze worden ook wel grijze, Zuid-Amerikaanse of Caribische Spotlijster genoemd.

De soort telt 10 ondersoorten:

Bronnen, noten en/of referenties
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Tropische spotlijster: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De tropische spotlijster (Mimus gilvus) is een spotlijster uit Zuid-Amerika, waar deze veel voorkomt in Suriname, Venezuela en op de Benedenwindse Eilanden.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Tropespottefugl ( Norwegian )

provided by wikipedia NN

Tropespottefugl (Mimus gilvus) er ein spottefugl i den biologiske slekta Mimus som lever i Mellom-Amerika, sørlege Karibia, nordlege Sør-Amerika og på austkysten av Brasil. Songspottefugl (M. polyglottos) er den mest nærskylde nolevande arten, men den kritisk truga socorrospottefugl, (M. graysoni) er òg nært i slekt.[1]

Skildring

Vaksne tropespottefuglar er 23-25,5 centimeter lange og veg 45-58 gram varierande med kjønn og underart. Dei er grå på hovudet og oversida med gule auge, ei lys augestripe og mørk flekk gjennom auget. Undersida er gulkvit og vengene er gråsvarte med to kvite vengband og kvite kantar på vengefjørene. Dei har ein lang mørk hale med kvite fjørtuppar. Nebbet er svart, kort for denne gruppa og berre svakt nedbøygd, beina er lange og mørke.[2]

Hannar er om lag 5 % større og tyngre enn hoer, elles er kjønna er like. Ungfuglane er mattera og brunare. M. g. tobagensis, som berre finst på Trinidad og Tobago, har mørkare grå oversida og meir omfattande kvitt på vengdekkarar og hale enn underartane på fastlandet.

Denne fuglen har ein variert og musikalsk song, kjappare enn hos songspottefugl. Han syng av og til natta gjennom.

Arten er hekkefugl i eit oppstykka område frå det sørlege Mexico sør til austkysten av Brasil og på Dei små Antillane. Nordgrensa går gjennom Mexico i delstaten Oaxaca og i Veracruz, inkluderer Yucatánhalvøya. Vidare til Honduras og Nicaragua med fråvære sør til Colombia, men introdusert i Panama. Han lever i store delar av nordre og sentrale Colombia og Venezuela, litt inn i Ecuador, samt i Guyana, Surinam og Fransk Guyana. I Brasil langs nordaustkysten og frå omtrent Paraíba til Rio de Janeiro.[3]

Denne spottefuglen er vanleg i dei fleste opne habitat, inkludert menneskeskapte. Tropespottefuglar beitar på bakken eller i vegetasjonen eller flyg ned frå ei grein for å fange virvellause dyr. Dei et hovudsakleg insekt og litt bær. Desse uredde fuglane vil òg plukke mat som står utan tilsyn på tallerkenar eller bord. Medan dei beitar kan dei spreia vengene i ei tostegs rørsle, der heile oversida av vengeflatene er synlege eit augneblikk, og deretter folde saman vengene igjen. Rørsla liknar den som songspottefuglar gjer for å blinke med dei kvite vengeflekkene, jamvel om tropespottefuglen manglar dei store flekkene.[4]

Paret byggjer eit kvistreir, og normal kullstorleik er tre grågrøne, flekka egg. Hoa gjer ruginga åleine i 13-15 dagar, og perioden vidare fram til ungane er flygedyktige er omtrent like lang. Fuglane er aggressive når dei vernar om reiret sitt mot andre fuglar og dyr.[2]

Arten er klassifisert som livskraftig, og storleiken på populasjonen er trudd å vere aukande.[3]

Kjelder

Referansar
  1. Lovette, Irby J.; Arbogast, Brian S.; Curry, Robert L.; Zink, Robert M.; Botero, Carlos A.; Sullivan, John P.; Talaba, Amanda L.; Harris, Rebecca B.; Rubenstein, Dustin R.; Ricklefs, Robert E.; Bermingham, Eldredge (2012-05). «Phylogenetic relationships of the mockingbirds and thrashers (Aves: Mimidae)». Molecular Phylogenetics and Evolution 63 (2): 219–229. ISSN 1055-7903. doi:10.1016/j.ympev.2011.07.009. Henta 26. mars 2017.
  2. 2,0 2,1 Cody, M. (2017) Tropical Mockingbird (Mimus gilvus) I: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Henta den 26. mars 2017
  3. 3,0 3,1 BirdLife International (2017) Species factsheet: Mimus gilvus. Henta frå http://www.birdlife.org den 26. mars 2017
  4. Whitaker, Lovie M. (1957). «Comments on Wing-Flashing and Its Occurrence in Mimidae with Uniformly Colored Wings». The Wilson Bulletin 69 (4): 361–363. ISSN 0043-5643. JSTOR 4158623. Henta 26. mars 2017.

Bakgrunnsstoff

Commons-logo.svg Commons har multimedia som gjeld: Tropespottefugl
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia NN

Tropespottefugl: Brief Summary ( Norwegian )

provided by wikipedia NN

Tropespottefugl (Mimus gilvus) er ein spottefugl i den biologiske slekta Mimus som lever i Mellom-Amerika, sørlege Karibia, nordlege Sør-Amerika og på austkysten av Brasil. Songspottefugl (M. polyglottos) er den mest nærskylde nolevande arten, men den kritisk truga socorrospottefugl, (M. graysoni) er òg nært i slekt.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia NN

Sabiá-da-praia ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O sabiá-da-praia[2][3] (Mimus gilvus) é uma ave passeriforme residente do sul do México ao norte e leste da América do Sul e nas Pequenas Antilhas e outras ilhas do Caribe.[4][5]

Taxonomia e sistemática

O sabiá-da-praia já foi considerado coespecífico com seu parente vivo mais próximo, o tordo-imitador (Mimus polyglottos), e forma uma superespécie junto a ele. O criticamente ameaçado sabiá-de-socorro (Mimus graysoni) também é mais próximo a esses dois do que se acreditava anteriormente.[6]

O sabiá-da-praia tem estas dez subespécies:[4]

  • M.g. gracilis (Cabinis, 1851)
  • M.g. leucophaeus (Ridgway, 1888)
  • M.g. antillarum (Hellmayr & Seilern, 1915)
  • M.g. tobagensis (Dalmas, 1900)
  • M.g. rostratus (Cabinis, 1851)
  • M.g. melanopterus (Lawrence, 1849)
  • M.g. gilvus (Vieillot, 1808)
  • M.g. tolimensis (Ridgway, 1904)
  • M.g. antelius (Oberholser, 1919)
  • M.g. magnirostris (Cory, 1887)

Foi sugerido que M.g. antelius e M. g. magnirostris sejam espécies separadas, mas as evidências morfológicas e vocais às possíveis divisões são fracas.[7][8]

Descrição

Os sabiás-da-praia adultos tem de 23 a 25,5 centímetros (9.1 a 10 polegadas) de comprimento. Os pesos médios de várias subespécies variam muito. Os adultos da subespécie nominal são cinzas na cabeça e nas partes superiores e têm uma lista supraciliar esbranquiçada e uma faixa escura no olho. As partes inferiores são esbranquiçadas, com asas enegrecidas com duas barras brancas e bordas brancas nas penas de voo. Têm uma longa cauda escura com pontas de penas brancas, um bico preto fino com uma ligeira curva para baixo e pernas longas e escuras. Os juvenis são mais marrons no peito e os flancos têm listras escuras. As subespécies variam em tamanho geral e comprimento das asas e cauda, a intensidade das cores das penas, na extensão das marcações e na cor dos olhos. M.g. magnirostris é o maior e tem o bico significativamente mais pesado que os demais; M.g. tolimensis também é maior que o nominal.[8]

Distribuição e habitat

As subespécies do sabiá-da-praia são distribuídas assim:[4][8]

A população de M.g. tolimensis em El Salvador, Nicarágua, Costa Rica e Panamá é descendente de aves de gaiola fugitivas importadas da Colômbia. O sabiá-da-praia é comum na maioria dos habitats abertos, inclusive perto de habitações humanas. Exemplos incluem cerrados, savanas, parques e terras agrícolas. Eles evitam mata fechada e manguezais. É uma ave das terras baixas a altitudes médias; chega a cerca de 2500 metros na América Central e no norte dos Andes. Foi encontrado tão alto quanto 2600 metros na Colômbia e 3 100 metros no norte do Equador.[8]

Comportamento

Alimentando

O sabiá-da-praia forrageia no chão ou na vegetação baixa; também captura insetos voadores, como cupins em enxame enquanto voa. É onívoro; sua dieta inclui uma variedade de artrópodes (como aranhas, gafanhotos e besouros), sementes, pequenos frutos, frutos cultivados maiores (como mangas), lagartos,[9] ovos de pássaros[8] e alimentos humanos.[9]

Reprodução

O sabiá-da-praia geralmente nidifica desde o final da estação chuvosa através de todo o período de transição até o novo início da próxima estação chuvosa. Durante esse longo período, muitas vezes produzirá três ninhadas. É monogâmico, mas a reprodução cooperativa foi registrada com os jovens da ninhada anterior atuando como ajudantes. Defende agressivamente seu território contra pássaros de sua própria espécie e de outras espécies, além de animais predadores. Ambos os sexos constroem o ninho usando galhos grossos forrados com material mais macio e o colocam embaixo de um arbusto ou árvore. O tamanho da ninhada varia de dois a quatro ovos, mas geralmente são três. A fêmea faz a maior parte da incubação durante o período de 13 a 15 dias. Os filhotes são alimentados por ambos os pais (e ajudantes) no ninho por até 19 dias e então até depois de começarem a emplumar.[8]

Vocalização

O canto do sabiá-da-praia é "uma sequência variada e longa de notas suaves a ásperas e trinados com repetição considerável de frases". Muitas vezes canta durante a noite. Aparentemente raramente imita outras espécies. Suas chamadas incluem um "ressonante pree-ew" e uma "dura chick".[8]

Situação

A União Internacional para a Conservação da Natureza (UICN / IUCN) avaliou em sua Lista Vermelha o sabiá-da-praia como sendo de menor preocupação.[1] É "comum e conspícuo em quase todo [seu] alcance". Seu alcance se expandiu em algumas áreas, como para o norte nas Pequenas Antilhas, mas se contraiu no sudeste do Brasil devido à perda de habitat e captura ilegal.[8] No Brasil, em 2005, foi classificado como em perigo na Lista de espécies ameaçadas de extinção do Estado do Espírito Santo;[10] e em 2018 como pouco preocupante na Lista Vermelha do Livro Vermelho da Fauna Brasileira Ameaçada de Extinção do Instituto Chico Mendes de Conservação da Biodiversidade (ICMBio).[11][12]

Referências

  1. a b BirdLife International (2020). «Mimus gilvus». Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas. 2020. Consultado em 28 de abril de 2022
  2. Paixão, Paulo (Verão de 2021). «Os Nomes Portugueses das Aves de Todo o Mundo» (PDF) 2.ª ed. A Folha — Boletim da língua portuguesa nas instituições europeias. p. 275. ISSN 1830-7809. Consultado em 13 de janeiro de 2022. Cópia arquivada (PDF) em 23 de abril de 2022
  3. «Sabiá-da-praia». Tibau do Sul. Consultado em 13 de maio de 2022. Cópia arquivada em 11 de abril de 2022
  4. a b c Gill, F.; Donsker, D.; Rasmussen, P. (julho de 2021). «IOC World Bird List (v 11.2)». Consultado em 14 de julho de 2021
  5. Remsen, J. V., Jr.; Areta, J. I.; Bonaccorso, E.; Claramunt, S.; Jaramillo, A.; Lane, D. F.; Pacheco, J. F.; Robbins, M. B.; Stiles, F. G.; Zimmer, K. J. «Species Lists of Birds for South American Countries and Territories». American Ornithological Society
  6. Barber, Brian R.; Martínez-Gómez, Juan E.; Peterson, A. Townsend (2004). «Systematic position of the Socorro mockingbird Mimodes graysoni». J. Avian Biol. 35 (3): 195–198. doi:10.1111/j.0908-8857.2004.03233.x. Consultado em 22 de julho de 2021
  7. Remsen, J. V., Jr.; Areta, J. I.; Bonaccorso, E.; Claramunt, S.; Jaramillo, A.; Lane, D. F.; Pacheco, J. F.; Robbins, M. B.; Stiles, F. G.; Zimmer, K. J. «A classification of the bird species of South America». American Ornithological Society
  8. a b c d e f g h Cody, M. L.; Kirwan, G. M.; Boesman, P. F. D. (2020). «Black-bellied Thorntail (Discosura langsdorffi), version 1.0». In: del Hoyo, J.; Elliot, A.; Sargatal, J.; Christie, D. A. Christie; de Juana, E. Birds of the World. Ítaca, Nova Iorque: Laboratório Cornell de Ornitologia. doi:10.2173/bow.tromoc.01. Consultado em 28 de abril de 2022
  9. a b «Mimus gilvus (Tropical Mockingbird)» (PDF). Sta.uwi.edu. Consultado em 29 de março de 2022. Cópia arquivada (PDF) em 9 de dezembro de 2021
  10. «Espécies ameaçadas de extinção no Espírito Santo». Instituto de Meio Ambiente e Recursos Hídricos (IEMA), Governo do Estado do Espírito Santo. Consultado em 1 de maio de 2022
  11. «Livro Vermelho da Fauna Brasileira Ameaçada de Extinção» (PDF). Brasília: Instituto Chico Mendes de Conservação da Biodiversidade (ICMBio), Ministério do Meio Ambiente. 2018. Consultado em 3 de maio de 2022. Cópia arquivada (PDF) em 3 de maio de 2018
  12. «Mimus gilvus Gmelin». Sistema de Informação sobre a Biodiversidade Brasileira (SiBBr). Consultado em 26 de abril de 2022
Controle de autoridade
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Sabiá-da-praia: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O sabiá-da-praia (Mimus gilvus) é uma ave passeriforme residente do sul do México ao norte e leste da América do Sul e nas Pequenas Antilhas e outras ilhas do Caribe.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Tropikhärmtrast ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Tropikhärmtrast[2] (Mimus gilvus) är en fågel i familjen härmtrastar inom ordningen tättingar.[3]

Utbredning och systematik

Tropikhärmtrasten delas in i tio underarter med följande utbredning:[3]

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, och tros öka i antal.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar IUCN arten som livskraftig (LC).[1]

Namn

Fågeln kallades tidigare tropisk härmtrast på svenska.

Bilder

Noter

  1. ^ [a b c] Birdlife International 2012 Mimus gilvus Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-02-14
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11

Externa länkar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Tropikhärmtrast: Brief Summary ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Tropikhärmtrast (Mimus gilvus) är en fågel i familjen härmtrastar inom ordningen tättingar.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Mimus gilvus ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Chim nhại nhiệt đới (Mimus gilvus) là một loài chim trong họ Mimidae.[2] Loài chim này sinh sản từ nam México về phía nam đến bắc Brasil, và Đại Antilles và các đảo Vùng Caribe khác. Những con chim ở PanamaTrinidad có thể đã được người ta nhập nội. Chim nhại Bắc Mỹ (M. polyglottos) là loài bà con gần nhất với loài này nhưng loài nguy cấp chim nhại Socorro (M. graysoni) cũng có quan hệ gần hơn nhiều đối với hai loài này so với những gì người ta tin trước đây .[3]

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2012). Mimus gilvus. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2012.1. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 16 tháng 7 năm 2012.
  2. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.
  3. ^ Hunt et al. (2001), Barber et al. (2004)

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết Bộ Sẻ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Mimus gilvus: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Chim nhại nhiệt đới (Mimus gilvus) là một loài chim trong họ Mimidae. Loài chim này sinh sản từ nam México về phía nam đến bắc Brasil, và Đại Antilles và các đảo Vùng Caribe khác. Những con chim ở PanamaTrinidad có thể đã được người ta nhập nội. Chim nhại Bắc Mỹ (M. polyglottos) là loài bà con gần nhất với loài này nhưng loài nguy cấp chim nhại Socorro (M. graysoni) cũng có quan hệ gần hơn nhiều đối với hai loài này so với những gì người ta tin trước đây .

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI