Atlas Daisy

Anacyclus pyrethrum ye una especie de la familia de les asteracees.

Distribución xeográfica

Ye nativa de la cuenca del Mediterraneu, dende Siria y Arabia hasta España.

Carauterístiques

Ye una planta perenne con tarmos rastreros de primeres y erectos a la fin, con cañes pubescentes. Tien un raigañu de color marrón gris de sabor picante. Les fueyes son velludas, alternes, pinnaes con lóbulos lliniales. Les cañes tienen cabeces florales solitaries de color mariellu con lígules radiales blanques motudes de púrpura y discos florales mariellos. Les flores son tubulares. Nun confundir con Anacyclus clavatus, de similares carauterístiques, pero con tarmos erectos.

Propiedaes

• El sabor picante del so raigañu amonta la salivación.
• N'en norte d'África úsase'l so masticación pa solliviar el dolor de mueles.
• El so tintura úsase como antireumático.
• El so mayor usu ye como insecticida pa esterminar pioyos, pulgues y otros parásitos.
• L'aceite de pelitre úsase como remediu pal dolor de mueles, usáu de forma tópica.
• Ye tóxicu en dosis altes polo que nun s'encamienta'l so usu.

Taxonomía

Anacyclus pyrethrum describióse por (Desf.) Pers. y espublizóse en Syn. Pl. 2: 465. 1807.^[1]

Sinonimia

• Achillea biaristata Spreng.
• Anacyclus aristulatus Link ex Nyman
• Anacyclus candolii Nyman
• Anacyclus capillifolius Maire
• Anacyclus divaricatus Cav. ex Steud.
• Anacyclus mucronulatus Hort. ex Steud.
• Anacyclus pedunculatus (Desf.) Pers.
• Anacyclus pubescens Brot. ex Link
• Anacyclus pubescens (Willd.) Rchb.
• Anacyclus tomentosus DC.
• Anacyclus tomentosus f. glabrus "Huter, Porta & Rigo ex Fiori"
• Anacyclus tomentosus var. marginatus Guss.
• Anthemis biaristata DC.
• Anthemis clavata Desf.
• Anthemis granulata Pomel
• Anthemis incrassata (Hoffmanns. & Link) Link
• Anthemis laeviuscula Humbert & Maire
• Anthemis montana var. tuberculata Maire
• Anthemis mucronulata Hort. ex Steud.
• Anthemis pedunculata Desf.
• Anthemis pedunculata var. discoidea (Boiss.) Oberpr.
• Anthemis pedunculata subsp. granulata (Pomel) Maire
• Anthemis pedunculata var. mucronulata Le Houér.
• Anthemis pedunculata subsp. tuberculata (Boiss.) Maire
• Anthemis pubescens Willd.
• Anthemis punctata var. maroccana Maire
• Anthemis punctata var. microcephala Faure & Maire
• Anthemis sphacelata Willk.
• Anthemis tenuisecta Pomel
• Anthemis tuberculata Boiss.
• Anthemis tuberculata var. dioscoidea Boiss.
• Anthemis tuberculata f. discoidea (Boiss.) R.Fern.
• Anthemis tuberculata var. microcephala Boiss.
• Anthemis tubiformis Guss.
• Chamaemelum incrassatum Hoffmanns. & Link
• Chamaemelum incrassatum Hoffmanns. ex DC.
• Chamaemelum tomentosum All.^[2]

Ver tamién

• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Cronoloxía de la botánica
• Historia de la Botánica
• Carauterístiques de les asteracees

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Anacyclus pyrethrum .

Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.

Anacyclus pyrethrum és una planta perenne molt semblanta a la camamilla.

És planta nativa del Nord de l'Àfrica i la conca del Mediterrani, Himàlaia, l'Índia septentrional i països àrabs.

És una espècia popular. Aplicada a la pell l'escalfa i envermelleix.

No conté piretrina malgrat el seu epítet específic grec, πύρεθρον.^[3][4]

La tradició Ayurveda n'ha fet servir l'arrel.

Els extractes d' Anacyclus pyrethrum tenen activitat anabòlica en ratolins i també incrementen la testosterona.^[5][6]

Referències

Enllaços externs

• Plantilla:UniProt Taxonomy
• M. Grieve. «Pellitory». A Modern Herbal. © Copyright Protected 1995-2008 Botanical.com, 1931. Arxivat de l'original el 9 July 2008. [Consulta: 16 juny 2008].

• Var. depressus

• 
• Var. depressus, flors tancades

Der Deutsche Bertram (Anacyclus officinarum) war eine Pflanzenart aus der Familie der Korbblütler (Asteraceae). Er wurde etwa bis zum Wechsel vom 19. zum 20. Jahrhundert seiner Wurzel wegen als Heilpflanze kultiviert.

Merkmale

Stängel meist einzeln, seltener mehrere, aufrecht, bis 25–30 cm hoch, einfach oder mit einem kleinen blattachselständigen Ast, stielrund oder undeutlich kantig; Stängel und Äste waren einköpfig, gestreift, bläulich-grün, im unteren Teil sehr vereinzelt, oben unter den Körbchen gedrängt mit weißen Haaren besetzt. Blätter zerstreut, etwas haarig, bläulich grün. Basalblätter meist rosettenförmig, langgestielt, die übrigen nach oben allmählich kürzer gestielt bis sitzend, im Umriss länglich verkehrt-eiförmig bis länglich, doppelt fiederteilig mit ungeteilten 2–3 spaltigen Abschnitten und lineallanzettlichen bis linealischen, weißstachelspitzigen Zipfeln. Blattspindel oberseits flach, unterseits gewölbt, nach oben verschmälert, am Grunde rinnenförmig, halbstängelumfassend und am Stängel herablaufend. Blütenkörbchen auf Stängel und Ästen einzeln, aufrecht, sehr reichblütig, die stängelständigen größer, bis 4 cm breit, kurz und ziemlich dick gestielt. Hüllkelch zuerst halbkugelrund, gegen die Reife flach, ziegeldachförmig: Schuppen am Rande hautartig durchscheinend. Blumen: die zusammengesetzte gestrahlt, die zitronengelben Röhrenblüten zwittrig, vielzählig; die weiblichen mit zehn bis zwanzig weißen Zungen, die unterseits purpurrot gestreift sind.

Wurzel einjährig, senkrecht, 6–12 cm lang und 5 mm dick, sich gegen die Spitze verdünnend, hin und wieder Äste oder Wurzelfasern hervortreibend; geruchlos aber brennend scharf. Die getrocknete Deutsche Bertramwurzel unterschied sich von der Römischen Bertramwurzel durch ihre geringere Größe und Dicke, durch Längs- statt Querrunzeln und einen braunen statt gelben Holzkörper. Die Blütezeit war von Juni bis August.

Verbreitung und Standortansprüche

Der Deutsche Bertram wurde in Thüringen, in der Umgebung von Magdeburg, im Vogtland sowie im Harz und in Böhmen angebaut. Er gedieh am besten auf lehmigen Sandböden.

Botanische Geschichte

Ab der Mitte des 16. Jh. wurde in Deutschland eine Bertram-Art angebaut.^[1][2][3]

Der Deutsche Bertram war entweder ein einjähriger Abkömmling des Mehrjährigen oder Römischen Bertrams (Anacyclus pyrethrum) oder es handelte sich um einen Kultivar, der aus einer Kreuzung von Anacyclus pyrethrum und verwandten Arten wie Gelber Bertram (Anacyclus radiatus) oder Keulen-Bertram (Anacyclus clavatus) entstanden ist. Der Botaniker Friedrich Gottlob Hayne machte 1825 auf die deutlichen Unterschiede der verschiedenen Pflanzen, die als Anacyclus pyrethrum DC. bzw. Anthemis pyrethrum Desf. benannt wurden, aufmerksam und beschrieb die in Deutschland angebaute Pflanze als Anacyclus officinarum. Sie wurde nur sporadisch und manchmal aus Furcht vor Konkurrenz sogar heimlich gezogen. Auch in Botanischen Gärten und Herbarien war sie nur selten vertreten. Schon 1888 soll nur noch ein einziger Bauer bei Magdeburg die Pflanze gezogen haben.^[4] Nach Beendigung des Feldanbaus konnte man keine lebenden Pflanzen oder Saatgut mehr auffinden. In Botanischen Gärten ist die Art verloren gegangen, weil sie zeitweilig mit der Hohen Hundskamille (Cota altissima, Syn.: Anthemis altissima) verwechselt worden war.^[5] Allerdings gelang es, Exemplare verwandter Arten, die eine phänotypische Ähnlichkeit mit der ausgestorbenen Pflanze haben, für eine Zucht zu Anschauungszwecken zu selektieren.

Verwendung

Die Wurzel des Deutschen Bertram, der lateinisch-pharmazeutisch als Pyrethrum^[6] bezeichnet wird, wurde in der Volksmedizin als Tinktur gegen Zahnschmerzen, Munderkrankungen, Zungenlähmung und Einreibung bei Kältegefühlen, Krämpfen, Lähmungen und Ischias angewandt. Sie war als Radix Pyrethri germanici offizinell. Allerdings wurde, unter dem Namen Radix Pyrethri, sowohl diese Art wie auch die Wurzel von Anacyclus pyrethrum angeboten, so dass der Name nicht eindeutig ist.^[7]

Bilder

• Bertram (Anacyclus-Art). Abbildung in: Hieronymus Bock. Kräuterbuch. Ausgabe Straßburg 1546

Belege

• Gottlieb Wilhelm Bischoff. Medicinisch-pharmaceutische Botanik. Enke, Erlangen 1843, S. 465 Universitätsbibliothek Düsseldorf Digitalisat
• Hagers Handbuch der pharmazeutischen Praxis.
  • Berlin 1876, Band II, S. 774: Pyrethrum Universitätsbibliothek Düsseldorf Digitalisat
  • Berlin 1900, Band II, S. 702: Pyrethrum Universitätsbibliothek Düsseldorf Digitalisat
• Karl Hammer. Resolving the challenge posed by agrobiodiversity and plant genetic resources - an attempt. Beiheft Nr. 76 zu Journal of Agriculture and Rural Development in the Tropics and Subtropics. University press, Kassel 2003. S. 46: Anacyclus officinarum Uni Kassel pdf
• Friedrich Gottlob Hayne, Joh. Fr. Brandt. Darstellung und Beschreibung der Arzneygewächse welche in die neue Preussische Pharmacopöe aufgenommen sind nach natürlichen Familien geordnet und erläutert. Band 9, Ambroius Abel, Leipzig 1825, No. 46: Anacyclus officinarum. Text Universitätsbibliothek Düsseldorf, 2. Auflage 1856, Digitalisat Abbildung Universitätsbibliothek Düsseldorf, 2. Auflage 1856, Digitalisat
• Christopher John Humphries 1979. A Revision of the genus Anacyclus L. Bulletin of the British Museum (Natural History), Botany series Vol 7 No 3. London.
• Köhler’s Medizinal-Pflanzen. Band II, Gera 1887, No 112: Anacyclus officinarum und Anacyclus pyrethrum Biodiversity Heritage Library Digitalisat
• Vincenz Franz Kosteletzky. Allgemeine medizinisch-pharmazeutische Flora. Mannheim 1831, Band II, S. 681 Bayerische Staatsbibliothek Digitalisat
• Theodor Friedrich Ludwig Nees von Esenbeck und Karl Heinrich Ebermaier. Handbuch der Medicinisch-pharmaceutischen Botanik. Arnz & Comp., Düsseldorf 1831, Band II, S. 764: Anacyclus officinarum Bayerische Staatsbibliothek Digitalisat
• Karl Sigismund Kunth: Methodische Aufführung und Beschreibung aller in der Pharmacopea borussica erwähnten officinellen Gewächse.
• Gerhard Wagenitz: Botanische Notizen. Ärgerliches und Lustiges von Pflanzennamen. Gärtnerisch-Botanischer Brief Nr. 199 (2015/2), S. 54–56. Frankfurt a. M.

Einzelnachweise

1. ↑ Leonhart Fuchs. Kreuterbuch. Basel 1543, Kapitel 247: Von Bertram (Digitalisat)
2. ↑ Hieronymus Bock. Kräuterbuch. Ausgabe Straßburg 1546, Buch I, Kapitel 153 (Digitalisat)
3. ↑ Jacobus Theodorus und Nicolaus Braun. Neuw Kreuterbuch. Band I, Nicolaus Basseus, Frankfurt / Main 1588, 4. Sektion, Kapitel I (S. 368) (Digitalisat)
4. ↑ G. Pabst (Herausgeber): Köhler’s Medizinal-Pflanzen in naturgetreuen Abbildungen mit kurz erläuterndem Texte. Band II. Verlag von Eugen Köhler, Gera-Untermhaus. 1883-1914. auf Seite 112.
5. ↑ Karl Hammer & Korous Khoshbakht: Towards a ‘red list’ for crop plant species. Genetic Resources and Crop Evolution (2005) 52: 249–265.
6. ↑ Vgl. etwa Otto Zekert (Hrsg.): Dispensatorium pro pharmacopoeis Viennensibus in Austria 1570. Hrsg. vom österreichischen Apothekerverein und der Gesellschaft für Geschichte der Pharmazie. Deutscher Apotheker-Verlag Hans Hösel, Berlin 1938, S. 151 (Pirethrum) und 152 (Pyrethrum: Anacyclus officinarum Hayne, Bertramkamille).
7. ↑ B. Fischer, C. Hartwich: Pyrethrum. In: Hagers Handbuch der Pharmaceutischen Praxis für Apotheker, Ärzte, Drogisten und Medicinalbeamte. Zweiter Band. Julius Springer Verlag, Berlin, 6. Auflage 1910. auf Seite 702.

Tigentest (Isem usnan: Anacyclus pyrethrum) d talmest n yemɣi seg twacult n tetrawt. Heinrich Friedrich Link d amdan amezwaru i yuran fell-as. Tamlest-a teḥseb-itt IUCN am d talmest ur tettwageẓ.

Ismawen

• Isem-is s latinit: Anacyclus pyrethrum
• Isem-is s tefransist: Pyrèthre d'Afrique
• Ismawen-is nniḍen s teqbaylit: Agunṭas^[1]
• Ismawen-is nniḍen s tmaziɣt:

Isseqdac

Tiwelhiwin

1. ↑ ‘Étude botanique sur la Kabylie du Jurjura, avec catalogue’ - Aristide Letourneux - Imprimerie Nationale Française, Paris 1870

Ο Ανάκυκλος το πύρεθρον (Anacyclus pyrethrum) (pellitory, Ισπανικό χαμομήλι ή μαργαρίτα Όρους Άτλας) είναι ένα πολυετές (perennial)^{[Σημ. 1]} βότανο όπως χαμομήλι στον οικότοπο και την εμφάνιση. Είναι σε μια διαφορετική οικογένεια (Asteraceae) από τα φυτά που είναι γνωστά ως pellitory-του-τοίχου (Parietaria officinalis) και του απλωτού pellitory (Parietaria judaica).

Βρίσκεται στη Βόρεια Αφρική, αλλού στη Μεσογειακή περιοχή, στα Ιμαλάια, στη Βόρεια Ινδία και στις Αραβικές χώρες.

Είναι δημοφιλές ως τροφή μπαχαρικού. Προκαλεί θερμότητα, κνησμό και ερυθρότητα όταν εφαρμόζεται στο δέρμα.

Αν και θα μπορούσε κανείς να υποθέσει από το επίθημα πύρεθρου ότι αυτό το φυτό μπορεί να περιέχει πυρεθρίνες, δεν τις περιέχει. Το δεύτερο τμήμα της διωνυμικής ονοματολογίας προέρχεται από την Αρχαία Ελληνική ονομασία για το φυτό, Πύρεθρον,^[4] ενώ οι πυρεθρίνες ονομάζονται από το Πύρεθρο, που χρησιμοποιήθηκαν πιο πρόσφατα για τα διάφορα φυτά του γένους Χρυσάνθεμο, μερικά από τα οποία περιέχουν πυρεθρίνες.^[5]

Η Αγιουρβέδα (το αρχαίο Ινδικό ιατρική σύστημα) και η Σίντα (το φαρμακευτικό σύστημα από τους Ταμίλ Ναντού, το νότιο κρατίδιο της Ινδίας) έχουν χρήσεις για αυτή τη ρίζα του φυτού και για αιώνες έχει χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο. Στα Χίντι λέγεται Akkal-Kara, στα Μαράθι Akkal Kadha και στα Ταμίλ Akkarakaaram (அக்கரகாரம்). Ένα λάδι που παρασκευάζεται με μια μέθοδο γνωστή ως λάκκος εξόρυξης (Ταμίλ: குழி எண்ணெய்).

Εκχυλίσματα από Ανάκυκλο το πύρεθρον (Anacyclus pyrethrum) έχουν αναβολική δράση στα ποντίκια και επίσης την αύξηση της τεστοστερόνης στα ζωικά μοντέλα.^[6][7]Πρότυπο:Medcn

Η ποικιλία «depressus» (μερικές φορές θεωρείται ένα ξεχωριστό είδος, Anacyclus depressus), που ονομάζεται χαλί μαργαρίτα ή μαργαρίτα Όρους Άτλας, καλλιεργείται ως διακοσμητικό χαμηλής ύδρευσης και ανθίζων την άνοιξη.

Διανομή

Εγγενές

Παλαιαρκτική

Βόρεια Αφρική: Αλγερία, Μαρόκο

Νοτιοδυτική Ευρώπη: Ισπανία

Sources: GRIN,^[8] E+M,^[2] AFPD^[3]

Δείτε επίσης

• Πύρεθρον

Εικόνες

• Ποικ. depressus

• Το ίδιο φυτό, λεπτομέρεια άνθους.

• Ποικ. depressus, κλειστά άνθη.

Σημειώσεις

1. ↑ Πολυετές φυτό (perennial plant) ή απλά πολυετές (perennial) (από το Λατινικό per, που σημαίνει "μέσα" και annus, που σημαίνει "χρόνος"), είναι ένα φυτό που ζει για περισσότερο από δύο χρόνια.^{[Παρ. Σημ. 1]}

Παραπομπές σημειώσεων

1. ↑ The Garden Helper. The Difference Between Annual Plants and Perennial Plants in the Garden. Retrieved on 2008-06-22.

Παραπομπές

अकलकरा पोथ्रा वर्गमा पर्ने औषधीय गुण भएको वनस्पति हो। यो बहुवर्षीय पोथ्रा वर्गमा पर्ने वनस्पति हो। करिब एक फिट अग्लो बोट हुने यो वनस्पतिको ५-७ इन्च लामो जरा हुन्छ। अकलकरामा पहेंलो रंगको गन्धयुक्त फूल फुल्छ।^[३]

औषधीय गुण

अकलकराको जरा बलप्रदायक हुन्छ। यसबाट उड्डयनशील तेल तथा पाइरेथ्रिन पाइन्छ। आयुर्वेदमा यसलाई उत्तेजक, वेदनास्थापना, शोथहर, कृमिघ्न, बल्य, बाजीकरण तथा शुक्र स्तम्भकको रूपमा वर्णन गरिएको पाइन्छ। उपचारको लागि १-२ ग्राम दिनमा दुई-तीन पटक सेवन गर्न सकिन्छ। यसले हृदयगति तीब्र पार्छ र रक्तसञ्चार सहज बनाउँछ।^[३]

चित्र दिर्घा

• Var. depressus

• same plant, flower detail

• Var. depressus, flowers closed

यो पनि हेर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

ਅਕਰਕਰਾ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Anacyclus pyrethum) ਇੱਕ ਬੂਟੇ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਹੈ ਜੋ ਅਲਜੀਰੀਆ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਇਸ ਨੂੰ ਦੰਦਾਂ ਤੇ ਛਾਤੀ ਦੇ ਦਰਦ ਨਿਵਾਰਣ ਅਤੇ ਮਿਹਦੇ ਦੀ ਮੈਲ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।^[2]

ਗੈਲਰੀ

• ਪੌਦਾ ਅਕਰਕਰਾ

• ਅਕਰਕਰਾ,ਪੌਦੇ ਦੇ ਫੁੱਲ ਖਿਲੇ ਹੋਏ

• ਅਕਰਕਰਾ ਪੌਦਾ, ਫੁੱਲ ਬੰਦ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ

ਹਵਾਲੇ

ஸ்பெயின், அரேபியா, ஜெர்மனி, எகிப்து, கனடா போன்ற நாடுகளிலும் வங்க தேசத்திலும் பயிராகும் இந்த மூலிகைக்கு அக்கார்கரா, ஸ்பானிஷ் பெல்லிடோரி, அக்கரம் எனப் பல்வேறு பெயர்கள் உண்டு. இந்தியாவில் உத்தரப் பிரதேசம், இமாச்சலப் பிரதேசம், காஷ்மீர், மேற்கு வங்கம் போன்ற இடங்களில் இதனை முக்கிய மூலிகையாகப் பயிர் செய்கிறார்கள். அக்கராகாரம் வேர் காற்றோட்டம் உள்ள இடங்களில் பரப்பி நன்கு உலர்த்தி, பதப்படுத்தப்பட்டு, மருந்தாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. உலர்ந்த நிலையில் உள்ள இந்த வேர் நாட்டு மருந்துக் கடைகளில் கிடைக்கும்.

பெயர்

இத்தாவரமானது அக்கிராகாரம், அக்கராகாரம் என்ற பெயர்களால் அழைக்கப்படுகிறது. ‘கார்ப்புச் சுவை’ கொண்ட மூலிகை என்பதால் இது அக்கர‘காரம்’ என்று பெயர் பெற்றது.

விளக்கம்

இதன் மலர்கள் மஞ்சள் நிறப் புள்ளிகள் தூவப்பட்டது போலக் காட்சி தரும். இது, மிகச் சிறிய பூப்பந்தோடு உருவகப்படுத்தக்கூடியதுபோல இருக்கும். இந்த செடியானது ஒரு சிறு செடியினமானமாகும். இது காரமான வேர்களைக் கொண்டிருக்கும்.^[3]

மேற்கோள்கள்

• Var. depressus

• அதே தாவரம், பூவின் விவரங்கள்

• Var. depressus, பூக்கள் குவிந்த நிலையில்

மேற்கோள்கள்

అక్కలకర్ర (Anacyclus pyrethrum (pellitory, Spanish chamomile, or Mount Atlas daisy) ఒక ఏకవార్షిక గుల్మం.

ఇది ఉత్తర అమెరికా, మధ్యధరా సముద్రం, హిమాలయ సానువులు, ఉత్తర భారతదేశం, అరేబియా దేశాలలో వ్యాపించింది.

దీని వేరును పంటి నొప్పిని తగ్గించడానికి, మసాలా దినుసుగా ఉపయోగిస్తారు. చాలా సంవత్సరాలగా ఆయుర్వేదంలో అక్కలకర్రను ఉపయోగిస్తున్నారు.

గ్యాలరీ

• Var. depressus

• same plant, flower detail

• Var. depressus, flowers closed

మూలాలు

ကိုးကား

Anacyclus pyrethrum, the pellitory, Spanish chamomile, Mount Atlas daisy, bertram, or Akarkara, is a species of flowering plant in the daisy family Asteraceae.^[4] It is native to Mediterranean Europe and parts of North Africa, but also naturalised in other parts of Europe, India and Pakistan.^[5] This herbaceous perennial resembles chamomile species in habitat and appearance.

The plants known as pellitory-of-the-wall and spreading pellitory belong to a different family, the nettles (Urticaceae).

Names

Although one might assume from the specific epithet pyrethrum that this plant contains pyrethrins, it does not.^[6] Both pyrethrum and "pellitory" derive ultimately from the ancient Greek for "fire" (πῦρ).^[7]

Cultivation

Anacyclus pyrethrum var. depressus (sometimes considered a separate species, Anacyclus depressus), called mat daisy or Mount Atlas daisy, is grown as a spring-blooming, low-water ornamental. It produces mats of grey-green, ferny foliage and single daisy-like white flowers. It is suitable for growing in an alpine or rock garden. It has gained the Royal Horticultural Society’s Award of Garden Merit.^[8]

• 

  Var. depressus

• 

  same plant, flower detail

• 

  Var. depressus, flowers closed

Medicinal uses

Extracts of Anacyclus pyrethrum have anabolic activity in mice and also increase testosterone in the animal model.^[9][10]

Ayurveda (the ancient Indian medicine system) and Siddha (the medical system from Tamil Nadu, a southern state of India) have uses for this plant root and it has been used for centuries as a medicine. It is called Akkal-Kara in Hindi, Akkal Kadha in Marathi, and Akkarakaaram (Tamil: அக்கரகாரம்). A kind of oil is prepared by a method known as pit extraction (Tamil: குழி எண்ணெய்).

In The Perfumed Garden (from 15th century Tunisia), al-Nefzawi recommends pelleter taken externally as an ointment on the penis and scrotum or internally to enhance sexual pleasure and enhance erection (ch. 13, 15, 17).

References

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Anacyclus_pyrethrum&oldid=1141565947"

Anacyclus pyrethrum, llamado comúnmente pelitre,^[1]​ es una especie de la familia de las asteráceas, nativa de la cuenca del Mediterráneo, desde Siria y Arabia hasta España.

Características

Es una planta perenne con tallos rastreros al principio y erectos al final, con ramas pubescentes. Tiene una raíz de color marrón gris de sabor picante. Las hojas son velludas, alternas, pinnadas con lóbulos lineales. Las ramas tienen cabezas florales solitarias de color amarillo con lígulas radiales blancas moteadas de púrpura y discos florales amarillos. Las flores son tubulares. No confundir con Anacyclus clavatus, de similares características, pero con tallos erectos.

Propiedades

• El sabor picante de su raíz incrementa la salivación.
• En norte de África se usa su masticación para aliviar el dolor de muelas.
• Su tintura se usa como antirreumático.
• Su mayor utilización es como insecticida para exterminar piojos, pulgas y otros parásitos.
• El aceite de pelitre se usa como remedio para el dolor de muelas, usado de forma tópica.
• Es tóxico en dosis altas por lo que no se recomienda su uso.

Taxonomía

Anacyclus pyrethrum fue descrita por (Desf.) Pers. y publicado en Syn. Pl. 2: 465. 1807.^[2]​

Sinonimia

• Achillea biaristata Spreng.
• Anacyclus aristulatus Link ex Nyman
• Anacyclus candolii Nyman
• Anacyclus capillifolius Maire
• Anacyclus divaricatus Cav. ex Steud.
• Anacyclus mucronulatus Hort. ex Steud.
• Anacyclus pedunculatus (Desf.) Pers.
• Anacyclus pubescens Brot. ex Link
• Anacyclus pubescens (Willd.) Rchb.
• Anacyclus tomentosus DC.
• Anacyclus tomentosus f. glabrus "Huter, Porta & Rigo ex Fiori"
• Anacyclus tomentosus var. marginatus Guss.
• Anthemis biaristata DC.
• Anthemis clavata Desf.
• Anthemis granulata Pomel
• Anthemis incrassata (Hoffmanns. & Link) Link
• Anthemis laeviuscula Humbert & Maire
• Anthemis montana var. tuberculata Maire
• Anthemis mucronulata Hort. ex Steud.
• Anthemis pedunculata Desf.
• Anthemis pedunculata var. discoidea (Boiss.) Oberpr.
• Anthemis pedunculata subsp. granulata (Pomel) Maire
• Anthemis pedunculata var. mucronulata Le Houér.
• Anthemis pedunculata subsp. tuberculata (Boiss.) Maire
• Anthemis pubescens Willd.
• Anthemis punctata var. maroccana Maire
• Anthemis punctata var. microcephala Faure & Maire
• Anthemis sphacelata Willk.
• Anthemis tenuisecta Pomel
• Anthemis tuberculata Boiss.
• Anthemis tuberculata var. dioscoidea Boiss.
• Anthemis tuberculata f. discoidea (Boiss.) R.Fern.
• Anthemis tuberculata var. microcephala Boiss.
• Anthemis tubiformis Guss.
• Chamaemelum incrassatum Hoffmanns. & Link
• Chamaemelum incrassatum Hoffmanns. ex DC.
• Chamaemelum tomentosum All.^[3]​

Referencias

Anacyclus pyrethrum

Le pyrèthre d'Afrique (Anacyclus pyrethrum) est une plante herbacée vivace de la famille des Astéracées.

Utilisations

Le rhizome du pyrèthre d'Afrique est utilisé en gargarisme pour soulager les rages de dent et les maux de gorge. On le récolte à l'automne et on le fait sécher. Son odeur rappelle la racine de réglisse. En bouche, elle fait ressentir qu'elle contient des huiles essentielles par une sensation de picotement sur la langue et a la particularité de faire saliver, d'où son autre nom de « Salivaire ».

Sainte Hildegarde dit du pyrèthre d'Afrique: « La camomille pyrèthre réduit les toxines qui vicient le sang, accroît le sang pur et rend l'esprit clair. Elle redonne de nouvelles forces à quiconque est affaibli voire défaillant, et ne laisse rien quitter l'organisme qui n'ait été préalablement digéré, mais lui assure au contraire une bonne digestion. La "salivaire" ou "œil de bouc" est un remède universel pour les bien portants comme pour les malades, car elle préserve la santé et chasse la maladie ». Le D^r Wighard Strehlow préconise d'en ajouter de petites quantités à l'alimentation. Deux à trois pincées à mêler à la nourriture pendant ou après la cuisson suffisent^[1]. Le pyrèthre aurait donc, selon Hildegarde, des vertus dépuratives, digestives et psychotoniques.

La plante aurait aussi une activité antidiabétique (l'extrait aqueux de la racine est hypoglycémiant) et l'extrait aqueux de chaque partie de la plante pourrait avoir des vertus contre la corrosion de certains métaux (aciers doux, testés en milieu acidifié par l'acide sulfurique 0.5M) en formant un film protecteur sur le métal, par chimisorption^[2].

Notes et références

Voir aussi

Bertram (Anacyclus pyrethrum) is een kruidachtige plant uit de composietenfamilie (Asteraceae).

De soortaanduiding pyrethrum is afgeleid van Oudgrieks πῦρ, pur, dat vuur betekent. De wortel van de plant geeft namelijk een brandend gevoel op de tong. Vandaar ook dat de plant vroeger ook wel 'vuurplant' werd genoemd. Bij mannen bevordert de plant de potentie en het is tevens een ondersteunend middel tegen astma.

Zie ook

• Wilde bertram (Achillea ptarmica)

Bronnen, noten en/of referenties

• Verde!: kruiden - Daniëlle Houbrechts

1. ↑ (en) Bertram op de IUCN Red List of Threatened Species.

Anacyclus pyrethrum là một loài thực vật có hoa trong họ Cúc. Loài này được (L.) Lag. mô tả khoa học đầu tiên năm 1816.^[1]

Chú thích

Liên kết ngoài

Wikimedia Commons có thư viện hình ảnh và phương tiện truyền tải về Anacyclus pyrethrum Wikispecies có thông tin sinh học về Anacyclus pyrethrum

Царство: Растения

Подцарство: Зелёные растения

Отдел: Цветковые

Класс: Двудольные^[1]

Надпорядок: Asteranae

Порядок: Астроцветные

Семейство: Астровые

Подсемейство: Астровые

Триба: Пупавковые

Подтриба: Ромашковые

Род: Анациклус

Вид: Анациклус лекарственный

• 1 Название
• 2 Ботаническое описание
• 3 Распространение
• 4 Использование
• 5 Примечания
• 6 Литература
• 7 Ссылки

• Anacyclus depressus Ball, 1873
• Anacyclus freynii Porta & Rigo ex Willk., 1893
• Anacyclus officinarum Hayne, 1846
• Anacyclus pseudopyrethrum Asch., 1858
• Anacyclus pulcher Besser ex DC., 1837
• Anacyclus pyrethrum (L.) Cass. nom. illeg.
• Anacyclus pyrethrum (L.) Link nom. illeg.
• Anacyclus pyrethrum (L.) DC., 1815 nom. inval.
• Anacyclus pyrethrum var. depressus (Ball) Maire
• Anacyclus pyrethrum var. microcephalus Maire
• Anacyclus pyrethrum var. subdepressus Doumergue
• Anthemis pyrethrum L., 1753basionym