nimet breadcrumb-navigoinnissa
Kruiskruid (Senecio) is een geslacht uit de composietenfamilie (Asteraceae). Het behoort tot de grootste plantengeslachten op aarde. Naar schatting zo'n 1500 tot 2000 soorten horen bij dit geslacht. Sommige soorten zijn van Senecio afgesplitst en in andere geslachten ingedeeld. Deze afsplitsingen zorgen wel voor verdeeldheid onder de botanici. Zo wordt moerasandijvie door de Flora van België, het Groothertogdom Luxemburg, Noord-Frankrijk en aangrenzende gebieden onder de naam Senecio congestus tot dit geslacht gerekend, maar hoort de soort volgens Heukels' Flora van Nederland tot het geslacht Tephroseris als Tephroseris palustris.
Kruiskruid is een heel veelvormig geslacht. In de Benelux kennen we vooral kruidachtige planten, maar in Amerika en Afrika groeien ook struiken en boomvormige reuzenkruiden die tot dit geslacht gerekend worden. Sommige soorten zijn succulenten, anderen groeien juist in zeer natte omgevingen.
De botanische naam Senecio betekent grijsaard. Dat verwijst naar een kenmerk van dit geslacht, namelijk de met dichte zaadpluisharen bezette uitgebloeide bloemhoofdjes. De naam kruiskruid verwijst vermoedelijk naar ditzelfde kenmerk. Het zou een verbastering zijn van grijskruid.
Alle in Nederland voorkomende kruiskruiden bevatten pyrrolizidine-alkaloïden, waardoor ze giftig zijn voor veel dieren en ook voor mensen. Maar ze kunnen daardoor ook als geneesmiddel aangewend worden.
Senecio-soorten zijn waardplant voor onder meer de Sint-Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae), Amerila leucoptera, Amerila pannosa, Artimelia latreillei, Cochylis dubitana, Dienares (Dysauxes ancilla), Homoeosoma nebulella, Groente-uil (Lacanobia oleracea), Nyctemera adversata, Nyctemera apicalis, Nyctemera itokina, Nyctemera restrictum, Orthonama obstipatum, Phycitodes albatella, Platyptilia isodactylus, Gele granietuil (Polymixis flavicincta), Rhodogastria amasis, Saenura flava, Sneeuwbeer (Spilosoma urticae), Udea elutalis en de distelvlinder (Vanessa virginiensis).
Recente DNA-onderzoeken, fylogenetische analyses met moleculaire en morfologische kenmerken, leverden onder meer nieuwe informatie op over de identiteit van de nauwste verwanten van jakobskruiskruid en de evolutionaire positie van deze groep (Senecio, sectie Jacobaea) ten opzichte van andere Senecio-soorten. Veel soorten die nauw verwant blijken te zijn aan jakobskruidkruid, werden voorheen niet met deze soort geassocieerd, en de sectie Jacobaea blijkt, ondanks veel uiterlijke overeenkomsten, weinig verwant te zijn aan andere Senecio-secties. Zo zijn de drie Nederlandse vertegenwoordigers van sectie Jacobaea, namelijk jakobskruiskruid, waterkruiskruid (Senecio aquaticus) en viltig kruiskruid (Senecio erucifolius), nauwer verwant met het Noord-Amerikaanse geslacht Packera dan met de andere Nederlandse kruiskruiden.
Overige op de Nederlandstalige wikipedia beschreven soorten zijn:
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Senecio op Wikimedia Commons. Kruiskruid (Senecio) is een geslacht uit de composietenfamilie (Asteraceae). Het behoort tot de grootste plantengeslachten op aarde. Naar schatting zo'n 1500 tot 2000 soorten horen bij dit geslacht. Sommige soorten zijn van Senecio afgesplitst en in andere geslachten ingedeeld. Deze afsplitsingen zorgen wel voor verdeeldheid onder de botanici. Zo wordt moerasandijvie door de Flora van België, het Groothertogdom Luxemburg, Noord-Frankrijk en aangrenzende gebieden onder de naam Senecio congestus tot dit geslacht gerekend, maar hoort de soort volgens Heukels' Flora van Nederland tot het geslacht Tephroseris als Tephroseris palustris.
Kruiskruid is een heel veelvormig geslacht. In de Benelux kennen we vooral kruidachtige planten, maar in Amerika en Afrika groeien ook struiken en boomvormige reuzenkruiden die tot dit geslacht gerekend worden. Sommige soorten zijn succulenten, anderen groeien juist in zeer natte omgevingen.
De botanische naam Senecio betekent grijsaard. Dat verwijst naar een kenmerk van dit geslacht, namelijk de met dichte zaadpluisharen bezette uitgebloeide bloemhoofdjes. De naam kruiskruid verwijst vermoedelijk naar ditzelfde kenmerk. Het zou een verbastering zijn van grijskruid.
Alle in Nederland voorkomende kruiskruiden bevatten pyrrolizidine-alkaloïden, waardoor ze giftig zijn voor veel dieren en ook voor mensen. Maar ze kunnen daardoor ook als geneesmiddel aangewend worden.
