Curtisiaceae is die Assegaai-familie wat hoort tot die orde Cornales. Die familie is endemies aan Suider-Afrika en bestaan uit slegs twee boomspesies. Kenmerke van die familie is die teenoorstaande blare, klein immergroen blomme in eindstandige bondels en klein vrugte met min vrugvleis.
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Curtisiaceae.
Wikispecies het meer inligting verwant aan: Curtisiaceae
Curtisiaceae is die Assegaai-familie wat hoort tot die orde Cornales. Die familie is endemies aan Suider-Afrika en bestaan uit slegs twee boomspesies. Kenmerke van die familie is die teenoorstaande blare, klein immergroen blomme in eindstandige bondels en klein vrugte met min vrugvleis.
Cornaceae, les Cornacees, son una familia de plantes dicotiledónees perteneciente al orde Cornales. Incluyides nesta familia Nyssaceae.
Pueden ser árboles, parrotales, o raramente yerbes perennes. Fueyes simples y vistoses, xeneralmente opuestes, ensin estípules, caduques. Flores frecuentemente hermafrodita, actinomorfes, tetrámeres; androcéu con 4 estames alternipétalos; xinecéu d'ovariu ínfero bilocular. Inflorescencies cimosas, usualmente paniculiformes o umbeliformes. Frutos en drupa o dacuando en baga. Unes 115 especies, cuasi toes de les rexones templaes del hemisferiu norte.
La familia describióse por Bercht. ex J.Presl y espublizóse en O Prirozenosti rostlin, aneb rostlinar 2(23): 92, 91. 1825.[1] El xéneru tipu ye: Cornus L.
Alangiaceae, Davidiaceae[4]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Cornaceae, les Cornacees, son una familia de plantes dicotiledónees perteneciente al orde Cornales. Incluyides nesta familia Nyssaceae.
Zoğalkimilər (lat. Cornaceae) — ikiləpəlilər sinfinin zoğalçiçəklilər dəstəsinə aid bitki fəsiləsi. Bu fəsiləyə 2 cins və 85-ə yaxın ağac və kol bitkisi növü daxildir.
Zoğalkimilər (lat. Cornaceae) — ikiləpəlilər sinfinin zoğalçiçəklilər dəstəsinə aid bitki fəsiləsi. Bu fəsiləyə 2 cins və 85-ə yaxın ağac və kol bitkisi növü daxildir.
Cornàcia, Cornàcies o Cornaceae és una família de plantes amb flors.
Està més estesa a la zona temperada de l'hemisferi nord.
La família comprèn arbusts llenyosos i arbres distribuïts en 15 gèneres però en alguns d'ells hi ha controvèrsia científica sobre si realment pertanyen a la família de les Cornàcies.
Tots els membres de la família tenen fulles simples i la majoria són de fulla caduca.
El gènere Griselinia abans inclòs dins la família Cornaceae, ara s'ubica a la família, Griseliniaceae.
El gènere Aucuba, abans dins la família Cornaceae, ara s'ha transferit a la família Garryaceae.
En altres projectes de Wikimedia:
Dřínovité (Cornaceae) je čeleď vyšších dvouděložných rostlin z řádu dřínotvaré. Až na drobné výjimky jsou to keře a stromy s jednoduchými, vstřícně nebo střídavě postavenými listy. Květy jsou většinou čtyřčetné a spíše drobné, někdy uspořádané v nápadných květenstvích. Čeleď zahrnuje v současném taxonomickém pojetí asi 85 druhů ve 2 rodech a je rozšířena na všech kontinentech. V české květeně jsou domácí dva druhy: dřín obecný a svída krvavá. Některé další druhy jsou pěstovány v různých kultivarech jako okrasné dřeviny.
Zástupci dřínovitých jsou opadavé nebo řidčeji stálezelené keře a stromy. Výjimku tvoří severoevropský dřín švédský (Cornus suecica) a severoamerický dřín kanadský (Cornus canadensis), což jsou byliny s podzemním plazivým a poněkud dřevnatějícím oddenkem. Druh Alangium scandens z jihovýchodní Asie je dřevnatá liána. Listy jsou jednoduché, řapíkaté, vstřícné nebo střídavé. Střídavé listy má rod alángium (Alangium) i některé dříny, např. severoamerická svída střídavolistá (Cornus alternifolia) a asijská svída pochybná (Cornus controversa). Listy jsou bez palistů, se zpeřenou nebo až paralelní žilnatinou. Postranní žilky jsou často řídké a charakteristicky obloukovitě sbíhavé k vrcholu čepele. Dalším charakteristickým znakem čeledi jsou přitisklé nebo odstávající dvouramenné chlupy na listech. Některé druhy alángia jsou trnité.
Květy jsou ponejvíce oboupohlavné, uspořádané v květenstvích různých typů. Květenství jsou nezřídka podepřena listeny, které jsou u některých druhů dřínů nápadně zvětšené a připomínají okvětní lístky. Samotné květy jsou drobné, nejčastěji čtyřčetné, řidčeji pětičetné nebo až desetičetné, pravidelné. Kalich je trubkovitý, s drobnými až nezřetelnými neopadavými cípy, přirostlý ke spodnímu semeníku. Korunní lístky jsou volné, nesrostlé, opadavé a vyrůstají při bázi žlaznatého disku. Tyčinky jsou nejčastěji 4. U rodu Alangium je korunních lístků více, 4 až 10, stejný je i počet kališních zubů, a tyčinek je 4 až mnoho. Semeník je spodní, srostlý nejčastěji ze dvou plodolistů, s jednou nebo 2 komůrkami. V každém pouzdru je jediné vajíčko. Plodem jsou kulovité nebo protáhlé peckovice. U některých dřínů (např. dřín japonský, Cornus kousa) peckovice srůstají v kulovité plodenství. Semena jsou nejčastěji protáhlá, s přímým zárodkem a bohatým endospermem.[1][2][3][4]
List dřínu s charakteristickou žilnatinou
Detail květů svídy výběžkaté
Květ Alangium salvifolium
Plodenství dřínu japonského (Cornus kousa)
Bylinný dřín kanadský (Cornus canadensis) s plody
Čeleď zahrnuje podle současného pojetí asi 85 druhů ve 2 rodech.[5] Je zastoupena s různou četností výskytu na všech kontinentech. Dříny jsou rozšířeny především v mírném pásu severní polokoule, místy však přesahují i do tropů. Několik druhů dřínu roste v horách Střední Ameriky, jeden druh v Africe. Rod alángium je naproti tomu převážně tropický a je rozšířen v oblasti od Afriky až po Austrálii a Fidži.[2][6]
V evropské květeně je čeleď zastoupena celkem 3 původními druhy: svída krvavá (Cornus sanguinea), dřín obecný (Cornus mas) a dřín švédský (Cornus suecica), z nichž první dva jsou zastoupeny i v České republice.[7] Další pěstované druhy občas zplaňují, zvláště severoamerická svída výběžkatá (Cornus sericea).[3]
Taxonomické pojetí čeledi Cornaceae prošlo v průběhu času několika podstatnými proměnami. Někteří autoři do ní v minulosti řadili pouze rod Cornus, zatímco jiní až 17 různých rodů. Z rodu Cornus byly odštěpovány další rody, mimo rodu Swida např. Cynoxylon, Benthamia, Dendrobenthamia aj. V systému APG bylo zvoleno široké pojetí a součástí Cornaceae byly i rody Davidia, Nyssa, Mastixia, Camptotheca, Diplopanax a Alangium. V systému APG IV z roku 2016 došlo k podstatné změně a všechny zmíněné rody s výjimkou rodů Cornus a Alangium byly přeřazeny do nově pojaté čeledi Nyssaceae.[8][9]
Různé druhy dřínů a svíd jsou pěstovány jako okrasné dřeviny. Mezi oblíbené a široce rozšířené okrasné keře náležejí zejména různé kultivary svídy bílé, svídy výběžkaté a svídy krvavé, vyznačující se nápadně zbarvenými zimními větvemi nebo různě panašovaným olistěním. Pro krásná květenství jsou pěstovány květnaté dříny, zejména dřín květnatý a dřín japonský. Řidčeji se pěstují stromovité svídy, jako je svída střídavolistá nebo svída pochybná.
Plody dřínu obecného slouží místně jako drobné ovoce bohaté na vitamín C.[3] Plody podobného dřínu lékařského jsou využívány v čínské medicíně.[11]
Dřín japonský (Cornus kousa)
Rozkvetlý dřín květnatý (Cornus florida)
Panašované listy okrasného kultivaru svídy střídavolisté
Dřínky, plody dřínu obecného
Obrázky, zvuky či videa k tématu dřínovité ve Wikimedia Commons
Dřínovité (Cornaceae) je čeleď vyšších dvouděložných rostlin z řádu dřínotvaré. Až na drobné výjimky jsou to keře a stromy s jednoduchými, vstřícně nebo střídavě postavenými listy. Květy jsou většinou čtyřčetné a spíše drobné, někdy uspořádané v nápadných květenstvích. Čeleď zahrnuje v současném taxonomickém pojetí asi 85 druhů ve 2 rodech a je rozšířena na všech kontinentech. V české květeně jsou domácí dva druhy: dřín obecný a svída krvavá. Některé další druhy jsou pěstovány v různých kultivarech jako okrasné dřeviny.
Kornel-familien (Cornaceae) er en lille familie, som findes spredt på alle kontinenter, bortset fra Antarktis. De fleste arter er løvfældende træer eller buske med hele, modsatte eller spredtstillede blade. Canadisk Hønsebær er dog en stedsegrøn, urteagtig plante. I slægten Alangium findes også lianer. Blomsterne hos familiens arter varierer meget. De er dog som regel små, og de sidder i endestillede stande, der ofte er støttet af farvede højblade. Frugterne er som regel stenfrugter, der ofte danner bæragtige samlefrugter.
Med offentliggørelsen af APG III systemet i 2009 er slægterne fra den tidligere "Tupelotræ-familie" overført hertil.
Slægter
Die Hartriegelgewächse (Cornaceae) sind eine Familie in der Ordnung Hartriegelartigen (Cornales) innerhalb der Bedecktsamigen Pflanzen (Magnoliopsida).
Die meisten Arten sind Bäume oder Sträucher. Der Kanadische Hartriegel ist jedoch eine immergrüne, ausdauernde krautige Pflanze, in der Gattung Alangium kommen auch Lianen vor. Die gegen- oder wechselständig an den Zweigen angeordneten Laubblätter sind einfach.
Die Blüten der Hartriegelgewächse sind relativ klein und werden in endständigen, verzweigten Blütenständen gebildet, die manchmal von auffälligen Hochblättern umhüllt sind. Die Arten der Ordnung Hartriegelartigen (Cornales) variieren stark in ihrer Blütenstruktur: Meist jedoch sind die Blüten klein, und vier bis fünf, in ihrer Größe reduzierte Kelchblätter bilden eine mit dem Fruchtknoten verwachsene Röhre. Oft findet sich auf dem oberen Teil des Fruchtknotens eine nektarproduzierende Scheibe. Im Allgemeinen weisen die Blüten vier bis fünf nicht miteinander verwachsene Kronblätter auf, die aber auch vollständig fehlen können.
Die Familie Cornaceae wurde 1825 durch Friedrich von Berchtold in Jan Svatopluk Presl: O Přirozenosti rostlin, aneb rostlinar, 2, 23, Seite 92, 91 aufgestellt. Ein Synonym für Cornaceae Bercht. ex J.Presl nom. cons. ist Alangiaceae DC. nom. cons.[1] Typusgattung ist (Cornus L.)[2]
Hartriegelgewächse sind hauptsächlich in den gemäßigten Gebieten der Nordhalbkugel verbreitet. Einige Arten kommen auch im tropischen Südamerika und in Afrika vor. Sie kommen hauptsächlich in den gemäßigten Zonen, oder in Berggebieten der Tropen und Subtropen vor.
Nach Angiosperm Phylogeny Group APG III wurden einige Jahre die Arten der Familie der Nyssaceae in die Familie Cornaceae eingeordnet; deshalb gab es die beiden Unterfamilien Cornoideae und Nyssoideae.[3] Bei APG IV sind es aber wieder eigenständige Familien.[4]
Die Hartriegelgewächse (Cornaceae) sind die namensgebende Familie der Ordnung Hartriegelartige (Cornales).
Die Familie Cornaceae Bercht. ex J.Presl nom. cons. s. str.: Sie enthält nur zwei Gattungen[1] mit etwa 85 Arten:
Die wirtschaftliche Bedeutung der Familie Cornaceae betrifft vor allem ihre Nutzung als Ziergehölze: Hartriegelgewächse werden wegen des attraktiven Erscheinungsbildes von Blüten und Früchten sowie wegen des farbenprächtigen Herbstlaubes kultiviert. Das Holz einiger Arten findet außerdem in der Möbelherstellung Verwendung. Die Kornelkirsche ist in Europa vielerorts in Wäldern und Gebüschen anzutreffen, sie ist eine beliebte Heckenpflanze. Ihre roten Früchte sind essbar, in Frankreich werden sie zur Herstellung eines alkoholischen Getränks genutzt, des Vin de cornouille. Der Rote Hartriegel – sein Laub färbt sich im Herbst rot – bildet schwarze Früchte, die durch Vögel verbreitet werden; er kommt als Unterholz in lichten Wäldern vor. Aus den Früchten gewonnenes Öl wird in Frankreich zur Herstellung von Seife genutzt.
Die Hartriegelgewächse (Cornaceae) sind eine Familie in der Ordnung Hartriegelartigen (Cornales) innerhalb der Bedecktsamigen Pflanzen (Magnoliopsida).
Cornaceae je kosmopolitska porodica cvjetnica reda Cornales. Sadrži otprilike 85 vrsta u dva roda:[1] Alangium i Cornus.
Uglavnom su to drveće i grmlje, koje može biti listopadno ili zimzeleno, iako je nekoliko vrsta višegodišnjih biljaka. Članovi ove porodice obično imaju nasuprotne ili naizmenično jednostavne listove, četvero- ili petokrake cvjetove skupljene u cvati ili pseudoštit, i koštuničave plodove.[2] U sjevernim umjerenim područjima, Cornaceae su dobro poznate kao stabla drijen i pasdrijen. Stematika Cornaceae bila je nevjerojatno neuređena i kontroverzna, pa su joj s vremenom dodavani i uklanjeni mnogi rodovi. (Jedan istraživač ih je nazvao "otpadom".[3])
Molekularna filogenetika je razjasnila srodnost nekih pridruženih rodova, a najmanje devet onih koji su prethodno bili uključeni u Cornaceae je u potpunosti eliminirano iz reda Cornales.[4] ali je opseg Cornaceae još uvijek je nejasan. Grupa za filogeniju angiospermi, Cornaceae obično definira kao rodove "Cornus" i "Alangium", kao i pet rodova koji su sada odvojeni u porodicu Nyssaceae. Međutim, mnogi od tih rodova su ponekad podijeljeni u vlastite porodice (npr. Alangiaceae), a njihova upotreba i dalje ostaje nedosljedna.[4][5]
Le Cornaceae Dumort. i è 'na famìa de piànte angiospèrme dicotilédone. I è suratöt àlber o boscài de le regiù temperàde e subtropicài. Endèle zòne tropicài le colonìza le àree de mut.
Segónt la Clasificasiù APG II del 2003, la famìa de le Cornaceae l'è furmàda de 7 zèner:
I öltem 5 zèner i pöl véser discriìcc come part de 'n ótra famìa, chèla de le Nyssaceae.
Cornaceae je kosmopolitska porodica cvjetnica reda Cornales. Sadrži otprilike 85 vrsta u dva roda: Alangium i Cornus.
Uglavnom su to drveće i grmlje, koje može biti listopadno ili zimzeleno, iako je nekoliko vrsta višegodišnjih biljaka. Članovi ove porodice obično imaju nasuprotne ili naizmenično jednostavne listove, četvero- ili petokrake cvjetove skupljene u cvati ili pseudoštit, i koštuničave plodove. U sjevernim umjerenim područjima, Cornaceae su dobro poznate kao stabla drijen i pasdrijen. Stematika Cornaceae bila je nevjerojatno neuređena i kontroverzna, pa su joj s vremenom dodavani i uklanjeni mnogi rodovi. (Jedan istraživač ih je nazvao "otpadom".)
Molekularna filogenetika je razjasnila srodnost nekih pridruženih rodova, a najmanje devet onih koji su prethodno bili uključeni u Cornaceae je u potpunosti eliminirano iz reda Cornales. ali je opseg Cornaceae još uvijek je nejasan. Grupa za filogeniju angiospermi, Cornaceae obično definira kao rodove "Cornus" i "Alangium", kao i pet rodova koji su sada odvojeni u porodicu Nyssaceae. Međutim, mnogi od tih rodova su ponekad podijeljeni u vlastite porodice (npr. Alangiaceae), a njihova upotreba i dalje ostaje nedosljedna.
Le Cornaceae Dumort. i è 'na famìa de piànte angiospèrme dicotilédone. I è suratöt àlber o boscài de le regiù temperàde e subtropicài. Endèle zòne tropicài le colonìza le àree de mut.
Famîleya guhûşkan, famîleya darbelalûkan, famîleya zoxalan, famîleya şivteran (Cornaceae) famîleyeke riwekan e. Di desteya şivteriyan an guhûşkiyan Cornales de cih digire. Dara belalûkê (guhûşk) li Kurdistanê jî digihê.
Du binekomên vê malbatê hene:
Famîleya guhûşkan, famîleya darbelalûkan, famîleya zoxalan, famîleya şivteran (Cornaceae) famîleyeke riwekan e. Di desteya şivteriyan an guhûşkiyan Cornales de cih digire. Dara belalûkê (guhûşk) li Kurdistanê jî digihê.
Дренови (науч. Cornaceae) — фамилија на цветни растенија од редот дреновидни (Cornales) со светска распространетост. Опфаќа околу 110 вида — претежно дрва и грмушки кои можат да бидат листопадни или зимзелени. Имаат спротивни или наизменични прости листови, четириделни или петделни цветови насобрани во соцветија или главичести групи, како и јаткасти плодови.[1] Во северните умерени предели, најзастапени се два рода: дренот (Cornus) и тупелото (Nyssa).
Во фамилијата влегуваат следниве родови (Bercht. & J.Presl)[2]
дренови (Cornaceae) sensu stricto:
тупела (Nyssaceae):
Дренови (науч. Cornaceae) — фамилија на цветни растенија од редот дреновидни (Cornales) со светска распространетост. Опфаќа околу 110 вида — претежно дрва и грмушки кои можат да бидат листопадни или зимзелени. Имаат спротивни или наизменични прости листови, четириделни или петделни цветови насобрани во соцветија или главичести групи, како и јаткасти плодови. Во северните умерени предели, најзастапени се два рода: дренот (Cornus) и тупелото (Nyssa).
Кізілавыя (Cornaceae) — сямейства кветкавых расьлінаў, якое зьмяшчае 2 роды і каля 85 відаў[1].
Прадстаўнікі гэтага сямейства — шматгадовыя травы, хмызьнякі або дрэвы. Лісьце звычайна супратыўнае, часам чарговае, простае, суцэльнае на ўскрайку. Кветкі ў суквецьці; чашалісьцікаў 4(-5), пялёсткаў 4(-5), тычачак 4(-5). Плод — касьцянка. Насеньне 1(-2) на плод[2].
Распаўсюджваньне: Паўночная Амэрыка, Цэнтральная Амэрыка, поўнач Паўднёвай Амэрыкі, Эўразія, Афрыка; пераважна паўночныя і ўмераныя раёны паўночнага і таксама высокія ўзвышэньні ў субтрапічных і трапічных рэгіёнах[3][2].
Кізілавыя (Cornaceae) — сямейства кветкавых расьлінаў, якое зьмяшчае 2 роды і каля 85 відаў.
The Cornaceae are a cosmopolitan family of flowering plants in the order Cornales. The family contains approximately 85 species in two genera,[1] Alangium and Cornus. They are mostly trees and shrubs, which may be deciduous or evergreen, although a few species are perennial herbs. Members of the family usually have opposite or alternate simple leaves, four- or five-parted flowers clustered in inflorescences or pseudanthia, and drupaceous fruits.[2] The family is primarily distributed in northern temperate regions and tropical Asia.[3] In northern temperate areas, Cornaceae are well known from the dogwoods Cornus.
The systematics of Cornaceae has been remarkably unsettled and controversial, and many genera have been added to it and removed from it over time. (One researcher called it a "dustbin".[4]) Molecular phylogenetics have clarified the relatedness of some associated genera, and at least nine genera that were previously included in Cornaceae have been eliminated from the order Cornales entirely,[5] but the circumscription of Cornaceae is still unclear. The Angiosperm Phylogeny Group usually defines Cornaceae as comprising the genera Cornus and Alangium as well as five genera now separated into the family Nyssaceae. However, many of these genera are sometimes split off into their own families (e.g. Alangiaceae), and the usage remains inconsistent.[5][6]
The oldest fossil that can be related to Cornaceae is †Hironoia fusiformis, an extinct taxon collected from the Futaba Group sediments at Kamitikaba, Japan. Synapomorphies of the fruits of the fossil occur also in extant Cornaceae. The age of the sediments is of early Coniacian to early Santonian (about 88 Ma).[7] Although the mosaic of characters in Hironoia precludes assignment to an extant genus, the fiber rather than sclereid composition of the fruit places it within the Nyssaceae-Mastixiaceae. Other possible Cornaceae from Cretaceous sediments include endocarps resembling Cornus from the Santonian-Campanian mesofossil assemblage of Åsen. In slightly younger Late Cretaceous sediments (Maastrichtian) four genera of fossil mastixioid fruits (Beckettia, Eomastixia, Mastixicarpum and Mastixiopsis) have been described from Germany.[8]
The Cornaceae are a cosmopolitan family of flowering plants in the order Cornales. The family contains approximately 85 species in two genera, Alangium and Cornus. They are mostly trees and shrubs, which may be deciduous or evergreen, although a few species are perennial herbs. Members of the family usually have opposite or alternate simple leaves, four- or five-parted flowers clustered in inflorescences or pseudanthia, and drupaceous fruits. The family is primarily distributed in northern temperate regions and tropical Asia. In northern temperate areas, Cornaceae are well known from the dogwoods Cornus.
The systematics of Cornaceae has been remarkably unsettled and controversial, and many genera have been added to it and removed from it over time. (One researcher called it a "dustbin".) Molecular phylogenetics have clarified the relatedness of some associated genera, and at least nine genera that were previously included in Cornaceae have been eliminated from the order Cornales entirely, but the circumscription of Cornaceae is still unclear. The Angiosperm Phylogeny Group usually defines Cornaceae as comprising the genera Cornus and Alangium as well as five genera now separated into the family Nyssaceae. However, many of these genera are sometimes split off into their own families (e.g. Alangiaceae), and the usage remains inconsistent.
La kornusacoj entenas 100 speciojn en 12 genroj, el kiuj la plej konata estas la kornuso. Ili estas arboj aŭ arbedoj, nur malofte lianoj, moltigaj plantoj. La ofte simplaj folioj sidas kontraŭe. La plimulto de la specioj vivas en Nord-Ameriko kaj en Azio sub la kontinenta klimato. La infloresko estas ŝajnombrelo, kapeto, paniklo. La floroj estas etaj 4-5 partaj kun kaliko, korolo. La stamenoj staras en unu rondo. Frukto estas drupo aŭ malofte bero.
Antaŭe oni ankaŭ metis inter la kornusacoj la aŭkubon (Aucuba), kvankam oni nun ĝin lokigas inter la gariacoj.
Aŭkubo: orient-azia dioika, daurafolia arbedo kun verdaj, forkece disbranĉiĝantaj branĉoj popare kontaraŭsidantaj, brilglataj ledecaj, dentrandaj folioj. La floroj estas ne okulfrapaj, ofte brunpurpuraj. La frukto estas skarlataj aŭ ruĝkoloraj beroj. Pluraj specioj ĝardene aŭ pote kulturataj.
Cornaceae, las cornáceas, son una familia de plantas dicotiledóneas perteneciente al orden Cornales. Se incluye en esta familia Nyssaceae.
Pueden ser árboles, arbustos, o raramente hierbas perennes. Hojas simples y vistosas, generalmente opuestas, sin estípulas, caducas. Flores frecuentemente hermafrodita, actinomorfas, tetrámeras; androceo con 4 estambres alternipétalos; gineceo de ovario ínfero bilocular. Inflorescencias cimosas, usualmente paniculiformes o umbeliformes. Frutos en drupa o a veces en baya. Unas 115 especies, casi todas de las regiones templadas del hemisferio norte.
La familia fue descrita por Bercht. ex J.Presl y publicado en O Prirozenosti rostlin, aneb rostlinar 2(23): 92, 91. 1825.[1] El género tipo es: Cornus L.
Cornaceae, las cornáceas, son una familia de plantas dicotiledóneas perteneciente al orden Cornales. Se incluye en esta familia Nyssaceae.
Kontpuulised (Cornaceae) on õistaimede sugukond kontpuulaadsete seltsist.
Kontpuulised (Cornaceae) on õistaimede sugukond kontpuulaadsete seltsist.
Kanukkakasvit (Cornaceae) on koppisiemenisten Cornales-lahkoon kuuluva kasviheimo, jossa on kaksi sukua ja 85 lajia.[1]
Kanukkakasvit ovat puita tai pensaita, joskus rönsyllisiä varpuja, harvoin ruohoja. Niistä joihinkin kerääntyy alumiinia. Sekundaarisiin aineenvaihduntatuotteisiin kuuluvat erilaiset iridoidit, alkaloidit, saponiinit, flavonolit ja tanniinit. Joillakin lajeilla on limaa, joillakin maitiaisnestettä. Tukisolukoissa on kivisoluja eli sklereidejä. Solukarvat ovat T:n muotoisia. Lehdet sijaitsevat tavallisesti vastakkaisesti, harvemmin kierteisesti tai kahdessa rivissä. Lapa on ehytlaitainen, joskus liuskainen, sulka- tai kourasuoninen. Kukat ovat tavallisesti 4-lukuisia, joskus jopa 10-lukuisia, ja sijaitsevat mykeröissä tai muissa tiheissä kukinnoissa. Kukinnon kukat avautuvat melkein yhtaikaisesti. Verhiö on huomattavan pieni, toisinaan yhdislehtinen; teriö on erilehtinen. Heteet sijaitsevat kohdakkain verholehtien kanssa, määrältään niitä voi olla jopa nelinkertainen määrä verhoihin nähden. Yhdislehtinen ja kehänalainen sikiäin on yhdestä neljään emilehden muodostama, vartalo on tavallisesti lyhyt ja luotti tylppä tai pallomainen. Sikiäimen päällä on mettä erittävä kehrä eli diskus. Luumarja on yksi- tai kaksisiemeninen, ja sen seinämässä on kivisoluja. Siemenessä on hemiselluloosapitoinen endospermi ja vihreä alkio. Kromosomiluku n = 8–11.[1]
Kanukkakasveja kasvaa hajanaisesti eri puolilla maapalloa, kuitenkin enimmäkseen pohjoisella pallonpuoliskolla arktisia alueita myöten. Tropiikissa ne rajoittuvat vuoristoihin.[2] Suomessa heimoa edustaa koko maahan levinnyt ruohokanukka (Cornus suecica) sekä pari viljelystä karannutta pensasta: yleisempi idänkanukka (C. alba) ja harvinainen mustamarjakanukka (C. sanguinea).[3]
Kanukkakasvit kuuluvat Cornales-lahkossa samaan kladiin yhdessä heimon Grubbiaceae ja keihäspuukasvien (Curtisiaceae) kanssa. Niillä on siiviläputkien plastideissa myös monikulmaisia proteiinikiteitä, vastakkainen lehtiasento, lehtiparia yhdistävä varren poikki kulkeva juova ja pienet kukat.[1]
Kanukkakasvien heimon evoluutiopuun haarautuminen lienee alkanut noin 67 miljoonaa vuotta sitten eli heti liitukauden päättymisen ja suuren sukupuuttoajan jälkeen. Kanukoiden (Cornus) hedelmäfossiileja tunnetaan Pohjois-Amerikasta Pohjois-Dakotan paleoseenisista kallioista, joiden iäksi on arvioitu 58 miljoonaa vuotta.[1]
Kanukkakasvien kaksi sukua ovat kanukat (Cornus) ja Alangium.[4]. Edellisessä on 65 lajia, jälkimmäisessä 20.[1]
Kanukkakasvit (Cornaceae) on koppisiemenisten Cornales-lahkoon kuuluva kasviheimo, jossa on kaksi sukua ja 85 lajia.
La famille des Cornaceae (Cornacées) regroupe des plantes dicotylédones. Ce sont des arbres ou des arbustes ainsi que quelques plantes herbacées, des régions tempérées, subtropicales et des montagnes tropicales. C'est la famille du cornouiller mâle (Cornus mas) aux baies rouges ovalo-cylindriques comestibles.
Le nom vient du genre type Cornus, qui selon Fournier est « l’ancien nom latin de ces arbustes ; sans rapport avec cornu, corne, mais plutôt avec cerasus, cerisier[2] ».
En classification phylogénétique APG (1998) comme en classification classique de Cronquist (1981), la famille des Cornaceae est assignée à l'ordre des Cornales.
Les contours de cette famille sont encore discutés :
Note : † = genres éteints (fossiles).
Selon BioLib (14 avril 2019)[3] :
Selon GRIN (14 avril 2019)[1] :
Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (14 avril 2019)[4] :
Selon NCBI (14 avril 2019)[5] :
Selon Tropicos (14 avril 2019)[6] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :
La famille des Cornaceae (Cornacées) regroupe des plantes dicotylédones. Ce sont des arbres ou des arbustes ainsi que quelques plantes herbacées, des régions tempérées, subtropicales et des montagnes tropicales. C'est la famille du cornouiller mâle (Cornus mas) aux baies rouges ovalo-cylindriques comestibles.
Drjenovke (lat. Cornaceae), porodica dvosupnica iz reda drjenolike (Cornales), koja ime dobiva po rodu drijen (Cornus), kojemu pripada pedesetak priznatih vrsta. Ostali predstavnici porodice su alangijum (Alangium) sa tridesetak vrsta drveća, grmova i lijana, a nekada je svrstavan u vlastitu porodicu Alangiaceae; Kaliphora sa Madagaskara sastoji se od jedne vrste; Torricellia, dvije vrste u Kini (uključujući Tibet) i Nepalu.[1]
Drěnowe rostliny (Cornaceae) su swójba symjencowych rostlinow (Spermatophyta).
Wobsahuje sćěhowace rody:
Jeli sy jedyn z mjenowanych njedostatkow skorigował(a), wotstroń prošu potrjecheny parameter předłohi {{Předźěłuj}}. Podrobnosće namakaš w dokumentaciji.
Le Cornacee (Cornaceae Bercht. ex J. Presl, 1825) sono una famiglia di piante angiosperme dicotiledoni. Sono principalmente alberi o arbusti delle regioni temperate e subtropicali. Nelle aree tropicali colonizzano le aree montane.
Secondo la Classificazione APG IV (2016), la famiglia comprende 2 generi[1][2]:
I generi Camptotheca, Davidia, Diplopanax, Mastixia e Nyssa, in precedenza inclusi in questo raggruppamento, sono stati spostati alla famiglia delle Nyssaceae.
Le Cornacee (Cornaceae Bercht. ex J. Presl, 1825) sono una famiglia di piante angiosperme dicotiledoni. Sono principalmente alberi o arbusti delle regioni temperate e subtropicali. Nelle aree tropicali colonizzano le aree montane.
Seduliniai (lot. Cornaceae, angl. Dogwood, vok. Hartriegelgewächse) – magnolijūnų (Magnoliophyta) šeima, kuriai priklauso medžiai arba krūmai. Lapai priešiniai, rečiau pražanginiai. Žiedai smulkūs, susitelkę šluotelės, skėtiškos kekės ir kt. žiedynuose. Vaisius – kaulavaisis, rečiau uoga.
Pasaulyje auga apie 15 genčių ir 100 rūšių. Dauguma rūšių auginama kaip dekoratyviniai augalai. Lietuvoje auga viena sedulos (Cornus) gentis, kurioje viena savaiminė ir 3 auginamos rūšys:
De kornoeljefamilie (Cornaceae) is een familie van tweezaadlobbige struiken en bomen. Een familie onder deze naam wordt algemeen erkend door systemen van plantentaxonomie, maar de omschrijving van de familie wisselt sterk.
De familie wordt ook erkend door het APG-systeem (1998) en het APG II-systeem (2003), waarbij er een keus is tussen twee mogelijke omschrijvingen:
De familie in enge zin komt voor in gematigde en subtropische streken (en in gebergten in tropische streken). De familie telt 85 soorten in maar twee geslachten, waarvan in Nederland Kornoelje (Cornus) voorkomt, met de rode kornoelje (Cornus sanguinea) als de bekendste vertegenwoordiger.
De kornoeljefamilie (Cornaceae) is een familie van tweezaadlobbige struiken en bomen. Een familie onder deze naam wordt algemeen erkend door systemen van plantentaxonomie, maar de omschrijving van de familie wisselt sterk.
De familie wordt ook erkend door het APG-systeem (1998) en het APG II-systeem (2003), waarbij er een keus is tussen twee mogelijke omschrijvingen:
in enge zin. De familie bestaat dan uit de geslachten Alangium en Cornus: in brede zin. De familie omvat dan ook de planten die anders de familie Nyssaceae vormen.De familie in enge zin komt voor in gematigde en subtropische streken (en in gebergten in tropische streken). De familie telt 85 soorten in maar twee geslachten, waarvan in Nederland Kornoelje (Cornus) voorkomt, met de rode kornoelje (Cornus sanguinea) als de bekendste vertegenwoordiger.
rode kornoelje (Cornus sanguinea) gele kornoelje (Cornus mas) Zweedse kornoelje (Cornus suecica)Kornellfamilien (Cornaceae) er ein plantefamilie i kornellordenen (Cornales).
Talet på artar og slekter varierer mykje mellom ulike forfattarar. Dette kjem særleg an på om sumptrefamilien (Nyssaceae) blir oppfatta som ein underfamilie av kornellfamilien, eller skild ut som ein eigen familie. I APG III-systemet blei han rekan som ein underfamilie av kornellfamilien, men i APG IV-systemet er han igjen ein eigen familie. Slekta Alangium med omtrent 24 artar er ofte blitt plassert i ein eigen familie, Alangiaceae, men blir no rekna som del av kornellfamilien.
Dette inneber at familien no omfattar rundt 85 artar fordelt på 2 slekter, Cornus og Alangium. Norsk litteratur, som Norsk flora, 7. utg og Artsdatabanken, splittar den store og ueinsarta slekta Cornus i fleire slekter,[1] men særleg i amerikansk litteratur er det framleis vanleg å oppretthalda Cornus i vid forstand.[2]
Dei fleste artane i denne gruppa er buskar eller tre, men det finst også nokre urter med jordstengel. Blada er heile med boga nerver. Dei sit spreidde eller motsett og er heilranda. Blomane er firtalige, og fruktene er steinfrukter.
Kornellfamilien (Cornaceae) er ein plantefamilie i kornellordenen (Cornales).
Talet på artar og slekter varierer mykje mellom ulike forfattarar. Dette kjem særleg an på om sumptrefamilien (Nyssaceae) blir oppfatta som ein underfamilie av kornellfamilien, eller skild ut som ein eigen familie. I APG III-systemet blei han rekan som ein underfamilie av kornellfamilien, men i APG IV-systemet er han igjen ein eigen familie. Slekta Alangium med omtrent 24 artar er ofte blitt plassert i ein eigen familie, Alangiaceae, men blir no rekna som del av kornellfamilien.
Dette inneber at familien no omfattar rundt 85 artar fordelt på 2 slekter, Cornus og Alangium. Norsk litteratur, som Norsk flora, 7. utg og Artsdatabanken, splittar den store og ueinsarta slekta Cornus i fleire slekter, men særleg i amerikansk litteratur er det framleis vanleg å oppretthalda Cornus i vid forstand.
Dei fleste artane i denne gruppa er buskar eller tre, men det finst også nokre urter med jordstengel. Blada er heile med boga nerver. Dei sit spreidde eller motsett og er heilranda. Blomane er firtalige, og fruktene er steinfrukter.
Kornellfamilien (Cornaceae) er en plantefamilie i kornellordenen (Cornales).
Antall arter og slekter varierer mye hos ulike forfattere. Dette avhenger særlig av om sumptrefamilien (Nyssaceae) oppfattes som en underfamilie, eller egen familie. I APG III-systemet ble den regnet som en underfamilie av kornellfamilien, men i APG IV-systemet er den igjen en egen familie. Slekta Alangium med omtrent 24 arter er ofte blitt plassert i en egen familie, Alangiaceae, men regnes nå til Cornaceae.
Dette innebærer at familien nå omfatter omtrent 85 arter fordelt på 2 slekter, Cornus og Alangium. Norsk litteratur, som Norsk flora, 7. utg og Artsdatabanken, splitter den store og uensartete slekta Cornus i flere slekter,[1][2] men spesielt i amerikansk litteratur er det fortsatt vanlig å opprettholde Cornus i vid forstand.[3]
De fleste artene er busker eller trær, men det er også noen urter med jordstengel. Bladene er hele med buete nerver; de sitter spredt eller motsatt og er helrandete. Blomstene er firtallige, og frukten er en steinfrukt. Cornus er utbredt i de tempererte strøkene på den nordlige halvkule og har også én art i Andesfjellene i Sør-Amerika og én i Øst-Afrika. Alangium er utbredt i tropiske og subtropiske deler av Afrika, Asia, Australia og stillehavsøyene.
I Norge er kun skrubbær (Cornus suecica [Chamaepericlymenum suecicum]) og villkornell (Cornus sanguinea [Swida sanguinea]) opprinnelig viltvoksende, men flere hagearter er forvillet og delvis naturalisert.
Kornellfamilien (Cornaceae) er en plantefamilie i kornellordenen (Cornales).
Antall arter og slekter varierer mye hos ulike forfattere. Dette avhenger særlig av om sumptrefamilien (Nyssaceae) oppfattes som en underfamilie, eller egen familie. I APG III-systemet ble den regnet som en underfamilie av kornellfamilien, men i APG IV-systemet er den igjen en egen familie. Slekta Alangium med omtrent 24 arter er ofte blitt plassert i en egen familie, Alangiaceae, men regnes nå til Cornaceae.
Dette innebærer at familien nå omfatter omtrent 85 arter fordelt på 2 slekter, Cornus og Alangium. Norsk litteratur, som Norsk flora, 7. utg og Artsdatabanken, splitter den store og uensartete slekta Cornus i flere slekter, men spesielt i amerikansk litteratur er det fortsatt vanlig å opprettholde Cornus i vid forstand.
De fleste artene er busker eller trær, men det er også noen urter med jordstengel. Bladene er hele med buete nerver; de sitter spredt eller motsatt og er helrandete. Blomstene er firtallige, og frukten er en steinfrukt. Cornus er utbredt i de tempererte strøkene på den nordlige halvkule og har også én art i Andesfjellene i Sør-Amerika og én i Øst-Afrika. Alangium er utbredt i tropiske og subtropiske deler av Afrika, Asia, Australia og stillehavsøyene.
I Norge er kun skrubbær (Cornus suecica [Chamaepericlymenum suecicum]) og villkornell (Cornus sanguinea [Swida sanguinea]) opprinnelig viltvoksende, men flere hagearter er forvillet og delvis naturalisert.
Dereniowate (Cornaceae) – rodzina roślin z rzędu dereniowców. Obejmuje dwa rodzaje z 85 gatunkami[1]. Rośliny te występują głównie na półkuli północnej, poza tym w różnych obszarach wszystkich kontynentów – a Ameryce Południowej w Andach, w Afryce środkowej i w północnym Madagaskarze, we wschodniej Australii i na wyspach Oceanii[1]. Owoce derenia jadalnego spożywane są w formie soków i lemoniad. Liczne gatunki dereni sadzone są jako ozdobne. Z rodzaju Alangium zastosowanie ma tylko Alangium salviifolium wykorzystywany w Indiach do celów leczniczych[2].
Jeszcze w systemie APG III z 2009 ujęcie rodziny było szerokie i obejmowała ona też podrodzinę Nyssoideae Arnott[3], która w systemie APG IV została wyodrębniona w randze rodziny błotniowatych Nyssaceae w tym samym rzędzie dereniowców Cornales[4].
Relacja filogenetyczne przedstawione według APweb:
dereniowceNyssaceae – błotniowate
Cornaceae – dereniowate
Loasaceae – ożwiowate
Hydrangeaceae – hortensjowate
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa dereniowe (Cornidae Frohne & U. Jensen ex Reveal), nadrząd Cornanae Thorne ex Reveal, rząd dereniowce Cornales Dumort., rodzina dereniowate (Cornaceae (Dumort.) Dumort.)[5].
Dereniowate (Cornaceae) – rodzina roślin z rzędu dereniowców. Obejmuje dwa rodzaje z 85 gatunkami. Rośliny te występują głównie na półkuli północnej, poza tym w różnych obszarach wszystkich kontynentów – a Ameryce Południowej w Andach, w Afryce środkowej i w północnym Madagaskarze, we wschodniej Australii i na wyspach Oceanii. Owoce derenia jadalnego spożywane są w formie soków i lemoniad. Liczne gatunki dereni sadzone są jako ozdobne. Z rodzaju Alangium zastosowanie ma tylko Alangium salviifolium wykorzystywany w Indiach do celów leczniczych.
Cornaceae é uma família de plantas angiospérmicas (plantas com flor - divisão Magnoliophyta), pertencente à ordem Cornales.[1]
A ordem à qual pertence esta família está por sua vez incluida na classe Magnoliopsida (Dicotiledóneas): desenvolvem portanto embriões com dois ou mais cotilédones.
A sistemática da Cornaceae tem sido notavelmente conturbada e controversa, muitos gêneros foram adicionados e retirados ao longo do tempo. Um pesquisador a chamou de "lixeira".[2]) A Filogenética molecular tem esclarecido o parentesco de alguns gêneros associados, de modo que pelo menos nove gêneros que estava anteriormente incluídos na Cornaceae foram inteiramente eliminados da ordem Cornales,[3] mas a circunscrição da família Cornaceae ainda é incerta. O Angiosperm Phylogeny Group geralmente define Cornaceae como compreendendo os gêneros Cornus e Alangium bem como cinco géneros frequentemente separados na família Nyssaceae. No entanto, muitos desses gêneros são, por vezes, se separaram em suas próprias famílias (por exemplo, Alangiaceae) e o uso permanece inconsistente.[3][4]
Cornaceae é uma família de plantas angiospérmicas (plantas com flor - divisão Magnoliophyta), pertencente à ordem Cornales.
A ordem à qual pertence esta família está por sua vez incluida na classe Magnoliopsida (Dicotiledóneas): desenvolvem portanto embriões com dois ou mais cotilédones.
A sistemática da Cornaceae tem sido notavelmente conturbada e controversa, muitos gêneros foram adicionados e retirados ao longo do tempo. Um pesquisador a chamou de "lixeira".) A Filogenética molecular tem esclarecido o parentesco de alguns gêneros associados, de modo que pelo menos nove gêneros que estava anteriormente incluídos na Cornaceae foram inteiramente eliminados da ordem Cornales, mas a circunscrição da família Cornaceae ainda é incerta. O Angiosperm Phylogeny Group geralmente define Cornaceae como compreendendo os gêneros Cornus e Alangium bem como cinco géneros frequentemente separados na família Nyssaceae. No entanto, muitos desses gêneros são, por vezes, se separaram em suas próprias famílias (por exemplo, Alangiaceae) e o uso permanece inconsistente.
Kornellväxter (Cornaceae) är en familj i ordningen Cornales och innehåller endast två släkten, kornellsläktet (Cornus) och Alangium med tillsammans cirka 85 arter. Tidigare räknades davidiasläktet (Davidia) och lyckoträdssläktet (Camptotheca) till kornellväxterna, men dessa släkten förs numera till andra familjer.
Wikimedia Commons har media som rör Kornellväxter.
Kornellväxter (Cornaceae) är en familj i ordningen Cornales och innehåller endast två släkten, kornellsläktet (Cornus) och Alangium med tillsammans cirka 85 arter. Tidigare räknades davidiasläktet (Davidia) och lyckoträdssläktet (Camptotheca) till kornellväxterna, men dessa släkten förs numera till andra familjer.
Kızılcıkgiller (Cornaceae), Cornales takımına ait, genelikle kısa boylu ağaçcıkları kapsayan bir familyadır.
Familya üyelerinin basit ve karşılıklı dizilmiş yaprakları vardır. Familya üyelerinden kızılcık (Cornus mas) Türkiye'de yetişir.
Ağaç ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Kızılcıkgiller (Cornaceae), Cornales takımına ait, genelikle kısa boylu ağaçcıkları kapsayan bir familyadır.
Familya üyelerinin basit ve karşılıklı dizilmiş yaprakları vardır. Familya üyelerinden kızılcık (Cornus mas) Türkiye'de yetişir.
Центри видового різноманіття Cornaceae знаходяться в Атлантично-Північноамериканській, Східноазійській та Ірано-Туранській флористичних областях.
За часом походження родина Cornaceae дуже давня. Один з родів Mastixia відомий в Європі з олігоценових відкладів (близько 50 млн років тому), а на території СНД ще раніше — з верхньокрейдяних відкладів Арало-Каспію.
Представники родини — це дерева чи кущі, рідко напівкущі з багаторічними дерев'янистими повзучими стеблами. Листорозміщення супротивне чи почергове. Листки прості, цілокраї. Квітки двостатеві, іноді роздільностатеві, правильні, зонтиковидні, головчасті чи віникоподібні. Пелюсток 4 чи 5, тичинок 4-5, зав'язь нижня. Плід — кістянка чи ягода, звичайно м'ясиста.
Види Cornaceae — рослини різних життєвих форм, що відрізняються габітусом, величиною, формою листків.
Одні види кизилових незамінні при створенні живоплотів, інші — вільних груп, солітерів, бордюрів, у оформленні полян і інших елементів ландшафтних композицій, завдяки рясному цвітінняю і плодоношенню, виключній декоративності завдяки квіткам і приквітникам, ранньому цвітінню до розпускання листків (Cornus mas), яскравому осінньому забарвленню.
Традиційно, як плодову рослину, культивують лише один вид Cornaceae — Cornus mas. У той же час є ще кілька видів деренових, які мають їстівні плоди і перспективні як плодові рослини. Це, передовсім, Cornus officinalis, а також високодекоративні рослини роду Cynoxylon: Cynoxylon japonicum i Cynoxylon capitatum.
Окремі види Cornaceae (Swida sanguinea, Swida alba, Swida sericea, Cornus mas) давно використовуються для озеленення в Україні, найчастіше — для живоплотів, а також в групових насадженнях і як солітери.
Існують суперечливі точки зору щодо обсягу родини в цілому та окремих її родів (насамперед, роду Cornus L.). Окремі родиі види Cornaceae в різних системах розглядаються у різних таксономічних рангах.
У праці «Деревья и кустарники СССР» (1960, обробка Ф. С. Пилипенко) родина Cornaceae поділяється на 4 роди. А. І. Пояркова у праці «Флора СССР» розділила родину Cornaceae на 6 самостійних родів, один з яких (Bothrocaryum) виділила вперше. У праці «Сосудистые растения СССР» С. К. Черепанов теж розділяє родину Cornaceae на 6 родів. За системою А. Л. Тахтаджяна родина Cornaceae включає 55 видів, які об'єднані у 7 родів.
Список родів сайту «The Plant List» (спільний проект Королівських ботанічних садів у К'ю і Міссурійського ботанічного саду) включає 12 прийнятих назв родів:
За даними сайту «Germplasm Resources Information Network» (GRIN) Міністерства сільського господарства США родина Cornaceae поділяється на 2 підродини, що включають лише 7 прийнятих назв родів:
Види Cornaceae поширені переважно в субтропічних і помірних областях північної півкулі, а також у Антарктиці (напівтрав'янисті види роду Chamaepericlymenum), Східній Африці (монотипний рід Afrocrania), Болівії і Перу (Swida boliviana (Macbride) Sojak, Swida peruviana (Macbride) Sojak.
У флорі України нараховується 3 аборигенних види та 2 підвиди в складі 2-х родів: Cornus i Swida та 27 інтродукованих видів у складі 4-х родів: Cornus, Swida, Bothrocaryum, Cynoxylon різного географічного походження, що складає половину світового обсягу родини і представляє майже всі райони природних місцезростань за винятком Арктики, Африки та Південної Америки.
Аборигенні види України:
Họ Sơn thù du hay còn gọi họ Giác mộc (danh pháp khoa học: Cornaceae) là một họ phổ biến, chủ yếu ở khu vực ôn đới Bắc bán cầu, thuộc bộ Sơn thù du (Cornales). Họ này chủ yếu bao gồm các loại cây bụi và cây thân gỗ.
Năm 1898, Harms H. công nhận định nghĩa rộng của họ Cornaceae (Alangium, Aucuba, Camptotheca, Cornus, Corokia, Curtisia, Davidia, Garrya, Griselinia, Helwingia, Kaliphora, Melanophylla, Nyssa và Toricellia)[1] và phân chia thành 7 phân họ, thuộc bộ Umbelliflorae. Nhiều chi nguyên được đặt trong họ Cornaceae bởi Harms (1898) sau này đã được xử lý như là thuộc các họ khác biệt trong bộ Cornales hay chuyển sang các bộ khác.
Theo hệ thống APG III năm 2009 thì nó chứa khoảng 7 chi với khoảng 107 loài[2], mặc dù trong quá khứ một số chi đã được thêm vào hay bớt đi khỏi họ này[3]. Các phân tích phân tử đã làm sáng tỏ mối quan hệ của một số chi gắn với họ này, và ít nhất 9 chi trước đây từng đặt trong họ này đã bị loại ra khỏi họ cũng như ra khỏi bộ Cornales[4], nhưng định nghĩa của họ Cornaceae vẫn là chưa rõ ràng.
Trong họ Cornaceae có hai chi được biết đến nhiều nhất là Cornus - là chi chứa cây sơn thù du, và chi Nyssa - (chi cây lam quả). Chi thứ hai thông thường cũng hay được đặt, cùng với một số chi như chi Davidia (củng đồng hay hoa lệch) và chi Camptotheca (cây hỉ) trong một họ riêng, gọi là Nyssaceae.
Tất cả các loài trong họ này có lá đơn và chủ yếu là loại cây sớm rụng lá cũng như có sắc lá về mùa thu rất ấn tượng; tuy nhiên, một số loài trong chi Cornus lại là cây thường xanh.
Các chi được công nhận trong GRIN như sau[5]:
Họ Sơn thù du hay còn gọi họ Giác mộc (danh pháp khoa học: Cornaceae) là một họ phổ biến, chủ yếu ở khu vực ôn đới Bắc bán cầu, thuộc bộ Sơn thù du (Cornales). Họ này chủ yếu bao gồm các loại cây bụi và cây thân gỗ.
Năm 1898, Harms H. công nhận định nghĩa rộng của họ Cornaceae (Alangium, Aucuba, Camptotheca, Cornus, Corokia, Curtisia, Davidia, Garrya, Griselinia, Helwingia, Kaliphora, Melanophylla, Nyssa và Toricellia) và phân chia thành 7 phân họ, thuộc bộ Umbelliflorae. Nhiều chi nguyên được đặt trong họ Cornaceae bởi Harms (1898) sau này đã được xử lý như là thuộc các họ khác biệt trong bộ Cornales hay chuyển sang các bộ khác.
Theo hệ thống APG III năm 2009 thì nó chứa khoảng 7 chi với khoảng 107 loài, mặc dù trong quá khứ một số chi đã được thêm vào hay bớt đi khỏi họ này. Các phân tích phân tử đã làm sáng tỏ mối quan hệ của một số chi gắn với họ này, và ít nhất 9 chi trước đây từng đặt trong họ này đã bị loại ra khỏi họ cũng như ra khỏi bộ Cornales, nhưng định nghĩa của họ Cornaceae vẫn là chưa rõ ràng.
Trong họ Cornaceae có hai chi được biết đến nhiều nhất là Cornus - là chi chứa cây sơn thù du, và chi Nyssa - (chi cây lam quả). Chi thứ hai thông thường cũng hay được đặt, cùng với một số chi như chi Davidia (củng đồng hay hoa lệch) và chi Camptotheca (cây hỉ) trong một họ riêng, gọi là Nyssaceae.
Tất cả các loài trong họ này có lá đơn và chủ yếu là loại cây sớm rụng lá cũng như có sắc lá về mùa thu rất ấn tượng; tuy nhiên, một số loài trong chi Cornus lại là cây thường xanh.
Cornaceae Bercht. & J.Presl, nom. cons.
Синонимы
Кизиловые (лат. Cornaceae) — семейство двудольных растений, входящее в порядок Кизилоцветные.
Семейство включает два подсемейства[2] и около 115 видов[3] деревьев и кустарников.
Формула цветка: ∗ K 4 C 4 A 4 G ( 4 ¯ ) {displaystyle ast K_{4};C_{4};A_{4};G_{({overline {4}})}} 
Кизиловые (лат. Cornaceae) — семейство двудольных растений, входящее в порядок Кизилоцветные.
Семейство включает два подсемейства и около 115 видов деревьев и кустарников.
山茱萸屬(Cornus)
草茱萸屬(Chamaepericlymenum)
山茱萸科（Cornaceae）是山茱萸目的一个科。广泛分布于北温带。包括以下几属：
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
分類（APGIII） 界 : 植物界 Plantae 階級なし : 被子植物 Angiosperm 階級なし : 真正双子葉類 Eudicots 階級なし : コア真正双子葉類 Core eudicots 階級なし : キク類 Asterids 目 : ミズキ目 Cornales 科 : ミズキ科 Cornaceae 学名 Cornaceae Bercht. et J.Presl (1825) 亜科 ミズキ科（みずきか、Cornaceae）は、被子植物の科の1つで、ミズキ、ハナミズキなどを含む。
子房下位でがくは子房に合生、花弁は3–5枚。ハナミズキなどでは頭状花序が総苞で囲まれ1つの花のように見える。
APG III (2009) での範囲を記す。
APG II (2003) では、ヌマミズキ科 Nyssaceae が任意のシノニム（含めなくてもよい）とされていたが、APG III (2009) で完全に含められた。
クロンキスト体系 (1981) で含められていた属の、APG III での科は以下のとおり:
その他に、含めることのあった属は:
ポータル 植物 プロジェクト 植物
층층나무과(層層--科, 학명: Cornaceae 코르나케아이[*])는 층층나무목의 과이다.[1]
남북 양반구의 온대에 분포하며, 세계적으로 11속의 약 100종 가량이 알려져 있는데, 한국에는 층층나무·식나무·말채나무·산딸나무·산수유나무 등의 2속 8종이 분포하고 있다.
박쥐나무속을 박쥐나무과로 따로 분류했었으나, AGP II 체계에서 층층나무과로 합쳐졌다.
대부분은 교목이지만 종에 따라서는 초본인 것도 있다. 잎은 마주나거나 어긋나며 잎자루가 있고 모양은 단순하며 가장자리가 매끈하다. 꽃은 보통 여러 개가 모여서 총상으로 달리지만, 때로는 더 촘촘히 모여 산형꽃차례처럼 되기도 하며, 또 돌매화나무속에서는 두상꽃차례가 되기도 한다. 각각의 꽃은 작으며, 4-5개씩의 꽃받침조각·꽃잎·수술을 가진다. 씨방은 하위로, 꽃받침통과 서로 붙어 있는데, 그 안은 1-4개의 방으로 이루어져 있으며, 각 방에는 1개의 밑씨가 만들어진다. 열매는 공 모양의 핵과이다.
층층나무과(層層--科, 학명: Cornaceae 코르나케아이[*])는 층층나무목의 과이다.
남북 양반구의 온대에 분포하며, 세계적으로 11속의 약 100종 가량이 알려져 있는데, 한국에는 층층나무·식나무·말채나무·산딸나무·산수유나무 등의 2속 8종이 분포하고 있다.
박쥐나무속을 박쥐나무과로 따로 분류했었으나, AGP II 체계에서 층층나무과로 합쳐졌다.
대부분은 교목이지만 종에 따라서는 초본인 것도 있다. 잎은 마주나거나 어긋나며 잎자루가 있고 모양은 단순하며 가장자리가 매끈하다. 꽃은 보통 여러 개가 모여서 총상으로 달리지만, 때로는 더 촘촘히 모여 산형꽃차례처럼 되기도 하며, 또 돌매화나무속에서는 두상꽃차례가 되기도 한다. 각각의 꽃은 작으며, 4-5개씩의 꽃받침조각·꽃잎·수술을 가진다. 씨방은 하위로, 꽃받침통과 서로 붙어 있는데, 그 안은 1-4개의 방으로 이루어져 있으며, 각 방에는 1개의 밑씨가 만들어진다. 열매는 공 모양의 핵과이다.
.jpg)
.jpg)
_Scheinbl%C3%BCte.JPG)
_Cornus_sanguinea_-_Inflorescence.jpg)
_Cornus_sanguinea_-_leaves_and_flowers.jpg)
_Cornus_sanguinea_-_leaves_and_flowers.jpg)
