Avicennia officinalis ye una especie de manglar perteneciente a la familia Acanthaceae.
L'árbol nuevu forma una trupa corona arbustiva baxa. Cuando madura, fórmase un árbol columnar d'hasta 15 m d'altor, y puede crecer hasta los 30 m. Les fueyes son verdes brillantes, de 10 cm de llongura por 5 cm d'anchu, tienen arredondiaos los sos vértices y marrón dorao'l viesu de la fueya y crecen opuestes. La flor, la más grande ente les especies de Avicennia tien un diámetru de 6 a 10 mm cuando s'espande. Ye de color mariellu a mariellu llimón o de color naranxa. La corteza ye llisa, verde puerca de color gris escuru. Ta llixeramente fisurada y nun ye escamosa. El frutu ye de color verde o marrón, en forma de corazón que s'amenorga a un picu curtiu de 2,5 cm de llargu o más.
Avicennia officinalis alcuéntrase esporádicamente nes veres de los ríos y escasamente alcuéntrase cerca del mar. Prefier los suelos de magre y xeneralmente alcuéntrase nel interior.
Avicennia officinalis describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 110. 1753.[1]
Avicennia: nome xenéricu dau n'honor del científicu y filósofu persa Avicena.
officinalis: epítetu llatín que significa "planta melecinal de vienta en herbarios".
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Avicennia officinalis ye una especie de manglar perteneciente a la familia Acanthaceae.
Avicennia officinalis ist eine Mangrovenart aus der Gattung Avicennia. Ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich von den Küsten Südasiens bis Australien.
Avicennia officinalis ist ein immergrüner Mangrovenbaum, der eine Höhe von 25 Meter und einen Stammdurchmesser von 1 Meter erreicht. Vom Stamm gehen lange, horizontal verlaufende Wurzeln aus, von denen eine große Zahl aufrecht stehender Atemwurzeln abzweigen. Die Borke junger Bäume ist dünn und braungrau, bei älteren Bäumen rau und schwarzgrau.
Die dicken und ledrigen Blätter werden 4 bis 12 Zentimeter lang und 2 bis 6 Zentimeter breit. Die Blattform ist eiförmig bis breit elliptisch und verkehrt eiförmig mit abgerundeter Spitze und spitzer bis abgerundeter Basis. Die Blattränder sind etwas nach unten eingerollt. Die Blattoberseite ist leuchtend grün und kahl, die Unterseite ist fein graugrün behaart.
Die Blüten stehen in aufrechten köpfchenförmigen, etwa 15 Zentimeter großen Rispen von bis zu 12 Einzelblüten an den Enden der Zweige. Die Einzelblüten ähneln in der Form denen der Schwarzen Mangrove (Avicennia germinans). Sie sind 7 bis 10 Millimeter lang und 12 bis 15 Millimeter breit und damit die größten Blüten der östlichen Avicennia-Arten. Die Blüten sind sitzend und übelriechend. Der Kelch ist fünflappig und an den Rändern behaart. Die Blütenkrone ist etwas zygomorph, glockenförmig und vierlappig, die Innenseite ist kahl. Sie ist anfangs gelb bis gelblich braun, später orangefarben. Je Blüte werden vier 3 bis 4 Millimeter lange Staubblätter gebildet. Der Fruchtknoten ist konisch, behaart und vierfächrig. Der Griffel ist fadenförmig, die Narbe gegabelt.
Als Früchte werden etwa 2,5 Zentimeter lange, breit eiförmige, abgeflachte Kapseln gebildet. Jede Frucht enthält einen großen, abgeflachten Samen ohne Samenhülle.[1][2]
Das Verbreitungsgebiet der Art erstreckt sich entlang der Küsten von Süd-Indien über Vietnam, Thailand, Malaysia und Indonesien bis auf die Philippinen, Neuguinea und Ost-Australien. In Neuguinea findet man sie bis in Höhenlagen von 50 Metern. Meist wächst sie auf brackigem Schlick an Küsten und auf Marschland in feuchten, tropischen und subtropischen Gebieten mit Niederschlagsmengen von 10 bis 45 Millimetern und mittleren Temperaturen von 20 bis 26 °C.[1][2]
Avicennia officinalis ist eine Art aus der Gattung Avicennia. Die Art ist der Arttypus der Gattung Avicennia, doch wurde der Name häufig auch für andere Avicennia-Arten verwendet, beispielsweise Avicennia marina und Avicennia officinalis wurde als Avicennia tomentosa beschrieben. Carl von Linné hat in der ersten Ausgabe der Species Plantarum zwei Arten beschrieben, die asiatische Art Avicennia officinalis und die amerikanische Art Avicennia germinans. Später hat er fälschlicherweise beide Arten als Avicennia officinalis zusammengefasst.[3]
Das Holz wird zur Herstellung von Booten, Hütten und Anlegeplätzen verwendet, aber auch für Möbel. Die Wurzel und die Rinde können zum Färben benutzt werden.[1]
Avicennia officinalis ist eine Mangrovenart aus der Gattung Avicennia. Ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich von den Küsten Südasiens bis Australien.
அலையாத்தி (வெண் கண்டல் ) தாவரவியல் பெயர்: அவிஸின்னியா அபிஸினாலிஸ் (Avicennia officinalis) [1] (Avicinnia officinalis). தாவரக் குடும்பம் - அகான்தேசி[2]. கி.பி. 980 லிருந்து 1037 வரை வாழ்ந்த அரேபியா மருத்துவரான அவிசஸன்னா என்பவரது பெயரை நினைவூட்டுவதே அவிஸின்னியா என்ற முதற்பெயர். மருத்துவப் பலன்களைக் கொண்டது என்பதைக் குறிப்பதே அபிஸினாலிஸ் என்ற இணைப்பெயர். வட இந்தியாவில் பினா எனக் கூறுவர். கடல் அலைகளின் வேகத்தை ஆற்றுவதன் காரணமாக, இதற்கு அலையாத்தி என்று பெயர் ஏற்பட்டுள்ளது.[3]
இந்த வகை மரங்கள் பங்களாதேஷ், கம்போடியா, இந்தியா, இந்தோனேசியா, மலேசியா, மியான்மர், நியூ ஜெனிவா, பிலிப்பைன்ஸ், சிங்கப்பூர், ஸ்ரீலங்கா, தாய்லாந்து மற்றும் வியட்நாம் போன்ற நாடுகளில் காணப்படுகிறது. தமிழ்நாட்டில் பிச்சாவரம்[4] மற்றும் பட்டுக்கோட்டைக்கு அருகிலுள்ள கடற்கரைப் பகுதிகளில் அடர்ந்த பெரும் காடுகளாக உருவாகியுள்ளன.
ஆறுகளின் கழிமுகப் பகுதிகளிலும் சேறுபடிந்த சதுப்பு நிலக் கடற்கரைப் பகுதிகளிலும், கடலை ஒட்டிய நிலையில் காணப்படுகிறது.மரங்கள் நெருக்குமாக உள்ள இடங்களில் ஓங்கி உயர்ந்து 12-18 மீட்டர் உயரம் வளரக்கூடியது. நெருக்கமில்லா இடங்களில் சிறிது வளைந்து படர்ந்து இருக்கும்.[5]
சாம்பல் நிறச்சாயம்முள்ள வெண்மை நிறப்பட்டையுடன் 30-45 செ. மீட்டர் கனத்துடன் அடிமரம் இருக்கும். பிச்சாவரத்தில் 2.5 மீட்டர் சுற்றளவுள்ள மரங்கள் உள்ளன. அடிப்பகுதியில் துளிர்க்காது; மடிந்து கட்டைகளாகவே இருக்கும்.
மரத்தை ஒட்டி, சுவாச வேர்கள்[6] தரையிலிருந்து 45-60 செ .மீட்டர் உயரத்தில் செங்குத்தாக வளர்ந்து அடர்ந்திருக்கும்.
இலைகள் 2 செ.மீட்டர், நீளக் காம்புகளில் 4 முதல் 9 செ.மீட்டர் நீளமும், 4 முதல் 6 செ.மீட்டர் அகலமும் உடைய கோள வடிவில் இருக்கும். துளிர் இலைகளில் மேற்புறம் பளபளப்பாக இருக்கும். முற்றிய நிலையில் பளபளப்பு இல்லாக் கரும்பச்சை நிறத்தைப் பெற்றிருக்கும். கீழ்புறம் வெள்ளையாக, வெள்ளைப்பொடி தூவியது போன்று காணப்படும். உப்பு படிந்திருக்கும். நீரில் இருந்து எடுத்த சோடியம் மற்றும் பொட்டாசியம் உப்புக்களை இலைகளின் மூலம் கசிவாக வெளியேற்றிவிடும். தேவைக்கு அதிகமாக உப்பு நீரை உறிஞ்சி இலைகளின் மூலம் கசிவாக வெளியேற்றிவிடும். தேவைக்கு அதிகமாக உப்பு நீரை உறிஞ்சி இலைகளின் மூலம் உப்பை வெளியேற்றுவதால்தான் இம்மரம் உப்பு நீரில் வளர முடிகிறது.
மரம் முளைத்தெழுந்த 1 முதல் 2 வருடங்களிலேயே பூக்கத் துவங்கிவிடும். கிளைகளின் நுனியில் மஞ்சள் துவரையைப் போன்ற மொட்டுக்கள், ஒரு மஞ்சரியில் ஆறு மொட்டுகளாக உருவாகும். பின்னர் மஞ்சள் நிறத்தில் சிறு பூக்களாக ஜூலையில் மலரும்.
மலர்கள் மலர்ந்தபின் 2 x 1.5 செ .மீட்டர் அளவில் நீண்ட குட்டை வடிவ தட்டையான நேற்று உருவாகும். ஒவ்வொரு நெற்றிலும் ஒரு விதை இருக்கும். மரத்திலேயே இந்த விதை முளைத்திடும். அந்நிலையில் மழைக்காலத்தில் மரத்தினடியில் நீர்மட்டம் உயர்ந்ததும், நெற்றுக்கள் உதிர்ந்து கடல் நீரிலே மிதந்து சென்று, நீர் வடியும் பொழுது செடிகொடிகள் மற்றும் மண் திட்டுகள் உள்ள பகுதியில் முளைத்திடும். முளைக்கும் பொழுதே செங்குத்தாக வளரும். சுவாச வேர்களை வளர்த்துக் கொண்டு விடும். பின் அங்கேயே துரிதமாக வளர்ந்து நிலைத்துவிடும்.உள்நாட்டுப் பகுதியை விட கடலை நோக்கியே இதன் பரவுதல் உள்ளது.
1. Mani P.S & Kamala Nagarajan (1994). Valamtharum marangal - Part - 1, 2nd Ed.,Chennai, New century book house pvt ltd.,
அலையாத்தி (வெண் கண்டல் ) தாவரவியல் பெயர்: அவிஸின்னியா அபிஸினாலிஸ் (Avicennia officinalis) (Avicinnia officinalis). தாவரக் குடும்பம் - அகான்தேசி. கி.பி. 980 லிருந்து 1037 வரை வாழ்ந்த அரேபியா மருத்துவரான அவிசஸன்னா என்பவரது பெயரை நினைவூட்டுவதே அவிஸின்னியா என்ற முதற்பெயர். மருத்துவப் பலன்களைக் கொண்டது என்பதைக் குறிப்பதே அபிஸினாலிஸ் என்ற இணைப்பெயர். வட இந்தியாவில் பினா எனக் கூறுவர். கடல் அலைகளின் வேகத்தை ஆற்றுவதன் காரணமாக, இதற்கு அலையாத்தி என்று பெயர் ஏற்பட்டுள்ளது.
Avicennia officinalis is a species of mangrove also known as Indian mangrove. The genus Avicennia is named after the famous Persian scientist Ibn Sina.
The young tree forms a low, dense bushy crown. When it matures, it forms a columnar tree up to 15 m and may grow up to 30 m. The shiny green leaves, 10 cm long by 5 cm wide, have rounded apexes and golden-brown under leaf and grow in opposites. The flower, the largest among the Avicennia species has a diameter of 6 to 10 mm when expanded. It is orange yellow to lemon yellow in color. The bark is smooth, dirty green to dark gray in color. It is slightly fissured and does not flake. The fruit is green or brown, heart-shaped abruptly narrowed to a short beak, is 2.5 cm long or more.
Avicennia officinalis ranges from the eastern Indian Ocean to the western Pacific, along the shores of India, Sri Lanka, Bangladesh, Myanmar, Thailand, Cambodia, Vietnam, Indonesia, Malaysia, Brunei, Timor Leste, New Guinea, and northern and eastern Australia (Northern Territory, Queensland, and New South Wales).[2]
Avicennia officinalis is found sporadically on the banks of rivers and rarely found near the sea. It prefers clay soil and usually found inland.
The 1889 book The Useful Native Plants of Australia records "mangrove egaie of the Cleveland Bay aboriginals; tagontagon of the Rockhampton aboriginals, baa-lunn, and ttchoonche are other aboriginal names. The fruit is heart-shaped, with two thick cotyledons. The aboriginals of Cleveland Bay dig a hole in the ground, where they light a good fire; when well ignited, they throw stones over it, which when sufficiently heated, they arrange horizontally at the bottom, and lay on the top the egaie fruit, sprinkling a little water over it; they cover it with bark, and over the whole, earth is placed to prevent the steam from evaporating too freely. During the time required for baking (about two hours), they dig another hole in the sand ; the softened egaie is put into it, they pour water twice over it, and the midamio is now fit for eating. They resort to that sort of food during the wet season when precluded from searching for any other." (Murrell's testimony,* quoted by Mens. Thozet.) In Salt-water estuaries all round the coast. * Murrell was a shipwrecked sailor, who lived for 17 years with the aboriginals of Cleveland Bay, Queensland.".[3]
Flowers Avicennia officinalis is a species of mangrove also known as Indian mangrove. The genus Avicennia is named after the famous Persian scientist Ibn Sina.
La blanka avicenio (Avicennia alba) estas arbo aŭ arbedo el la familio de akantacoj, ordo de lamialoj. Ĝi formas malaltan, dense arbedecan kanopeon apud la bazo de la trunko. La arbo ne altas pli ol 20 metrojn. La malhele verdaj folioj, kiuj longas 15 cm kaj larĝas 5 cm, havas arĝentec-grizan malsupran flankon kaj kreskas kontraŭstarante. La oranĝ-flavaj floroj, grapole aranĝitaj, havas diametron de 3 ĝis 4 mm kiam ili etendiĝas. La arboŝelo estas glata, fajne sulkigita; ĝi ne skvamiĝas. La fruktoj estas grizece verdaj kaj konusoformaj, etendiĝantaj en bekon kiu longas ĝis 4 cm. Tiu orientalisa specio vegetas sur sekaj riveraj sablobenkoj kaj en ŝlimaj partoj de la strando.
La genra nomo honoras Avicenon ( 980-1037 ), persian filozofon kaj kuraciston [1].
La blanka avicenio (Avicennia alba) estas arbo aŭ arbedo el la familio de akantacoj, ordo de lamialoj. Ĝi formas malaltan, dense arbedecan kanopeon apud la bazo de la trunko. La arbo ne altas pli ol 20 metrojn. La malhele verdaj folioj, kiuj longas 15 cm kaj larĝas 5 cm, havas arĝentec-grizan malsupran flankon kaj kreskas kontraŭstarante. La oranĝ-flavaj floroj, grapole aranĝitaj, havas diametron de 3 ĝis 4 mm kiam ili etendiĝas. La arboŝelo estas glata, fajne sulkigita; ĝi ne skvamiĝas. La fruktoj estas grizece verdaj kaj konusoformaj, etendiĝantaj en bekon kiu longas ĝis 4 cm. Tiu orientalisa specio vegetas sur sekaj riveraj sablobenkoj kaj en ŝlimaj partoj de la strando.
La genra nomo honoras Avicenon ( 980-1037 ), persian filozofon kaj kuraciston .
Avicennia officinalis es una especie de manglar perteneciente a la familia Acanthaceae.
El árbol joven forma una densa corona arbustiva baja. Cuando madura, se forma un árbol columnar de hasta 15 m de altura, y puede crecer hasta los 30 m. Las hojas son verdes brillantes, de 10 cm de largo por 5 cm de ancho, tienen redondeados sus vértices y marrón dorado el envés de la hoja y crecen opuestas. La flor, la más grande entre las especies de Avicennia tiene un diámetro de 6 a 10 mm cuando se expande. Es de color amarillo a amarillo limón o de color naranja. La corteza es lisa, verde sucia de color gris oscuro. Está ligeramente fisurada y no es escamosa. El fruto es de color verde o marrón, en forma de corazón que se reduce a un pico corto de 2,5 cm de largo o más.
Avicennia officinalis se encuentra esporádicamente en las orillas de los ríos y rara vez se encuentra cerca del mar. Prefiere los suelos de arcilla y generalmente se encuentra en el interior.
Avicennia officinalis fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 110. 1753.[1]
Avicennia: nombre genérico otorgado en honor del científico y filósofo persa Avicena.
officinalis: epíteto latino que significa "planta medicinal de venta en herbarios".
Avicennia lanata est une espèce de plante de la famille des Avicenniaceae endémique de Malaisie.
Avicennia officinalis L. è un albero della famiglia delle Verbenaceae (o Acanthaceae secondo la classificazione APG[2]).
Avicennia officinalis è diffusa nelle aree costiere della zona tropicale e subtropicale dell'Asia: India, Sri Lanka, Bangladesh, Birmania, Indonesia, Malaysia, Brunei, Thailandia, Vietnam, Filippine, Singapore e Papua Nuova Guinea.[1]
Cresce nelle mangrovie che sorgono nelle aree costiere in corrispondenza degli estuari dei fiumi, su substrati sabbiosi e fangosi.
Avicennia officinalis L. è un albero della famiglia delle Verbenaceae (o Acanthaceae secondo la classificazione APG).
Pokok Api-api Bulu[1] adalah sejenis tumbuhan yang terdapat di hutan Malaysia. Nama sainsnya Avicennia lanata Ridl.[2], [3]
Pokok ini boleh dikenal pasti melalui buahnya yang berbulu dan bahagia bawah daun yang berbulu. Bulu pada daun menyimpan air dengan memerangkap lapisan udara dan dengan itu mengurangkan kehilangan air melalui penyejatan.
Disesetengah tempat,buahnya direbus dan dimakan, kadang kala ia dijual sebagai sayuran. Bunganya wangi dan menghasilkan madu dan didebungakan oleh serangga.. Avicennia menghasilkan antara madu yang terbaik.
Pokok bakau ini merupakan salah satu spesies cepat tumbuh dan yang digunakan dalam penanaman semula hutan bakau bagi melindungi persisiran pantai (yang lain adalah Sonneratia dan Rhizophora). Ia jarang dijadikan arang dan biasanya digunakan bagi menyalai ikan atau getah.
Pokok Api-api Bulu adalah sejenis tumbuhan yang terdapat di hutan Malaysia. Nama sainsnya Avicennia lanata Ridl.,
Pokok ini boleh dikenal pasti melalui buahnya yang berbulu dan bahagia bawah daun yang berbulu. Bulu pada daun menyimpan air dengan memerangkap lapisan udara dan dengan itu mengurangkan kehilangan air melalui penyejatan.
Disesetengah tempat,buahnya direbus dan dimakan, kadang kala ia dijual sebagai sayuran. Bunganya wangi dan menghasilkan madu dan didebungakan oleh serangga.. Avicennia menghasilkan antara madu yang terbaik.
Pokok bakau ini merupakan salah satu spesies cepat tumbuh dan yang digunakan dalam penanaman semula hutan bakau bagi melindungi persisiran pantai (yang lain adalah Sonneratia dan Rhizophora). Ia jarang dijadikan arang dan biasanya digunakan bagi menyalai ikan atau getah.
Pokok Api-api Ludat[1] adalah sejenis tumbuhan yang terdapat di hutan Malaysia. Nama sainsnya Avicennia officinalis L. [2], [3] Sinonimnya adalah "Avicennia offcinalis var. spathulata Kuntze, Avicennia rumphiana"[4]
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z Jika anda melihat rencana yang menggunakan templat {{tunas}} ini, gantikanlah ia dengan templat tunas yang lebih spesifik.
Pokok Api-api Ludat adalah sejenis tumbuhan yang terdapat di hutan Malaysia. Nama sainsnya Avicennia officinalis L. , Sinonimnya adalah "Avicennia offcinalis var. spathulata Kuntze, Avicennia rumphiana"
Pokok Api-api Puteh atau Pokok Api-api Putih[3] adalah sejenis tumbuhan spesies tropika bakau dalam keluarga Acanthaceae yang terdapat di hutan Malaysia. Nama sainsnya Avicennia alba Bl. [4], [5] "Api", merujuk kepada fakta bahawa pokok bakau ini menarik kunang-kunang, dan "putih" yang merujuk kepada bahagian bawah daun yang berwarna pucat. [6] Ia ditemui tumbuh di lokasi pantai dan muara sungai di India, Asia Tenggara, Australia dan Oceania.
Pokok Api-api Puteh membentuk, rimbunan mahkota yang lebat rendah padat sering bercabang pada pangkal batang. Pokok renek ini tidak berkembang lebih daripada kira-kira 20 meter (66 kaki) tinggi. Akarnya cetek dan mengeluarkan sebilangan besar pneumatophores berbentuk pensil. Ini merupakan akar udara yang membantu pertukaran gas dan juga memainkan peranan penting dalam penyingkiran garam daripada sistem vaskular tumbuhan itu.[6] Batangnya mempunyai kulit kayu licin bewarna hijau kehitaman, yang memiliki rekahan halus dan tidak mengelupas. Daun hijau gelap, 15 cm (6 inci) panjang dan 5 cm (2 inci) lebar, mempunyai bahagian bawah perak kelabu dan berkembang secara berpasangan pada arah yang bertentangan. bunga kuning oren, kecil, muncul dalam gugusan terang ("racemose inflorescence"), mempunyai 4 kelopak dan diameter kira-kira 4 milimeter (0.16 in) apabila berkembang. Buahnya berbentuk kapsul kekelabuan-hijau dan kon dengan bentuk paruh memanjang sehingga 4 sentimeter (1.6 in) panjang. Setiap satunya mengandungi biji tunggal. [7]
Pengedaran dan habitat [ edit ]
Avicennia alba didapati di selatan dan tenggara Asia, pulau-pulau di selatan Lautan Pasifik dan Australia. [2] Ia adalah perkara biasa dalam Sungei Buloh Wetland Reserve di Singapura. Ia tumbuh di kawasan pasang surut di tebing sungai dan bahagian berlumpur tepi pantai. [4] Ia merupakan spesies perintis menjadi salah satu yang pertama untuk menjajah tanah baru. Sistem akar yang meluas dengan jumlah yang besar daripada pneumatophores membantu untuk menstabilkan deposit baru sedimen. [3] Biologi [ sunting ]
Kerana ia adalah sukar bagi anak pokok untuk menjadi ditubuhkan pada berlumpur air pasang-melanda habitat , Avicennia alba mempamerkan cryptovivipary. Yang embrio mula membangunkan dan memecahkan kot benih sebelum buah-buahan berpecah terbuka untuk menumpahkan biji. Dalam beberapa kes kilang juga mempamerkan vivipary , dengan menembak membangun memecahkan kapsul buah semasa ia masih tumbuh di semak duri itu. [3] Anak benih mempunyai rambut ketagih dan sering dijumpai di dalam kumpulan kusut. [5]
Pokok Api-api Puteh terdapat du utara dan tenggara Asia, pulau di selatan Lautan Pasifik dan Australia.[2] Ia banyak terdapat di Paya SImpan Sungei Buloh di Singapura. Ia tumbuh di kawasan tebing sungai di muara dan akwasan berlumpur persisiran pantai.[7] Ia merupakan pokok peneroka menjadi salah satu yang awal meneroka kawasan baru. Sistem akarnya yang berkembang luas dengan sejumlah besar pneumatophore membantu menstabilkan pemendakan lumpur.[6]
Oleh kerana ia adalah sukar bagi anak pokok untuk bertapak di habitat berlumpur di mana air pasang-melanda, Pokok Api-api Puteh mempamerkan cryptovivipary. Embrionya mula tumbuh dan memecahkan kot benih sebelum buah tersebut pecah terbuka untuk mendedahkan biji. Dalam beberapa kes tumbuhan juga turut mempamerkan vivipari, dengan pucuk bercambah memecahkan kapsul buah semasa ia masih tumbuh pada pokok. [6] Anak benih mempunyai rerambut penyangkut dan sering dijumpai dalam gumpalan kusut. .[8]
Pokok Api-api Puteh atau Pokok Api-api Putih adalah sejenis tumbuhan spesies tropika bakau dalam keluarga Acanthaceae yang terdapat di hutan Malaysia. Nama sainsnya Avicennia alba Bl. , "Api", merujuk kepada fakta bahawa pokok bakau ini menarik kunang-kunang, dan "putih" yang merujuk kepada bahagian bawah daun yang berwarna pucat. Ia ditemui tumbuh di lokasi pantai dan muara sungai di India, Asia Tenggara, Australia dan Oceania.
.jpg)
