Aksmynta (frøðiheiti Mentha spicata) er ein fleiráraplanta. Hon er vanliga um 27-90 cm. Leggurin upprættur, vanliga snøggur, men stundum hærdur. Bløðini snøgg, váknvaksin, grøn, hvasstent. Blómuskipanin er aks á greinarendunum; blómukransarnir meira ella minni sundirskildir. Blómurnar bláreyðar, men plantan blómar ikki væl í Føroyum. Við sterkum anga. Lok við vegjaðarar. Við vissu einans funnin í Sørvági.
Fólk hava havt plantuna við sær til Norðurlond í miðøld ella fyrr. Hevur verið nýtt til te og sum kryddurt.
Aksmynta (frøðiheiti Mentha spicata) er ein fleiráraplanta. Hon er vanliga um 27-90 cm. Leggurin upprættur, vanliga snøggur, men stundum hærdur. Bløðini snøgg, váknvaksin, grøn, hvasstent. Blómuskipanin er aks á greinarendunum; blómukransarnir meira ella minni sundirskildir. Blómurnar bláreyðar, men plantan blómar ikki væl í Føroyum. Við sterkum anga. Lok við vegjaðarar. Við vissu einans funnin í Sørvági.
Fólk hava havt plantuna við sær til Norðurlond í miðøld ella fyrr. Hevur verið nýtt til te og sum kryddurt.
Ispiha muña (Mentha spicata) nisqaqa huk quram.
Commons nisqaqa multimidya kapuyninkunayuqmi kay hawa: Ispiha muña.
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Ispiha muña
Ispiha muña (Mentha spicata) nisqaqa huk quram.
Tekst üüb Öömrang Krüüsemant (Mentha spicata, ingelsk: spearmint) of uk Green Münt as en plaantenslach faan det skööl Münten (Mentha) uun det famile faan a Lapbloosplaanten (Lamiaceae). Hat as iinkrüsagt wurden faan Mentha rotundifolia an Mentha longifolia.
Krüüsemant as di wichtagst slach faan Münten an grünjlaag faan flook produkten, so üs tuspasta, kaugume ("spearmint") an sweten. A drüget spasen an bleeden wurd uk uun a medesiin iinsaat, jo san gud för a nerfen. Uun Krüüsemant san karwoonen, diar för eteerisk öölin brükt wurd.
Uun Nuurdafrikoo an Fööraasien waaks flook suurten, diar en grat bedüüdang för't orientaalisk köögem an för tee haa.
Krüüsemant woort uk uun a ökoloogisk büürerei iinsaat, huar det iinflööd üüb't waaksen faan ööder plaanten hää.
Krüüsemant (Mentha spicata, ingelsk: spearmint) of uk Green Münt as en plaantenslach faan det skööl Münten (Mentha) uun det famile faan a Lapbloosplaanten (Lamiaceae). Hat as iinkrüsagt wurden faan Mentha rotundifolia an Mentha longifolia.
Nane (Mentha spicata), wekî tihtavik, pûng ûêd cureyek ji pûjanê ye. Li Kurdistanê ji xeynî naneyê, cureyên pûjanê yên navdar tihtavik (Mentha aquatica), pûjana ajgulî (Mentha longifolia), mîntavik (Mentha x piperita), pûng (Mentha pulegium) û pûjana çîmenê (Mentha arvensis) ne. Navê famîleya wan famîleya gezika derewîn (famîleya lamiyasiyan, Lamiaceae) e.
Cureyê herî naskirî yê pûjanê ev e. Di macûna diranê, benîşt de bikartînin. Tevlî şîraniyan dikin. Nêrî û pelên wê tên hişkkirin û hêrandin ku wekî biharbêhn an di dermanan de bikartînin. Wekî çay vedixwin, tevlî sosan dikin.
Neɛnaɛ (Isem usnan: Mentha spicata) d talmest n yemɣi seg twacult n lamiaceae 
. Carl Von Linné d amdan amezwaru i yuran fell-as deg useggas n 1753. Tamlest-a teḥseb-itt IUCN am d talmest ur tettwaggez.
Neɛnaɛ (Isem usnan: Mentha spicata) d talmest n yemɣi seg twacult n lamiaceae . Carl Von Linné d amdan amezwaru i yuran fell-as deg useggas n 1753. Tamlest-a teḥseb-itt IUCN am d talmest ur tettwaggez.
Ruonáminta (Mentha spicata) lea njálbmerássešattuide gullevaš šaddošládja. Dat lea ránesminta (Mentha longifolia) ja eappelminta (Mentha rotundifolia) hybrida.
Spearimint (binomial Mentha spicata, synonym Mentha viridis), is a species o mint native tae muckle o Europe an Asie (Middle East, Himalayas, Cheenae etc.), an naituralised in pairts o northren an wastren Africae, North Americae, an Sooth Americae, as weel as various oceanic islands.[2][3][4][5]
Spearimint (binomial Mentha spicata, synonym Mentha viridis), is a species o mint native tae muckle o Europe an Asie (Middle East, Himalayas, Cheenae etc.), an naituralised in pairts o northren an wastren Africae, North Americae, an Sooth Americae, as weel as various oceanic islands.
Ο δυόσμος (επιστημονική ονομασία Mentha spicata, Μίνθη η σταχυώδης) είναι είδος μέντας το οποίο είναι ιθαγενές της Ευρώπης και της Νοτιοδυτικής Ασίας. Ο δυόσμος πέρα από τη χρήση του ως αντισπασμωδικό, τονωτικό και χωνευτικό βότανο, χρησιμοποιείται για να αρωματίσει διάφορα φαγητά. Απαντάνται και με το όνομα ηδύοσμος, όπου και καταγράφονται 13 είδη και 9 παραλλαγές.[1]
Είναι ριζωματώδες πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος 30 με 100 εκατοστά. Οι μίσχοι και τα φύλλα καλύπτονται σε ποικίλο βαθμό από τριχίδια, ενώ το ρίζωμα είναι σαρκώδες και εκτεταμένο. Τα φύλλα είναι ωοειδή, με μήκος 5 με 9 εκατοστά και 1,5 με 3 εκατοστά πλατιά. Τα άνθη του είναι μικρά ρόδινα ή μωβ ανοιχτό. Βγαίνουν πολλά μαζί σε στάχεις στις κορυφές των βλαστών.
Στην αγορά πωλείται φρέσκος δυόσμος σε δεσμίδες, για παράδειγμα σε λαϊκές αγορές ή ακόμα και σε υπεραγορές, για όσους θέλουν να τον ξηράνουν για μελλοντική χρήση. Επίσης πωλείται αποξηραμένος σε σφραγισμένα δοχεία. Ο φρέσκος δυόσμος μπορεί να γίνει τσάι όπως και ο αποξηραμένος. Ο αποξηραμένος δυόσμος συχνά χρησιμοποιείται σε σαλάτες.
Ο δυόσμος (επιστημονική ονομασία Mentha spicata, Μίνθη η σταχυώδης) είναι είδος μέντας το οποίο είναι ιθαγενές της Ευρώπης και της Νοτιοδυτικής Ασίας. Ο δυόσμος πέρα από τη χρήση του ως αντισπασμωδικό, τονωτικό και χωνευτικό βότανο, χρησιμοποιείται για να αρωματίσει διάφορα φαγητά. Απαντάνται και με το όνομα ηδύοσμος, όπου και καταγράφονται 13 είδη και 9 παραλλαγές.
Είναι ριζωματώδες πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος 30 με 100 εκατοστά. Οι μίσχοι και τα φύλλα καλύπτονται σε ποικίλο βαθμό από τριχίδια, ενώ το ρίζωμα είναι σαρκώδες και εκτεταμένο. Τα φύλλα είναι ωοειδή, με μήκος 5 με 9 εκατοστά και 1,5 με 3 εκατοστά πλατιά. Τα άνθη του είναι μικρά ρόδινα ή μωβ ανοιχτό. Βγαίνουν πολλά μαζί σε στάχεις στις κορυφές των βλαστών.
Στην αγορά πωλείται φρέσκος δυόσμος σε δεσμίδες, για παράδειγμα σε λαϊκές αγορές ή ακόμα και σε υπεραγορές, για όσους θέλουν να τον ξηράνουν για μελλοντική χρήση. Επίσης πωλείται αποξηραμένος σε σφραγισμένα δοχεία. Ο φρέσκος δυόσμος μπορεί να γίνει τσάι όπως και ο αποξηραμένος. Ο αποξηραμένος δυόσμος συχνά χρησιμοποιείται σε σαλάτες.
పుదీనా ఒక విధమైన ఆకు కూర.
పుదీనా నుండి మెంథాల్ తయారు చేస్తారు. పుదీనానుంచి మెంథాల్ను లేదా మెంథా-ఆయిల్ను డిస్టిలేషన్ విధానం ద్వారా తీస్తారు. ఇది ఆవిరయ్యే తత్వం కలిగినది. నీళ్ల మాదిరిగా కనిపిస్తుంది. సింథెటికల్ ప్రోసెస్ ద్వారా కూడా మెంథాల్ ను తయారు చేస్తున్నారు . ప్రత్యేకమైన, ఆహ్లాదకరమైన వాసనతో ఉంటుంది. ప్రయోగానంతరం చల్లదనాన్ని ప్రసాదిస్తుంది. మన పరిసరాలలో దొరికే ఎంతో విలువైన మొక్కల్లో పుదీనా ఒకటి. దీని శాస్త్రీయనామం మిన్థా లామియేసి. ఇది మెంథా స్పైకాటా జాతికి చెందిన మొక్క. సంస్కృతంలో పూతిహ అంటారు. పూతి అంటే వాసన చూసేది అని అర్ధం. తెలుగులో పుదీనా అనీ, ఇంగ్లీష్లో మింట్ అని, లాటిన్లో మెంతా పైపరేటా అనీ పిలుస్తారు. ఇది చూడడానికి ఎంతో విలక్షణంగా ఉండి, దీని ఆకులు మందంగా, కొసలు రంపం ఆకారంలో ఉండి, చాలా మృధువుగా ఉంటుంది. మంచి వన్నె గల ఆకుపచ్చని రంగులో ఉండి, సంవత్సరమంతా ఆకుపచ్చ గానే ఉంటుంది. దీనికి పువ్వులు, ఫలాలు ఎండాకాలం తరువాత నుంచే ఏర్పడతాయి. వీటి ఫలాలు చాలా చిన్నవిగా ఉంటాయి. అనేక ప్రయోజనాలు కలిగిన పుదీనా నుండి చమురు తీసి దానిని వైద్య పరంగా వినియోగిస్తున్నారు. చాలా రకాల వ్యాధులకి తయారు చేసే ఔషధాల్లో పుదీనా (మింట్) ఎక్కువ శాతం వాడకంలో ఉండటం వల్ల ప్రపంచవ్యాప్తంగా దీనికి ఎంతో డిమాండ్ ఉంది. అందువల్లనే దీనిని వ్యవసాయ పద్ద తుల్లో తగిన విధంగా తోటలు వేసి వ్యవసా యదారులు తగిన రాబడిని, లాభాలని అందుకుంటున్నారు. పుదీనా మొక్కలో ప్రతి భాగం ఉపయోగపడేదే. ఔషధతత్వాలు కలిగివున్నదే. ఒక కంపెనీ ఉత్పత్తి చేస్తున్న 'పుదీన్ హర' అనే ఔషధం దీనికి నిదర్శనం.
పుదీనా పూర్తి ఔషధ గుణాలు కలిగివున్న మొక్క. చికిత్సా విధానాల్లో దీనిని జీర్ణ సంబం ధవ్యాధులకి ఉపయోగిస్తారు. పుదీనా ఆకుల రసంలో అల్లంరసం, కలబంద గుజ్జు, ఏలకు లు, దాల్చిన చెక్క కలిపి నూరి, ప్రతి రోజూ, 2-3 చెంచాలు సేవిస్తూవుంటే అరుగుదల పెరుగుతుంది. జీర్ణకోశ వ్యాధులకి, కడుపు నొప్పికి, పుదీనా గింజలు కొన్ని నమిలి తిన్న తరువాత గ్లాసుడు వేడినీళ్ళు తాగితే ఎంతో ఉపశమనం కలుగుతుంది.
కొన్ని పుదీనా ఆకుల్ని గ్లాసుడు నీళ్లతో మరిగించి, ఆ కషా యాన్ని సేవిస్తే, జ్వరం తగ్గిపోవడమే కాక కామెర్లు, ఛాతిమంట, కడుపులో మంట, మూత్ర సంబంధవ్యాధులు సమసిపోతాయి.
నెల తప్పిన స్త్రీలు ఒక చెంచాడు పుదీనా రసంలో చెంచాడు నిమ్మరసం, చెంచాడు తేనె కలిపి, ఆరారగా చేతిలో వేసుకుని సేవిస్తూ వుంటే, వాంతులు, ఎసిడిటీ, వంటి వికారాలు తగ్గుతాయి. అలాగే నిద్రలేమికి, మానసిక వత్తిడికి, నోటి వ్యాధులకి కొన్ని పుదీనా ఆకులు గ్లాసుడు వేడి నీటిలో వేసి, మూతపెట్టి అర్ధగంట తరువాత తాగితే చాలా ఉపశమనం కలగజేస్తుంది. మంచి నిద్ర పడు తుంది.
పుదీనా ఆకులు అరచేతిలో బాగా నలిపి ఆరసాన్ని కణతలకి, నుదుటికి రాసుకుంటే, తలనొప్పి తగ్గిపోయి, చల్లదనా న్నిస్తుంది.
చెవి, ముక్కుల్లో ఏర్పడే ఇన్ఫెక్షన్కి తాజా పుదీనా ఆకులు కొన్ని రసం తీసి దూదిని ఆరసంలో ముంచి, ముక్కులోను, చెవి లోను డ్రాప్స్గా వేసుకుంటే వీటి సమస్య తక్ష ణం పరిష్కారమవుతుంది. పుదీనా ఆకులు ఎండబెట్టి చూర్ణం చేసి, అందులో తగినంత ఉప్పు చేర్చి ప్రతినిత్యం దంతధావనం చేస్తే చిగుళ్ళు గట్టిపడి, దంత వ్యాధులు కుండా అరికడుతుంది. అంతేకాక నోటి దుర్వాసనని కూడా అరికడుతుంది.
ఇక శరీరం మీద ఏర్పడే దురద, దద్దుర్లకి కొన్ని పుదీనా ఆకు ల్ని గ్లాసుడు నీటిలో మరగబెట్టి, తగినంత పటిక బెల్లం పొడిని కలిపి తీసుకుంటే ఈ సమస్యనుంచి త్వరగా బయటపడవచ్చు. చిన్న పిల్లలు కడుపునొప్పి ఉప్పరంతో బాధపడుతుంటే గోరువేచ్చని నీటిలో ఐదు ఆరుచుక్కలు పుదీనా రసం కాచి తాగించడం వలన కడుపు ఉబ్బరం, కడుపు నొప్పి తగ్గుతుంది. చిన్న పిల్లలకు జలుబు చేస్తే పుదీనా నుండి తయారయ్యే మెంథాల్ ముద్ద కర్పూరాన్ని .... కొబ్బరినూనెను కొంచెం తీసుకొని మిశ్రమం చేసి ఛాతికీ వీపునకు రాస్తే జలుబు తగ్గుతుందని ఆయుర్వేద వేద్యం సూచిస్తోంది
పుదీనా ఆకులను టీతో కలిపి తాగితే రుచుగా ఉండడామే కాక కంఠస్వరం బాగుంటుంది. గాయకులు, డబ్బింగ్ చెప్పేవారు పుదీనా రసం తాగితే కంఠస్వరం మృధువుగా మధురంగా తయారవుతుంది. ఇవే కాక, ఆహార పదార్ధాల తయారీలో, కాస్మోటిక్స కంపెనీల్లో, బబుల్ గమ్స్ తయారీలో, మందుల్లో, మరి కొన్ని ఉత్పత్తులో ఈ పుదీనా వాడకం ఎంతో ఉంది.
క్రిమి సంహారక గుణాలు కూడా ఇందులో పుష్కళంగా ఉన్నాయి. కనుకనే, దీనిని అఫ్గ్నిస్ధాన్ ప్రజలు అత్యధికంగా వాడుతున్నారు. అంతేకాక అక్కడ ఇళ్ళలో కూడా దీనిని విస్తారంగా పెంచుతారు. గ్రీకు, సౌత్ అమెరికా, ఆస్ట్రేలియా, మొదలైన దేశాలలో కూడా దీనికి ఎంతో ప్రాధాన్యత ఉంది.
సిగరెట్ తయారీ కంపెనీలలో కూడా దీనిని వినియోగించి మెంథాల్ సిగరెట్లు తయారు చేస్తున్నారు. సిగరెట్ అలవాటు ఉన్నవారికి కొంత వరకూ గొంతు సమస్యలు అరికడుతుంది కనుక దీనికి మరింత ప్రాముఖ్యత ఏర్పడింది.
సబ్బుల తయారీలో కూడా వాడుతున్నారు. పుదీనా ఫ్లేవర్తో తయారైన ఏ ప్రొడక్టకైనా ప్రపంచవ్యాప్తంగా వినియోగం అధిక సంఖ్యలో ఉందనడం అతిశయోక్తికాదు. దీనిలో కేలరీలు ఏమీ లేకపోడంతో అందరూ పుదీనాని ఎంతైనా వినియోగించుకోవచ్చు. ఇంతటి విలువలు ఉన్న పుదీనాని ప్రతి వారు ఇంట్లో పెంచి తాజాగా వాడుకుంటూ వుండడం ఎంతైనా శ్రేయస్కరం. మనం రోజు పుదిన అహరాంగ తింతె ఎంతో మంచిది.
ఇది చిన్న కుండీలలో కూడా పెరగగల మొక్క. కనుక స్థలాభావం దీనికి ఉండదు. పెంపకానికి ఎంతో అనువుగా ఉంటుంది. మూలము : Test book for Students of BAMS.
A hortelá[1], Mentha spicata (Crantz , sinónimo M. viridis (L.) L.), é unha especie do xénero Mentha, unha herba aromática moi empregada en gastronomía e perfumería polo seu recendo intenso e fresco.
Acada os 30 cm de altura. As follas danlle o seu nome científico pola súa forma lanceolada (spica significa "lanza" en latín); son moi aromáticas, serradas, glabras, pilosas polo envés. As flores posúen un cáliz con cinco sépalos aproximadamente iguais e gorxa glabra. A corola é lila, rosa ou branca, e moi glandulosa, de até 3 mm de longo. As raíces son extensas e invasivas.
A planta medra con facilidade en calquera clima temperado; pode aturar o sol, aínda que prefire a media sombra, e benefíciaa o solo arxiloso. Hibrida con facilidade con outras especies de Mentha, dando lugar á menta común (Mentha × piperita) e ao mentrasre (Mentha × villosa).
O uso medicinal da hortelá é vello, como o demostra a súa presenza na Capitulare de villis vel curtis imperii, unha orde emitida por Carlomagno que reclama ás súas leiras para cultivaren unha serie de herbas e condimentos incluíndo "mentam" identificada actualmente como Mentha spicata.
Ten propiedades antiespasmódicas, é carminativo, antiséptico, analxésico, antiinflamatorio e estimulante.
O xeito máis común de usar a hortelá é facendo infusión coas súas follas. Desta forma axúdase a tratar os problemas de indixestión, gases intestinais e as inflamacións do fígado, actúa sobre a vesícula biliar xa que activa a produción da bile, ademais alivia os mareos e as dores.
Contén mentol como principal compoñente activo, podendo actuar directamente sobre os nervios que transmiten a sensación dolorosa, amortecendo así tal sensación. Tamén contén mentona, felandreno e limoneno.
Estudos recentes amosaron que a infusión de hortelá pode ser usada como un tratamento leve de hirsutismo nas mulleres. As súas propiedades antiandroxénicas reducen o nivel de testosterona no sangue.[2]
No seu uso tópico, o aceite de hortelá ten acción relaxante e actúa como antiirritante e analxésico con capacidade de reducir a dor e de mellorar o fluxo do sangue á área afectada.
Ao mesturar a infusión con aceite de oliva obtense un excelente ungüento que pode ser usado en compresas para sandar as queimaduras e como calmante de cambras musculares, ou como lubrificante.
A hortelá consómese como bebida en infusión, elaborada con 5 a 6 ml de auga a uns 80 °C. Emprégase coma herba aromática, sendo un dos aromas utilizados para caramelos, gomas de mascar, xeados e outras preparacións de repostaría aromatizadas con menta. Úsase para adubar ensaladas, sopas, carnes de caza e de año. As follas de Mentha spicata ou hortelá verde tamén se utilizan para realizar un dos cócteles máis populares, o mojito cubano e para aromatizar pratos como o puchero de Andalucía. A infusión de té con hortelá é o coñecido coma té mouro, típico do norte de África.
Mentha spicata foi descrita por Carl von Linné e publicado en Species Plantarum 2: 576. 1753.[3]
subsp. condensata (Briq.) Greuter & Burdet, Willdenowia 14: 301 (1984 publ. 1985). Da rexión do Mediterráneo.
subsp. spicata. De Europa ata China.
A hortelá, Mentha spicata (Crantz , sinónimo M. viridis (L.) L.), é unha especie do xénero Mentha, unha herba aromática moi empregada en gastronomía e perfumería polo seu recendo intenso e fresco.
De aarmunt (Mentha spicata) of groene munt is een sterk geurende, vaste plant die behoort tot de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). De plant is vaak verwilderd en komt van nature voor in Midden- en Zuid-Europa. De pepermunt (Mentha ×piperata) is ontstaan uit een kruising van de watermunt (Mentha aquatica) met de aarmunt.
Aarmunt wordt als keukenkruid en voor kruidenthee gebruikt.
De uitlopersvormende plant wordt 30-80 cm hoog. De 5-9 x 1,5-3 cm grote bladeren zijn afgerond tot hartvormig.
De aarmunt bloeit van juli tot september met roze-violette of witte, 2,5-3 mm grote bloemen. De bloemen zijn gerangschikt in twee schijnkransen.
De vrucht is een vierdelige splitvrucht.
De bladeren van de aarmunt bevatten talrijke etherische oliën, waarvan de belangrijkste carvon is, wat ook in karwij voorkomt. Er zit bij deze soort echter maar weinig menthol in de bladeren. Na de bloei is de plant niet meer bruikbaar als keukenkruid of voor medicinaal gebruik door afname van het gehalte aan gewenste inhoudstoffen.
Aarmunt wordt gebruikt voor de bereiding van (kruiden)thee. Er zijn in grote lijnen twee soorten muntthee: een kruidenthee (tisane, infusie) met munt als hoofdingrediënt, en echte thee waar muntbladeren aan worden toegevoegd.
In (Noord-)Afrika wordt thee van of met aarmunt als teken van gastvrijheid gezien. De thee is verfrissend en maagzuiverend. De basis van deze muntthee is hete Chinese groene thee (gunpowder) waaraan gekneusde muntbladeren worden toegevoegd. De cultivar Mentha spicata 'Nana' heeft een zuiver, prikkelend, maar mild aroma.
Aarmunt is een ingrediënt voor de Toearegthee. De ingrediënten worden in verschillende stappen met elkaar vermengd om de juiste smaak te bereiken.
In Nederland wordt "Marokkaanse muntthee" op de markt gebracht, niet met de traditionele verse munt, groene thee en suiker, maar in zakjes met gedroogde munt, zwarte thee en zoethout.
In de Nederlandse horeca wordt steeds vaker muntthee aangeboden die bestaat uit heet water met verse muntbladeren in een groot glas (dus een kruidenthee), eventueel met honing als zoetstof.
De aarmunt wordt gebruikt voor het garneren van dranken, (fruit)salades en groenten. Verder wordt het gebruikt in soepen en gehakt. Het is ook een ingrediënt van het streekgerecht kruudmoes.[1]
In de levensmiddelenindustrie wordt de aarmunt gebruikt voor het kruiden van vleesgerechten, kruidendranken, consumptie-ijs, zoet- en bakwaren en kauwgom. Daarnaast wordt het toegepast in tandpasta en cosmetica.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.Uit Turks onderzoek is gebleken dat de thee van aarmunt mogelijkerwijs gebruikt zou kunnen worden bij de behandeling van een milde vorm van hirsutisme (te veel haargroei) bij vrouwen, doordat het het gehalte aan vrije testosteron in het bloed verlaagt, terwijl het totale gehalte aan testosteron en dehydro-epiandrosteron (DHEA) niet beïnvloed wordt.[2]
Ook kan de thee gebruikt worden tegen maagpijn.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Mentha spicata op Wikimedia Commons. 
Zoek aarmunt in het WikiWoordenboek op. De aarmunt (Mentha spicata) of groene munt is een sterk geurende, vaste plant die behoort tot de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). De plant is vaak verwilderd en komt van nature voor in Midden- en Zuid-Europa. De pepermunt (Mentha ×piperata) is ontstaan uit een kruising van de watermunt (Mentha aquatica) met de aarmunt.
Aarmunt wordt als keukenkruid en voor kruidenthee gebruikt.
De uitlopersvormende plant wordt 30-80 cm hoog. De 5-9 x 1,5-3 cm grote bladeren zijn afgerond tot hartvormig.
De aarmunt bloeit van juli tot september met roze-violette of witte, 2,5-3 mm grote bloemen. De bloemen zijn gerangschikt in twee schijnkransen.
De vrucht is een vierdelige splitvrucht.
Multimedia w Wikimedia Commons Mięta zielona, mięta kłosowa (Mentha spicata L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych. Pochodzi z Egiptu, południowo-wschodniej Europy (Albania, Jugosławia, Grecja, Kreta, Włochy) i Azji Zachodniej (Cypr, Izrael, Turcja, Liban, Syria), ale rozprzestrzeniła się też w innych rejonach świata o klimacie umiarkowanym[2]. W Polsce jest antropofitem zadomowionym[3]. Jest uprawiana w wielu krajach świata, również w Polsce.
Bylina, hemikryptofit. Okres kwitnienie przypada na miesiące lipiec-wrzesień. Roślina o silnym zapachu kminku. Rozmnaża się przez nasiona oraz wegetatywnie. Ziele zbierane dwu-trzykrotnie w sezonie, zawiera do 2,5% olejku eterycznego – karwonu. Posiada do 6% garbników[4].
Uprawiana głównie we Włoszech, Francji i na Bałkanach jako przyprawa. Jako przyprawę używa się suszonych liści i młode wierzchołki pędów. Jest dodawana do ziemniaków, zielonego groszku, do drinków i deserów[5]. Poprawia trawienie i wydzielanie żółci[4].
Mięta zielona, mięta kłosowa (Mentha spicata L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych. Pochodzi z Egiptu, południowo-wschodniej Europy (Albania, Jugosławia, Grecja, Kreta, Włochy) i Azji Zachodniej (Cypr, Izrael, Turcja, Liban, Syria), ale rozprzestrzeniła się też w innych rejonach świata o klimacie umiarkowanym. W Polsce jest antropofitem zadomowionym. Jest uprawiana w wielu krajach świata, również w Polsce.
關於台灣留蘭香股份有限公司，請見“箭牌”。留兰香（学名：Mentha spicata），又名绿薄荷、香薄荷、荷兰薄荷、青薄荷、香花菜、鱼香菜。是一种脣形科直立多年生草本植物，有香味，茎、叶经蒸馏可提取留兰香油。
留兰香茎为方形；叶子为椭圆状披针形，对生，背面有腺点；紫色或白色花，轮伞花序，多花密集顶生成穗状。
植株
葉
花序
花
薄荷茶
是一种原生于欧洲及亚洲西南部的薄荷品种。 中国的新疆有野生，河北、江苏、浙江、四川等省有栽培。
可添加於調味品中增加料理風味，個別或混合其他香藥草作為提神茶，印地安人也拿薄荷來驅蟲殺跳蚤。能提神解鬱、消除疲勞、鎮定安神、幫助睡眠、治感冒頭痛、疏風發汗、散熱解毒、健胃消腹脹、消炎止癢、防腐去腥、殺菌、清新空氣。餐後飲用更能幫助消化及去除體內多餘的油脂。
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 關於台灣留蘭香股份有限公司，請見“箭牌”。 留兰香（学名：Mentha spicata），又名绿薄荷、香薄荷、荷兰薄荷、青薄荷、香花菜、鱼香菜。是一种脣形科直立多年生草本植物，有香味，茎、叶经蒸馏可提取留兰香油。
この項目では、植物について説明しています。その他の用法については「スペアミント (曖昧さ回避)」をご覧ください。 
分類 界 : 植物界 Plantae 門 : 被子植物門 Magnoliophyta 綱 : 双子葉植物綱 Magnolopsida 目 : シソ目 Lamiales 科 : シソ科 Lamiaceae 属 : ハッカ属 Mentha 種 : スペアミント M. spicata 学名 Mentha spicata L.スペアミント（spearmint）はハッカ属の植物である。古くからハーブとして用いられている。ペパーミントよりもハーブとして用いられた歴史は古い。聖書でハッカとされている植物はスペアミントの一種ともされるナガバハッカ（Mentha longifolia）とされている。なお、ペパーミントはスペアミントとウォーターミント M. aquaticaの交配種とされている。
草丈30-60cm程度の多年生草本である。葉は対生し、槍の穂先のような形（spearの由来である）で、ふちにのこぎりの刃のような形で切れ込みがある。葉脈はペパーミントと比較するとあまりはっきりしない。夏から秋にかけて茎の先端に長さ5cm程度の花穂（学名のspicata「穂状の」の由来）を伸ばし、そこに白から淡紫色の花を多数つける。不稔性であることが多く、地下茎により栄養繁殖する。
スペアミントと呼ばれる植物には以下のようなものがある。
しかしハッカ属は交雑しやすいこと、形質の遺伝が不安定であることから形態のみからの正確な分類は困難である。M. longifoliaはM. viridisの一変種であるとする主張もある。
ハーブとしてそのまま葉を紅茶や菓子などに添えて用いる。また精油を採取し、チューインガムや歯磨き粉のフレーバーに用いる。
主要な産地はアメリカ合衆国の五大湖沿岸西部（ミッドウエスト）および太平洋岸北部（ファーウエスト）である。アメリカにスペアミントを運んだのはピルグリム・ファーザーズであるとされているが、大規模な栽培はチューインガムなどの用途が開発されてから行われるようになった。最も精油の品質が良いとされる開花直前に地上部を刈り取って、水蒸気蒸留による精油の生産に用いられる。実生は親株とは異なる形質を持つことがしばしばあるため、増殖は地下茎の株分けにより行う。
スペアミントの栽培種としてはネイティブ種とスコッチ種があるが、ネイティブ種は霜害などに強い反面、香味の質や精油の含有量の点ではスコッチ種に劣る。そのため現在アメリカで栽培されているのはほとんどがスコッチ種である。
スペアミント精油はアメリカで年間約2000トンの生産量がある。植物体に対する精油の収率は0.6-0.7%である。主な成分は（R）-l-カルボンで60-70%程度を占める。次いで（R）-l-リモネンが多く10-20%を占める。リモネンは柑橘類から得られるものとはエナンチオマーの関係であるので、その供給源としても重要である。
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 スペアミント（spearmint）はハッカ属の植物である。古くからハーブとして用いられている。ペパーミントよりもハーブとして用いられた歴史は古い。聖書でハッカとされている植物はスペアミントの一種ともされるナガバハッカ（Mentha longifolia）とされている。なお、ペパーミントはスペアミントとウォーターミント M. aquaticaの交配種とされている。
