El langur de les illes Mentawai (Presbytis potenziani) és una espècie de primat de la família dels cercopitècids. És endèmic de les illes Mentawai (Indonèsia). El seu hàbitat natural són els boscos secs tropicals o subtropicals. Està amenaçat per la pèrdua d'hàbitat.[1]
El langur de les illes Mentawai (Presbytis potenziani) és una espècie de primat de la família dels cercopitècids. És endèmic de les illes Mentawai (Indonèsia). El seu hàbitat natural són els boscos secs tropicals o subtropicals. Està amenaçat per la pèrdua d'hàbitat.
Der Mentawai-Langur (Presbytis potenziani) ist eine Primatenart aus der Gruppe der Schlankaffen (Presbytini). Er kommt nur auf den der indonesischen Insel Sumatra westlich vorgelagerten Mentawai-Inseln Sipora, Nordpagai, Südpagai vor. Die auf Siberut, der größten Mentawai-Insel, vorkommenden Affen zählten als Unterart bis vor kurzem ebenfalls zum Mentawai-Langur, werden inzwischen aber aufgrund von genetischen Unterschieden als eigenständige Art geführt.
Mentawai-Languren sind relativ kleine, schlanke Primaten mit langen Gliedmaßen und langem Schwanz. Sie erreichen ein Durchschnittsgewicht von 6,5 Kilogramm, eine Kopf-Rumpf-Länge von etwa 50 cm und eine Schwanzlänge von ca. 58 cm. Ein Geschlechtsdimorphismus ist kaum ausgeprägt. Wie alle Mützenlanguren haben sie einen Haarschopf am Kopf. Ausgewachsene Affen sind vor allem schwarz gefärbt, das Gesicht ist von einem weißen Haarkranz eingerahmt, die Bauchseite ist weißlich und die Innenseite von Armen und Beinen sind rötlich-orange. Kehle, Wangen und die Schamregion sind gelblich-weiß. Männchen haben ein weißes Skrotum. Die schwarze unbehaarte Gesichtshaut wird um das Maul herum etwas heller. Neugeborene haben ein weißgraues Fell und eine helle Haut. Sie bekommen die dunkle Erwachsenenfärbung aber schon nach 12 bis 14 Tagen.
Mentawai-Languren sind tagaktive Baumbewohner. Sie leben in Familiengruppen, die zwei bis fünf Tiere umfassen und sich aus einem Männchen, einem Weibchen und dem Nachwuchs zusammensetzen. Damit dürften sie die einzige monogame Art der Meerkatzenverwandten sein. Die Reviere der einzelnen Gruppen überlappen sich, lediglich ein Kerngebiet wird gegen Artgenossen mittels lautem Geschrei oder Drohgebärden verteidigt.
Mentawai-Languren sind Pflanzenfresser, die sich von jungen Blättern, Früchten, Samen und Blüten ernähren.
Über die Fortpflanzung ist wenig bekannt. Im Juli oder August bringt das Weibchen ein einzelnes Jungtier zur Welt. Jungtiere sind wie bei allen Mützenlanguren zunächst hell gefärbt.
Aufgrund des kleinen Verbreitungsgebietes (die Mentawai-Inseln umfassen nur rund 6.700 km2) und der Zerstörung ihres Lebensraumes wird die Art von der IUCN als gefährdet (vulnerable) gelistet.
Der Mentawai-Langur (Presbytis potenziani) ist eine Primatenart aus der Gruppe der Schlankaffen (Presbytini). Er kommt nur auf den der indonesischen Insel Sumatra westlich vorgelagerten Mentawai-Inseln Sipora, Nordpagai, Südpagai vor. Die auf Siberut, der größten Mentawai-Insel, vorkommenden Affen zählten als Unterart bis vor kurzem ebenfalls zum Mentawai-Langur, werden inzwischen aber aufgrund von genetischen Unterschieden als eigenständige Art geführt.
The Mentawai langur (Presbytis potenziani) is a species of primate in the family Cercopithecidae. It is endemic to the Mentawai Islands in Indonesia. Its natural habitat is subtropical or tropical dry forests.[2] The Siberut langur (P. siberu) was formerly considered a subspecies of the Mentawai langur.[4][5]
Mentawai langur infants are born with a white pelage. After two to three weeks, the pelage begins to darken and the face becomes darkly pigmented. This change of coloration begins in the dorsal midline and head and ends laterally. After three months, the belly and chest are dark reddish-brown, throat, cheeks, forehead and tip of tail are white and the rest of the body is jet black. Males are differentiated from females by having a white circumgenital patch of fur.[6] Mentawai langurs have a slender body with hind limbs longer than their forelimbs.[7]
Mentawai langurs are endemic to the islands of Sipora, North Pagai, and South Pagai.[8][9][10] They inhabit primary and secondary forests dominated by dipterocarps.[11] The trees used by Presbytis potenziani as sleeping areas are typically 35 metres (115 ft) in height.[9][11] The langurs sleep in the mid-upper levels of these trees above 20 metres (66 ft), where the canopy density is thickest, with the most common sites being in coconut groves.[11][2][7]
On average, groups of Mentawai langurs travel 540 metres (1,770 ft) each day.[11][2] Heavy rainfall affects movement patterns light to moderate rainfall does not. The langurs move by quadrupedal running and climbing; they also leap in the mid and upper portions of the canopy and drop when nearer to the ground.[11] Home ranges vary from 11 to 40 hectares (27 to 99 acres).[7] The groups are not migrants.[2] Their social organisation is variable: unimale-unifemale, unimale-multifemale, multimale-multifemale.[2]
Mentawai langurs spend more than 80% of their time resting and foraging and only a small portion traveling and conducting social behavior. Such extensive periods of resting and foraging are required for colobines that consume seeds, unripe fruits and leaves to support their digestion.[7] Adult males typically move away from the group in the early morning and give long calls.[11]
The langurs feed in the upper portion of the canopy. In some areas, their diet consists of 55% leaves, 32% fruit and seed and 13% other source of food such as flowers, bark, sap, and fungi.[11] but groups that forage in secondary forests have a diet of 70% fruits and seeds and up to 35% "climber" type vegetation.[2] The niche breadth of Presbytis potenziani is 0.22, based on Levin's index.[7]
The Mentawai langur is currently listed as critically endangered on the IUCN Red List.[2] Over the 36 years prior to 2021, the population is estimated to have declined by 80%.[2] The main threats to the monkeys are humans hunting for food and destruction of the habitat for agriculture. 25% of the hunting on Mentawai langur is by natives of central-south Siberut.[9] Recommendations to conserve the species include development of a biosphere reserve on Siberut Island, creation of a primate reserve on South Pagai Island and offshore islands, a survey of primates on Sipora Island, a captive breeding program to recover the endemic subspecies of Mentawai primates on the southern islands, and beginning a campaign in education and law enforcement to prevent hunting of Mentawai langurs.[8]
The Mentawai langur (Presbytis potenziani) is a species of primate in the family Cercopithecidae. It is endemic to the Mentawai Islands in Indonesia. Its natural habitat is subtropical or tropical dry forests. The Siberut langur (P. siberu) was formerly considered a subspecies of the Mentawai langur.
El langur colilargo o langur de Mentawai (Presbytis potenziani) es una especie de primate catarrino de la familia Cercopithecidae que habita en las islas Mentawai en Indonesia.[2]
Su hábitat natural es el bosque seco tropical o subtropical. Se encuentra amenazado por la pérdida de hábitat.[1]
Datos: Q631717
Multimedia:
Especies: Presbytis potenziani
El langur colilargo o langur de Mentawai (Presbytis potenziani) es una especie de primate catarrino de la familia Cercopithecidae que habita en las islas Mentawai en Indonesia.
Su hábitat natural es el bosque seco tropical o subtropical. Se encuentra amenazado por la pérdida de hábitat.
Presbytis potenziani Presbytis generoko animalia da. Primateen barruko Colobinae azpifamilia eta Cercopithecidae familian sailkatuta dago
Presbytis potenziani Presbytis generoko animalia da. Primateen barruko Colobinae azpifamilia eta Cercopithecidae familian sailkatuta dago
Presbytis potenziani
Le Semnopithèque de Mentawai[1] (Presbytis potenziani) est une espèce en danger qui fait partie des mammifères Primates. Ce singe est un semnopithèque de la famille des Cercopithecidae.
Le semnopithèque de Mentawai est réparti sur des îles au large de Sumatra. L'espèce a été déclarée en danger de disparition[2].
Selon Mammal Species of the World (version 3, 2005) (13 mars 2011)[3] :
Presbytis potenziani
Le Semnopithèque de Mentawai (Presbytis potenziani) est une espèce en danger qui fait partie des mammifères Primates. Ce singe est un semnopithèque de la famille des Cercopithecidae.
Lutung Mentawai (Presbytis potenziani) adalah spesies primata yang tergolong dalam famili Cercopithecidae. Hewan ini merupakan hewan endemik di Pulau Mentawai di Indonesia.
Habitat alaminya adalah hutan tropis kering atau subtropis. Hewan ini terancam oleh pengrusakan habitat.
Lutung Mentawai (Presbytis potenziani) adalah spesies primata yang tergolong dalam famili Cercopithecidae. Hewan ini merupakan hewan endemik di Pulau Mentawai di Indonesia.
Habitat alaminya adalah hutan tropis kering atau subtropis. Hewan ini terancam oleh pengrusakan habitat.
Il presbite delle Mentawai (Presbytis potenziani (Bonaparte, 1856)) è una specie di primate della tribù dei Presbytini. Vive solamente su alcune isole appartenenti al gruppo delle Mentawai, al largo dell'isola indonesiana di Sumatra: Sipora, Pagai del nord e Pagai del sud. Gli esemplari che vivono a Siberut, la più grande delle Mentwai, erano considerate una sottospecie del presbite delle Mentawai fino a tempi recenti, ma sono ora considerate come una specie a parte a causa di alcune differenze genetiche.
I presbiti delle Mentawai sono primati relativamente piccoli e snelli con arti lunghi e lunghe code. Raggiungono un peso medio di 6,5 chilogrammi, una lunghezza testa-tronco di circa 50 cm e una lunghezza della coda di circa 58 cm. Il dimorfismo sessuale è appena pronunciato. Come tutti i presbiti, hanno un ciuffo di lunghi peli sulla testa. Gli esemplari adulti sono per lo più di colore nero, la faccia è incorniciata da una frangia di peli bianchi, il ventre è biancastro e l'interno delle braccia e delle gambe è arancione-rossastro. La gola, le guance e la regione pubica sono bianco-giallastre. I maschi hanno lo scroto bianco. La pelle nera priva di peli della faccia diventa un po' più chiara intorno alla bocca. I neonati hanno la pelliccia di colore bianco-grigio e la pelle chiara. La pelliccia inizia a scurirsi dopo 12-14 giorni.
I presbiti delle Mentawai sono primati diurni e arboricoli. Vivono in gruppi familiari che comprendono da due a cinque esemplari, costituiti da un maschio, da una femmina e dalla loro prole. Tale caratteristica ne fa l'unica specie monogama tra i Cercopitecidi. I territori dei singoli gruppi si sovrappongono: solo un'area centrale viene difesa dai conspecifici con forti grida o atteggiamenti intimidatori.
I presbiti delle Mentawai sono vegetariani e si nutrono di foglie giovani, frutti, semi e fiori.
Il comportamento riproduttivo è poco conosciuto. In luglio o agosto la femmina dà alla luce un unico piccolo. Come presso tutti i presbiti, i piccoli alla nascita sono di colore chiaro.
A causa delle dimensioni ridotte dell'areale (le isole Mentawai coprono una superficie di appena 6700 km²) e della distruzione dell'habitat, la specie viene considerata «in pericolo critico» (Critically Endangered) dalla IUCN.
Il presbite delle Mentawai (Presbytis potenziani (Bonaparte, 1856)) è una specie di primate della tribù dei Presbytini. Vive solamente su alcune isole appartenenti al gruppo delle Mentawai, al largo dell'isola indonesiana di Sumatra: Sipora, Pagai del nord e Pagai del sud. Gli esemplari che vivono a Siberut, la più grande delle Mentwai, erano considerate una sottospecie del presbite delle Mentawai fino a tempi recenti, ma sono ora considerate come una specie a parte a causa di alcune differenze genetiche.
Langur Ekor Panjang atau nama saintifiknya Presbytis potenziani merupakan sejenis haiwan yang terdapat di Asia Tenggara.
Di Malaysia ia merupakan sejenis haiwan yang dilindungi di bawah UNDANG-UNDANG MALAYSIA Akta 686 AKTA PERDAGANGAN ANTARABANGSA MENGENAI SPESIES TERANCAM 2808.[3]
Langur Ekor Panjang atau nama saintifiknya Presbytis potenziani merupakan sejenis haiwan yang terdapat di Asia Tenggara.
Di Malaysia ia merupakan sejenis haiwan yang dilindungi di bawah UNDANG-UNDANG MALAYSIA Akta 686 AKTA PERDAGANGAN ANTARABANGSA MENGENAI SPESIES TERANCAM 2808.
De mentawailangoer (Presbytis potenziani) is een zoogdier uit de familie van de apen van de Oude Wereld (Cercopithecidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Bonaparte in 1856.
De soort komt voor in Indonesië.
Bronnen, noten en/of referentiesDe mentawailangoer (Presbytis potenziani) is een zoogdier uit de familie van de apen van de Oude Wereld (Cercopithecidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Bonaparte in 1856.
Presbytis potenziani[2][3] är en däggdjursart som först beskrevs av Bonaparte 1856. Presbytis potenziani ingår i släktet bladapor och familjen markattartade apor.[4][5] Det svenska trivialnamnet Mentawaibladapa förekommer för arten.[6][7]
Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan två underarter.[8]
Denna bladapa förekommer på Mentawaiöarna söder om Sumatra. Habitatet utgörs av fuktiga skogar och dessutom uppsöker arten jordbruksmark.[1] Den når en kroppslängd (huvud och bål) av 44 till 58 cm och en svanslängd av 50 till 64 cm. Vikten är 5,4 till 7,3 kg. Pälsen har på ryggen, svansen, extremiteternas ovansida och på en kam tvärs över hjässan en mörkgrå till svart färg. På bröstet, vid flera ställen i ansiktet och ibland vid svansens spets är pälsen vitaktig. Andra delar av kroppen har en mörkorange till ljusorange färg.[7]
Individerna äter främst blad som kompletteras med frukter, blommor, bark, frön och trädens vätskor.[1]
Arten jagas för köttets skull och den dödas av bönder som betraktar den som skadedjur på odlade växter. Några individer faller offer för trafikolyckor och ibland fångas ungdjur för att hålla de som sällskapsdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som starkt hotad.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Presbytis potenziani.
Wikispecies har information om Presbytis potenziani.
Presbytis potenziani är en däggdjursart som först beskrevs av Bonaparte 1856. Presbytis potenziani ingår i släktet bladapor och familjen markattartade apor. Det svenska trivialnamnet Mentawaibladapa förekommer för arten.
Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan två underarter.
Denna bladapa förekommer på Mentawaiöarna söder om Sumatra. Habitatet utgörs av fuktiga skogar och dessutom uppsöker arten jordbruksmark. Den når en kroppslängd (huvud och bål) av 44 till 58 cm och en svanslängd av 50 till 64 cm. Vikten är 5,4 till 7,3 kg. Pälsen har på ryggen, svansen, extremiteternas ovansida och på en kam tvärs över hjässan en mörkgrå till svart färg. På bröstet, vid flera ställen i ansiktet och ibland vid svansens spets är pälsen vitaktig. Andra delar av kroppen har en mörkorange till ljusorange färg.
Individerna äter främst blad som kompletteras med frukter, blommor, bark, frön och trädens vätskor.
Arten jagas för köttets skull och den dödas av bönder som betraktar den som skadedjur på odlade växter. Några individer faller offer för trafikolyckor och ibland fångas ungdjur för att hålla de som sällskapsdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som starkt hotad.
Це відносно невеликі, тонкі примати з довгими кінцівками й довгим хвостом. Вони досягають середньої ваги 6,5 кг, статевий диморфізм у вазі ледь виражений. Є шевелюра на голові. На основі окраса два підвиди відрізняються: P. p. potenziani жовтувато-білі або червонуваті, волосся на голові і задні ноги сірі. P. p. siberu темніші, спина і кінцівки чорні, обличчя має білуватий малюнок і живіт бурий.
Країни проживання: Індонезія (острови Ментавай). Природним середовищем проживання є субтропічні або тропічні сухі ліси.
Вид денний і деревний. Вони живуть в сімейних групах від 2 до 5 осіб. Площі окремих груп перекриваються, але території захищаються гучними криками. Це тварини травоїдні, які живляться молодими листками, фруктами, насінням і квітами. У липні або серпні, самиця народжує одне дитинча. Молоді тварини спочатку біло-сірого кольору.
Виду загрожує втрата середовища існування. Внесений в Додаток I СІТЕС.
Presbytis potenziani là một loài động vật có vú trong họ Cercopithecidae, bộ Linh trưởng. Loài này được Bonaparte mô tả năm 1856.[2]
Bài viết liên quan đến Bộ Linh trưởng này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Presbytis potenziani là một loài động vật có vú trong họ Cercopithecidae, bộ Linh trưởng. Loài này được Bonaparte mô tả năm 1856.
Presbytis potenziani (Bonaparte, 1856)
Ареал
Ментавайский лангур[1][2], или ментавайский тонкотел[2] (лат. Presbytis potenziani) — вид приматов из семейства мартышковых. Эндемик Ментавайских островов, Индонезия. Вид считается уязвимым ввиду разрушения среды обитания.[3]
Резцы узкие, моляры заострённые. Зубная формула 2.1.2.32.1.2.3. Морда широкая и короткая. Большой палец редуцирован. Передние конечности длиннее задних. Средний вес самцов — 6,5 кг, средний вес самок — 6,4 кг. На голове небольшой стреловидный хохолок.
Существует два подвида, отличающихся цветом шерсти:[4]
Предпочитают селиться в первичных лесах. Проводят большую часть времени на деревьях, чаще встречаясь в среднем и верхнем ярусе леса. В рационе преимущественно листья (55 % рациона), фрукты и семена (32 %), цветы, кора и древесные соки (13 %).[5]
Ментавайский лангур, или ментавайский тонкотел (лат. Presbytis potenziani) — вид приматов из семейства мартышковых. Эндемик Ментавайских островов, Индонезия. Вид считается уязвимым ввиду разрушения среды обитания.
門島葉猴（学名：Presbytis potenziani）[2]，又名明打威葉猴或白頰葉猴，是印尼明打威群島特有的一種猴子。牠們棲息在亞熱帶或熱帶的森林。牠們受到失去棲息地的威脅。[1]
붉은배수레잎원숭이, 멘타와이랑구르, 긴꼬리랑구르, 또는 멘타와이잎원숭이 (Presbytis potenziani)는 긴꼬리원숭이과에 속하는 영장류의 일종이다. 인도네시아의 믄타와이 제도가 원산지이다.
자연 서식지는 아열대 또는 열대 건조 기후의 숲이다. 서식지 감소에 의해 멸종될 위험에 처해 있다.[2]
