Senna alata, ye un importante árbol melecinal y tamién usada como planta ornamental con flores na subfamilia Caesalpinioideae.
Senna alata ye orixinaria de Méxicu, y puede atopase en diversos hábitats. Nos trópicos crez hasta una altitú de 1.200 metros. Trátase d'una especie invasora n'Indonesia . En Sri Lanka ye utilizada como un ingrediente de la medicina tradicional cingalesa.
Son parrotales, qu'algama un tamañu de 1–4 m d'altu, menudamente puberulentos pero d'apariencia glabra. Fueyes 30–70 cm de llargu; foliolos 7–14 pares, acrescentes escontra riba, llargamente obovado-oblongos y obtusos, los más grandes 7–19 cm de llargu y 3.5–9.5 cm d'anchu; nectariu ausente, raquis 10–60 cm de llargu, terminando nuna llámina herbal y recurvado-conduplicada de 2.5–4.5 mm de llargu, pecíolos verdaderos amenorgaos o casi amenorgaos a un pulvínulo descoloríu de 10–35 mm de llargu, estípules triangular-llanceolaes, 6–16 mm de llargu, auriculaes y semiamplexicaules, decidues a subpersistentes. Recímanos con numberoses flores, trupos enantes de la antesis pero la exa allargar, hasta 15–60 cm de llargu, pedúnculos 6.5–17 cm de llargu, bráctees sobre les yemes florales, caduques enantes de la antesis, pedicelos 5–11 mm de llargu; sépalos los llixeramente distintos, 11–16 mm de llargu; pétalos subheteromorfos, el vexilar más llargu de 15–23 mm; anteres de los 2 estames abaxiales lunulado-llanceolaes, 9.5–13 mm de llargu, truncaes; estilu 4–5.5 mm de llargu, óvulos 44–58. Frutu ascendente, llargamente linear, rectu o casi rectu, tetragonal, 11–18 cm de llargu y 2–2.8 cm d'anchu incluyendo les nales, 2-carináu nes sutures y aláu hasta la metá de cada cáscara, les nales 4–9 mm d'anchu, crenaes, cáscares papiracees, corites; granes areolaes.[1]
Les vaines son de color marrón escuru casi recta o casi negru, d'unos 15 cm de llargu y 15 mm d'anchu. A entrambos llaos de les vaines nun ye una nala que cuerre a lo llargo de la vaina. Les llegumes contienen de 50 a 60 , granes esplanaes y triangulares.
Cassia alata ye bono de cultivar a partir de granes. Les granes pueden ser semaes yá sía direuta o empecipiaos nun viveru.
Cassia alata o Senna alata ye de cutiu llamada'l "parrotal de tiñir", por cuenta de les sos propiedaes fungicidas bien eficaces pal tratamientu de la tiña y otres infeiciones micóticas de la piel. Les fueyes moler nun morteru pa llograr una especie de "algodón verde". Esti entemecer cola mesma cantidá d'aceite vexetal y dempués estrégase sobre la zona afeutada 2-3 vegaes al día. Una preparación fresca tien de faese tolos díes.[2] Los sos ingredientes activos inclúin el mariellu acedu crisofánico.
El so efeutu laxante, por cuenta del so conteníu en antraquinona, tamién ta bien probáu.
Les sos aplicaciones inclúin el tratamientu d'afecciones de la piel: granos graves o tlacotes (Morelos), contra jiotes y ”tiña”; muelse la fueya cruda con un pocu de sal y aplícase nel llugar afeutáu (Guerrero). Tamién ye encamentada p'atender les paperes.
El Códice Florentino, nel sieglu XVI menta: ”puestes les fueyes y los raigaños molíos n'agua ye d'utilidá pa les apostemes”. Nel mesmu sieglu, Francisco Hernández de Toledo comenta ”machucáu y untáu cura les rozadures”. Pal sieglu XX, Maximino Martínez reportar como anticrotálico, antipirético, antisifilítico, catárticu, contra dermatosis, diaforético, diuréticu y pa curar enfermedaes venéreas.
Nos frutos reportóse la presencia de glicósidos de rhein y aloe-emodina y nes fueyes aloe-emodina, crisofanol (oxisofanol), emodina reína, isochrysophanoly physcion-1-glycoside, y los glicósidos kaempferol y antraquinona sitosterol, emodina, reína.[3]
Senna alata describióse por (L.) Roxb. y espublizóse en Flora indica; or, descriptions of Indian Plants 2: 349. 1832.[1]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Senna alata, ye un importante árbol melecinal y tamién usada como planta ornamental con flores na subfamilia Caesalpinioideae.
