Senna alata, ye un importante árbol melecinal y tamién usada como planta ornamental con flores na subfamilia Caesalpinioideae.
Senna alata ye orixinaria de Méxicu, y puede atopase en diversos hábitats. Nos trópicos crez hasta una altitú de 1.200 metros. Trátase d'una especie invasora n'Indonesia . En Sri Lanka ye utilizada como un ingrediente de la medicina tradicional cingalesa.
Son parrotales, qu'algama un tamañu de 1–4 m d'altu, menudamente puberulentos pero d'apariencia glabra. Fueyes 30–70 cm de llargu; foliolos 7–14 pares, acrescentes escontra riba, llargamente obovado-oblongos y obtusos, los más grandes 7–19 cm de llargu y 3.5–9.5 cm d'anchu; nectariu ausente, raquis 10–60 cm de llargu, terminando nuna llámina herbal y recurvado-conduplicada de 2.5–4.5 mm de llargu, pecíolos verdaderos amenorgaos o casi amenorgaos a un pulvínulo descoloríu de 10–35 mm de llargu, estípules triangular-llanceolaes, 6–16 mm de llargu, auriculaes y semiamplexicaules, decidues a subpersistentes. Recímanos con numberoses flores, trupos enantes de la antesis pero la exa allargar, hasta 15–60 cm de llargu, pedúnculos 6.5–17 cm de llargu, bráctees sobre les yemes florales, caduques enantes de la antesis, pedicelos 5–11 mm de llargu; sépalos los llixeramente distintos, 11–16 mm de llargu; pétalos subheteromorfos, el vexilar más llargu de 15–23 mm; anteres de los 2 estames abaxiales lunulado-llanceolaes, 9.5–13 mm de llargu, truncaes; estilu 4–5.5 mm de llargu, óvulos 44–58. Frutu ascendente, llargamente linear, rectu o casi rectu, tetragonal, 11–18 cm de llargu y 2–2.8 cm d'anchu incluyendo les nales, 2-carináu nes sutures y aláu hasta la metá de cada cáscara, les nales 4–9 mm d'anchu, crenaes, cáscares papiracees, corites; granes areolaes.[1]
Les vaines son de color marrón escuru casi recta o casi negru, d'unos 15 cm de llargu y 15 mm d'anchu. A entrambos llaos de les vaines nun ye una nala que cuerre a lo llargo de la vaina. Les llegumes contienen de 50 a 60 , granes esplanaes y triangulares.
Cassia alata ye bono de cultivar a partir de granes. Les granes pueden ser semaes yá sía direuta o empecipiaos nun viveru.
Cassia alata o Senna alata ye de cutiu llamada'l "parrotal de tiñir", por cuenta de les sos propiedaes fungicidas bien eficaces pal tratamientu de la tiña y otres infeiciones micóticas de la piel. Les fueyes moler nun morteru pa llograr una especie de "algodón verde". Esti entemecer cola mesma cantidá d'aceite vexetal y dempués estrégase sobre la zona afeutada 2-3 vegaes al día. Una preparación fresca tien de faese tolos díes.[2] Los sos ingredientes activos inclúin el mariellu acedu crisofánico.
El so efeutu laxante, por cuenta del so conteníu en antraquinona, tamién ta bien probáu.
Les sos aplicaciones inclúin el tratamientu d'afecciones de la piel: granos graves o tlacotes (Morelos), contra jiotes y ”tiña”; muelse la fueya cruda con un pocu de sal y aplícase nel llugar afeutáu (Guerrero). Tamién ye encamentada p'atender les paperes.
El Códice Florentino, nel sieglu XVI menta: ”puestes les fueyes y los raigaños molíos n'agua ye d'utilidá pa les apostemes”. Nel mesmu sieglu, Francisco Hernández de Toledo comenta ”machucáu y untáu cura les rozadures”. Pal sieglu XX, Maximino Martínez reportar como anticrotálico, antipirético, antisifilítico, catárticu, contra dermatosis, diaforético, diuréticu y pa curar enfermedaes venéreas.
Nos frutos reportóse la presencia de glicósidos de rhein y aloe-emodina y nes fueyes aloe-emodina, crisofanol (oxisofanol), emodina reína, isochrysophanoly physcion-1-glycoside, y los glicósidos kaempferol y antraquinona sitosterol, emodina, reína.[3]
Senna alata describióse por (L.) Roxb. y espublizóse en Flora indica; or, descriptions of Indian Plants 2: 349. 1832.[1]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Senna alata, ye un importante árbol melecinal y tamién usada como planta ornamental con flores na subfamilia Caesalpinioideae.
Senna alata (lat. Senna alata) - paxlakimilər fəsiləsinin səna cinsinə aid bitki növü.
Senna alata (Syn.: Cassia alata L.) ist ein Strauch aus der Familie der Hülsenfrüchtler (Fabaceae). Er stammt ursprünglich aus Südamerika, wird als Zier- und Heilpflanze kultiviert und ist mittlerweile in den gesamten Tropen eingebürgert.
Senna alata ist ein ausladender, 1–4(–5) m hoher Strauch mit kräftigen, stielrunden, fein flaumhaarigen bis fast kahlen Zweigen und wechselständigen, einfach paarig gefiederten Laubblättern. Die dreieckig-lanzettlichen Nebenblätter sind 6–16 mm lang, bilden durch ihren schief ansitzenden Grund halbstengelumfassende Öhrchen und bleiben meist lange erhalten. Der stielrunde, relativ kurze, 2–4 cm lange Blattstiel besteht zum Großteil aus einem basalen 1–3,5 cm langen, blasser gefärbten Pulvinus. Die (15–)30–70 cm langen Blätter besitzen eine oberseits abgeflachte und berandete, fein flaumhaarige Rhachis, die an den Ansatzstellen der Blättchen etwas knotig und gegliedert ist. Sie endet in einem 2,5–4,5 mm langen, blattartigen, nach unten zurückgebogenen und gefalteten Anhängsel. Blattstiel und Rhachis weisen – im Unterschied zu vielen anderen Arten der Gattung Senna – keine Nektardrüsen auf. Die Blattspreite ist aus (5–)7–14(–20) Fiederpaaren zusammengesetzt, die gegen die Blattspitze zu an Größe zunehmen. Die (1–)2(–3) mm lang gestielten, ganzrandigen, beiderseits fast kahlen, unterseits matten Blättchen sind breit verkehrteiförmigen bis länglich-elliptisch oder die untersten manchmal eiförmig. Sie sind (5–)7–19 cm lang und 3–9,5 cm breit. Die Blättchen sind vorne abgerundet und kurz bespitzt, manchmal auch gestutzt bis ausgerandet, am Grund abgerundet bis fast gestutzt mit schiefem, ungleichseitigem Ansatz.
Die Blütenstände sind achselständige oder endständige, 6,5–30 cm lang gestielte Trauben mit flaumig behaarter Hauptachse. Die kräftigen, vor dem Aufblühen kompakten und sich später verlängernden Trauben sind 15–60 cm lang und 3–4 cm breit. Sie bestehen aus etwa 20–40 zwittrigen Blüten. Diese sind 5–11 mm lang gestielt. Ihre eiförmigen oder länglichen, 2–3 cm langen und 1–2 cm breiten Deckblätter sind meist orange gefärbt und fein flaumig behaart. Sie umhüllen bis zum Aufblühen dachziegelartig die Blütenknospen und fallen noch vor dem vollen Aufblühen ab. Vorblätter fehlen.
Die gelb gefärbte Blütenhülle sitzt an einem kurz becherförmigen Blütenboden. Die fünf freien, leicht unterschiedlichen, einander dachziegelig deckenden Kelchblätter sind länglich, 10–16(–20) mm lang und 6–8 mm breit. Sie sind fein netznervig und kurz flaumig behaart bis fast kahl. Die fünf freien, etwas ungleich großen, kahlen Kronblätter sind eiförmig-rundlich bis verkehrteiförmig oder spatelig und besitzen einen kurzen Nagel. Sie sind 15–23 mm lang und 10–15 mm breit. Die Kronblätter sind leuchtend gelb gefärbt, mit deutlichen, etwas dunkleren Nerven. Die zehn nicht miteinander verwachsenen, kahlen Staubblätter sind sehr unterschiedlich ausgebildet. Die drei untersten sind die größten. Von diesen hat das zentrale auf einem 6–7 mm langen Staubfaden einen etwa 4 mm langen, schief geschnäbelten, am Grund schwach pfeilförmigen Staubbeutel. Die beiden seitlichen haben auf einem 2–3(–4) mm langen Staubfaden einen 9,5–13 mm langen, sichelförmig gekrümmten, an der Spitze kurz schief geschnäbelten Staubbeutel. Jede ihrer beiden ungleichen Theken ist an der Basis in eine pfriemliche Spitze verlängert. Die vier mittleren Staubblätter besitzen auf einem ca. 2 mm langen Staubfaden einen 3–5 mm langen Staubbeutel, der dem des zentralen unteren Staubblatts ähnelt. Die unteren und mittleren Staubbeutel öffnen sich an der Spitze mit zwei Poren. Die drei oberen Staubblätter sind reduziert, mit einem 1–3 mm langen unfruchtbaren Staubbeutel auf einem 1–2 mm langen Staubfaden. Die Staubbeutel sind basifix, also an ihrem Grund dem Staubfaden angeheftet. Das oberständige, aus einem einzigen, gekrümmten Fruchtblatt bestehende Gynoeceum ist kürzer als die Kronblätter. Es ist meist dicht fein flaumhaarig und enthält 44–58 Samenanlagen. Der 4–5,5 mm lange Griffel trägt an der Spitze eine kleine Narbe.
Die Früchte sind ± gerade, breit linealische, abgeflachte Hülsen, die sich verzögert öffnen. Sie besitzen auf der Mitte der papierartigen, schwarzen, ± kahlen Fruchtklappen der Länge nach jeweils einen 4–9 mm breiten, gekerbten Flügel und sind dadurch vierkantig. An den beiden Nähten sind sie doppelt gekielt. Die Hülsen sind 10–18 cm lang und einschließlich der Flügel bis zu 2,8 cm breit. Sie sind im Inneren zwischen den ungefähr fünfzig quer liegenden Samen quer septiert. Die Samen sind abgeflacht, rhombisch, 7–10 mm lang und 5–8 mm breit. Sie besitzen eine matte, gefelderte Oberfläche.
Senna alata blüht und fruchtet in der trockenen Jahreszeit, also beispielsweise in Mittelamerika von November bis April bzw. Mai,[1] im nördlichen Australien von Juni bis November.[2]
Bei Senna alata sind unterschiedliche Chromosomenzahlen bekannt. Es wurden haploide Chromosomensätze mit n = 12 und n = 14 beziehungsweise diploide mit 2n = 24 und 2n = 28 festgestellt.[3][4]
Senna alata hat ihre ursprünglichen Vorkommen in Südamerika, und zwar im Einzugsgebiet des Orinoco und des Amazonas.[2] Da sie weit über ihr Herkunftsgebiet hinaus als Zierpflanze und als Heilpflanze kultiviert wird, konnte sie sich inzwischen weltweit in allen tropischen und subtropischen Regionen auch außerhalb von Gärten etablieren und einbürgern.
Die Art besiedelt dabei vor allem das Kulturland, kommt aber auch an Flussufern, in savannenartigem Überschwemmungsland,[1] in lichten Wäldern und an trockenen Hängen vor. Die Seehöhenverbreitung ist unterschiedlich, für Nicaragua werden 30–120 m angegeben, für Indochina bis zu 1500 m.[5] Die meisten Vorkommen liegen aber jedenfalls in den tropischen Tiefländern.
Die Art wurde 1753 durch Carl von Linné als Cassia alata in der Gattung der Kassien beschrieben.[6] Die wichtigste Grundlage dafür war eine Beschreibung aus dem Hortus Cliffortianus, einem früheren Werk Linnés. Außerdem zitierte Linné ältere Benennungen durch Charles Plumier und Maria Sibylla Merian. William Roxburgh stellte die Art 1832 zur Gattung Senna.[7] Die Eigenständigkeit von Senna ist jedoch in weiterer Folge nicht akzeptiert worden. Erst Anfang der 1980er Jahre haben die beiden US-amerikanischen Botaniker Howard Samuel Irwin und Rupert Charles Barneby einer Abspaltung der Gattungen Senna und Chamaecrista von Cassia zum Durchbruch verholfen.[8] Außerdem ist Senna alata unter dem Namen Herpetica alata (L.) Raf. die Typusart einer eigenen, heute aber nicht anerkannten Gattung Herpetica (DC.) Raf.[9] Weitere Synonyme sind Cassia bracteata L.f., Cassia herpetica Jacq. und Cassia rumphiana (DC.) Bojer (= Herpetica rumphiana (DC.) J.Presl[10]).[11]
Das Artepitheton alata (lat. geflügelt) leitet sich von lat. ala (Flügel) her und bezieht sich auf die geflügelten Hülsenfrüchte dieser Art.[12] Der Gattungsname Senna bezieht sich auf die von Linné Cassia senna benannte Art Senna alexandrina, die die „Sennesblätter“, ein bekanntes Abführmittel, liefert. Der Name lässt sich wahrscheinlich auf das arabische Wort sannā (erleichtern) zurückführen, das die medizinische Wirkung dieser Droge umschreibt.[13]
Für Indochina[5] wird angegeben, dass ein Absud der Blätter gegen verschiedene Hautkrankheiten und in Dampfbädern für Entbundene verwendet wird. Die Zweige werden in Laos gegen fiebrige Erkrankungen eingesetzt, und die Wurzeln gelten als abführend. Die bereits erwähnten Nutzungen sind auch für Westafrika[14] dokumentiert.
Senna alata (Syn.: Cassia alata L.) ist ein Strauch aus der Familie der Hülsenfrüchtler (Fabaceae). Er stammt ursprünglich aus Südamerika, wird als Zier- und Heilpflanze kultiviert und ist mittlerweile in den gesamten Tropen eingebürgert.
Kas piyant se yon plant. Li nan fanmi plant kategori: Cæsalpiniaceæ . Non syantifik li se Cassia alata L. Syn. Senna alata (L.) Roxb.
Istwa
Kas piyant se yon plant. Li nan fanmi plant kategori: Cæsalpiniaceæ . Non syantifik li se Cassia alata L. Syn. Senna alata (L.) Roxb.
Ing pakayungkung kastila (Senna alata), a awsan dang Candle Bush, Candelabra Bush, Empress Candle Plant, Ringworm Tree o candletree king Ingles, ampong akapulko king Tagalug, metung yang maulagang tanaman a panulu ampong tanaman a manyampaga king subfamily Caesalpinioideae. Metung yang species ning Senna a neng kayi, kakawani da king sarili nang genus, ing Herpetica.
Katutubu ya king Mexico, ing pakayungkung kastila, at malyari yang akit kareng miayaliwang lugal. Kareng lugal a malisangan o tropics, miraras ya kareng lugal a 1,200 metru kátas. Metung yang species a mapanyakup o invasive species king Austronesia.
Manga 3–4 m ya kátas iting palungpung, at deng bulung na 50–80 cm la kaba. Lupa yang dilong kandila ing kumpul da reng sampaga na. Ing bunga na, anti yang matulid a pod a miraras yang 25 cm kátas. Mikakalat la reng kayang bini kapamilatan na ning danum o deng animal. Misasara la reng bulung neng dadalumdum.
Ing pakayungkung kastila (Senna alata), a awsan dang Candle Bush, Candelabra Bush, Empress Candle Plant, Ringworm Tree o candletree king Ingles, ampong akapulko king Tagalug, metung yang maulagang tanaman a panulu ampong tanaman a manyampaga king subfamily Caesalpinioideae. Metung yang species ning Senna a neng kayi, kakawani da king sarili nang genus, ing Herpetica.
Katutubu ya king Mexico, ing pakayungkung kastila, at malyari yang akit kareng miayaliwang lugal. Kareng lugal a malisangan o tropics, miraras ya kareng lugal a 1,200 metru kátas. Metung yang species a mapanyakup o invasive species king Austronesia.
Manga 3–4 m ya kátas iting palungpung, at deng bulung na 50–80 cm la kaba. Lupa yang dilong kandila ing kumpul da reng sampaga na. Ing bunga na, anti yang matulid a pod a miraras yang 25 cm kátas. Mikakalat la reng kayang bini kapamilatan na ning danum o deng animal. Misasara la reng bulung neng dadalumdum.
Ko e teʻelango (pe ko e faʻilafa ? mei Haʻamoa) ko e fuʻu ʻakau siʻi ia (kā ʻoku lava ʻo tupu mita ʻe 4 ʻi ʻolunga). Ko e ʻakau ʻomi mei Mekesiko ʻikai fuoloa, ʻoku manakao ʻi he ʻapi ngoue koeʻuhi hono matalaʻiʻakau engeenga. ʻOku ui foki ko e Cassia alata L.
Ko e ʻuhinga ko hono hingoa, teʻelango (kaniteli), ko hono ngaahi matalaʻiʻakau ʻoku nau meimei tatau ʻenau ʻasi mo e ulo ʻo e teʻelango.
Ko e teʻelango (pe ko e faʻilafa ? mei Haʻamoa) ko e fuʻu ʻakau siʻi ia (kā ʻoku lava ʻo tupu mita ʻe 4 ʻi ʻolunga). Ko e ʻakau ʻomi mei Mekesiko ʻikai fuoloa, ʻoku manakao ʻi he ʻapi ngoue koeʻuhi hono matalaʻiʻakau engeenga. ʻOku ui foki ko e Cassia alata L.
Ko e ʻuhinga ko hono hingoa, teʻelango (kaniteli), ko hono ngaahi matalaʻiʻakau ʻoku nau meimei tatau ʻenau ʻasi mo e ulo ʻo e teʻelango.
Yunka mut'uy icha Yunka mutuyllu[1] (Senna alata syn. Cassia alata)[2] nisqaqa Urin Awya Yalapi kawsaq yuram, rikch'aq mut'uymi. Hampi yuram.
Commons nisqaqa multimidya kapuyninkunayuqmi kay hawa: Yunka mut'uy.
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Yunka mut'uy
Yunka mut'uy icha Yunka mutuyllu (Senna alata syn. Cassia alata) nisqaqa Urin Awya Yalapi kawsaq yuram, rikch'aq mut'uymi. Hampi yuram.
पीताम्बर (emperor's candlesticks,[1] candle bush,[2] candelabra bush, Christmas candles,[3] empress candle plant, ringworm shrub, or candletree) एक एकवर्षीय, झाड़ीदार, पुष्पीय पौधा है। इसकी २६० से अधिक जातियां हैं, जिन में से अधिकांश दक्षिणी अमेरिका मूल की हैं। मौजूदा वक्त में यह प्रजाति विभिन्न उष्ण-कटिबंधीय देशों में पायी जाती है, अफ्रीका, आस्ट्रेलिया, एशिया में यह पौधा आक्रामक विदेशी प्रजाति के रूप में जाना जाता है, उत्तर भारत की तराई में पीतांबर लखीमपुर जनपद के कस्ता गाँव में देखा गया, यह तराई में इसकी मौजूदगी का पहला वाकया है, जिसे दर्ज किया गया
पीताम्बर का पुष्प गुच्छ (बाली) ६ से २५ इंच तक लम्बी होती है, जिसमें कई पीले रंग के पुष्प लगे होते है, स्वर्ण की भाँति चमकीली बड़ी-बड़ी बालियों में लगे पुष्पों के कारण यह मानव समाज में आकर्षण का केंद्र बन गया, इस कारण इसे सजावटी पुष्पों की श्रेणी में भी रखा जाने लगा है
पीताम्बर का त्वचा रोग व् पेट के रोगों में विशेष महत्त्व है, ग्राम पाजटिव बैक्टीरिया एवं ई-कोलाई बैक्टीरिया पर इसका प्रभाव जांचा जा चुका है, कुष्ठ व् त्वचा के विभिन्न रोगों के अतिरिक्त यह पीतांबर यकृत व् भोजन-नाल से संबधित विभिन्न रोगों में लाभकारी है, संसार के विभिन्न जगहों पर कई समुदाय इसकी पत्तियों, पुष्प व् जड़, के रस को त्वचा रोगों व् पेट के रोगों में प्रयोग करते है
|journal= (मदद) 
पीताम्बर (emperor's candlesticks, candle bush, candelabra bush, Christmas candles, empress candle plant, ringworm shrub, or candletree) एक एकवर्षीय, झाड़ीदार, पुष्पीय पौधा है। इसकी २६० से अधिक जातियां हैं, जिन में से अधिकांश दक्षिणी अमेरिका मूल की हैं। मौजूदा वक्त में यह प्रजाति विभिन्न उष्ण-कटिबंधीय देशों में पायी जाती है, अफ्रीका, आस्ट्रेलिया, एशिया में यह पौधा आक्रामक विदेशी प्रजाति के रूप में जाना जाता है, उत्तर भारत की तराई में पीतांबर लखीमपुर जनपद के कस्ता गाँव में देखा गया, यह तराई में इसकी मौजूदगी का पहला वाकया है, जिसे दर्ज किया गया
சீமையகத்தி அல்லது வண்டுகொல்லி (Candle Bush, Cassia alata) வெப்ப மண்டலங்களில் வளரும் ஒரு நிலைத்திணை (தாவரம்) ஆகும். இதன் உயிரியல் வகைப்பாட்டு இலத்தீன் பெயர் சென்னா அலாட்டா (Senna alata). இதன் பழையப் பெயர்,கேசியா அலாட்டா (Cassia alata) என்பதாகும். இத்தாவரம் வாபேசியே (Fabaceae) குடும்பத்தில், சீசல்பின்னியாய்டியே (Caesalpinioideae) துணைக்குடும்பத்தைச் சேர்ந்தது. முன்பு இதனுடையப் பேரினப் பெயர், 'கேசியா' (Cassia)[3] என்பதாகும். தற்போது இதன் பேரினம், 'சென்னா' (senna) என்பதே ஆகும்.
இத்தாவரம் அலங்காரச் செடியாகவும் மருத்துவ குணம் கொண்டதாகவும் அறியப்படுகின்றது. சீமையகத்தி (சீமை=வெளிநாடு + அகம்=உள்ளே + தீ=தீமை) என்றால், 'உடலிலிருக்கும் தீங்கை நீக்கவல்ல வெளிநாட்டுத் தாவரம்' என்பது பொருளாகும்.
இத்தாவரத்திற்கு அஞ்சலி, சீமை அகத்தி, பேயகத்தி, அலடா, காலவகத்தி, சீமைஅவுத்தி, சிண்டுகை, சிரிகை, பைரவம், பொன்னகத்தி, புளியச்சிகா செடி, புழுக்கொல்லி, வண்டு கொல்லி போன்ற வேறுபெயர்களும் உண்டு.[4]
இத்தாவரத்தினை, ஆங்கிலத்தில் 'மெழுகுவத்திப் புதர்' என்றும், மற்றும் சில பெயர்களாலும் [5] அழைக்கின்றனர். மேலும், தமிழ் உள்ளிட்ட பிற மொழிகளில் பல்வேறு பெயர்களால் .[6] அழைக்கப்படுகிறது.
இதன் தாயகம் மெக்சிகோ நாடாகும். எனினும், இது பெரு வெப்ப மண்டலத் தாவரமாக இருக்கிறது. அதாவது, ஆசியா, ஆப்பிரிக்கா, அமெரிக்கா உள்ளிட்ட உலகின் பெரும்பான்மையான கண்டங்களிலுள்ள , நாடுகளில் இத்தாவரம் காணப்படுகிறது.
இத்தாவரம், தான் வாழும் இடத்தின் தாவரங்களை விட வேகமாக வளரும் இயல்பைப் பெற்றிருக்கிறது.[7] எனவே, இவை நாட்டிற்கு நாடு உருவத்தால் வேறுபாட்டு, அவ்வேறுபாடு மரபுவழியாகத் தொடர்கிறது.[8][9] இது 3 முதல் 4 மீட்டர் உயரம் வளரக்கூடியது. இதன் இலைகள் 50முதல்80செ.மீ நீளமுடையது. இதன் இலைகள் இரவில் மூடிக்கொள்ளும் குணமுடையது. இதன் 'இருபுறவெடிக்கனி' வகையினைச் சாரந்த விதைகள், நீர் அல்லது விலங்குகள் மூலம் பரவும் இயல்புடையதாகும்.
தென் தமிழ்நாட்டில் அதிகமாகக் காணப்படுகிறது. மண் வளமும் ஈரப்பதம்மும் உள்ள ஆற்றுப்படுகைகளில் மிக நன்றாக வளரும் இயல்புடையது. இதனை வெட்டவெட்ட, நன்குத் தழைத்து வளரும் தன்மையுடையதாக இருக்கிறது.
சிவப்பு மலர்களுடன்..
பூங்கொத்து
மஞ்சள் மலர்கள்
இருபுறவெடிக்கனிகள்
சீமையகத்தி அல்லது வண்டுகொல்லி (Candle Bush, Cassia alata) வெப்ப மண்டலங்களில் வளரும் ஒரு நிலைத்திணை (தாவரம்) ஆகும். இதன் உயிரியல் வகைப்பாட்டு இலத்தீன் பெயர் சென்னா அலாட்டா (Senna alata). இதன் பழையப் பெயர்,கேசியா அலாட்டா (Cassia alata) என்பதாகும். இத்தாவரம் வாபேசியே (Fabaceae) குடும்பத்தில், சீசல்பின்னியாய்டியே (Caesalpinioideae) துணைக்குடும்பத்தைச் சேர்ந்தது. முன்பு இதனுடையப் பேரினப் பெயர், 'கேசியா' (Cassia) என்பதாகும். தற்போது இதன் பேரினம், 'சென்னா' (senna) என்பதே ஆகும்.
இத்தாவரம் அலங்காரச் செடியாகவும் மருத்துவ குணம் கொண்டதாகவும் அறியப்படுகின்றது. சீமையகத்தி (சீமை=வெளிநாடு + அகம்=உள்ளே + தீ=தீமை) என்றால், 'உடலிலிருக்கும் தீங்கை நீக்கவல்ல வெளிநாட்டுத் தாவரம்' என்பது பொருளாகும்.
இத்தாவரத்திற்கு அஞ்சலி, சீமை அகத்தி, பேயகத்தி, அலடா, காலவகத்தி, சீமைஅவுத்தி, சிண்டுகை, சிரிகை, பைரவம், பொன்னகத்தி, புளியச்சிகா செடி, புழுக்கொல்லி, வண்டு கொல்லி போன்ற வேறுபெயர்களும் உண்டு.
இத்தாவரத்தினை, ஆங்கிலத்தில் 'மெழுகுவத்திப் புதர்' என்றும், மற்றும் சில பெயர்களாலும் அழைக்கின்றனர். மேலும், தமிழ் உள்ளிட்ட பிற மொழிகளில் பல்வேறு பெயர்களால் . அழைக்கப்படுகிறது.
సీమ తంగేడును అవిచిచెట్టు, మెట్టతామర, సీమ అవిసె, తంటెము అని కూడా అంటారు. దీని వృక్ష శాస్త్రీయనామం సెన్నా అలటా (Senna alata), దీనిని ఆంగ్లంలో కాండిల్ బుష్ (Candle Bush) అంటారు. ఇది ముఖ్యమైన ఔషధ వృక్షం, అలాగే Caesalpinioideae ఉపకుటుంబంలోని పుష్పించే మొక్కలకు చెందిన అలంకార మొక్క. ఈ చెట్టు యొక్క పువ్వులు తంగేడు చెట్టు పువ్వులను పోలి ఉండుట వలన సీమ తంగేడుగా ప్రసిద్ధి చెందింది. ఈ చెట్టును ఇంకా ఎంప్రెస్ కాండిల్ ప్లాంట్ (సామ్రాజ్ఞి కాండిల్ మొక్క), రింగ్వార్మ్ ట్రీ (తామరవ్యాధి చెట్టు) అని కూడా అంటారు. సెన్నా యొక్క ఒక అద్భుతమైన జాతి ఇది, కొన్నిసార్లు దానియొక్క సొంత ప్రజాతి Herpeticaగా వేరు చేయబడింది. సీమ తంగేడు మెక్సికో ప్రాంతానికి చెందినది, విభిన్న ప్రాంతాలలో కనుగొనబడింది. ఉష్ణ ప్రదేశాలలో ఇవి సముద్ర మట్టానికి 1200 మీటర్ల ఎత్తులో పెరుగుతాయి. ఆస్ట్రోనేషియాలో ఇది ఒక ఆక్రమిత జాతి. శ్రీలంక సాంప్రదాయ వైద్య ప్రక్రియలో దీనిని ఒక మూలపదార్థముగా (ముఖ్య మూలికగా) ఉపయోగిస్తారు. ఈ చెట్టు 3 నుంచి 4 మీటర్ల పొడవు ఉంటుంది. (The shrub stands 3–4 m tall, with leaves 50–80 cm long.) ఈ చెట్టు యొక్క పుష్పగుచ్ఛాలు పసుపు రంగులో ఉండి, పసుపు కొవ్వొత్తి వలె ఆకర్షంగా ఉంటాయి. ఈ చెట్టు యొక్క కాయలు చక్కగా, సరళంగా 25 సెంటీమీటర్ల పొడవు వరకు ఉంటాయి. ఈ చెట్టు యొక్క విత్తనాలు నీటి ద్వారా లేక జంతువుల చేత వివిధ ప్రదేశాలకు చేరి మొక్కలుగా పెరుగుతాయి. వీటి ఆకులు దగ్గరగా చూసినప్పుడు ముదురువిగా కనబడతాయి.
సీమ రేల - దీనిని కూడా సీమ తంగేడు అని పిలుస్తారు, అయితే ఇది ఎరుపు రంగు పువ్వులతో ప్రత్యేకంగా ఉంటుంది.
సీమ తంగేడును అవిచిచెట్టు, మెట్టతామర, సీమ అవిసె, తంటెము అని కూడా అంటారు. దీని వృక్ష శాస్త్రీయనామం సెన్నా అలటా (Senna alata), దీనిని ఆంగ్లంలో కాండిల్ బుష్ (Candle Bush) అంటారు. ఇది ముఖ్యమైన ఔషధ వృక్షం, అలాగే Caesalpinioideae ఉపకుటుంబంలోని పుష్పించే మొక్కలకు చెందిన అలంకార మొక్క. ఈ చెట్టు యొక్క పువ్వులు తంగేడు చెట్టు పువ్వులను పోలి ఉండుట వలన సీమ తంగేడుగా ప్రసిద్ధి చెందింది. ఈ చెట్టును ఇంకా ఎంప్రెస్ కాండిల్ ప్లాంట్ (సామ్రాజ్ఞి కాండిల్ మొక్క), రింగ్వార్మ్ ట్రీ (తామరవ్యాధి చెట్టు) అని కూడా అంటారు. సెన్నా యొక్క ఒక అద్భుతమైన జాతి ఇది, కొన్నిసార్లు దానియొక్క సొంత ప్రజాతి Herpeticaగా వేరు చేయబడింది. సీమ తంగేడు మెక్సికో ప్రాంతానికి చెందినది, విభిన్న ప్రాంతాలలో కనుగొనబడింది. ఉష్ణ ప్రదేశాలలో ఇవి సముద్ర మట్టానికి 1200 మీటర్ల ఎత్తులో పెరుగుతాయి. ఆస్ట్రోనేషియాలో ఇది ఒక ఆక్రమిత జాతి. శ్రీలంక సాంప్రదాయ వైద్య ప్రక్రియలో దీనిని ఒక మూలపదార్థముగా (ముఖ్య మూలికగా) ఉపయోగిస్తారు. ఈ చెట్టు 3 నుంచి 4 మీటర్ల పొడవు ఉంటుంది. (The shrub stands 3–4 m tall, with leaves 50–80 cm long.) ఈ చెట్టు యొక్క పుష్పగుచ్ఛాలు పసుపు రంగులో ఉండి, పసుపు కొవ్వొత్తి వలె ఆకర్షంగా ఉంటాయి. ఈ చెట్టు యొక్క కాయలు చక్కగా, సరళంగా 25 సెంటీమీటర్ల పొడవు వరకు ఉంటాయి. ఈ చెట్టు యొక్క విత్తనాలు నీటి ద్వారా లేక జంతువుల చేత వివిధ ప్రదేశాలకు చేరి మొక్కలుగా పెరుగుతాయి. వీటి ఆకులు దగ్గరగా చూసినప్పుడు ముదురువిగా కనబడతాయి.
ကျေးလက်တောရွာနှင့် မြို့ဆင်ခြေဖုံးလမ်းဘေးများ၊ မြေရိုင်းဖုန်းဆိုး များ၌ အလေ့ကျပေါက်နေသောသင်္ဘောမဲဇလီပင်ကို မြင်ဖူးတွေ့ဖူးသူများပေလိမ့်မည်။ ယင်းကို မဲဇလီကြီးဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မဲဇလီခါးဟူ၍လည်းကောင်းခေါ်ဝေါ်ကြ သေးသည်။ သင်္ဘောမဲဇလီပင်သည် အပူပိုင်းဇုန်ဒေသ၌ ပေါက်ရောက်သောအပင်မျိုးဖြစ်ပြီးလျှင်ရှင်သန် လွယ်သဖြင့် ထိုဒေသများ၌အနှံ့အပြားတွေ့ကြရသည်။ နှစ်ကြာခံ အပင်မျိုးဟု ဆိုရသော်လည်းအပင်သက် တိုသောအပင်မျိုးဖြစ်သည်။ သို့သော်တစ်ခါပေါက်မိလျှင်ထိုနေရာတစ်ဝိုက်၌အစေ့ကျရာမှ ပြန်၍ပေါက်သဖြင့်မျိုးအဆက်မပြတ်နိုင်တော့ချေ။ သင်္ဘောမဲဇလီသည်လီဂူမီနိုးစီးမျိုးရင်း(Leguminosae; ယခုအခါတွင် Fabaceae)ဝင်ဖြစ်သည်။
ရုက္ခဗေဒအမည်ဖြင့် ကက်ဆီယာအလာတာ(Cassia alata; ယခုအခါတွင် Senna alata) ဟုခေါ်သည်။ ခြုံပင်မျိုးဖြစ်၍ ငါးပေမှခြောက်ပေကျော်ခန့်အထိ အမြင့်ရှိနိုင်သည်။ အရွက်များသည်ထိပ် ရွက်မြွှာ မပါသော (ငှက်မွေးရွက်မြွှာစုံ) ရွက်ပေါင်းဖြစ်သည်။ ရွက်လက်များသည် တစ်ပေကျော်ခန့်ရှည်၍ ဆိုင်လျက်ထွက်သော ရွက်မြွှာများသည် လေးလက်မမှငါးလက်မခန့်အရှည်ရှိပြီးလျှင် အရင်းအဖျား ဝိုင်းသည်။ ရွက်မြွှာများတွင်အကြောများထင်ရှား၍ ရွက် ကြောပြိုင်ဖြစ်လေသည်။ ရွက်လက်ရိုးတံ နှင့်ရွက်မြွှာ ရွက်ညှာတို့သည်နီဝါဝါအရောင်မျိုးရှိလေသည်။ စက်တင်ဘာလခန့်မှစ၍ အဖူးတံ၊ အပွင့်တံများ ထွက်စပြုသည်။ အပွင့်တံများသည်အကိုင်းများ ၏အဖျား၌ ထောင်၍ထွက်ကြသည်။ တောက်ပသောအဝါရောင်၊ သို့မဟုတ် လိမ်မော်ရောင် တစ်ပင်တိုင် ပန်းခိုင်မျိုးဖြစ်၍ ခြောက်လက်မခန့်ရှည်သည်။ အပွင့်များ၌ပွင့်ညှာမရှိဘဲ၊ ပွင့်တံ၏ ပတ်လည်တစ်လျှောက်ကပ်၍ ပွင့်ကြရာ အရင်းပိုင်းမှ အပွင့်တို့သည်ရင့်သည်။ အဖျားပိုင်းသည် အပွင့်နုများနှင့်အဖူး များဖြစ်လေသည်။ သင်္ဘောမဲဇလီသီးသည် အသီးတောင့်ဖြစ်လေသည်။
မြန်မာဆေးကျမ်းများအလိုအရ မဲဇလီခါး၊ သို့မဟုတ်သင်္ဘောမဲဇလီရွက်သည်ခါး၏။ ဆီးရွှင်စေ၏။ သည်းခြေနာကိုငြိမ်းစေတတ်၏။ သွေးကိုသက်စေ၍ လေကို ပျက်စေတတ်၏ဟုဆိုသည်။ ထိုပြင် အရေပြားရောဂါများ အတွက်လည်းဆေးဖက်ဝင်သည်ဟုဆိုကြသည်။ ပွေးပေါက်သော် အရွက်ရင့်များ ဖြင့်ပွတ်တိုက်ပေးကပျောက်ကင်းနိုင်သည်။ ထိုပြင်ဝမ်းချုပ်လျှင် အရွက်အနုများကိုလည်းကောင်း အဖူးအပွင့် များကိုလည်းကောင်းပြုတ်၍တို့စားကြသည်။ ဟင်းချိုဟင်းခါး ချက်၍လည်းစားသုံးကြသည်။ သုပ်၍လည်း စားကြသည်။ အရွက်နုများကိုနေလှန်း၍ လက်ဖက်ခြောက်အကြမ်း ကဲ့သို့လည်းသုံးစွဲကြသည်။ အဖူးအပွင့်များ ကိုအခြောက်လှန်း ပြီးသော်အမှုန့်ထောင်း၍ဝမ်းနှုတ်ဆေးတစ်လက်ကဲ့သို့လည်း သုံးစွဲကြလေသည်။
အိန္ဒိယဆေးကျမ်းများအလိုမှာ အရွက်နုနှင့် အပွင့်ပြုတ်ရည်သည် ရေယုန်နှင့်အခြားအရေပြား ရောဂါများ အတွက်လည်းကောင်း၊ ကာလသားရောဂါနှင့်စပ်လျဉ်းသော အနာရောဂါများအတွက်လည်းကောင်း၊ အဆိပ်ရှိသော ပိုးမွှားကိုက်လျှင်လည်းကောင်းအသုံးပြုနိုင်သော ဆေးတစ်လက်ဟုဆိုသည်။ အားတိုးဆေးရည်တစ်မျိုးအဖြစ် လည်းသောက်သုံးနိုင်သည်။ ထိုပြင်ဝမ်းနှုတ်ဆေး၊ သလိပ်ရွှင်ဆေး၊သန်ချဆေးနှင့်ချုပ်ဆေးအဖြစ်လည်း သုံးနိုင်သည်။ အရွက်စိမ်းလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်များကိုအရည်ညှစ်၍ သံပရာရည်နှင့်ရောတိုက်လျှင်က လေးများအတွက် သန်ချဆေးတစ်လက်ဖြစ်သည်။ အစေ့များသည်လည်း အရေပြား ရောဂါများအတွက် ဆေးဖက်ဝင်သည်ဟုဆိုလေသည်။[၁]
ပုံသဏ္ဌာန် : ချုံပင်ငယ်၊ ပင်ပျော့မျိုးဖြစ်၍ အကိုင်းဖျာထွက်သည်။ ငှက်မွေးရွက် ပေါင်းဖြစ်၍ ရွက်မွှာများ (၇) စုံမှ (၈) စုံ အထိရှိပြီး ရွက်ဆိုင်ထွက် သည်။ ရွက်ထိပ်နှင့် ရွက်ရင်းသည် လုံးဝိုင်းသည်။ အရွက်များသည် ပြောင်ချောသည်။ အဆုံးမရှိပန်းခိုင် ဖြစ်သည်။ အဝါရောင်အပွင့်များ အစုလိုက်အပြုံလိုက် ပွင့်သည်။ အသီးတောင့်ဖြစ်၍ ပြားချပ်သည်။ အစေ့သည် လေးထောင့်ပုံသဏ္ဌာန် ဖြစ်သည်။ အပင် ပင်လတ် မျိုးဖြစ်၍ အမြင့် ၁၀ ပေခန့်ထိ ရှိသည်။ အကိုင်း အသင့် အတင့် များသည်။ ပင်စည် စိမ်း၍ ချောမွေ့၏။ အရွက် ရွက်ပေါင်း ဖြစ်ပြီး ရွက်လွှဲ ထွက်သည်။ ရွက်ညှာ တုတ်ကာ အလယ်တွင် မြောင်းပါရှိသည်။ ရွက်မြွှာများ မျက်နှာ ချင်းဆိုင် ထွက်သည်။ အရွက် အောက်ဘက်ရှိ ရွက်မြွှာ များမှာ သေးငယ်၍ ရှည်မျောမျောပုံ ရှိပြီး ထိပ်ဘက်ရှိ ရွက်မြွှာများ ထိပ်ပိုင်း ကျယ်၍ အရင်းသို့ ရှူးသွား၏။ ရွက်ကြော ထင်ရှား၏။ ရွက်ပြား ချော၍ ရွက်နား ညီသည်။ အပွင့် အခိုင်လိုက် ပွင့်ပြီး လိမ္မော်ဝါရောင် ရှိသည်။ ပွင့်ဖတ်ရှိ အကြောများ ထင်ရှားသည်။ အသီး အက်ကွဲသီး ဖြစ်သည်။ သီးတောင့် ဖြောင့်ပြီး ပြောင်ချော သည်။ အစေ့ ၅၀ ကျော် ပါသည်။ အသုံးပြုနိုင်သည့် အစိတ်အပိုင်းများ : အမြစ်၊ အပွင့်၊ အရွက်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် တွေ့နိုင်သောနေရာများ : မြန်မာ နိုင်ငံ အနှံ့ အပြားတွင် ပေါက်ရောက်သည်။ ပေါက်ရောက်ပုံ သဘာ၀ အလျောက် ပေါက်ရောက်သည်။ အသုံးဝင်ပုံ : အာနိသင် မြန်မာ ဆေးကျမ်း များအလို အရ သင်္ဘောမဲဇလီ အစေ့သည် ဖန်၏။ လေကို ပယ်တတ်၏။ ယားယံခြင်း၊ ချောင်းဆိုးခြင်း၊ ပန်းနာ၊ပွေးနာ၊ အရေပြား ရောဂါတို့ကို ပျောက်ကင်း စေ၏။ ရောဂါ ဖြစ်စေတတ်သော ပိုးကို သေစေနိုင်၏။ ပဉ္စငါးပါးသည် ဝမ်းသက် စေ၍ သလိပ်ကို ပယ်၏။ ဆီးများ စေ၏။ နူနာ ကို ပျောက်ကင်း စေနိုင်သည်။ အသုံးပြုပုံ- အမြစ်
၁။ လက်ချားမှုန့် နှင့် ဖန်ခါးသီးမှုန့် ကို မဲဇလီမြစ် သွေးရည်နှင့် ဖျော်လိမ်းက ပွေးနာ ပျောက်၏။ အပွင့်
၁။ အပွင့်ကို ညက်ညက် ကြိတ်၍ လိမ်းသော် အရေပြား ရောဂါ ပျောက်၏။ အရွက်
၁။ အရွက်မှုန့်ကို ပျားရည်နှင့် တေ၍ လျက်သော် သွေးသား စင်ကြယ်၍ အသား အရေ ၀ဖြိုးပြီး အားအင် တိုးစေ၏။
၂။ အရွက်ဖြင့် ပွေး၊ ဝဲ၊ နှင်းခူ စသော အရေပြား ရောဂါ များကို နေ့၌ ၂ ကြိမ် မှန်မှန် ရက်အတန် ကြာ ပွတ်ပေးသော် ပျောက်၏။
၃။ အရွက်ကို ကြိတ်၍ အဆိပ် ရှိသော သတ္တဝါ များကိုက်သော နေရာသို့ အုံပေးသော် အဆိပ် ပြေ၏။
၄။ အရွက် ကြိတ်ညှစ်ရည် ဖြင့် လူပျိုနာ များပေါ်တွင် လိမ်းပေးက ပျောက်၏။
၅။ အရွက် ကိုကျကျ ပြုတ်၍ ခပ်နွေးနွေး အုံပေးသော် ခံတွင်း၌ အနာ အဖုများ ပေါက်ခြင်း၊ ရောင်ရမ်းခြင်း များပျောက်၏။
၆။ ၎င်းအရွက် နှင့် မုရားကြီး ရွက်ရော၍ မြုံ့ခြင်း၊ အရည်ကို မျိုပေးခြင်းဖြင့် ချောင်းခြောက် ရောဂါ ပျောက်၏။
၇။ အရွက်ကို သံပရာရည်နှင့် ကြိတ်၍ လိမ်းခြင်း၊ ယင်းပြုတ်ရည် နှင့် ဖန်ရည် ဆေးပေးခြင်း ဖြင့် နှင်းခူကြီးနာ ပျောက်၏။
၈။ အရွက်ကို ထောင်း၍ တမာရွက်ရည် နှင့် လိမ်းကျံ ပေးသော် ဝဲနာ၊နူနာ များ ပျောက်ကင်း၏။
၉။ အဖူးနှင့် အရွက်ကို ပြုတ်သောက် ပါက အသက်ရှူ ပြွန်ချောင်း ရောင်သော ရောဂါနှင့် ပန်းနာ ရောဂါကို သက်သာစေ၍ ဝမ်းကို သက်စေပြီး ဆီးကို များစေသည်။ သလိပ် ကိုလည်း ကျစေ နိုင်၏။[၄]
An kasitas (Cassia alata Linn) sarong klaseng tinanom na maray na panlahid asin pambulong sa mga helang sa kublit arog kan bu'ni, panaw asin arikdik.
Senna alata is an important medicinal tree, as well as an ornamental flowering plant in the subfamily Caesalpinioideae. It also known as emperor's candlesticks,[1] candle bush,[2] candelabra bush, Christmas candles,[3] empress candle plant, ringworm shrub,[3] or candletree. A remarkable species of Senna, it was sometimes separated in its own genus, Herpetica.
Senna alata is native to most of the Neotropics (from Mexico and the West Indies to Paraguay),[4][5][6] and can be found in diverse habitats. In the tropics, it grows up to an altitude of 1,200 metres (3,900 ft). It is an invasive species in Austronesia distributed in ranges from India to America. These plants have a greater ornamental and medicinal value in the southeast Asia, North Australia and African ranges.
The shrub stands 3–4 metres (9.8–13.1 ft) tall, with leaves 50–80 centimetres (20–31 in) long.
The leaves close in the dark.
The inflorescence looks like a yellow candle.
The fruit, shaped like a straight pod, is up to 25 cm long. Its seeds are distributed by water or animals.
The seed pods are nearly straight, dark brown or nearly black, about 15 centimetres (5.9 in) long, and 15 millimetres (0.59 in) wide. On both sides of the pods is a wing that runs the length of the pod. Pods contain 50 to 60 flattened, triangular seeds.
This species is easy to grow from the seed. They may either be sown directly or started in a nursery.
Senna alata (also known as Cassia alata) is often called the ringworm bush because of its very effective fungicidal properties, for treating ringworm and other fungal infections of the skin. The leaves are ground in a mortar to obtain a kind of "green cotton wool". This is mixed with the same amount of vegetable oil and rubbed on the affected area two or three times a day. A fresh preparation is made every day.[7] Its active ingredients include the yellow chrysophanic acid.
Its laxative effect, due to its anthraquinone content, is also well proven.
Senna alata is locally known as akapulko in the Philippines where it is used as both an ornamental and medicinal plant due to its laxative, purgative and anti-fungal properties.[8]
In Sri Lanka, known as Ath-thora (ඇත්තෝර), it is used as an ingredient in Sinhala traditional medicine.
In Malaysia, it is known as Gelenggang.
S. alata in Malaysia
Inflorescences and foliage
Peetambar (S. alata) flower found in Kasta (Mitauli) of Kheri District
S. alata in southern Vietnam
S. alata leaves
.jpg)
.jpg)
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) Senna alata is an important medicinal tree, as well as an ornamental flowering plant in the subfamily Caesalpinioideae. It also known as emperor's candlesticks, candle bush, candelabra bush, Christmas candles, empress candle plant, ringworm shrub, or candletree. A remarkable species of Senna, it was sometimes separated in its own genus, Herpetica.
Senna alata es una planta fanerógama de la subfamilia Caesalpinioideae. Es considerada un árbol medicinal y también usada como planta ornamental.
Senna alata es originaria de México, y se puede encontrar en diversos hábitats. En los trópicos crece hasta una altitud de 1.200 metros. Se trata de una especie invasora en Indonesia . En Sri Lanka es utilizada como un ingrediente de la medicina tradicional cingalesa.
Son arbustos, que alcanza un tamaño de 1–4 m de alto, menudamente puberulentos pero de apariencia glabra. Hojas 30–70 cm de largo; folíolos 7–14 pares, acrescentes hacia arriba, ampliamente obovado-oblongos y obtusos, los más grandes 7–19 cm de largo y 3.5–9.5 cm de ancho; nectario ausente, raquis 10–60 cm de largo, terminando en una lámina herbácea y recurvado-conduplicada de 2.5–4.5 mm de largo, pecíolos verdaderos reducidos o casi reducidos a un pulvínulo descolorido de 10–35 mm de largo, estípulas triangular-lanceoladas, 6–16 mm de largo, auriculadas y semiamplexicaules, deciduas a subpersistentes. Racimos con numerosas flores, densos antes de la antesis pero el eje alargándose, hasta 15–60 cm de largo, pedúnculos 6.5–17 cm de largo, brácteas sobre las yemas florales, caducas antes de la antesis, pedicelos 5–11 mm de largo; sépalos ligeramente distintos, 11–16 mm de largo; pétalos subheteromorfos, el vexilar más largo de 15–23 mm; anteras de los 2 estambres abaxiales lunulado-lanceoladas, 9.5–13 mm de largo, truncadas; estilo 4–5.5 mm de largo, óvulos 44–58. Fruto ascendente, ampliamente linear, recto o casi recto, tetragonal, 11–18 cm de largo y 2–2.8 cm de ancho incluyendo las alas, 2-carinado en las suturas y alado hasta la mitad de cada valva, las alas 4–9 mm de ancho, crenadas, valvas papiráceas, negruzcas; semillas areoladas.[1]
Las vainas son de color marrón oscuro casi recta o casi negro, de unos 15 cm de largo y 15 mm de ancho. A ambos lados de las vainas no es un ala que corre a lo largo de la vaina. Las legumbres contienen de 50 a 60 , semillas aplanadas y triangulares.
Cassia alata es fácil de cultivar a partir de semillas. Las semillas pueden ser sembradas ya sea directa o iniciados en un vivero.
Cassia alata o Senna alata es a menudo llamada el "arbusto de la tiña", debido a sus propiedades fungicidas muy eficaces para el tratamiento de la tiña y otras infecciones micóticas de la piel. Las hojas se muelen en un mortero para obtener una especie de "algodón verde". Este se mezcla con la misma cantidad de aceite vegetal y después se frota sobre la zona afectada 2-3 veces al día. Una preparación fresca se debe hacer todos los días.[2] Sus ingredientes activos incluyen el amarillo ácido crisofánico.
Su efecto laxante, debido a su contenido en antraquinona, también está bien probado.
Sus aplicaciones incluyen el tratamiento de afecciones de la piel: granos graves o tlacotes (Morelos), contra jiotes y ”tiña”; se muele la hoja cruda con un poco de sal y se aplica en el lugar afectado (Guerrero). También es recomendada para atender las paperas.
El Códice Florentino, en el siglo XVI menciona: ”puestas las hojas y las raíces molidas en agua es de utilidad para los apostemas”. En el mismo siglo, Francisco Hernández de Toledo comenta ”machacado y untado cura las rozaduras”. Para el siglo XX, Maximino Martínez la reporta como anticrotálico, antipirético, antisifilítico, catártico, contra dermatosis, diaforético, diurético y para curar enfermedades venéreas.
En los frutos se ha reportado la presencia de glicósidos de rhein y aloe-emodina y en las hojas aloe-emodina, crisofanol (oxisofanol), emodina reína, isochrysophanoly physcion-1-glycoside, y los glicósidos kaempferol y antraquinona sitosterol, emodina, reína.[3]
Senna alata fue descrita por (L.) Roxb. y publicado en Flora indica; or, descriptions of Indian Plants 2: 349. 1832.[1]
Senna alata es una planta fanerógama de la subfamilia Caesalpinioideae. Es considerada un árbol medicinal y también usada como planta ornamental.
Senna alata
Le Dartrier ou casse ailé, Senna alata (L.) Roxb,) est une plante arborescente de la famille des Caesalpiniaceae, ou des Fabaceae, sous-famille des Caesalpinioideae, selon la classification phylogénétique. Il appartient à la tribu des Cassieae.
Senna alata est originaire du Mexique, et peut être trouvé dans divers habitats. Sous les tropiques, il pousse jusqu'à une altitude de 1200 m. Il est considéré comme une espèce invasive dans différents pays d'Austronésie. Au Sri Lanka, connu sous le nom Ranawara (රණවරා), il est utilisé comme ingrédient dans la médecine traditionnelle cinghalaise.
L'arbuste mesure 3-4 m de haut, avec des feuilles composées de 50-80 cm de long.
Il a un feuillage ornemental s’ouvrant le matin et se fermant le soir ; les feuilles sont composées-pennées.
Les fleurs sont grandes, en longs épis jaune-orangé. L'inflorescence ressemble à une bougie jaune d'où son surnom d'arbre candélabre.
Les feuilles et fleurs ont une odeur fétide.
Les fruits sont des gousses presque droites, brun foncé devenant noires, d'environ 15 cm de long et 15 mm de large. Sur les deux côtés des ailes entourent le long de la nacelle. Les gousses contiennent de 50 à 60 graines triangulaires. Ces graines sont disséminées par l'eau ou les animaux.
Noms vernaculaires : dartrier, bois dartre, quatre épingles, épis d'or, fleurs de Saint-Christophe, n'gari (Gabon).
Senna alata est souvent appelé le buisson de la teigne en raison de ses propriétés fongicides très efficaces pour traiter la teigne et d'autres infections fongiques de la peau. Les feuilles sont broyées dans un mortier pour obtenir une sorte de "coton vert". Celui-ci est mélangé avec la même quantité d'huile végétale et frotté sur la zone affectée deux ou trois fois par jour. Une préparation fraîche est faite chaque jour. Ses ingrédients actifs comprennent de l'acide chrysophanique.
Son effet laxatif, lié à sa teneur en anthraquinone, est également reconnu.
Senna alata
Le Dartrier ou casse ailé, Senna alata (L.) Roxb,) est une plante arborescente de la famille des Caesalpiniaceae, ou des Fabaceae, sous-famille des Caesalpinioideae, selon la classification phylogénétique. Il appartient à la tribu des Cassieae.
Ketepeng cina (Senna alata) adalah perdu yang tumbuh tegak yang berasal Amerika tropis yang masuk suku johar-joharan. Di Indonesia, tumbuhan ini dikenal dengan sebutan daun kupang, daun kurap, ketepeng, kupang-kupang, gelenggang (Melayu), Gelinggang (Paser), ura'kap (Busang), ketepang badak, ki manila (Sunda), ketepeng kebo, ketepeng cina (Jawa), acon-aconan (Madura), saya mara, haya mara (Halamahera Utara), tabankun (Tidore) dan kupang-kupang (Ternate).
Ketepeng Cina di Kebun Raya Bogor
Artikel bertopik tanaman obat ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. Ketepeng cina (Senna alata) adalah perdu yang tumbuh tegak yang berasal Amerika tropis yang masuk suku johar-joharan. Di Indonesia, tumbuhan ini dikenal dengan sebutan daun kupang, daun kurap, ketepeng, kupang-kupang, gelenggang (Melayu), Gelinggang (Paser), ura'kap (Busang), ketepang badak, ki manila (Sunda), ketepeng kebo, ketepeng cina (Jawa), acon-aconan (Madura), saya mara, haya mara (Halamahera Utara), tabankun (Tidore) dan kupang-kupang (Ternate).
Strączyniec oskrzydlony (Senna alata) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae) z podrodziny brezylkowych (Caesalpinioideae). Pochodzi z północnych i zachodnich regionów Ameryki Południowej, naturalizował się w wielu regionach świata o tropikalnym klimacie[2].
Sadzony jako drzewo ozdobne w parkach.
Strączyniec oskrzydlony (Senna alata) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae) z podrodziny brezylkowych (Caesalpinioideae). Pochodzi z północnych i zachodnich regionów Ameryki Południowej, naturalizował się w wielu regionach świata o tropikalnym klimacie.
Muồng trâu hay muồng lác hay cây lác (tên khoa học Senna alata) là cây thuốc cũng là cây trồng làm cảnh, thuộc phân họ Vang. Cây thân thảo, có thể cao đến 3 m. Lá hình trứng tà đầu, mọc đối, xếp lại vào ban đêm. Hoa màu vàng nghệ.
Muồng trâu là loài bản địa của Mêhicô, nhưng phân bố tại nhiều nơi trên thế giới. Tại các vùng nhiệt đới loài này có thể sinh trưởng ở độ cao 1.200 m.
Ở Việt Nam loài cây này phân bố từ Thanh Hóa đến Cà Mau, Phú Quốc[1], tập trung từ Kon Tum, Đắc Lắc, Khánh Hòa, Lâm Đồng, Ninh Thuận, Đồng Nai, Bình Phước và ở Thành phố Hồ Chí Minh.
Muồng trâu có tính mát, có thể dùng để nhuận tràng, giải nhiệt. Lá tươi vò nát trị các bệnh nấm ngoài da rất tốt, đặc biệt là bệnh Lác đồng tiền.
Cụm hoa và tán lá muồng trâu.
Muồng trâu ở miền Nam Việt Nam.
Hoa, lá và quả muồng trâu (quả tươi có màu xanh, quả khô có màu nâu sậm).
Muồng trâu hay muồng lác hay cây lác (tên khoa học Senna alata) là cây thuốc cũng là cây trồng làm cảnh, thuộc phân họ Vang. Cây thân thảo, có thể cao đến 3 m. Lá hình trứng tà đầu, mọc đối, xếp lại vào ban đêm. Hoa màu vàng nghệ.
Muồng trâu là loài bản địa của Mêhicô, nhưng phân bố tại nhiều nơi trên thế giới. Tại các vùng nhiệt đới loài này có thể sinh trưởng ở độ cao 1.200 m.
Ở Việt Nam loài cây này phân bố từ Thanh Hóa đến Cà Mau, Phú Quốc, tập trung từ Kon Tum, Đắc Lắc, Khánh Hòa, Lâm Đồng, Ninh Thuận, Đồng Nai, Bình Phước và ở Thành phố Hồ Chí Minh.
Muồng trâu có tính mát, có thể dùng để nhuận tràng, giải nhiệt. Lá tươi vò nát trị các bệnh nấm ngoài da rất tốt, đặc biệt là bệnh Lác đồng tiền.
Cụm hoa và tán lá muồng trâu.
Muồng trâu ở miền Nam Việt Nam.
Hoa, lá và quả muồng trâu (quả tươi có màu xanh, quả khô có màu nâu sậm).
翼柄决明（学名：Senna alata）为豆科决明属下的一个种。
.jpg)
|access-date=中的日期值 (帮助) 
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
ゴールデンキャンドルキャンドルブッシュ、カッシア・アラタ(Golden Candle、キャンドルブッシュ、ハネセンナ)とは、インドネシア、インドなどの熱帯アジアの湿地帯に自生するマメ科の植物で学名をカッシア・アラタ(Cassia-alata linn)という。英語名はそのままGolden Candleという。中国名は対葉豆（タイヨウトウ）。
食薬区分では「非医薬品」に該当する植物で多くのデトックスティーの主成分として使用されている。 しかしゴールデンキャンドルに含まれる下剤成分センノシドの過剰摂取には注意が必要。 2014年1月23日。国民生活センターは、キャンドルブッシュ配合の市販製品（お茶）15品目を分析し、商品により異なるが、2杯から7杯など過剰に摂取すると、医薬品とほぼ同量のセンノシドを摂取する事になるとして注意を呼びかけた。 ただしこれは過剰摂取が問題であり、注意して1日の推奨摂取量（目安量）を飲むようにという注意喚起であったが、実際に検査した15銘柄中13銘柄には目安量の表記が無かった。 また過剰に摂取すると人によっては下痢や腹痛を起こすという注意表示をしている銘柄は無かった。 対して事業者は、「薬事法を考慮すると安易に表記できない」というジレンマがある。
落葉樹で高さは大きいもので4メートル。緑色の枝で軟毛を持ち、葉は羽状で左右対称の偶数で生える。小葉は8-20対あり、長さ6-18 cmの長楕円形になっており、花は黄色、総状花序で頂生する。その姿かたちから、クリスマスキャンドルとも呼ばれる。
タイ、インドネシア、スマトラ、スリランカ、南アメリカ、インドなどに広く分布。 とくにインドネシア、スマトラ島の湿地帯に多く自生している。現地では薬用のほか、日光を遮る街路樹として利用されている。
黄色く美しい花を咲かせる落葉低樹。古くは1300年ほど前からインドネシア王室の貴婦人達の間で、美容やダイエット、かゆみや虫さされ等の皮膚疾患等で利用されてきた生薬である。
インドネシア・アーユルベーダが盛んなバリ島などで美と若さと健康のために古代から民間療法として伝承されており、現在でも皮膚炎（急性・慢性）には葉をすりつぶし湿布として用いられている。また、葉を煎じて飲めば抗真菌、便秘改善に効果があるとされており、薬膳として食したりもされている。
漢方医・矢数道明は応召され、ブーゲンビル島南端ブイン地区の兵站病院に勤務していた時、ケ号作戦やセ号作戦により引き揚げてきた患者のほとんどすべて罹っていた頑癬が、「カシアアラタ」の葉を少量の塩とともに揉み、その汁を塗擦することできれいに治ってしまうことを軍医部に報告、全軍各隊がこれを栽培し、やがて頑癬で苦しむものが全くなくなったと記している。（矢数道明『ブーゲンビル島兵站病院の記録』医道の日本社1976、122頁ぜにたむしによく効く「カシアアラタ」）
ビタミン、ミネラル、リン、鉄、カルシウム、マグネシウム、カリウム、亜鉛、セレン、、フラボノイド等
生薬として作用があるとされているもの
（活性酸素を除去する作用から得られるものは枚挙にいとまがない）
キャンドルブッシュは便秘茶などによく配合されており、その効果は「自然なお通じを促す」）
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 ゴールデンキャンドルキャンドルブッシュ、カッシア・アラタ(Golden Candle、キャンドルブッシュ、ハネセンナ)とは、インドネシア、インドなどの熱帯アジアの湿地帯に自生するマメ科の植物で学名をカッシア・アラタ(Cassia-alata linn)という。英語名はそのままGolden Candleという。中国名は対葉豆（タイヨウトウ）。
食薬区分では「非医薬品」に該当する植物で多くのデトックスティーの主成分として使用されている。 しかしゴールデンキャンドルに含まれる下剤成分センノシドの過剰摂取には注意が必要。 2014年1月23日。国民生活センターは、キャンドルブッシュ配合の市販製品（お茶）15品目を分析し、商品により異なるが、2杯から7杯など過剰に摂取すると、医薬品とほぼ同量のセンノシドを摂取する事になるとして注意を呼びかけた。 ただしこれは過剰摂取が問題であり、注意して1日の推奨摂取量（目安量）を飲むようにという注意喚起であったが、実際に検査した15銘柄中13銘柄には目安量の表記が無かった。 また過剰に摂取すると人によっては下痢や腹痛を起こすという注意表示をしている銘柄は無かった。 対して事業者は、「薬事法を考慮すると安易に表記できない」というジレンマがある。
