Eumomota superciliosa (Sandbach 1837)

Piłodziób czarnogardły^[5], piłodziób błękitnobrwisty^[6] (Eumomota superciliosa) – gatunek ptaka z rodziny piłodziobów (Momotidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Eumomota^[5]. Występuje w Ameryce Środkowej od południowego Meksyku po Kostarykę.

Opis gatunku

Posiada wielobarwne upierzenie: wierzch głowy i skrzydeł, grzbiet oraz pierś zielone, brzuch i plama na środku grzbietu rudobrązowe, czarna pręga przechodząca przez oko i czarne gardło. Piórka wokół czarnego gardła i na brwi o intensywnym kolorze turkusu. Lotki i sterówki również niebieskie, w ogonie znajdują się dwie wydłużone sterówki z ciemno zakończonymi "łopatkami". Brak dymorfizmu płciowego^[6].

Średnie wymiary

Długość ciała: 35 cm, w tym ogon ok. 20 cm^[6]
Waga: 65 g

Charakterystyczne dla piłodziobów są widoczne z daleka, dwie wydłużone sterówki

Biotop

Lasy galeriowe, suchsze lasy z gęstym podszyciem czy skupiska drzew na terenie półotwartym. Żyją pojedynczo lub parami^[6].

Pożywienie

Głównie owady, owoce, nasiona. Czatują na gałęzi, skąd ujrzawszy ofiarę zrywają się do krótkiego lotu. Zdobycz chwytają w locie, na gałęzi lub na ziemi.

Rozmnażanie

Gniazda wygrzebują w ziemi. Samica składa 3-4 jaja w głębokiej do 1,5 metra norze wykopanej w urwistym brzegu rzeki. Pisklęta wylęgają się po około 20 dniach. Po kolejnych 30 są zdolne do lotu^[7]. O młode troszczą się obydwoje rodzice.

Przypisy