Пелікан (Pelecanus onocrotalus) є великый водный птах з родины пелікановых.
Росте до великости лебидї, є дас 148 - 175цм великый з роспятём крыл 226 - 630цм і ваго міджі 5 - 15 kg.[1] Мать робустне тїло з куртыма лабами, куртым хвостом, мицным дзёбаком о характерістічным карковым ваком. Є скоро цалый білый, лем кінцї леток мать чорнобуры, вак жовтый і ружовы ногы. Так як і вшыткы веслоногы мать вшыткы палцї на ногах споєны плавачов бланов.
Обидві поглавя ся фарбов видительно не одрізняють, саміця є кущок менша як самець а на роздїл од нёго мать куртшый і рівнїшый дзёбак. Молоды екземпларї легко розознаме дякуючі сивому пірю.
Пелікан гнїздить в Африцї в меджах од югозападной Европы по середню Азію.[2] Часточно є перелїтный, на зиму одлїтать до северозападной Африкы, окды ся зачінать вертати уж на граніцї фебруара і марца.[3] Ґлобална популація є все ціслена - рахує згруба 270 - 290 000 екземпларів, котры жыють на плосї великой 100 000 - 1 000 000 км2.[4] В часї цалого лїта прилїтать і на теріторію середнёй Европы. Найвекшу грозбу про пеліканів представлює страта природного біотопу, захоплїня ся у рыбарьскых сїтях, отрова пестіцідами і пронаслїдованя од рыбарїв, котры пеліканам судять великый убыток рыб на рыбниках.[5][6]
Пелікан (Pelecanus onocrotalus) є великый водный птах з родины пелікановых.
